📕کتاب «تجزیه آمریکا»
نویسنده: فرانک اچ.باکلی
ترجمه: روحالله عبدالملکی
انتشارات: دیدمان
تعداد صفحات: 247 صفحه
🔷 نویسندهی اینکتاب معتقد است آمریکاییها هیچگاه به اندازهی امروز دچار تفرقه نبودهاند و اینک کاملاً آمادهی تجزیه هستند. او دشمنیهای تلخ حزبی، بنبست قانونگذاری، پذیرش فزایندهی خشونت تحت لوای ارزش سیاسی و... را نشانگر این واقعیت میداند که در کشورهایی مجزا، زندگی بهتری نصیب مردم آمریکا خواهد شد.
🔻بخشی از کتاب: «من به این باور رسیدم که از هم گسستن آمریکا بسیار محتملتر از آن است که من در کتاب «تجزیه آمریکا» که ماه ژانویه به چاپ رسید، به آن پرداختهام... وضع ما بهتر از اینها بود. اما از زمان انتخاب دونالد ترامپ، سمی وارد روح آمریکا شده است. این سم ما را از هم جدا کرده و ایدهی تجزیه را بیش از پیش جذاب کرده است. ما اینک آنچه بودیم نیستیم».
#معرفی_کتاب
☑️ @Sh_Aviny
🆔 @QasdWay
📸 #اینفوگرافیک|جزئیات مصرف ارز ۴۲۰۰ تومانی برای کالاهای اساسی و دارو
این است نتیجۀ تخریب زیرساختهای بومی کشاورزی و وابستهکردن اقتصاد کشور به انواع محصولات کشاورزی وارداتی!
@Farsna
🆔 @QasdWay
🔆 چرا مردم باید اقتصاد بخوانند؟
🔸 پاسخ رایج این است که کار پیدا کنند.
🔸پاسخ دیگر این است که اقتصاد میتواند کمک کند تا بفهمیم جامعه چگونه عمل میکند.
🔸با این حال، بهترین پاسخ را جون رابینسون، استاد اقتصاد دانشگاه کمبریج در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰، داده است:
📢«هدف از مطالعۀ اقتصاد این است که بدانیم چگونه توسط اقتصاددانان اغفال نشویم!»
سخنرانی در بازل، ۱۹۶۹
🆔 @QasdWay
طرح جهانی ماسک اجباری همراه با جریمههای شخصی که در ایران هم به گوش میرسد، مسیر کنترل تمام جانبه انسان را فراهم میکند. مسیری به سوی یک دیکتاتوری مطلق و واحد جهانی.
ای کاش ما کمی با دقت بیشتری به استقبال این طرح ها می رفتیم.
انذار فرارسیدن این دیکتاتوری را هم پیش از این داده بودیم...
نیازی به میکروچیپ نیست. سامانههای اطلاعاتی متقاطع، کار میکروچیپها را انجام میدهند. به محض خروج از خانه و حتی در خانه و ۲۴ ساعته بناست رهگیری شوید. و این سوغات آزادی است در مکتب لیبرالیسم.
پیشنهاد میکنم، فیلم سینمایی in time را ببینید. دیکتاتوریهای همهجانبه به نفع سرمایهداران است.
☘کانال تحلیل های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی
@hamidrezamaghsoodi
🆔 @QasdWay
نحوه بکارگیری انفال ریشه تمام بیعدالتیها و کلید حل معضلات
دکتر حسین کچویان
(قسمت ۱ از ۲)
مکرراً شنیده ایم که نظام اقتصادی اسلامی، نظامی است که نه همچون نظام سرمایه داری و نه همچون نظام سوسیالیستی است. گفته شده است که نظام اسلامی نظیر نظام سرمایه داری نیست که افراد می توانند بدون هیچ محدودیتی، ثروت اندوزی کرده و از طریق کار بدون قید و بند در قلمروی اقتصاد تولید ثروت نموده و آنرا تملک کنند که تنها وظیفه آنان پرداخت مالیات مقرر تعیین شده توسط دولت باشد که آنهم قابل قیاس با ثروت تحصیل شده و دارایی موجود شخص از طریق فعالیتهای اقتصادی فرد سرمایه دار نیست! از آنطرف نیز نظام اسلامی چون نظام سوسیالیستی نیست که مالکیت خصوصی در آن به رسمیت شناخته نشده و افراد مالک محصولات تولیده شده توسط خودشان نباشند و نتوانند مالک خانه و زمین یا کارخانه و شرکت خود باشند! نظامی که در آن دولت، مالک بزرگی است که بر تمامی منابع ثروت و تولیدات افراد جامعه سلطه ملکی و مالی دارد، قطعا نظام اقتصادی اسلامی نیست کما اینکه نظامی که در آن حدی بر ثروت اندوزی و کار افراد وجود نداشته و هر آنچه می خواهند بدون قید و حدی تولید و تملک می کنند، نظام اقتصادی اسلام نیست!
اما سوال مهمتر این است که نظام اقتصادی اسلام و آنچه آنرا از این دو نظام متمایز می کند، در کجاست؟ در این خصوص نظریاتی مطرح بوده که بدون مخالف نبوده است مثل آن نظریاتی که قائل به گذاشتن حد بر ثروت و دارایی هستند. اما به نظر می رسد مهمترین وجه تمایز ساختاری اقتصاد اسلامی که موجب تمایز آن با دو نظام دیگر می شود در مساله انفال قرار دارد. انفال، مطابق نظر فقهی حضرت امام (ره) تمام اموالی است که فاقد رب یا مالک است که شامل زمین های موات اعم از شهری و غیر شهری، معادن از جمله نفت، دریاها، رودخانه ها و... بغیر از اموال منقول در آنها مثل پرندگان و حیوانات دیگر است. انفال به یک معنا سرچشمه کلیه ثروتهاست. در سرمایه داری با انفال، مثل مال خصوصی و در سوسیالیسم با اموال خصوصی نظیر انفال یا مال حکومتی عمل می گردد. در اسلام تفکیک دقیقی بین مال حکومت یا امام و مال خصوصی وجود دارد. بررسی مجملی در نظامات اقتصادی نشان می دهد هم ویژگی و هم سرچشمه بدبختیها و خیرات نظامات مختلف به نوع تعامل آنها با انفال برمی گردد. در نظام اسلامی بعد از انقلاب اسلامی نیز نحوه تعامل با انفال سرچشمه کلیه فسادها، نابرابریها، تبعیضات طبقاتی و مشکلاتی است که اکنون کشور با آن مواجه است. نوع توزیع انفال یا به تعبیری منابع عمومی مثل زمینها، منابع و سایر اموال دولتی از اساس مبتنی بر روابط ناسالم و غیرعادلانه بوده است. آنچه در مورد امضاهای طلایی گفته می شود نیز بخش مهم و عمده آن نیز به اموال دولتی برمی گردد. چه بسیار زمینها، اموال و منابعی که به افراد مختلف داده شد، به بهانه تاسیس مدرسه، بیمارستان یا سایر خدمات خیر و عمومی اما عملاً بدل به ملک خصوصی گردید و صاحب آنرا صاحب ثروتهای افسانه ای و بادآورده کرد. آنچه که اخیراً در جریان دادگاه های مختلف افشا شده است، بخوبی نشان می دهد که آغاز و منشای اصلی فساد از مدیرانی است که بر انفال یا اموال دولتی سلطه و اقتدار یا مدیریت داشته اند. به جرات می توان گفت که در کشور شاید نتوان باندازه انگشتان دست، افراد در هیچ قشری از تاجر و کارخانه دار تا پزشکان و دارندگان مجموعه های فرهنگی سرمایه دار و ثروتمندی را پیدا کرد که ثروت وی ناشی از بهره تبعیض آمیز از اموال عمومی یا دولتی نباشد. به همین دلیل در کشور ما دعوای بر سر مالکیت دولتی و خصوصی دعوایی مسخره و تصنعی است. در کشور ما دعوای احاله اقتصاد به مردم در واقع دعوای بهره برداری طالمانه و تبعیض آمیز از اموال مردم است. بخش خصوصی مشکلش صرفا این است که چرا بهره بیشتر و بی حساب و ناعادلانه از این اموال بدست نمی آورد یا به وی داده نمی شود! به هیچ وجه مساله این بخش، این نیست که در فعالیت های اقتصادی آزاد گذاشته شود، بلکه دعوای آن این است که چرا این یا آن سرمایه دار از این منابع بیشتر بهره می برد و به آن دیگری کمتر داده می شود. به همین دلیل در این کشور هیچ کاری که در آن منابع دولتی به میزان زیاد و مسرفانه به کارگرفته نشود، به هیچ وجه مورد اقبال بخش خصوصی نخواهد بود. البته این به معنای متهم سازی بخش خصوصی نیست، بلکه بخش دولتی نیز بیش از بخش خصوصی مسئول است و در واقع با بیان درست، «خصوصی» و «دولتی» نقش هایی است که با هدف واحدی بین افراد دست به دست می شود! از اینرو می توان گفت که تمام نزاعی که در کشور میان گروههای سیاسی در جریان است نیز در اصل نزاع بر سر همین اموال است؛ یک دلیل قاطع و مشخص آن نیز وضع شرکتهای دولتی است که با مصرف نزدیک به ۷۰ درصد بودجه، مالیاتهایی زیر ده درصد پرداخت می کنند و اکثراً زیان ده هستند.
https://ble.ir/tammolat
https://instagram.com/dr.kachooyan
🆔 @QasdWay
نحوه بکارگیری انفال ریشه تمام بیعدالتیها و کلید حل معضلات
دکتر حسین کچویان
(قسمت ۲ از ۲)
اما با وجود اینکه این شرکتها محل انواع فساد اقتصادی و اجتماعی بوده و مشکل آنها از زمان هاشمی رفسنجانی موضوع بحث بوده و همه بر ضرورت اصلاح آن تاکید داشته اند، از آن زمان تاکنون هیچ دولتی ولو باصطلاح مدافعان پروپا قرص بخش خصوصی و لیبرالترین آنها از جمله دولتهای اول و دوم روحانی نیز در صدد اصلاح این مشکل برنیامده اند چرا که این شرکتها منبع اصلی حیف و میل و چپاول منابع بیت المال و انفال است و دولتهای مختلف از آنها برای تسهیم منافع قدرت بین خود و اعوان و انصار یا آقازاده ها استفاده می کنند! عمده ترین تلاشی که در این سالها از زمان هاشمی رفسنجانی برای تخفیف مشکل شرکتهای دولتی انجام گرفته است، خصوصی سازی آنها از طریق فروش این شرکتها به باصطلاح بخش خصوصی است که قصه پرغصه آنرا همه می دانیم که در حقیقت اختصاصی سازی این شرکتها بود و خود راهی شد برای چپاول این شرکتها و تصاحب زمینها و اموال آنها از طریق زد و بند و زدن چوب حراج به آنها و فروش شان به ثمن بخس و به تعطیلی کشاندن آنها که دیگر حتی همان منافع اندک حاصله از آن برای عموم نیز از بین رفت! گرچه این به معنای اتهام زنی به تمامی افراد درگیر در این فعالیتها یا مدیران شرکتهای دولتی و انتساب نیات سوء به تمامی آنها نیست، هرچند واقعیت عینی خود بیانگر بسیاری از حقایق است!
به نظر می رسد که برگشت تعادل به کشور و رفع وضعیت شدیدا ناعادلانه کنونی در گروی برگشت انفال به وضعیت اولیه خود و توزیع آن بر مبانی اسلامی یا قسط و عدل است. از این پس تنها باید گروهی را در کشور صادق و صاحب صلاحیت تلقی کرد که طرح مشخصی برای اعاده انفال به تاراج رفته به هر بهانه ای داشته و سیاست روشنی نیز برای تعامل آتی با آن ارائه دهد و الا هر سخن دیگر صرف ادعای واهی و غیر موثر در چاره سازی اوضاع کنونی است! مخصوصا بدون داشتن سیاست و برنامه ای مشخص برای جلوگیری از تکرار اعمال و رویه های سوء گذشته در بهره برداری تبعیض آمیز و ظالمانه از انفال و هم چنین تضمین استفاده غیر تبعیض آمیز و همراه قسط و عدل از این منابع، نه امکان بازگشت تعادل و سلامت به کشور وجود دارد و نه اینکه می توان گردش درست امور و بالندگی اقتصاد و امور کشور را در مسیر اهداف انقلاب اسلامی انتظار داشت!
https://ble.ir/tammolat
https://instagram.com/dr.kachooyan
🆔 @QasdWay
رئیس سازمان بورس: اگر بازارگردانها در بازار سرمایه فعال شوند تعادل ایجاد میشود!
❗️ مصداق واقعی از چاله درآمدن و به چاه افتادن!
🆔@QasdWay
🔹مدیر تحقیق و توسعه بورس تهران: حضور بیش از ۸۰ درصد سرمایه گذار غیر حرفه ای در بازار سرمایه باعث ایجاد نوسان در بورس شده است.
سوال جدی:
این سیل مردم غیرحرفهای را چه کسی به سمت بورس هدایت کرد؟!
آیا غیر از دولت و رسانهها، کس دیگری مقصر است؟!
🆔@QasdWay
اقتصاد ایران برای بازگشت به مسیر رشد تنها این راهکارها را دارد:
۱- واردات نفت و تبدیل ایران به بارانداز نفت خاورمیانه و تبدیل نفت به فراورده.
۲- توسعه جهشی و حمایتی در کشاورزی
۳- تهاتر نیازهای کشور در ازای صادرات فراوردههای نفتی (نه نفت خام) و محصولات کشاورزی و صنعتی
۴- پولپاشی متوازن توسط حاکمیت بر روی بخش عرضه و تقاضا
۵- استفاده از پتانسل جبهه مقاومت و کشورهای همسو در جهت توسعه تجارت
۶- احیای جاده ابریشم و احیای حاکمیت ایران بر تجارت زمینی دنیا
@hamidrezamaghsoodi
🆔@QasdWay
هدایت شده از پرفسور مسعود درخشان
پرفسور مسعود درخشان:
مهم ترین نکته [در جنبش وال استریت]، آشکار شدن تعارضیست که بین دموکراسی و نظام سرمایهداری وجود دارد. آمریکاییها بهویژه معتقد بودند که بر اساس دموکراسی، میتوان به عدالت اجتماعی و آزادی بیان دست یافت. حتی تاکید بر این بود و هست که بهجز دموکراسی، از راه دیگری عدالت اجتماعی محقق نخواهد شد. اما این بحران نشان داد که منظور از دموکراسی که این همه از آن صحبت میشد، نقش مردم و اراده مردم درمدیریت نظام نیست، بلکه ابزاری برای حاکمیت سرمایهداران، بانکها و شرکتهای مالی بر مقدرات مردم است.
💠 @ProfDerakhshan
در تحولات اخیر نفت، چین با مصرف روبه رشد خود، جایگاه ویژهای در بازار نفت پیدا کرده است.
آمریکا با تولید نفت شیل، به سمت خودکفایی در نفت پیش میرود. ایران نیز به برکت تحریمها، بهسرعت به کاهش خامفروشی و تبدیل نفت خام به فراورده روی آورده است.
اما چین بهشدت بهدنبال خرید نفت در جهان است.
چین در ۹ ماه نخست ۱۳ درصد بیشتر از مدت مشابه پارسال نفت خام وارد کرد، زیرا پالایشگاهها با بهبود تقاضای سریع پس از همهگیری ویروس کرونا تولید را افزایش دادند و با قیمتهای بیسابقه پایین نفت، مقدار هنگفتی از نفت ارزان قیمت را ذخیرهسازی کردند.
واردات نفت چین از ریاض ۷ میلیون و ۷۸۰ هزار تن معادل یک میلیون و ۸۹۰ هزار بشکه در روز بود.
روسیه که دومین صادرکننده نفت خام به چین در ماه گذشته بود، در این ماه ۷ میلیون و ۴۸۰ هزار تن یا یک میلیون و ۸۲۰ هزار بشکه در روز از نفت خام چین را تأمین کرد.
دادههای اداره کل گمرک چین نشان داد واردات نفت چین از برزیل در ماه سپتامبر به ۴ میلیون و ۴۹۰ هزار تن رسیده است، در حالی که این رقم پارسال ۲ میلیون و ۹۶۰ هزار تن بود. برزیل در صاردات نفت خام به چین از عراق پیشی گرفت و بغداد به پنجمین تأمینکننده بزرگ نفت چین تبدیل شد.
(آمارها به نقل از شانا)
🆔@QasdWay