eitaa logo
« پُرسانــــــــــــــ پُرسانــــــــــــــ » «...ن‌...»
27 دنبال‌کننده
2هزار عکس
1هزار ویدیو
20 فایل
بسم‌الله الرحمن‌الرحیم انا اعطیناک #الکوثر فصل لربک #وانحر ان شانئک هو #الابتر قرآن،حدیث،دعا،احکام،متن،شعر،و... (جهان، انقلاب اسلامی، ولایت فقیه) پُرسان‌پُرسان تا آسمان
مشاهده در ایتا
دانلود
🚩 زینب من مدافع حرم باش زینب من مدافع حرم باش مراقب چادر دخترم باش نَیُفتد از سر، چادر و معجر الله اکبر ، الله اکبر ⚑ ⚑ ⚑ ╱◥█◣╱◥█◣╱◥█◣
به نام الله امروز پرچمِ استقلالِ هویّتی و فرهنگیِ زنان در دست زنان ایرانی است؛ امروز بانوان ایرانی با حفظ ، استقلال هویّتی خودشان و استقلال فرهنگی خودشان را دارند اعلام می‌کنند و به دنیا صادر میکنند؛ یعنی دنیا سخن جدیدی دارد می‌شنود زن میتواند در میدانهای اجتماعی حضور فعّال داشته باشد، تأثیرگذاری اجتماعی عمیق داشته باشد امروز زنان کشور ما در بخشهای مختلف چنین تأثیرگذاری‌ای دارند؛ درعین‌حال حجاب و و وجه تمایز میان زن و مرد، فاصله‌ی‌ میان زن و مرد، در معرض سوءاستفاده‌ی مردان قرار نگرفتن، خود را در حدّ وسیله‌ی التذاذ مردان بیگانه و زیاده‌طلب پایین نیاوردن و تحقیر نکردن، جزو خصوصیّات زن ایرانی و زن مسلمانِ امروز است ما البتّه این الگو را داریم، این چهارچوب را داریم، در میان بانوان ما کسانی هستند در حدّ بسیار خوب، بعضی در حدّ اعلای این الگو دارند زندگی میکنند، بعضی هم در حدود متوسّطند؛ به‌هرحال، این الگو وجود دارد و مبنای کار زن ایرانی این است ۱۳۹۶/۱۲/۱۷
به نام الله معنی‌کلمات و اکثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشته‌اند که، چون و از یک ریشه‌اند، و هم در اتفاق افتاده است پس، عاشورا یعنی دهم و بر همین قیاس تاسوعا را نیز که با و شباهت ظاهری دارند روز گفته‌اند اما این معنا به دلایل زیر اشتباه است آیا واژه عاشورا برای دهم ماه‌های دیگر نیز به کار می‌رود؟ مثلاً، آیا شنیده شده است که کسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد؟ یا این مفهوم مختص دهم است؟ آیا اگر علیه السلام مثلاً، در یازدهم محرم شهید می‌شدند، آنگاه، تاسوعا با عاشورا عوض می‌شد و عاشورا واژه دیگری داشت؟ در ریاضی، اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعده‌ای که بر شمارش اعداد حکم کند بر سلسله اعداد هم حاکم خواهد بود اعداد بر‌خلاف کلمات استثناپذیر نیستند به طور مثال، در کلام عرب اعداد این گونه شمارش می‌شوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا؛ اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و ... چنان‌چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعده‌پذیر باشند؛ یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ کرد؛ مثل تاسوعا – عاشورا – ثامونا – سابوعا .... اما می‌بینیم که بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمی‌کنند؛ لذا، نمی‌توانیم دلیلی داشته باشیم که، تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی کنند و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد بلکه معنای دیگری دارند با امام علیه السلام عشر به کسر عین و عشرت، به معنای معاشرت و مصاحبت است معاشر به ضم میم، یعنی مصاحب و عاشر، اسم فاعل عشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است خداوند می‌فرماید: وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ - آیه ۱۹ با زنان آن گونه که شایسته آنان است معاشرت کنید عشیر یعنی همدم و رفیق وَ لَبِئْسَ الْعَشِیرُ - آیه ۱۳ چه بد دوستی انتخاب کرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است العاشور از ریشه عشر به کسی گفته می‌شود که، معاشرت خصلت او باشد پس العاشوراء؛ جائی که میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان می‌شود و افراد میل معاشرت خود را با کسی که مورد نظر است عرضه می‌کنند، و عاشورا مبالغه است [ از میل به معاشرت ] یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام علیه السلام به شدت بالا می‌رود روزی برای وسعت ظرفیت با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی را از دست می‌دهد اتسع به فتح الف یعنی، گروه‌های ۹ نفره شدند اما اتسع به کسر الف، یعنی، وسعت پیدا کرد(گشاد شد) و فراخ گردید اتساع، یعنی گسترده شدن و گشاد شدن وبالا رفتن ظرفیت اتساع شرائین یعنی، رگ‌ها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد التاسوع یعنی، چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد؛ و بالاخره، یعنی جائی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد؛ و این معنی را پیدا می‌کند و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد این دو نام از ابداعات؛ علیه‌السلام است و اگر در بعضی از روایات از صلوات الله علیه، از عاشورا گفته شده است، اکثراً ، برای کم کردن اثرات علیه السلام است اما، در مورد تاسوعا تقریباً نداریم که قبلاً از امام سجاد علیه السلام لغت تاسوعا به کار برده شده باشد این معنا از عاشورا و تاسوعا خیلی عاشقانه است برگرفته از کتاب؛ سفری از عاشورا تا اربعین تألیف : عبدالله مستحسن
سلام الله علیهما ... شمر بن ذى الجوشن لعنة الله علیه با آن بی شرمان كه همراهش بودند به سوی علیه السلام بازگشتند و اطراف او را گرفتند. در اين ميان عبد اللَّه بن حسن بن على كه كودكى نابالغ بود از میان زنان بيرون آمد و لشكر را شكافته خود را به كنار عمويش رسانيد، زينب دختر على عليه السّلام خود را به آن كودك رسانيد كه از رفتنش جلوگيرى كند امام حسين عليه السّلام فرمود: خواهرم اين كودك را نگهدار، كودك از بازگشتن (به همراه عمه) خوددارى كرد و با سرسختى، از رفتن سرپيچى نموده گفت: به خدا از عمويم جدا نخواهم شد، در اين هنگام ابجر بن‏ كعب‏ لعنة الله علیه شمشيرش را به قصد امام حسين عليه السّلام بلند كرد آن كودك گفت: اى پسر زن ناپاك! آيا عمويم را می‌كشى؟ شمشیر را فرود آورد كودك دست خويش سپر كرد و آن شمشير، دست او را جدا كرده و به پوست آويزان نمود، كودك فرياد زد: مادر جان... امام حسين عليه السّلام آن كودك را در برگرفت و به سينه چسبانيده و فرمود: فرزند برادرم بر اين مصيبتى كه بر تو رسيده شكيبائى كن و آن را به نيكى به حساب بیاور، زيرا خداوند تو را به پدران شايسته‌‏ات می‌رساند سپس امام حسين عليه السّلام دست به سوى آسمان بلند كرده و فرمود: بار خدايا اگر اين مردم را تا زمانى بهره زندگى داده ‏اى، پس ايشان را به سختى پراكنده ساز، و آنها را گروههائى پراكنده دل ساز، و هيچ فرمانروانى را هرگز از ايشان خوشنود منما، زيرا كه اينان ما را خواندند كه ياريمان كنند سپس به دشمنى ما برخاسته و ما را كشتند فَمَكَثَ هُنَيْهَةً ثُمَّ عَادَ وَ عَادُوا إِلَيْهِ وَ أَحَاطُوا بِهِ. فَخَرَجَ إِلَيْهِمْ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ هُوَ غُلَامٌ لَمْ‏ يُرَاهِقْ‏ مِنْ عِنْدِ النِّسَاءِ يَشْتَدُّ حَتَّى وَقَفَ إِلَى جَنْبِ الْحُسَيْنِ فَلَحِقَتْهُ زَيْنَبُ بِنْتُ عَلِيٍّ لِتَحْبِسَهُ فَقَالَ لَهَا الْحُسَيْنُ احْبِسِيهِ يَا أُخْتِي فَأَبَى وَ امْتَنَعَ عَلَيْهَا امْتِنَاعاً شَدِيداً وَ قَالَ وَ اللَّهِ لَا أُفَارِقُ عَمِّي وَ أَهْوَى أَبْجَرُ بْنُ كَعْبٍ إِلَى الْحُسَيْنِ بِالسَّيْفِ فَقَالَ لَهُ الْغُلَامُ وَيْلَكَ يَا ابْنَ الْخَبِيثَةِ أَ تَقْتُلُ عَمِّي؟ فَضَرَبَهُ أَبْجَرُ بِالسَّيْفِ فَاتَّقَاهَا الْغُلَامُ بِيَدِهِ فَأَطَنَّهَا إِلَى الْجِلْدَةِ فَإِذَا يَدُهُ مُعَلَّقَةٌ وَ نَادَى الْغُلَامُ يَا أُمَّتَاهْ فَأَخَذَهُ الْحُسَيْنُ فَضَمَّهُ إِلَيْهِ وَ قَالَ يَا ابْنَ أَخِي اصْبِرْ عَلَى مَا نَزَلَ بِكَ وَ احْتَسِبْ فِي ذَلِكَ الْخَيْرَ فَإِنَّ اللَّهَ يُلْحِقُكَ بِآبَائِكَ الصَّالِحِينَ. ثُمَّ رَفَعَ الْحُسَيْنُ يَدَهُ وَ قَالَ: اللَّهُمَّ إِنْ مَتَّعْتَهُمْ إِلَى‏ حِينٍ فَفَرِّقْهُمْ فِرَقاً وَ اجْعَلْهُمْ طَرَائِقَ قِدَداً وَ لَا تُرْضِ الْوُلَاةَ عَنْهُمْ أَبَداً فَإِنَّهُمْ دَعَوْنَا لِيَنْصُرُونَّا ثُمَّ عَدَوْا عَلَيْنَا فَقَتَلُونَا -------------------------------------------------- حجج الله على العباد - شیخ مفید، ج‏ ۲ ص ۱۱۰ ، ۱۱۱
🚩 به‌نام الله صَلَّى‌اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَاعَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْن سلام‌الله‌علیه‌ روبِه شش‌گوشه‌ترین قبله‌ی‌عالم هرصبح بردن نام (ع) می‌چسبد اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ ⚑ ⚑ ⚑ ╱◥█◣╱◥█◣╱◥█◣
هدایت شده از 📃دیوار احادیث📃
🚩 به نام الله صاحب کتاب در تفسیر این که می‌فرماید: فَتَلَقَّىٰ آدَمُ مِن رَّبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﺍﻟﺒﺘﻪ ﺁﺩم ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺣﺮﻑ‌ﻫﺎیی ﻳﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻮﺑﻪ ﻛﺮﺩ ﺧﺪﺍ ﻫﻢ ﺗﻮﺑﻪ‌ﺍﺵ ﺭﺍ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻓﻘﻂ ﺍﻭﺳﺖ ﺗﻮﺑﻪ‌ﭘﺬﻳﺮ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ - آیه ۳۷ روایت می‌کند که حضرت‌آدم علیه‌السّلام نام‌های مبارک پیامبر و امامان علیهم‌السلام را در عرش دید علیه‌السلام به آن حضرت تعلیم داد که بگو: يَا حَمِيدُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ يَا عَالِي بِحَقِّ عَلِيٍّ يَا فَاطِرُ بِحَقِّ فَاطِمَةَ يَا مُحْسِنُ بِحَقِّ اَلْحَسَنِ وَ اَلْحُسَيْنِ وَ مِنْكَ اَلْإِحْسَانُ هنگامی که نام را بیان کرد؛ اشک‌هایش جاری و قلب مبارکش شکست آن گاه به جبرئیل گفت: چرا وقتی نام پنجمین ایشان را ذکر می‌کنم قلبم می‌شکند و اشکم جاری می‌شود؟ جبرئیل گفت: این پسر تو دچار مصیبتی خواهد شد که مصائب دیگر در مقابل آن کوچک خواهند بود فرمود: چه مصیبتی؟ جبرئیل گفت: علیه‌السلام در حالی می‌شود که ، ، و خواهد بود ای آدم! اگر تو او را می‌دیدی می‌شنیدی که می‌گفت: ! ! یعنی: آه از عطش! آه از بی‌یاوری! کار تشنگی آن حضرت به جایی می‌رسد که آسمان به نظرش مثل دود خواهد آمد کسی جوابش را نمی‌گوید مگر با شمشیر، تا اینکه جرعه مرگ را بیاشامد آن حضرت را نظیر گوسفند از خیمه‌هایش را به یغما می‌برند سر مبارک وی و یارانش را در شهرها می‌گردانند زن و بچه‌هایش را به اسیری خواهند برد این چنین در علم خداوند منان سبقت یافته است فَبَكَى آدَمُ وَ جَبْرَئِيلُ بُكَاءَ اَلثَّكْلَى؛ سپس حضرت آدم و جبرئیل همچون زنی که جوان از دست داده شدند - ج ۴۴ - ص ۲۴۵ 🚩 🚩 🚩 / ۱۴۸۰ 🚩 🚩 🚩 ╱◥█◣╱◥█◣╱◥█◣
7.17M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🚩 صَلَّى‌اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَاعَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْن سلام‌الله‌علیه ؛ بر لب تشنه، بر لب تشنه، بر لب تشنه ؛ بر تار حنجر، بر تار حنجر، بر تار حنجر ⚑ ⚑ ╱◥█◣╱◥█◣
🚩 به نام الله به ما گفته‌اند، وقتی به یکدیگر رسیدید این دو جمله را بگویید: أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [و اجورکم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ(علیه الصلاه و عَلَیْهِ السَّلَام) شعار رسمی ما در ایام است که شامل دو بخش می‌شود بخش اول این است که ما مصیبت‌ زده‌ایم و سوگوار، خدای سبحان به همه عزاداران اجر سوگواری را مرحمت کند بخش دوم این است خدایا آن توفیق را به ما مرحمت کن که ما خون‌بهای حسین‌بن‌علی را از ظالمان بگیریم بنابراین جریان و شهادت سالار شهیدان [ -ع ]برای همیشه درسی و پیامی برای گفتن دارد همان‌طوری که ما فرزندان آن ذوات قدسی هستیم ظالمان و صهیونیست‌ها هم فرزندان همان‌ غاصبان هستند این شعار تنها برای ثواب نیست بلکه است افرادی که در با صدامیان یا کسانی که با صهیونیست‌ها مبارزه می‌کنند، اینها دارند خونبهای حسین‌بن‌علی را می‌گیرند آیت‌ الله
🚩 یا الله صَلَّى‌اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَاعَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْن سلام‌الله‌علیه یک‌عمر صرف مدرسه و درس شد ولی بی به‌جایی نمی‌رسیم یک‌شنبه ۱۶/ ۰۵/ ۱۴۰۱ شب ۰۹/ / ۱۴۴۴ ⚑ ⚑ ⚑ ⚑ ⚑ ⚑
⚑ بسم‌الله صَلَّى‌اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَاعَبْدِاللَّهِ الْحُسَيْن سلام‌الله‌علیه أَعْظَمَ اللَّهُ أُجُورَنَا [وَ أُجُورَکُم] بِمُصَابِنَا بِالْحُسَیْنِ وَ جَعَلَنَا وَ إِیَّاکُمْ مِنَ الطَّالِبِینَ بِثَأْرِهِ عَلَیْهِ السَّلَام ⚑ ⚑ ⚑ ╱◥█◣╱◥█◣╱◥█◣ https://eitaa.com/niyazha
به نام الله راهپیمایی در آمده است عمل صالح خیلی در قرآن آمده، عمل صالح چیست؟ مقدسین می‌‌‌‌‌گویند: عمل صالح غسل جمعه، ناخن گرفتن، صدقه و نماز شب است از این عبادت‌هایی كه كار به كسی ندارد، ما همه اینها را قبول داریم، تمام این مستحبات شخصی و فردی و عبادی را قبول داریم، اما یك را خدا دست روی آن گذاشته و آن است آیه راهپیمایی این است: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ﺑﻪ ﻧﺎم ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺑﺨﺸﻨﺪﻩی ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ إِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﺍﻫﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪ ﻭ ﺑﺎﺩﻳﻪ ﻧﺸﻴﻨﺎﻥ ﺍﻃﺮﺍﻑِ ﺁﻧﺎﻥ، ﺣﻖّ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ ﺍﺯ [ﻓﺮﻣﺎﻥِ] ﺭﺳﻮﻝ ﺧﺪﺍ ﺗﺨﻠّﻒ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ [ﺑﻪ ﺟﺒﻬﻪ ﻧﺮﻭﻧﺪ ﻭ] ﺟﺎﻥ ﻫﺎی ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﻋﺰﻳﺰﺗﺮ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ؛ ﺯﻳﺮﺍ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ تشنگی، ﺭﻧﺞ ﻭ ﮔﺮسنگی ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ نمی‌ﺭﺳﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﮔﺎمی ﺩﺭ ﺟﺎیی ﻛﻪ ﻛﺎﻓﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺁﻭﺭﺩ، ﺑﺮنمیﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻫﻴﭻ ﭼﻴﺰی ﺍﺯ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﺁﻧﺎﻥ نمیﺭﺳﺪ، ﻣﮕﺮ ﺁﻥ ﻛﻪ ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻳﻨﻬﺎ ﻋﻤﻞ ﺻﺎﻟﺢ ﻧﻮﺷﺘﻪ میﺷﻮﺩ. ﻗﻄﻌﺎً ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺎﻩ نمیﻛﻨﺪ - آیه ١٢٠ تفسیر: وَ لا یَطَؤُنَ مَوْطِئاً یَغیظُ الْكُفَّارَ وَ لا یَنالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَیْلاً إِلاَّ كُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِحٌ» یعنی: قدم زدن دسته جمعی، دسته جمعی حركت نمی‌‌‌‌‌كنند، كه، یَغیظُ الْكُفَّارَ كه، كفار را، به غیظ در بیاورند، مگر اینكه برای آنها عمل‌صالح … یعنی: هر گروه از مسلمان ها كه دسته جمعی بروند كه آن حركت دسته جمعی، ، كفار را به غیظ در بیاورد، هر حركت دسته جمعی كه كفار را به غیظ در بیاورد، این عمل صالح است ترجمه و تفسیر قرآن کریم