🌹آقای فاطمی نيا:
▫️روز عرفه ، از اعیاد بزرگ اسلام است
▫️در اين روز ، خداوند عنايت خاصي به بندگان دارد
▫️بزرگاني را ديدم كه به اين روز چشم دوخته بودند
▫️اعمال این روز را به قدر نشاط انجام دهید
▫️عمده این است که برای انسان معرفت حاصل شود
▫️در مضامین دعای عظیم عرفه تامل بفرمایید
▫️گاهی تامل در یک جمله،مسیر زندگی را تغییر میدهد
@quranpuyan
🕋 #حج و #كعبه در قرآن
☸قسمت نهم :
🌸 #مشعرالحرام : دومين موقف حج.
💮🔶فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکُرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ ...-
🔹 هنگامى که از عرفات کوچ کردید پس خدا را در مشعر الحرام یاد کنید.
❣((مـشـعـر)) از ماده ((شعور)) است در آن شب تاريخى (شب دهم ذى الحجه) كه زائران خانه خدا پـس از طى دوران تربيت خود در عرفات
🌸👈به آنجا كوچ مى كنند وشبى را تا به صبح روى ماسه هاى نـرم در زيـر آسمان پرستاره در سرزمينى كه نمونه كوچكى از محشر كبرى و
پرده اى از رستاخيز بزرگ قيامت است آرى ! در چنان محيط بى آلايش و با صفا و تكان دهنده در درون جامه معصومانه احـرام و روى آن مـاسـه هـاى نـرم انـسـان جوشش چشمه هاى تازه اى از انديشه و فكر و #شعور در درون خـود احـسـاس مى كند و صداى ريزش آن را در اعماق قلب خود به روشنى مى شنودآنجا را (( #مشعر)) مى نامند!
📚تفسیر نمونه
💮🔸از این آیه میتوان وجوب وقوف به #مشعر را استفاده کرد همانطور که ما معتقدیم زیرا ظاهر امر، اقتضاى وجوب دارد پس خداوند ذکر را در #مشعر واجب کرده و وجوب ذکر مستلزم وجوب بودن و وقوف در آنجا است و لذا هر کس ذکر را واجب دانسته وقوف را نیز واجب میداند.
🔸وَ اذْکُرُوهُ کَما هَداکُمْ ...- بیاد خدا باشید و شکر کنید او را در برابر نعمت او بر شما که هدایت اوست چه، شکر باید باندازه نعمت باشد و روا نیست در برابر نعمت بزرگ و زیاد، شکر اندک.
🔸وَ إِنْ کُنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّینَ ...- اگر چه شما پیش از آن و یا قبل از بعثت محمّد صلّى اللَّه علیه و آله از گمراهان نسبت به نبوّت و شریعت بودید و او شما را هدایت کرد.
📚ترجمه مجمع البیان فی تفسیر القرآن،
http://quranpuyan.com/yaf_postst140_HDwr-dr-srmyn-rft-w-mshrlHrm.aspx
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تعقل در شريعت
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
#دعاهای_روزانه
فرازی از دعای عرفه
🌼 اللّٰهُمَّ اجْعَلْنِی أَخْشاکَ کَأَنِّی أَراکَ ، وَأَسْعِدْنِی بِتَقْواکَ ، وَلَا تُشْقِنِی بِمَعْصِیَتِکَ ،
🌸🤲 خدايا ! من را آزرم ناک خويش قرار ده آنسان که انگار ميبينمت. من را آنگونه حيامند کن که گويي حضور عزيزت را احساس ميکنم. خدايا! من را با تقواي خودت سعادتمند گردان و با مرکب نافرمانيات به وادي شقاوت وبدبختی ام مکشان .
💫ترجمه: دکتر علی شریعتی
@quranpuyan
صبح امروز خدایا چه مبارک بدمید
که همی از نفسش بوی عبیر آید و عود
گر کسی شکرگزاری کند این نعمت را
نتواند که همه عمر برآید ز سجود
سلام و درود
صبح شما بخیر وشادی
عیدتان فرخنده
@quranpuyan
📖 #قرآنچهمیگوید؟
قرآن مبدأ تشریع قربانی را اینگونه تصریح نموده است:
«قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَری فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ ...» «1»
در آغاز مطلب، درخواستهای ابراهیم هنگام ساختن خانه بیان شد؛ ابراهیم آنچه برای خود و فرزندش خواست این بود که: «هر دو را مسلم گرداند». این آن کمال و مطلوبی بود که ابراهیم می جست. با آن همه امتحانات سختی که در راه خدا داد، هنوز خود را مسلم محض نمی دید. این اندیشه در خاطرش بود تا خواب دید که باید به دست خود فرزندش را ذبح نماید!
طاقت فرسا! از وطن و هستی و خانمان دل کندن و در میان آتش سوزان رفتن، برای ابراهیم بسیار آسان بود! اما فرزند به دست خود قربان نمودن آسان نیست!
چون به فرزند امر خدا را ابلاغ نمود، فرزند گفت:
«یا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِینَ» «1»
کارد و طناب برداشت و در میان پیچ و خم این دره ها، دور از چشم مادر و هر بیننده ای، با فرزند عزیزش به راه افتاد. فرمان و اراده حق چه اندازه باید بر نفس و اراده و عضلات حاکم و مسلط باشد که طوفان عواطف پدری و فرزندی و حب ذات و بقا، دست ابراهیم و دل اسماعیل را نلرزاند! اراده و قلب و عواطف و عضلات و گردن، همه در مقابل اراده حق تسلمیند!
دست و پای فرزند عزیز را با طناب و چشمان سیاهش را با دستمال بست و کارد تیز بر گلویش نهاد:
«فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبِینِ وَ نادَیْناهُ أَنْ یا إِبْراهِیمُ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا ...» «1»
مقصود همین تسلیم محض در برابر اراده و فرمان حق بود.
خواب برای ظهور همین حقیقت بود در عالیترین و مهیب ترین صورت! پس خواب را که از رؤیای صادقه و ظهور نفسی ابراهیم بود، در خارج آنطور که باید صدق داد؛ «قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْیا ...» و گوسفند فدای اسماعیل گردید.
👈 کسانی حق دارند مادون را فدای خود کنند که خود فدای مافوق شوند.
دیگران بنا حق حیوانات را قربانی خود می کنند. فداکاری و فدا شدن، ناموس بقا و کمال است. عناصر در جسم نباتات فدیه و فانی می شوند تا خود را به صورت برتری می رسانند.
نباتات در هاضمه حیوانات و حیوانات قربانی انسان می شوند. انسان در اراده حق باید فانی شود و برای خیر کلّی قربان گردد تا به صورت عالی کمال درآید.
✒ ایت الله طالقانی: بسوی خدا می رویم
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛