موضوع: #تعظیم_شعائر مناسبت: شب شهادت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام بسم الله الرحمن الرحیم. ضمن عرض تسلیت شهادت حضرت صادق علیه السلام در روایتی حضرت رضا علیه السلام می فرمایند: ...مَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْیَا فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوب. هر کس در مجلسی بنشیند که در آن مجلس یاد ما اهل بیت علیهم السلام زنده می شود، قلبش در روزی که قلبها می میرند، نمی میرد. ‏(وسائل الشیعة ؛ ج‏14 ؛ ص: 502) به همین مناسبت چند نکته کوتاه درباره تعظیم شعائر خدمت شما خوبان تقدیم می شود: 1. تعظیم شعائر یعنی گرامی داشتن و اهمیت دادن به علامت‌ها و نشانه هایی که انسان از آن علامت‌ها به یاد خدا می‌افتد و موجب تقویت دین خدا و ایمان افراد می شود. و یکی از مصادیق تعظیم شعائر، عزاداری برای اهل بیت علیهم السلام می باشد. (1) 2. بهترین شیوه برای مجالس عزاداری اهل بیت علیهه السلام این است که علاوه بر عزاداری متعارف، احکام حلال و حرام خدا بیان شود؛ و این مجالس همراه معرفت و افزایش بینش شیعیان باشد و اعتقادات ایشان نیز تقویت گردد و محبتشان به ائمه اطهار علیهم السلام مستحکم گردد؛ (2) در مجالس اهل بیت است که بصیرت افزایی می شود و توطئه های دشمنان فعلی اسلام خنثی می شود و اساسا آنچه دغدغه ائمه معصومین علیهم السلام در طول زندگانی نورانی شان بوده است مبارزه با طاغوت بوده است لذا جلسات آل الله در حال حاضر باید به عنوان پایگاههایی برای مبارزه با طاغوتهای فعلی (آمریکا و اسرائیل و أیادی ایشان) برنامه ریزی شوند و خطبا مکلفند سخنرانی هایشان محتواهای داشته باشد که موجب کوری چشم استکبار شود. 3. در ایام عزاداری انجام گناه و هر کاری که عرفا بی احترامی به اهل بیت علیهم السلام باشد حرام است مثل پخش موسیقی لهوی یا حضور در مجالس مختلط، که این ها همیشه حرام اما در ایام عزای اهل البیت علیهم السلام گناهش بیشتر است. (3) 4. عزاداران محترم باید از هر عملی‏ که باعث اذیت دیگران می شود پرهیز نمایند مانند بلند کردن غیر متعارف صدای بلندگوها ‏که سبب مزاحمت برای همسایه‌ها می شود. (4) خداوند متعال همه ما را جزء عزاداران واقعی اهل بیت علیهم السلام قرار دهد به برکت صلوات بر محمد و آل محمد. نکات توضیحی و منابع: (1) (استفتائات مکارم ج1 س1638) (2) (سیستانی استفتائات کتبی در گروه علمی حرم ؛ استفتائات مکارم ج1 س575) (3) (استفتائات بهجت ج4 س6392 ؛ استفتائات تبریزی ج2 س1918 ؛ مسائل جدید از دیدگاه علماء و مراجع تقلید ج2 برپایی مجالس عروسی در ایام شهادت معصومین ص49 و50) (4) (اجوبه الاستفتائات س1448) @porsesh42

« ویژه نامه #شهادت_امام_صادق » 1⃣ ذکری که بعدازنماز صبح توصیه شده که هفتاد بلا را ازبین‌میبرد. 2⃣ سه ویژه گی امام صادق(ع) 3⃣ ذکر توسل «سیدجوادعبدی_#مسجدحسینی » @porsesh42

▪#پنج_توصیه امام صادق.ع. به شیعیان و ذکر توسل " سیدجوادعبدی_هیئت قاسم بن الحسن.ع. جوانان شهرستان #بجستان » @porsesh42

« مداحی حماسی _هیئت قاسم بن الحسن.ع. شهرستان #بجستان » ۱۴۰۰٫۰۳٫۱۵ @porsesh42

▪️ مراسم شب شهادت امام صادق(ع)- باسخنرانی حجت الاسلام والمسلمین عبدی #مسجدحسینی @porsesh42

🎙سخنرانی حجت الاسلام شوقی «صبح #شهادت_امام_صادق(ع) _ مصلی نمازجمعه » @porsesh42

« فرارسیدن شهادت امام صادق(ع) را تسلیت عرض می نمایم » @porsesh42

⚫️ مراسم صبح شهادت امام جعفر صادق (ع) در محل مصلی نماز جمعه باسخنرانی حجت الاسلام #شوقی @porsesh42

درسی از امام صادق(ع): « استمرار #مبارزه_خستگی_ناپذیر » @porsesh42

درسی از امام صادق(ع): « برنامه ریزی امام صادق.ع. برای #تشکیل_حکومت » @porsesh42

موضوع:نقش امام صادق ( علیه السلام ) در #سیاست بسم الله الرحمن الرحیم پرسش: گاهی گفته می‌شود امام صادق ( علیه السلام ) کاری به سیاست نداشتند و فقط مشغول تدریس علوم دینی بودند. ایشان نه فقط برای گرفتن حکومت قیام نکردند، بلکه حتی پیشنهاد رهبری قیام عباسیان را نیز نپذیرفتند؛ آیا این رفتار امام ( علیه السلام ) نشان نمی‌دهد که دینداری، ربطی به مسائل سیاسی و حکوت ندارد؟ پاسخ: اولاً طبق برخی روایات، امام حتی به اندازه هفده نفر هم نیروی آماده قیام نداشتند و لذا در صورت قیام، حتماً شکست می‌خوردند(کافی، ج 2، ص 190) ثانیاً پیشنهاد رهبری به امام، مغرضانه و ابزاری برای رسیدن به قدرت بود، به این دلیل که عباسیان پس از به قدرت رسیدن، تقریباً تمام متحدان قبلی خود را نابود کردند. ثالثاً امام هرگز نسبت به حکومت و سیاست بی‌تفاوت نبودند، بلکه مبارزه سیاسی امام، یک مبارزه مخفی بود؛ به این دلایل: 1. امام حکومت عباسیان را غاصبانه و ظالمانه می‌دانستند و به همین دلیل، هم خود حاضر به همکاری با آنها نبودند و هم یارانشان را از این کار منع می‌کردند، و می‌فرمودند حتی دوست ندارم برای آنان گرهی بزنم یا درِ کیسه‌ای را ببندم و یا چیزی بنویسم.( فروغ کافی ، ج ۵ ، ص ۱۰۷) امام همچنین دادگاه‌های حکومت عباسی را به رسمیت نمی‌شناختند و شیعیان را از مراجعه به آنها منع می‌کردند و بجای آن دستور می‌دادند تنها به قاضیانی مراجعه کنند که به طور عام، از طرف امام منصوب شده باشند(وسائل الشیعه ، ج ۱۸ ، ابواب صفات القاضی ، باب ۱۱ ، ص ۹۹) 2. از طرف دیگر، امام نیروهای فداکاری داشتند همانند «عبدالله نَجاشی» والی(استاندار) اهواز که به درون دستگاه خلافت نفوذ کرده بودند تا بتوانند از این طریق، در اقدامات سیاسی اثرگذار بوده و شرایط را تا حد امکان، به نفع شیعیان بهبود دهند. 3. امام صادق ( علیه السلام ) صریحاً حکومت را حق الهی خویش می‌دانستند؛ مثلاً در روز عرفه و در جمع زیادی از مسلمانان، چندبار این سخن را تکرار کردند: «ای مردم! رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم ) امام و پیشوا بود، سپس علی بن ابیطالب، سپس حسن و حسین و علی بن حسین و محمد بن علی و اکنون من امام هستم». بنابراین، امام مبازه سیاسی داشتند، اما در جبهه جنگ نرم، نه مبارزه مسلحانه. خداوند ما را شیعه واقعی امام صادق ( علیه السلام ) قرار دهد به برکت صلوات برمحمد و آل محمد @porsesh42

« از #شیعیان ما نیست کسی که.... @porsesh42