🔴نمایی از دیپلماسی عزت مندانه ۱)سرعت و تنوع وقوع تحولات و رخدادهای سیاسی سبب شده تا قدر و اهمیت برخی رويدادها آن‌گونه که انتظار می‌رود شناخته نشود و ماهیت واقعی حوادث و ابعاد گوناگون آن‌ها آشکار نگردد. به عنوان نمونه طی روزهای گذشته و در آستانه ۳۰ خرداد دو اتفاق مهم در ارتباط با منافقین رخ داده است.ابتدا برگزاری تجمع سالیانه آنان در پاریس توسط پلیس فرانسه لغو شد.سپس و در رخدادی دیگر پلیس آلبانی در چارچوب اجرای حکم دادگاه عالی مبارزه با تروریسم با حمله به مقر این تشکیلات برخی از وسائل الکترونیکی غیرمتعارف از جمله تعدادی پهپاد را ضبط کرد.در این‌ عملیات که علیه اقدامات تروریستی و سایبری منافقین انجام شد، نیروهای امنیتی در حین بازرسی با مقاومت و حمله تعدادی از اعضای این سازمان روبه‌رو شده و تعدای از منافقین کشته و مجروح شدند. ۲)ممکن است درک اهمیت این واقعه برای نسلی که خیانت‌ها وجنایت‌های بی‌شمار سازمان تروریستی منافقین را ندیده است و کسانی که خبر ترور ۱۷ هزار نفر از شهروندان را بدست عناصر سازمان منافقین در اوایل دهه۶۰ نشنیده‌اند به خوبی صورت نگیرد که لازم است درس تاریخ بازگو شود. اما این دو رویداد همه ماجرا نیست؛ ظرف چند ماه گذشته و دقیق تر در طی مدتی که دولت سیزدهم استقرار یافته در عرصه سیاست¬خارجی سطح تازه‌ای از کنش گری در حوزه دیپلماسی و ارتباطات منطقه‌ای و جهانی رقم خورده است. شابد بتوان یکی از مهم‌ترین وجوه و خصلت‌های سیاست خارجی این مقطع را دیپلماسی عزتمندانه و منطبق بر منافع ملی نامید. ۳)برقراری روابط با عربستان و تکرار آن در خصوص بحرین در آینده نزدیک،آغاز مذاکرات ایران و مصر، تعمیق روابط سیاسی و اقتصادی با کشورهای حوزه شرق خاصه همسایگان، ارسال پیام و پیشنهاد از سوی آمریکا توسط سلطان عمان، ممانعت فرانسه از برگزاری تجمع سازمان منافقین، حمله پلیس آلبانی به مقر منافقین در شهر ساحلی دوروس و نظایر آن از جمله رخدادهایی است که هرگز نباید بی‌تفاوت از کنار آن گذشت. عجیب‌تر اما این‌که وزارت‌خارجه آمریکا طی یک بیانیه، سازمان مجاهدین خلق را یک جنبش معتبر مخالف که نماینده مردم ایران باشد، نمی‌داند و از این گروه حمایت نمی‌کند! ۴)نکته قابل تامل این است که همه این اتفاقات که در بالا بدان اشاره شد دقیقا در زمانی رخ می‌دهد که موشک فراصوت فاتح آزمایش می‌شود و حتی سران گروههای مقاومت فلسطین در ایران هستند. یکی از معانی تحولات زمانه آن است که دولت کنونی از روابط بین‌الملل و تجربیات تلخِ تاریخ عبرت گرفته و روی توانمندی‌ها و اقتدار ملی حساب باز کرده است و باور دارد که میدان و دیپلماسی در تعامل با یکدیگرند و بلکه میدان به مثابه پشتیبان دیپلماسی نقش آفرینی می‌کند. #عزیز_غضنفری 🔷️قزوین سلام 🔷️ @qazvinsalam ┄┅┅❅🌸🌺🌸❅┅┅┄

🔰 حرف روز 💠 بیانیه خوب، بیانیه بد! در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل، نشست کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس و وزیر خارجه آمریکا برگزار شد. در بیانیه پایانی این نشست موضوع جزایر سه‌گانه مطرح و به تمامیت ارضی ایران تعرض شده است. غرب‌گرایانی که به دلیل مواضع غلط روسیه و چین درباره حاکمیت ایران یکسره آن دو کشور را به باد انتقاد گرفتند و ایران را به تجدیدنظر در روابط با روسیه و چین فراخواندند، حالا پس از گذشت چند روز درباره این اقدام آمریکا سکوت مطلق پیشه کرده و لام تا کام حرفی نمی‌زنند. برای این‌ جریان چه اهمیتی دارد که ترامپ بی‌هیچ دلیلی از توافق هسته‌ای خارج شود و بی‌سابقه‌ترین تحریم‌ها را علیه ایران وضع کند. «جان بولتون» در کتاب خاطرات خود «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» نوشته است، ما(آمریکایی‌ها) تصمیم گرفتیم پس از خروج از برجام و اعمال تحریم‌های نفتی، چنانچه ایران مبادرت به فروش نفت در آب‌های بین‌المللی کند، به نفت‌کش‌های ایرانی حمله نظامی کنیم؛ در پی آن آمریکایی‌ها پس از 18 اردیبهشت 1397 چندین نفت‌کش متعلق به ایران را در آب‌های مدیترانه و دریای سرخ مورد اصابت حملات خود قرار می‌دهند. با همه این شرارت‌های شیطان بزرگ، باز به تریج قبای غرب‌گرایان برنمی‌خورد که برای منافع ملی در برابر غرب از خود عکس‌العمل نشان دهند و از آن‌سو مدام به مذاکرات فراتر از هسته‌ای توصیه می‌کنند. می‌گویند روابط بین‌الملل خوانده‌ایم و درسش را هم داده‌ایم، اما معلوم نیست چرا مذاکره تحت فشار و تحریم را که کاملاً برای منافع ملی ضرر دارد و از قبل نتیجه آن مشخص است، تجویز می‌کنند؟! هنوز که هنوز است غصه این را می‌خورند که چرا در جریان سفر «شینزو آبه» نامه ترامپ از زیر پای آبه خارج نشد تا به دست رهبری برسد! چنانچه آمریکا با شورای همکاری خلیج‌فارس همدست شوند و درباره جزایر سه‌گانه بیانیه منتشر کنند، کک غرب‌گرایان نمی‌گزد، اما کافی است روسیه یا چین همین عمل را مرتکب شوند؛ آن گاه سقف آسمان را به زمین می‌دوزند. غرب‌گرایان توافق راهبردی ایران و چین را به منزله غارت منافع ملی ایران تبلیغ می‌کردند و عملاً با ممانعت از تقرب راهبردي دو کشور، فرصت‌ها و امکان‌های بسیاری را از کشور سلب کردند؛ اما در برابر آمریکا بدون لحاظ منافع ملی از مذاکرات تکمیلی و برجام‌های اضافه حرف می‌زنند! علت این تناقض‌ها روشن است؛ برای جریانی که زیست و بقای سیاسی و حتی هویت اجتماعی خود را در پیوند با غرب و خاصه آمریکا تعریف کرده ‌است، چاره‌ای جز ابراز اشتیاق به غرب و ساکنان آن و اظهار تنفر به شرق و به طور مشخص روسیه و چین ندارند. ✍️ #عزیز_غضنفری 🟧 ⃟ٖٖٜٖ ⃟ٖٖٜٖ ⃟🔷️قزوین سلام 🔷️ @qazvinsalam ┄┅┅❅🌸🌺🌸❅┅┅┄

🔰 حرف روز 💢 پیام‌ها و ملاحظات لغو یک بازی لغو بازی الاتحاد عربستان و سپاهان ایران به دلیل ترک ورزشگاه از سوی تیم عربستان کافی بود تا موج گسترده‌ای از اخبار و تحلیل‌ها حول و حوش این رخداد ایجاد شود. در این میان، آنچه از اهمیت بالایی برخوردار است، حفظ همبستگی اجتماعی و صیانت از منافع ملی کشور در برابر برخی پروژه‌هایی است که منشأ سیاسی و عملیات روانی دارد. از این منظر در نظر گرفتن چند نکته درخور اعتناست: 1️⃣ واقعیت این است که با وجود برخی شعارها و ادعاها، ورزش خواسته یا ناخواسته با مسائل سیاسی پیوند خورده است. در این زمینه آثار جنگ روسیه و اوکراین را به راحتی می‌توان در مسابقات جهانی ورزشی مشاهده کرد. حال در شرایطی که برخی می‌کوشند ناکامی‌های سیاسی خود را در عرصه ورزش جبران کنند، باید مقهور این طراحی‌ها نشد و در دام دوقطبی‌سازی‌های اجتماعی مخاطره‌آمیز نیفتاد. وحدت ملی در این‌جا اولویت دارد. 2️⃣ برخی می‌پرسند مگر ایران و عربستان در اسفند ۱۴۰۱ به توافق دست نیافتتد؛ پس چرا از نو روابط بین آنها با بهانه‌های سیاسی در یک میدان ورزشی دچار تنش شد؟ در پاسخ باید گفت، اتفاق رخ داده در اصفهان، به معنای این نیست که مسیر از سرگیری ارتباطات بین این دو کشور دچار توقف یا برگشت به عقب خواهد شد. این گونه رخدادها و نظیر آن در سایر عرصه‌ها اولین و آخرین اتفاق نخواهد بود. طی سال‌های گذشته انبوهی از مسائل و چالش‌های حل ناشده بین عربستان و ایران پدید آمده و کماکان پابرجاست. 3️⃣ توافق اعلام شده بین پادشاهی عربستان و جمهوری اسلامی ایران در سال گذشته، توافقی برای از سرگیری روابط بود و نه توافق و تفاهم بر سر موضوعات و مسائل اختلافی؛ بنابراین باید در نظر داشته باشیم که همچنان بین ایران و عربستان درباره برخی از موضوعات مهم سیاسی منطقه اختلاف نظر و رأی وجود دارد؛ به گونه‌ای که هنوز مذاکره یا توافق بر سر آنها نیز آغاز نشده یا آنکه مذاکرات ایجاد شده به نتیجه نرسیده است. 4️⃣ هر چند دولت‌های عربستان و ایران در حال اجرای طراحی فرآیند برقراری مجدد روابط سیاسی هستند و هنوز برای ارزیابی این روابط نسبت به منافع ملی زمان بیشتری نیاز هست، اما تا همین‌جا این رویداد بر روابط دوجانبه و سایر پروژه‌های منطقه‌ای و دنیای اسلام آثار مثبتی ایجاد کرده است. جمهوری اسلامی ایران لازم است با در نظر گرفتن منافع ملی و مصالح اسلامی تنظیم روابط با کشورهای همسایه و مسلمان را با لحاظ سه شاخصه «حکمت»، «عزت» و «مصلحت» پیش ببرد. ✍️ #عزیز_غضنفری 🟧 ⃟ٖٖٜٖ ⃟ٖٖٜٖ ⃟🔷️قزوین سلام 🔷️ @qazvinsalam ┄┅┅❅🌸🌺🌸❅┅┅┄

🔰 حرف روز 🟤 نشانه‌های آغاز جنگ بزرگ و شکست بزرگ! به نظر می‌رسد، عملیات طوفان‌الاقصی برای رژیم صهیونیستی آنقدر سنگین بوده که هنوز رفتارهای دیوانه‌وار آنها به پایان نرسیده است. کشتن زنان و کودکان و به طور کلی حمله به غيرنظاميان در هیچ کجای دنیا دستاورد نظامی به شمار نمی‌آید، اما رژیم جعلی از یک‌سو چون خطر موجودیتی را در نزدیکی خود می‌بیند و از دیگر سو راهی برای تغییر معادلات نظامی جنگ در اختیار ندارد، به اقدامات وحشیانه رو آورده است. این یک واقعیت یقینی است که نتیجه قطعی حرکات وحشیانه و خارج از چارچوب عقلانیت و محاسبه، شکست قطعی است. بر این اساس، چه اهمیتی دارد که آمریکای جنایتکار فرماندهان سنتکام و نیروهای ویژه خود را در سرزمین‌های اشغالی مستقر کند و خود فرماندهی عملیات علیه مردم غزه را به دست گیرد. آمریکایی‌ها به دنبال آنند تا نقش خود را در حوادث غزه در حد ارسال تجهیزات و حمایت سیاسی نشان دهند؛ اما واقعیت را نمی‌توان تغییر داد که از اساس این آمریکاست که فرماندهی صحنه جنگ را در اختیار گرفته است. در ساعات پایانی روز گذشته، رسانه‌ها به نقل از منابع رسمی و مقامات صهیونیستی حمله زمینی رژیم جعلی را به غزه منتشر کردند. اینجا همان جایی است که پس از گذشت حدود ۲۰ روز از آغاز جنگ، سرنوشت این مصاف، حقیقت درونی خود را نشان خواهد داد. در حالی که ارتش رژیم صهیونیستی دیشب عملیات گسترده زمینی، دریایی و هوایی را علیه باریکه غزه آغاز کرده است، اما «دانیل هگاری» سخنگوی ارتش این رژیم به «آی‌بی‌سی نیوز» گفت: «عملیاتی که در غزه در حال انجام است یک تهاجم زمینی رسمی نیست و یک گسترش زمینی در منطقه غزه است!» این یعنی اینکه صهیونیست‌ها درباره نبرد زمینی کاملاً با نگرانی و احتیاط عمل می‌کنند تا در صورت شکست عملیات‌ـ که نشانه‌های قطعی آن آشکار شده‌ـ امکان توجیه ناکامی را داشته باشند. درست در ساعاتی که اخبار تجاوز زمینی رژیم صهیونیستی به غزه مخابره شد، رسانه‌ها خبر دادند که انفجارهای شدیدی در بندر ایلات به وقوع پیوسته است و مبدأ آن را یمن دانستند. از منظر راهبردی اهمیت این رخداد فراتر از جنگ فعلی و تأثیرگذار در معادلات و تحولات آینده خواهد بود. گروه‌های مقاومت پیشتر اعلام کرده بودند در صورت آغاز حمله زمینی به غزه همه ظرفیت‌ها و جبهه‌ها را فعال خواهند کرد. به تحولات جاری منطقه می‌توان از زاویه دیگری نیز نگریست و آن را تحلیل و حتی پیش‌بینی کرد؛ جبهه مقاومت طی چند سال اخیر در هر جنگی با هر مختصاتی جز با موفقیت از آن خارج نشده است. ✍️ #عزیز_غضنفری 🟧 ⃟ٖٖٜٖ ⃟ٖٖٜٖ ⃟🔷️قزوین سلام 🔷️ @qazvinsalam ┄┅┅❅🌸🌺🌸❅┅┅┄

🔰 حرف روز ♻️ تفکیک جزئیات و کلیات! یادداشت امروز را با این عبارت مهم و کلیدی آغاز می‌کنیم که برای درک بهتر و مواجهه منطقی با وقایع روزمره و برخی رویدادهای جزئی، راهی جز فهم دقیق و عمیق روندهای کلی و راهبردهای اساسی وجود ندارد. مناسب است در نظر داشته باشیم که پیروز میدان تحولات مهم و سرنوشت‌ساز کنونی آن بازیگری است که بر روندهای کلی و نیز موضوعات اصلی متمرکز شده و در جزئیات متوقف نشود. بیان این نکته به معنای بی‌اعتنایی به رخدادهای جاری و جزئیات نیست، بلکه سخن بر سر آن است که با در نظر گرفتن فرآیند کلی تحولات و ماهیت حقیقی آنها، باید نسبت رویدادهای روزمره را با شرایط کلان و بنیادین بسنجیم و بر اساس آن طراحی و اقدامات را سامان دهیم. یکی از مهم‌ترین موضوعات در روندهای کلی کنونی آن است که رژيم صهيونيستی که منشأ بی‌ثباتی و ناامنی در منطقه غرب آسیاست، هیچ‌گاه به اندازه مقطع کنونی در موضع تهدید موجودیتی قرار نداشته و از آن سو راهبرد منطقه‌ای آمریکا نیز تا این اندازه با چالش‌های اساسی همراه نبوده است. تجهیزات نظامی و منابع انسانی رژيم و نیز حامی درجه یک آن، یعنی آمریکا از اقیانوس هند گرفته تا عراق و سوریه و نیز از شمال و عمق سرزمین‌های اشغالی گرفته تا تنگه باب‌المندب در معرض مخاطرات جدی و سهمگین قرار گرفته و روند راهبردهای سیاسی منطقه بر خلاف طراحی‌های آنها در حال تغییر است.  تولید سطحی از رویدادهای ناامن‌کننده در ایران با هدف آن است که هم بحران و آشوب به سمت محیط امنیت ملی ایران سرازیر شود و هم توجه و تمرکز جمهوری اسلامی از روندهای کلی و بنیادین برداشته شود. در چنین وضعیتی، ایران با هوشمندی ضمن رویارویی حساب شده و قاطع با رخدادهای اخیر، به سرعت به طرف نقطه ثقل تحولات کلان تغییر جهت داد و در مسیر اصلی قرار گرفت.  سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در عملیات بزرگ و مؤثر ۲۶ و ۲۷ دی‌ماه با اشراف دقیق و کامل اطلاعاتی و امنیتی، تأسیسات، تجهیزات و عناصر گروه تروریستی جیش‌الظلم را زیر ضربه اساسی قرار داد؛ چرا که اسناد قطعی گویای آن است که این گروه خود را برای عملیات بزرگ تروریستی در مناطق شرقی ایران آماده می‌کرد. سپس جمهوری اسلامی ایران با هوشمندی، تنش‌های محدود مرزی با پاکستان را مدیریت کرد و در دامی که برخی برای گسترش و استمرار تنش با دولت پاکستان گسترانده بودند، قرار نگرفت. جغرافیای گسترده و تاریخی نبرد علیه جنایت‌های رژیم صهیونیستی در فلسطین و غزه، هرگز جمهوری اسلامی و سایر ‌گروه‌های مقاومت را از این موضوع اصلی غافل نمی‌کند. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 مردمی‌ترین جریان اجتماعی در سال ۱۳۳۹، در جلسه انجمن اسلامی دانشجویان اروپا در فرانسه که «دکتر علی شریعتی» نیز حاضر بوده، فردی می‌گوید من از اسلام و مذهب و آخوندها خوشم نمی‌آید. دکتر شریعتی در پاسخ می‌گوید برای رد یا اثبات یک چیزی باید استدلال علمی و عقلی کرد و نه ابراز احساسات شخصی. مرحوم شریعتی در ادامه و در همان جلسه می‌گوید من به عنوان کسی که رشته کارش تاریخ و مسائل اجتماعی است، ادعا می‌کنم در تمام این دو قرن گذشته، در زیر هیچ قرارداد استعماری، امضای یک آخوند نجف‌رفته نیست، در حالی‌که در زیر همه این قراردادهای استعماری، امضای آقای دکتر و آقای مهندس فرنگ‌رفته هست. حال که در ایام سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی قرار گرفته‌ایم، راز و رمز خبرسازی امپراتوری رسانه‌ای غرب علیه حضرت امام خمینی(ره) و روحانیت نیز دقیقاً به همین جا برمی‌گردد که روحانیت تنها طبقه‌ای است که هیچ‌گاه بر سر ایران(نه فقط انقلاب اسلامی) معامله نکرده و نخواهد کرد. جدای از این، روحانیت اصیل همواره هدایتگر و چراغ راهنمای جامعه در برابر آماج دشمنی‌ها و توطئه‌افکنی‌ها علیه ایران بوده است. این البته به خصلت‌های فکری و سیاسی مکتب اسلام و شیعه برمی‌گردد که سبب شده است طی تاریخ گذشته تاکنون، علما و روحانیت شیعه در همه پروژه‌های دشمنان علیه ایران، اندیشه و عمل خود را در پیوند با مردم ایران تعریف و عملیاتی کنند. در دوره تاریخ معاصر ایران تاکنون، اجتماعی‌ترین و مردمی‌ترین طبقه در ایران(تشکیلات فرهنگی روحانیت از همه شهرها تا دورترین روستاها)روحانیت بوده است. افراد و افکار مسئله‌دار در همه طبقات اجتماعی یافت می‌شوند؛ اما نکته اساسی آن است که روحانیت در طول تاریخ ایران به عنوان یک طبقه اجتماعی همواره در کنار مردم و خواست تاریخی آنها عمل سیاسی و اجتماعی خود را تنظیم کرده‌اند. روحانیت در برابر قراردادهای ۱۹۰۵، ۱۹۰۷ و ۱۹۱۵ که اسناد و قراردادهای تجزیه و فروپاشی ایران بود و در مواجهه با قرارداد ۱۹۱۹ که ایران رسماً تحت‌الحمایه انگلیس به شمار می‌آمد، فریاد سر دادند و یک ایران را آگاه ساختند. دقیقاً همان هنگامه‌ای که قاطبه روشنفکران مدعی و غرب‌گرا دم فرو بستند و لام تا کام حرفی نزدند. مانند حالا که بخش‌هایی از روشنفکران غرب‌گرا در برابر سیاست قطعی دشمنان که «فروپاشی و چند پاره کردن ایران بزرگ» را دنبال می‌کنند و «پروژه ویران زمین‌گیر کردن ایران قوی» را در پیش گرفته‌اند، به خودآگاهی نرسیده‌ و سطح بحث را به منازعات اجتماعی داخلی و جناحی تقلیل می‌دهند! ندیدن دشمن و توطئه‌های گوناگونش درد فراگیر و درمان نيافته جریان غرب‌گرایی است که زیست سیاسی و هویتی خود را در پیوند با غرب تعریف کرده است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💠 ۲۲ بهمن و ریل‌گذاری جدید مسئله اساسی و پرتکراری که این‌ روزها مطرح می‌شود، این است که آیا رویکردهای دوران پهلوی در بخش‌های گوناگون سیاست داخلی، سیاست خارجی، اقتصادی، امنیتی و نظامی و فرهنگی می‌توانست جامعه ایرانی را در مسیر توسعه پایدار و مستمر قرار دهد یا خیر؟ معمولاً این پرسش مطرح می‌شود که اگر حکومت پهلوی هم مانده بود، ایران لاجرم به سمت پیشرفت و توسعه حرکت می‌کرد! همچنین مسئله دیگر آن است که انقلاب اسلامی در خصوص جهت‌گیری‌ها و رویکردهای یادشده چه تفاوتی با دوران پهلوی دارد؟  سخن اساسی در اینجا آن است که اگر کشوری رویکردش در حوزه امنیت به جای استحکام مؤلفه‌های درونی امنیت، در فکر تعریف کردن خود در ذیل ابرقدرت‌ها باشد، چنین نظامی قادر نیست امنیت پایدار و مطلوب را برای ملت خود به ارمغان آورد؛ اگر یک نظام سیاسی در عرصه سیاست داخلی، رویکرد سرکوب و مشت آهنین را در پیش گیرد و اعتقادی به آزادی‌های سیاسی و حق تعیین سرنوشت برای مردم خود نداشته باشد، دچار فقدان مقبولیت و پایگاه مردمی خواهد شد؛ اگر یک حکومت در زمینه سیاست خارجی رویکرد تابع قدرت‌های بزرگ بودن را ایده خود بداند و منطبق با منافع ملی نتواند تصمیم بگیرد، در بزنگاه‌ها حتما گرفتار و تنها خواهد شد؛ اگر دولتی در عرصه فرهنگ و اقتصاد به جای الگوهای بومی و ملی، در فکر نسخه‌ها و تجویزهای وارداتی و تقلیدی باشد، فرهنگ و اقتصاد آن، رنگ ارتقا و پیشرفت به خود نخواهد دید. بنابراین، رویکردهایی که ایران پیش از انقلاب در زمینه سیاست داخلی و خارجی، الگوی امنیت و مدل توسعه اقتصادی و فرهنگ در پیش گرفته بود و نقشی که برای ایران در نظام تقسیم کار جهانی تعریف کرده بودند، هیچ گاه نمی‌توانست ایران را از حیث رویکردها در مسیر پیشرفت و توسعه واقعی، عمیق، پایدار و مستمر قرار دهد و از قضا آن رویکردها کاملاً ضد توسعه عمل می‌کرد. ✨️ نکته مهم در اینجا آن است که اصل پدیده انقلاب اسلامی نقطه‌ای بود که زنجیرهای اسارت و توقف را از دست و پای ملت ایران زدود و راه را برای پیشرفت باز کرد؛رویکردهای انقلاب اسلامی در همه عرصه‌های یاد شده، منطبق با اصول و قواعدی است که یک نظام سیاسی برای پیشرفت خود به آن محتاج است؛ هر چند در اینکه این رویکردها تا چه اندازه به اقدام و عمل تبدیل شده است، ممکن است محل اختلاف باشد؛ اما در این نقطه اشتراک نظر تقریباً فراگیر است که انقلاب اسلامی یک مسیر روشن و تاریخی را پیش روی ملت ایران برای پیمودن راه پیشرفت و رسیدن به آرمان‌هایش هموار کرده است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز ♻️ فراتر از دموکراسی‌ها باید پذیرفت جمهوری اسلامی ایران در میان نظام‌های سیاسی دنیا، کشوری خاص و متمایز است. میزان مشارکت مردم در کشورهایی که در آن انتخابات برگزار می‌شود و به طور کلی نظام‌های سیاسی مدعی دموکراسی در بسیاری از مواقع، به ویژه در سال‌های اخیر حدود ۴۰ تا ۵۰ درصد بوده است؛ برای نمونه، میزان مشارکت در انتخابات میان دوره‌ای کنگره در ایالات متحده آمریکا هیچ گاه از ۵۰ درصد بیشتر عبور نکرده و به مراتب کمتر از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بوده است. نگاهی به آمار میزان مشارکت در انتخابات کنگره آمریکا نشان می‌دهد، میزان مشارکت در این انتخابات در سال ۲۰۰۶، حدود  ۴۰/۱ درصد بوده، در سال ۲۰۱۰، ۴۱ درصد، در سال ۲۰۱۴،  ۳۶/۷ درصد و در سال ۲۰۱۸ به ۴۹/۶ درصد رسیده، اما نتوانسته است از ۵۰ درصد عبور کند. یا انتخابات مجلس قانون‌گذاری فرانسه در سال ۲۰۲۲ برای انتخاب ۵۷۷ نماینده این مجلس که به دور دوم کشیده شد، به ترتیب با مشارکت ۴۷/۵ و ۴۶/۲ درصدی مردم این کشور همراه بود. این در حالی است که میزان مشارکت مردم در مرحله اول این دور از انتخابات در مقایسه با دور قبلی ۱/۲ درصد کمتر شده است. در مثالی دیگر انتخابات پارلمانی سال ۱۹۷۵ در پرتغال با مشارکت ۹۱/۷۳ درصدی مردم همراه بود، اما این رقم در انتخابات سال ۲۰۱۹ به زیر ۵۰ درصد رسید. در انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور نیز وضعیتی مشابه تکرار شد و ۴۸/۷۰ درصد مردم پای صندوق رأی رفتند. در بسیاری از کشورهای اروپایی، همچون جمهوری چک، دانمارک، سوئد و سوئیس مشارکت‌ها پایین بوده، به گونه‌ای که در سوئیس از سال ۱۹۴۷ به بعد آمار مشارکت نزولی بوده و در سال ۲۰۱۹ به ۴۵/۱۲ درصد کاهش یافته است. حالا به عبارت صدر این یادداشت که نوشتیم جمهوری اسلامی ایران کشور خاص و متفاوتی است، برمی‌گردیم. در حالی‌که وضعیت مشارکت در انتخابات در کشورهای گوناگون دنیا مشخص است، رسانه‌های وابسته به امپراتوری غرب بر روی انتخابات ایران به طرز بی‌سابقه‌ای متمرکز هستند تا کوچک‌ترین نقص را در انتخابات ۱۱ اسفندماه ضریب داده و به مثابه نقطه چالش و بحران برای جمهوری اسلامی ایران معرفی کنند.  در این میان، آمارها به ما می گوید که معدل مشارکت مردم در ادوار انتخابات مجلس ۵۸/۸ درصد بوده است؛ عددی که وقتی در کنار میانگین ۶۶/۶ درصدی مشارکت مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری قرار می‌گیرد، نشان می‌دهد موضوع مشارکت مردم ایران در انتخابات با وجود شدیدترین فشارهای تبلیغاتی و مشکلات اقتصادی که مردم با آن دست به گریبان هستند، فراتر از میانگین نظام‌های دموکراتیک در جهان است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman

🔰 حرف روز 💢 مبدأیی برای تاریخ جدید آنهایی که اهل تدبر و تأمل در تحولات و نظریه‌های روابط بین‌الملل هستند و رویدادهای اخیر منطقه‌ای را با دقت زیر نظر دارند، به خوبی می‌دانند که عملیات «وعده صادق» چرا و تا چه میزان حائز اهمیت است. یکی از خصایص رخدادهای مهم سیاسی و امنیتی آن است که موجب شکل‌گیری نظم و ترتیبات جدیدی در مقیاس منطقه‌ای و حتی جهانی می‌شود. بی‌تردید، عملیات وعده صادق از چنین قابلیت و ظرفیتی برخوردار است؛ از این ‌رو بی‌راه نیست اگر تحولات منطقه غرب آسیا را به پیش و پس از عملیات تاریخی جمهوری اسلامی ایران علیه رژیم جعلی صهیونیستی تقسیم‌بندی کرد. به نظر می‌رسد، آنچه عملیات وعده صادق را سزاوار تحسین و اهمیت کرده، فقط ابعاد فنی و تکنیکی آن نباشد؛ بلکه مرکز ثقل این عملیات را باید در «توانمندی و اراده قاطع» جمهوری اسلامی ایران در برابر سازمان سیاسی، نظامی و اطلاعاتی غربی و شرکای منطقه‌ای آن دانست. اهمیت این بخش از عملیات وعده صادق را بیش و پیش از همه خود مقامات سازمان سیاسی غرب از آن آگاه هستند. آن زمانی که تمام ظرفیت‌های منطقه‌ای و جهانی خود را به‌کار گرفتند تا جمهوری اسلامی ایران را از تصمیم خود منصرف کنند. هر چند پس از آنکه سناریوی منصرف‌سازی ایران نتیجه‌بخش نبود، سناریوهای حمله نکردن از خاک ایران، استفاده نکردن از موشک‌های بالستیک و حمله متناسب را در پیش گرفتند که همه آنان با «اراده قاطع» جمهوری اسلامی ایران مبنی بر تنبیه رژیم صهیونیستی مواجه شد. مناسب است در نظر داشته باشیم که عملیات وعده صادق تنها به برتر کردن موقعیت جمهوری اسلامی ایران در زمانه حساس منطقه غرب آسیا محدود نیست؛ بلکه رژیم صهیونیستی را نیز در معرض چالش‌های جدید قرار خواهد داد. مهم‌ترین چالش و محدودیت ایجاد شده نیز آن است که رژیم از این پس ناچار است از سیاست «تهاجم برای توسعه موقعیت» به سمت «دفاع برای حفظ موجودیت» تغییر جهت بدهد. ♦️ مهم‌ترین بُعد عملیات وعده صادق به منزله بخش مهم و تعیین‌کننده تحولات اخیر منطقه سبب شده است تا بازیگران سیاسی منطقه هیچ یک در موقعیت سابق خود نباشند. در این میانه پرابهام و زمانه سرشار از عدم قطعیت‌ها، یک موضوع از وضوح و شفافیت بیشتری برخوردار است و آن، این است که روزها و روندها به نفع جبهه مقاومت و جمهوری اسلامی ایران پیش می‌رود؛ حرکتی که توأمان با نابودی و اضمحلال تمدن غرب و به‌ویژه ایالات متحده آمریکا، نویدبخش تشکیل تمدن نوین اسلامی و زندگی در زیر سپهر عدالت، مهرورزی، همراه با صلح و آرامش برای همه مردمان جهان به دور از تفکیک جنسیتی، رنگ پوست، اعتقادات و... است. ✍️ #عزیز_غضنفری http://Eitaa.com/e_beman