🍀 تو را به آباد کردن دلت به یاد خدا سفارش میکنم مولای متقیان سلام و احترام خدمت شما ✅ مراسم هفتگی هیئت الزهرا(س) امشب ( پنجشنبه ۶ ابان) ساعت ۱۹ برگزار میشود. 🏠 مکان: (امشب مهمان هستیم) خ جویبار،خزر ۳۳ ، مسجد قائم ☘️ لطفا به زمان و مکان شروع جلسه دقت فرمایید. اللهم عجل لولیک الفرج | @heyatalzahra_ir

تاريخ اورشليم (بيت المقدس)، ص: 113 كوروش و اورشليم‏ از اولين اسارت يهود و تسخير اورشليم به دست (تيگلت پيلسر) و حمله دوم، توسط شلمنصر (شلمناصر) و ويرانى سوم كه به دست بختنصر در سه نوبت روى داد جمعا مدت يكصد و شصت سال و ويرانى و سكوت اورشليم كه به دست بختنصر در سال 586 ق. م انجام گرفت، به تنهايى مدت هفتاد سال به طول انجاميد. اين خاموشى و ويرانى كه در گفتار پيامبرانى چون ارميا و حزقيال و ديگران به طور غم‏انگيزى ياد شده، نتيجه سركشى و عصيان قوم اسرائيل و بى‏قيدى و عدم اطاعت از يهوه و دور شدن از آيين موسى توسط پادشاهان متمردى چون يهوياكين، يهوياقيم و صدقيا بود. از طرفى چون سرزمين فلسطين همان‏گونه كه ذكر شد، داراى آب و هوايى مساعد و زمينهاى بارور و جنگلهاى انبوه بود، و نيز از لحاظ موقعيت مكانى و جغرافيايى كه بين آسيا و افريقا و مصر و جزيرة العرب و مديترانه قرار گرفته، از آغاز تاكنون پيوسته مورد تهاجم و دست‏اندازى قدرتمندان و توجه اقوام و ملل گوناگون بوده است. و هميشه قبايل و طوايف و ملل مختلف آرزو مى‏كرده‏اند در سرزمينى آنچنان بارور و حاصلخيز و خوش آب و هوا زندگى كنند.

و شايد انگيزه حضرت موسى براى گسيل قوم خويش به آن ناحيه نيز همين بوده باشد، زيرا موسى، قوم خود را با وعده رسيدن به ارض موعود و سرزمينى كه جوى شير و عسل در آن روان است از مصر كوچانيد. اين نكته نيز حائز اهميت بسيار است كه با ورود قوم يهود يا بنى اسرائيل به سرزمين فلسطين، در چهارصد و هشتاد سال پيش از بناى قدس و تقريبا هزار و سيصد پيش از ميلاد مسيح به راهنمايى يوشع بن نون، اين‏ تاريخ اورشليم (بيت المقدس)، ص: 114 سرزمين روى خوشى و آرامش را به خود نديد. تا امروز نيز كه حدود سه هزار و سيصد سال از اين ماجرا مى‏گذرد، هنوز سرزمين فلسطين به آرامش و سلامت نگراييد. پس از مرگ نبوكدنصر كه در سال 562 ق. م اتفاق افتاد، اسارت يهود و ويرانى اورشليم پايان نيافت، بلكه تا زمان فرزندان و جانشينان او نيز دوام داشت. پيامبران يهود، همچون ارميا «1» حزقيال «2» [1] اشعيا «3» [2] دانيال «4» [3] و حبقوق «5» [4] كه خود شريك و رفيق اسارت يهود و ناظر بر ويرانى اورشليم بودند، آمدن و ظهور مسيحى نجات‏بخش و منجى و رهاننده را، به قوم يهود بشارت مى‏دادند. آنان اندوه و ماتم قوم را با سخنان نغز و كلمات دلنشين شعرگونه و با دلداريهاى حكيمانه تسكين مى‏دادند. آنها پيش‏بينى كرده بودند كه قوم، هفتاد سال به بندگى بابل خواهد ايستاد، و اين مدت، كيفر گناهانى بود كه قوم و پادشاهان آنها مرتكب شدند. سرودهاى ارميا و اشعيا و ناحوم [5] و ديگر پيامبران بنى اسرائيل در كتاب عهد عتيق ضبط است. آنان به هنگام اسارت يهودا، در بابل پيشگويى كرده و مژده دادند كه دوران اسارت و آوارگى پايان خواهد يافت. و خداوند، كسى را برخواهد انگيخت تا مردم را از اسارت رهايى بخشد. در همين زمان بود كه كوروش پادشاه هخامنشى، از مشرق زمين ظهور كرد و سرزمينها را يكى پس از ديگرى مسخر خود ساخت؛ پيامبران يهود از اين پيش- آمد خوشحال بودند و نجات خود را به دست كوروش [6] پيش‏بينى مى‏كردند قوم يهود طليعه آزادى خويش را دريافت و نبوكدنصر نيز كه، خود روزى، مقتدرترين مرد روى زمين بود و ظهور مردى از پارس و شكست بابل و آشور را پيش‏بينى كرد، در اواخر عمر دچار جنون و بدفرجامى اعمال و رفتار قساوت‏ آميز خويش گرديد. كوروش كه بنابه سنن و آداب و قوانين مسلط بر جامعه ايرانى آن زمان رشد و پرورش يافت، نوه دخترى «ايشتوويگو» پادشاه ماد، بود، در 559 ق. م به پادشاهى انشان رسيد و پس از آنكه سران قبايل پارسى را در زير فرمان خود متحد ______________________________________________ (1). haimreJ (2). leikezE (3). haiasI (4). lainaD (5). kukabeH تاريخ اورشليم (بيت المقدس)، ص: 115 كرد و با «نبونيدوس» بابلى پيمان اتحاد بست در 553 ق. م عليه دولت ماد طغيان كرد و آن را زير فرمان دولت پارس درآورد (550 ق. م) او، ارمنستان، متن عبرى فرمان كوروش براى ساختن خانه خدا كه در كتاب عزرا «1» [7] باب اول آمد، عزرا پيامبر معاصر كوروش بود. (اخذ متن از كتاب صبح اميد) سوريه، ليدى (لوديا) [8] و فريگيا [9] را تصرف و ضميمه خاك پهناور ايران ساخت. آنگاه از شمال تا رودخانه سيحون و از مشرق و جنوب تا سند پيش رفت و در بهار سال 539 ق. م قصد تسخير بابل كرد، براى اينكه بتواند از رودخانه دجله، از سدى كه بخت نصر بر روى آن بسته بود بگذرد، دستور داد آب رودخانه دجله و دياله [10] را برگردانند تا او و سپاهيانش از اين مجرا گذشته وارد بين النهرين‏ ______________________________________________ (1). arzE تاريخ اورشليم (بيت المقدس)، ص: 116 شوند. در آن زمان بر سرزمين بابل مردى به نام «نبونيد» (نبونيدوس) فرزند كاهنه سين، خداى ماه حكومت مى‏كرد [11] كوروش نبونيد را مطيع و مغلوب خود ساخت و شهر بابل را كه بزرگترين مركز قدرت روى زمين در آن روزگار بود مسخر خود ساخت. فرزند نبونيد، به نام «بالتازار» «1» يا بلشصر [12] كه جوانى سركش و مغرور و طاغى بود، پيش از رسيدن كوروش به بابل، و هنگامى كه پشت دروازه‏ هاى بلند شهر بود، در مهمانى عظيمى كه در كاخ خود ترتيب داده بود- و در تورات به نام مهمانى بلشصر- بالتازار- معروف است- پادشاه و مردم پارس را سرزنش و تمسخر نمود، اما طبق پيش‏بينيهاى دانيال نبى، بالتازار و نبونيد هر دو مغلوب كوروش شدند و سپاه ايران فاتحانه وارد بابل شد. كوروش در بابل به مردم آسيبى نرساند، خانه‏ها را ويران نساخت، اموال مردم را به غارت نبرد، به دين و آيين و ناموس و آداب و رسوم مردم بابل لطمه‏اى وارد نكرد و بى‏احترامى ننمود. استوانه‏اى كه فرمان كوروش يعنى فرمان آزادى ملتها، بر روى آن نوشته شده، در چهل سطر به زبان و خط بابلى است كه در سال 1878 ميلادى، در كاوشهاى ويرانه‏هاى بابل بدست آمده و اينك يكى از اسناد و مدارك گرانبها و نادر موزه بريتانيا بشمار مى‏رود. اين فرمان به منزله نخستين اعلاميه واقعى

حقوق بشر است كه در جهان توسط اين مرد بزرگ صادر شد «2». اين نكته نيز قابل ذكر است كه كوروش نه تنها به يهوديان، مهربانى و آنان را آزاد نمود، بلكه او به تمام ملتها و نژادها و اقوام به ديده احترام مى‏نگريست و هيچ ارجحيتى را براى قومى، بيشتر از ديگرى قايل نبود. «كوروش با همه ملتها مهربان و دادگر بود، درباره بنى اسرائيل هم همان كرده است كه نسبت به اسيران ديگر انجام داد. يعنى به همگان آزادى بخشود و ______________________________________________ (1). razatlaB (2). ر. ك هخامنشيان در تورات. ص 90 و نيز كتاب حسن پيرنيا (مشير الدوله). كورش كبير در مجموعه ايران باستان ده جلد. كتاب دوم. (تهران، جيبى، 1344) ص 385 و 386 و كتاب، ا. ت اومستد. تاريخ شاهنشاهى هخامنشى. ترجمه محمد مقدم. (تهران، امير كبير، 1357) ص 71- 73 تاريخ اورشليم (بيت المقدس)، ص: 117 آنچه را كه از آنان به غارت به بابل برده بودند به آنان بازگردانيد. و آسايش و آرامش آنها را با هر گونه كمكى پديد آورد. و در انجام آن، دوستى و گرايش به نژاد و آيين ويژه‏اى خواست او نبود. مهربانى او كه «فروزه‏ خشترا» arhtahsahK (شهر خدا) و فر و شكوه ايزدى و آرمئتى itamrA (دوستدارى) كه از دلدادگى و مهر و پيوند همه مردمان و آفريدگان سرچشمه گرفته بود براى همگان يكسان بكار رفت.» «1» «شايد سپاس‏گزارى ملتهاى ديگر به يادگار نمانده و يا به دست ما نرسيد، و تنها از سپاس بابليها و يهوديان نوشته‏ هايى به جاى مانده باشد.» «2» در تورات پيامبران و انبيايى مثل اشعيا، ارميا و دانيال، درباره ظهور كوروش نجات- دهنده، پيش‏بينيهايى كرده‏ اند. و حتى او را فرستاده خدا و برانگيخته يهوه خداى اسرائيل بشمار مى‏آوردند، «بويژه كه كردار و رفتار دادگرانه و كردار نيك او، به خوبى او را آسمانى و بيمانند كرده بود. كشورگشايى او، با مهربانى و نيك‏انديشى و نيك رفتارى‏اش، جدايى‏ناپذير بود. سنجش رفتار نيك و خدايى او با ددمنشيهاى پادشاهان خونخوار و خونريز و غارتگر و ويرانگر آشور و بابل، چنان درخشندگى و برجستگى ويژه‏اى به او مى‏بخشيد كه، بى‏ اختيار دوست و دشمن، او را پيامبر نيكى و راستى و آزادى مى‏شمردند. ملتهاى آن روز نه تنها فرمان او را پذيرنده شدند، بلكه شيوه مردمدارى او، آرزوى آنها بود. درست است كه ملتها در برابر نيروى بيكران او تسليم شدند، ولى اين تسليم در برابر سختدلى و ستمگرى نبود، بلكه تسليم در برابر مهربانى و بزرگوارى كوروش بود كه به آنها آسايش و آزادى و زندگى شرافتمندانه مى‏بخشيد (چه) او مسيح رهايى‏بخش روزگار كهن بود.» «3» «خداوند در حق مسح كرده خود كورش چنين مى‏فرمايد، چونكه من او را به قصد اينكه طوائف از حضورش مغلوب شوند به دست راستش گرفتم، پس كمرگاه ملوك را حل كرده، درهاى دو مصراعى را پيش رويش مفتوح خواهم كرد كه دروازه‏ ها بسته نگردند.؟؟؟ من در پيشاپيشت رفته، پشته‏ ها را هموار مى‏سازم و درهاى برنجين را شكسته، پشت بندهاى آهنين را پاره‏پاره مى‏نمايم.؟؟؟ گنجينه‏ هاى‏ ______________________________________________ (1). محمد قائمى. ادبيات باستانى ايران. (تهران. بى‏نا. 1348). ص 336- 340 (2). اومستد، تاريخ شاهنشاهى هخامنشى، ص 78 (3). محمد قائمى. هخامنشيان در تورات، (اصفهان، تأييد، 1349)، ص 98 تاريخ اورشليم (بيت المقدس)، ص: 118 پنهان و دفينه‏ هاى مستور به تو مى‏دهم تا كه بدانى من كه ترا به اسمت مى‏خوانم، خداوند و خداى اسرائيلم.؟؟؟ من خداوندم و غيرى نيست و سواى من خدايى نيست، من ترا كمر بستم اگرچه مرا ندانستى.؟؟؟ من او را به صدق به ظهور آورده، تمامى راه هايش را راست مى‏گردانم، او شهر مرا بنا خواهد كرد و اسيرانم را نه به قيمت و نه به مزد آزاد خواهد نمود، گفته خداوند لشكرها همين است.» «1» و خداوند در جايى ديگر «در خصوص كوروش مى‏فرمايد كه شبان من اوست و تمامى مشيتم را به اتمام رسانيده به اورشليم خواهد گفت كه بنا كرده خواهى شد و به هيكل كه اساست مبتنى كرده خواهد شد.؟؟؟» و يا «... كلام خداوند از دهن ارمياه كامل شود، خداوند روح كوروش پادشاه فارس را انگيزانيد كه تا در تمامى ممالك خود فرمانى صادر كرده بدين مضمون در كتاب نوشته شود.؟؟؟ كه كوروش پادشاه فارس چنين مى‏فرمايد كه خداوند خداى آسمانها تمامى ممالك زمين را به من داده است و او مرا مأمور ساخته كه از برايش خانه‏اى را در اورشليم كه در يهوداه است بنا نمايم؛ از شما در ميان تمامى قومش كيست كه برود. خداوند خدايش با او باشد و به زمين مختار است.» «2» و تأكيد عزرا به همين موضوع كه «در سال اول سلطنت كوروش ملك فارس بخصوص تكميل كلام خداوند از دهان ارمياه (يرميا) خداوند روح كوروش ملك فارس را برانگيزانيد تا آنكه در تمامى ممالك خود فرمانى صادر كرده بدين مضمون در كتاب نوشته شود؟؟؟ كه كوروش ملك فارس چنين مى‏فرمايد كه خداوند آسمانه

ا تمامى ممالك زمين را به من داده است و او مرا مأمور ساخته كه به جهت او خانه‏ اى را به اورشليم كه در يهوداه است بنا نمايم.؟؟؟ از شما در تمامى قوم او كيست كه خدايش با او باشد تا بر اورشليم كه در يهوداه است برآيد و براى خداوند خداى اسرائيل آنچنان خدايى كه در اورشليم است خانه‏ اى بنا نمايد.» «3» همه و همه دلالت بر ارج و اعتبار كوروش در ميان ملل اسير و ممالك فتح شده داشت. ______________________________________________ (1). اشعيا باب 45 آيه 1- 3- 5- 13 و باب 44 آيه 28 (2). كتاب دوم تواريخ ايام، باب 36 آيه 22- 23 (3). كتاب عزرا، باب 1 آيه 1- 3

قابل توجه اعضای تعاونی

لینک کلاس: class.azsima.ir/tv4 زمان: سه شنبه- 18/08/1400- ساعت 10-12- هوش هیجانی

🖤͜͡🥀 🥀#روز‌شمار‌فاطمیه¹⁶ https://t.me/heyatalzahra_ir