eitaa logo
سید صمصام الدین قوامی
4.3هزار دنبال‌کننده
6.2هزار عکس
928 ویدیو
366 فایل
یادداشت‌های روزانه سید صمصام الدین قوامی رئیس بنیاد فقهی مدیریت اسلامی مسئولیت پیام‌های اعضا متوجه مدیر نیست علامت ✍️ یادداشت مدیر است ارتباط: @qavami_s کانال دروس: @d_bonyadfeghhi1386 کانال بنیاد فقهی مدیریت اسلامی: @madineyefazele توییتر: s_qavami
مشاهده در ایتا
دانلود
هماهنگی 45.MP3
19.94M
هماهنگی 45(از شهداد)
✍️تدابیر حکمت آمیز الهی در زندگی من: 1—31مرداد 99 کناره گیری از امامت جمعه پردیسان 2—9مرداد 1400-رحلت غمبار همسر همراهم 3—-18ذر 1400-وصلت معجز گون بی تردید این سه حادثه مهم که خارج از اراده من صورت گرفت منشاء تحولات شگفتی در تداوم نهضت فراگیر مدیریت اسلامی خواهد بود. @Qavami
پژوهش حوزه خواهران شهداد.MP3
16.12M
پژوهش-حوزه علیمه خواهران شهداد
✍️شهداد کرمان به نوعی مسقط الراس اندیشه مدینه فاضله با دو اصل امامت افاضل و حکومت فضائل است که مرحوم آیت الله سید محمد خلیل قوام بانی آن است. باالهام از این اندیشه بود که ایده اتحاد امامت وامارت سامان یافت. با وصلتی که اخیرا حاصل شد شاهد باز رویش شجره طیبه مدیریت اسلامی از این شهر باستانی و تمدنی هستیم. @Qavami
هماهنگی46.MP3
17.93M
هماهنگی46(از شهداد)
فرزند آوری.MP3
8.14M
جهاد فرزند آوری -شورای فرهنگ عمومن شهداد
اولیاء ومربیان.MP3
7.26M
آموزش و پرورش حکمت محور -اولیاء و مربیان شهداد
✍️امروز مرکز فقهی آیت الله سید محمد خلیل قوام ره به عنوان نمایندگی بنیاد فقهی مدیریت اسلامی در حرم مطهر امام زاده زید شهداد افتتاح شد. @Qavami 👇👇
هدایت شده از مدیریت در اسلام
امامت کبری امامت کبری اصطلاح خاصی است که ابن خلدون برای تمایز امامت جمعه و جماعت و ... از امامت به عنوان ریاست و رهبری به کار می‌برد. تعریف ابن خلدون از امامت در مقدمه این است که الإمامة خلافة عن صاحب الشرع في حراسة الدين و السياسة الدنيا. این منصب هم خلافت نامیده میشود و هم امامت. چنانکه کسی که عهده‌دار آن میگردد خلیفه و امام نام دارد. از آن جهت که از او پیروی میشود امام نامیده میشود. از این رو مانند امام در نماز جماعت است و برای تمایز آن از امام در نماز آن را امامت کبری نامیده‌اند و از آنجهت که امام جانشین پیامبر در امت اوست او را خلیفه می‌نامند گاهی بصورت مطلق و گاهی بصورت خلیفة رسول الله. مقدمه ابن خلدون، ص ۱۹۱ امامت ربانی گلپایگانی، ص ۲۸