💠امام علی علیه السلام 🔹إِيَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ، فَإِنَّهُ يُرِيدُ أَنْ يَنْفَعَكَ فَيَضُرُّكَ 🔸« از دوستی با احمق بپرهیز؛ چرا ڪه می‌خواهد به تو نفعی برساند؛ اما دچار زیانت می‌ڪند». 📗نهج البلاغه، حکمت 38

" ڪسی ڪه ده مرتبه یا الله بگوید " بر اساس حدیثی از امام صادق (ع) ڪسی ڪه ده مرتیه یا الله بگوید به او خطاب شود لبیڪ بنده من! حاجتت را بخواه تا اجابت ڪنم وسایل الشیعه،ج7،ص87

﷽ 🌺 ✨♻️ صحیفه سجادیه ڪلامی برتر از ڪلام بشر ♻️✨ فصاحت و بلاغت این ڪتاب همواره مورد توجه فصحا و بلغاے عرب بوده است به گونه اے ڪه علاوه بر شیعیان، اهل سنت نیز بعضاً برخی از ادعیه آن را در ڪتاب‌هاے خویش آورده اند.[1] صاحب تفسیر طنطاوے در باره صحیفه می‌نویسد: «من هر چه در این ڪتاب مطالعه می‌ڪنم می‌بینم این ڪتاب بالاتر از ڪلام مخلوق و پایین تر از ڪلام خالق است؛ راستی چه ڪتاب ڪریمی است.»[2] شهید مطهری(ره) صحیفه سجادیه را از معجزات اسلام دانسته و معتقد است: «این اسلام بود ڪه در دامن خویش شاگردانی تربیت ڪرد ڪه این گونه معجزه آسا سخن گفته‌اند». ایشان می نویسد: «اگر ما هیچ دلیل دیگرے غیر از دعاهایی ڪه از علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) و زین‌العابدین(ع). ..نداشتیم و اسلام در چهارده قرن چیز دیگرے نداشت، همین ڪه توسط دو تن از شاگردهاے اسلام از آن دنیاے بدویت و جهالت دو اثر این چنینی ظاهر شده ڪافی است. آن قدر این ها اوج و رفعت دارد که اصلًا اعجاز [است]، جز این چیزی نیست.»[3] سید بن طاووس این کتاب را در زمره آثار مهم دعایی بر شمرده که افراد عادی از آوردن چنین عباراتی عاجزند.[4] ابن شهر آشوب با اشاره به حکایتی از مردی بصری، به عظمت این کتاب از جهت بلاغی اشاره کرده و می نویسد: «نزد مردی بلیغ از اهالی بصره از صحیفه سجادیه سخن به عمل آمد او گفت: «خذوا عنی حتی املی علیکم» از من بگیرید تا بر شما املا کنم. کنایه از این که من هم همانند زین العابدین(ع) از این گونه عبارات می توانم بیان کنم. سپس قلم به دست گرفت و سر به زیر انداخت اما سر بلند نکرد و از دنیا رفت».[5] 📚[1]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج6، ص 177-178 و ج 11، ص 192. [2]. صحیفه سجادیه، چاپ شیخ حمد آفرندی به نقل از مقدمه آیت الله مرعشی نجفی و متن نامه های طنطاوی که از 318 ـ 322 درج گردیده است. [3]. مطهری، مرتضی، آزادی معنوی، ص 61. [4]. سید بن طاووس، فتح الابواب، ص 76. [5]. ابن شهر آشوب، مناقب آل ابیطالب، ج3، ص 279. 🌺 🍃🍂🌺🍃 🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃 ✨🍃🍂🌺🍃🍂🌺🍃🍂🌺