🔰 هدف ولایت 🔷🔹 اين كافى نيست كه انسان‏ هاى مرفهى بسازيم، بلكه بايد براى آنها جهتى و راهى را در نظر بگيريم كه آنها پس از رفاه و تكامل استعدادها در آن راه بيفتند و آن جهت را انتخاب كنند. 🔹 اين رهبرى و سرپرستى بالاتر از امنيت و پاسدارى و بالاتر از رفاه و پرستارى، هدف دارد. 🔹 اين رهبرى در زمينه‏ى آزادى و با هدف آموزگارى و شكوفا كردن استعدادهاى انسان و با هدف تشكيل جامعه انسانى براساس قسط همراه است 🔹كه على مى‏ گفت: لَيْسَ أَمْرى و أَمْرُكُمْ واحداً انّى أُريدُكُمْ للّه و أَنْتُمْ تُريدُونَنى لأَنْفُسِكُمْ. 🔹هدف من و شما يكى نيست. من شما را نه براى خودم و نه براى‏ خودتان، كه براى حق مى ‏خواهم، در حالى كه شما مرا به خاطر خويشتن و منافع خود خواستاريد. 🔹شما مى‏ بينيد من مثل عثمان نيستم كه شما را بچاپم، به اين خاطر به من روى آورديد، 🔹اما من شما را نه براى خودم مي خواهم و نه براى رفاه خودتان، كه براى حق مى‏ خواهم. 🔷🔹اين كافى نيست كه انسان‏ هاى مرفهى بسازيم، بلكه بايد براى آنها جهتى و راهى را در نظر بگيريم كه آنها پس از رفاه و تكامل استعدادها در آن راه بيفتند و آن جهت را انتخاب كنند. 📚 کتاب غدیر،صفحه ۲۵ استاد حائری

🔰 بالاتر از امنیت و رفاه و عدالت ◀️ انسان يعنى همين، يعنى در سطح وظيفه زندگى كردن، ◀️ چون اين حيوان است كه تمام مسايلش با غرائزش حل و فصل مى‏ شود، حتى امنيت و رفاه و نظم و عدالت را با غريزه تأمين مى ‏كند. ◀️ آن نظم و رفاه و عدالتى كه در كندو حاكم است هنوز در جامعه ‏ى انسانى در شكل‏ هاى مختلف كمونيستى و سرمايه داريش، حكومت نكرده و نمى‏ كند، مگر هنگامى كه بشر از اسارت ‏ها از ظلمات از هواها و حرف‏ ها و جلوه ‏ها آزاد شود و به عظمتى دست يابد كه اين حقارت ‏ها او را در خود نگيرند. و مگر هنگامى كه بشر انسان شود. ◀️ و در اين حد، عدالت كه هيچ، حتى انفاق و ايثار هم، رخ مى ‏نمايد و آشكار مى ‏شود. و اين است كه، آنهايى كه بيشتر از رفاه و بالاتر از عدالت و آزادى را مى ‏خواهند، بايد به غدير رو بياورند و از اين جام سيراب شوند. 📚 کتاب غدیر،صفحه 22 استاد حائری

🔰 مقام ولایت 🔷🔹 و اين مقام ولايت است كه از دل آن عرب ‏هاى خون ‏ريز تهديست، از دل آن مردان محدود گرفتار، روح ‏هايى را بيرون كشيد كه تمام هستى را در يك گام طى كردند و حتى به بهشت قناعت نورزيدند. 🔹 اين مقام ولايت است كه از ابوذر كه براى هيچ زنده بود و براى هيچ مى‏ مرد، ابوذرى بيرون كشيد كه براى حق زنده بود و براى او مى‏مرد و حتى تنها مى‏ مرد. 🔹 و اين مقام ولايت است كه از بلال، بلالى كه تا ديروز افتخارش به اربابش بود، بلالى آفريد كه روياروى اربابش مى‏ ايستاد و او را پست و حقير و محدود مى‏ ديد و به راهنماييش همّت بسته بود و براى مبارزه ‏اش آماده گشته بود. 🔹 و اين مقام ولايت است كه از سلمان، اين كوير تشنه و اين مسافر پايدار، دريايى ساخت، دريايى از عظمت و آگاهى و عشق. 🔹 اين مقام ولايت است كه استعدادهاى بشر را بيرون ريخت و خلق كريمه و استعدادهاى خوب او را شكوفا كرد و از بشر، انسان بيرون كشيد و او را از ظلمات نفس، از ظلمت خلق دنيا، از هواها و حرف ‏ها و جلوه ‏هاى پوچ، به سوى نور هستى هدايت كرد. 🔹 انسانى كه ديگر در سطح غريزه و حرف‏ ها و محدودها زندگى نمى ‏كرد و با اين معيارهاى كم و كوتاه اندازه نمى‏ گرفت. 📚 کتاب غدیر،صفحه 21 استاد حائری

🌴 #عیدتان_مبارک| چرا عید غدیر از همه‌ی اعیاد بالاتر است؟ 🔻 رهبرانقلاب: 🦋 اینکه در بعضی از تعبیرات گفته شده است که عید غدیر عیدالله‌الاکبر و از همه‌ی اعیاد بالاتر است، علّت این و وجه این چیست؟ خب، در قرآن کریم آیاتی هست که به غیر از مسئله‌ی غدیر به مسئله‌ی دیگری قابل تطبیق نیست. 🌴 همین آیه‌ی معروف «الیَومَ یَئِسَ الَّذینَ کَفَروا مِن دینِکُم فَلا تَخشَوهُم وَ اخشَونِ اَلیَومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم وَ اَتمَمتُ عَلیکُم نِعمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الاِسلامَ دیناً» که در اوایل سوره‌ی مائده است، با غیر مسئله‌ای در وزن و اهمّیّت و اندازه‌ی مسئله‌ی غدیر، قابل تطبیق نیست. 🌴 امروز روزی است که دشمنان -کفّار- از دین شما مأیوس شدند. چه چیزی مگر بر دین اضافه شد که دشمن را مأیوس کرد؟ ...این تعبیر درباره‌ی نماز، زکات و جهاد نیامده است. 🦋 پس این یک قضیّه‌ی دیگری غیر از احکام فرعی است. آن قضیّه چیست؟ قضیّه‌ی رهبری جامعه‌ی اسلامی؛ قضیّه‌ی نظام حکومت و امامت در جامعه‌ی اسلامی. ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈

🔰چه کسی در درونت حکومت دارد ؟ 🔷🔹 ولايت يعنى تنها على را حاكم گرفتن و تنها او را دوست داشتن و اين ولايت و سرپرستى است كه معاويه و احمد حنبل و جرج جرداق و و و از آن بهره‏اى ندارند، كه حاكم در درون آنها و محرك در وجود آنها امر على و دستور على نيست؛ كه هواها و حرف‏ ها و جلوه‏ ها در آنها حكومت دارند. 🔹 معاويه گر چه على را دوست دارد، ولى سلطنت را بيشتر از على ‏خواهان است و دوستدار آن است. 🔹و احمد حنبل گر چه براى على شعر مى ‏سرايد اما حكومت ديگرى را به عهده دارد. و جرج جرداق گر چه از على مى‏ نويسد، اما براى على نمى ‏نويسد؛ كه محركى ديگر دارد و عاطفه ‏اى فقط او را به چرخ انداخته است. 🔹اما مالك؟ اين مالك است كه ولايت على را به عهده دارد و اين بار گران را به آسانى مى‏ كشد. 🔹مالك چند سال براى نابودى معاويه رنج كشيده و كوشش كرده است. خويش و فاميل و قبيله‏ اش را به خون كشيده، شب‏ها و روزها را بر روى لبه‏ ى تيغ و سرِ نيزه‏ ها گذرانده و شمشير زده و شمشير زده تا اين كه لشگر شام را عقب رانده و معاويه را به حركت وادار كرده و در بيرون از خيمه آماده ‏ى فرار نموده، هان چيزى نمانده تا اين بت بزرگ بشكند و اين طاغوت سركش بميرد و يا فرارى شود و مالك به هدف نهايى، به پيروزى محبوب دست بيابد و در ميان قومش و در ميان تمام مردم به بزرگى معرفى شود و بر رقيب خودش، اشعث و بر قبيله‏ى رقيبش، كِنده، پيروز شود. 🔹 درست در اين هنگام، در اين هنگام، على او را مي خواند، على او را مى‏ طلبد. على مى‏ گويد كه برگرد. و اين از مرگ سخت‏ تر و اين از مرگ جانكاه ‏تر است. 🔶🔸 مخالفت يك هوى، مخالفت يك هوس، مخالفت با يك حرف و گذشتن از حرف‏ هاى خلق، مخالفت با يك جلوه از جلوه ‏هاى دنيا ما را مى ‏شكند، ما را از پاى در مى‏آورد. ما از راه حق با يك حرف با يك فحش با يك پشيز باز مى‏ گرديم 🔸 و اما مالك؟ و اما مالك؟ او از تمام هواهاى چند ساله و تمام حرف ‏هاى تمام مردها و زن ‏هاى عرب و از زمزمه ‏ى خفيف زبان ‏ها بر سر راه مردان فاتح و از نگاه‏ هاى شيفته‏ ى سرداران پيروز و از تمام جلوه‏ هاى دنيا، از اين همه مى‏ گذرد و باز مى‏ گردد و به على اين سرپرست آگاه ملحق مى‏شود. 🔸 چرا؟ چون در درون مالك، ديگر هواها و غريزه‏ ها حرف‏ ها و زمزمه ‏هاى زن‏ هاى عرب جلوه‏ هاى پررنگ و برق دنيا حاكم نيست، 🔸 اينها كوچكتر از اين هستند كه در روح بزرگ مالك موجى و حركتى ايجاد كنند... 🔸 او به ولايت رسيده و از نعمت ولايت برخوردار است. نشستن و ايستادن و آمدن و رفتن و دوست داشتن و دشمن داشتن او همه از سمت‏ ولىّ كنترل مى‏شود؛ نه از طرف هواها و حرف ‏ها و جلوه ‏ها. 🔸 مالك اين را يافته كه على اين مرد آزاد از غير حق و اين انسان آگاه حق، بيش از مالك به مالك علاقه دارد و بيش از مالك از مصالح و منافع مالك آگاهى دارد و بيشتر از مالك به منافع او مى‏ انديشد و بهتر به منافع او مى‏ انديشد؛ 🔸 پس ديگر جاى درنگ نيست و جاى سركشى نيست؛ كه سركشى‏ ها حماقت‏ هاى زيان آورى بيش نيستند. جاى تسليم است و اطاعت و پيروى و تشيع و دنباله روى. 📚 کتاب غدیر،صفحه 14 استاد حائری