✅ وقایع روز #پنجم‌_محرم سال ۶۱ هجری 🌴💢در روز پنجم محرم‌الحرام سال ۶۱ هجرى قمرى عبيدالله بن زياد مردي را به ‏دنبال شبث بن ربعي فرستاد تا وي را به كربلا گسيل كند. 👈شبث بن ربعي در آن روز خود را به بيماري زده بود و قصد داشت كه ‏ابن زياد او را از رفتن به كربلا معاف كند ولي عبيدالله بن زياد براي او پيغام فرستاد كه ‏مبادا از كساني باشي كه خداوند در قرآن فرموده است چون به مؤمنین رسند گويند از ‏ايمان آورندگانيم و هنگامی‌که به نزد ياران خود كه همان شیطان‌اند، روند اظهار دارند ما با ‏شماييم و مؤمنین را به سخره مي‌گيريم و به او خاطرنشان ساخت كه اگر بر فرمان ما ‏گردن مي‌نهي و در اطاعت مايي، در نزد ما بايد حاضر شوي.‏ شبث بن ربعي شبانگاه نزد عبيدالله آمد تا رنگ گونه او را نتواند به‌خوبی تشخيص دهد. ابن ‏زياد به او مرحبا گفته و در نزد خود بنشاند و گفت: بايد به كربلا روي، پس شبث قبول كرد ‏و عبيدالله او را به همراه هزار سوار به‌سوی كربلا گسيل داشت.‏ 💢پس عبيدالله بن زياد به شخصي به نام زحربن قيص با پانصد سوار مأموریت داد كه بر ‏جسر(پل) صداه ايستاده و از حركت كساني كه به عزم ياري امام حسين (ع) از كوفه خارج ‏مي‌شوند جلوگيري كند. فردي به نام عامر بن ابي سلامه كه عازم بود براي پيوستن به ‏امام (ع) از برابر زحربن قيس و سپاهيانش گذشت، زحربن قيس به او گفت: من از تصميم ‏تو آگاهم كه مي‌خواهي حسين را ياري كني بازگرد! 👈ولي عامربن ابي سلامه به زحربن ‏قيس و سپاهش حمله‌ور شد و از ميان سپاهيان گذشت و كسي جرأت نكرد تا او را دنبال ‏كند. عامر خود را به كربلا رساند و به #امام_حسين (ع) ملحق شد تا به درجه رفيع شهادت ‏نائل آمد او از اصحاب امیرالمؤمنین علي بن ابيطالب (ع) بود كه چندين جنگ در ركاب آن ‏حضرت شمشير زده است. 💫زیست قرآنی https://eitaa.com/joinchat/245891088C04b58d311d ┏━━🍃═🌸━━┓      @zistequrani ┗━━🌸═🍃━━┛

💠🚩معیارهای تشخیص #شعائر_حسینی (ع)، از #بدعت‌ها و #خرافات! 🛑(بخش دوم) 💢سه معيار مهم در شعاير حسيني با فرض غيرتوقيفي بودن اين مراسم 👈 با فرض غیر توقیفی بودن مصادیق شعائر حسینی، لازم است یک مطلب بسیار مهم علمی و فقهی را مطرح کنیم و آن اینکه: 🔸تعیین #مصادیق برای مسائل و عبادات شرعی بر دو قسم است: ↩️➖ یک قسم آن از سنخ « #قضایای_شخصیه» است که به خود انسان «به عنوان یک فرد» مربوط می شود؛ به عنوان مثال، در مسألۀ وجوب نفقه برای اهل و عیال، شارع مصادیق آن را معیّن ننموده بلکه آن را به عرف مردم ارجاع داده است؛ یعنی مصادیق آن را به عهدۀ خود انسان گذاشته تا از میان آنچه که در عرف جامعه معمول است، مواردی را که خودش صلاح می داند انتخاب و إعمال کند. ↩️➖ اما قسم دیگرِ آن که صبغۀ عام و فراگیر دارد، مربوط می شود به «قضایای دینی، مذهبی و اجتماعی»، و نه «مسائل شخصی و فردی»! با توجه به دو نوع مصادیق مذکور، سؤال این است که شعائر حسینی، یک «قضیۀ شخصی» می باشد یا امری است که به کلّ مکتب اهل بیت (ع) ارتباط می یابد؟! پاسخ آن روشن است؛ چرا که در فرهنگ تشیّع، امام حسین (ع) نماد مکتب اهل بیت (ع) بوده و امور مربوط به ایشان به همۀ مسلمانان تعلّق می یابد، نه اینکه به فرد یا جریانی معیّن اختصاص داشته باشد! 👈اکنون که مشخّص شد مسائل مربوط به امام حسین (ع) یک امر عامّ دینی و مذهبی است، باید افزود تعیین مصادیق احیاء و بزرگداشت ایام محرّم به عنوان شعائر حسینی (ع)، باید از سه معیار و شرط مهم و اساسی برخوردار باشد؛ وگرنه قطعاً مصداق #بدعت و خرافه خواهد بود! ↩️معیار اوّل: هماهنگی با کلّ منظومۀ دینی و مذهبی! اولین شرط آن است که هر مصداقی از مصادیق شعائر حسینی باید با مجوعۀ معارف دینی و مکتب اهل بیت (ع) منسجم و هماهنگ باشد؛ یعنی به این شکل نباشد که یکی از اصول و مبانی اصلی دین و مذهب را زیر سؤال ببرد و نقض کند!«فقه» اسلام باید با «نظام اخلاقی»، و اخلاقِ آن باید با «منظومۀ فکری و اعتقادی» آن هماهنگ و مرتبط باشد. بنابراین یکی از وظائف عالم دین این است تشخیص بدهد فلان عملی که عدۀ معدودی در مراسم عزاداری بجا می آورند – مثلاً صدای سگ در آوردن – با اصول قطعیِ تبلیغیِ اسلام سازگار است یا نه؟! ↩️معیار دوّم: انسجام و #سازگاری با اهداف حسینی! دومین ملاک برای تعیین مصادیق #شعائر مذهبی این است که آن فعل، با هدف یا اهدافی که امام حسین (ع) به خاطر تحقّق یافتن آنها شهید شد، منافات و تعارض نداشته باشد؛ وگرنه اگر محبّین اهل بیت (ع) کارهایی را انجام دهند که مخالف غرض اصلی سید الشهداء (ع) از قیام خود باشد، در این صورت نقض غرض لازم می آید و خود همین افراد، در عمل با اهداف و اغراض مولای خود مخالفت ورزیده اند! مثلاً یکی از اهداف اصلی قیام امام حسین (ع) مبارزه با #ظلم و استکبار بود، بر این اساس اگر کسی کاری انجام دهد که در جهت منافع و مطامع ظالمان باشد، باید آن فعل را ترک کند! در غیر این صورت، در مقام حرف و شعار، با دشمنان اسلام مبارزه می کند، اما در عمل – دانسته یا نادانسته – در جهت تقویّت آن ها و تحقّق اهدافشان گام بر می دارد! ↩️معیار سوّم: تناسب با شرایط و اقتضائات زمانی و مکانی! 👈یعنی هر فعلی که انسان به نام امام حسین (ع) انجام می دهد، باید ببیند آیا آن عمل او با شرایط جغرافیایی و اقتضائات اجتماعی و فرهنگیِ زمانۀ او تناسب دارد یا نه؟! البته تشخیص این موارد در درجۀ اوّل به عهدۀ مجتهد و «مرجع دینی» است و مرجع دین هم از دیدگاه ما، صرفِ مجتهد در فروع دین و متخصص در فقه نیست، بلکه فقط کسی را شامل می شود که هم در «اصول دین» مجتهد باشد و هم در «فروع دین» به مقام اجتهاد و تخصّص نائل شده باشد! علاوه بر اینکه، زمان شناس و آگاه به اوضاع فکری، فرهنگی و سیاسی عصر خویش باشد. 👈به عنوان یک مثال، اگر کسی لباس مردم چند قرن پیش را بپوشد، از نظر فقهی حرام نیست، اما در زمان حاضر و عرف امروز، در خیابان به او می خندند و مسخره اش می کنند! به عبارت دقیق تر، هر عملی که به اسم #شعائر_حسینی (ع) از سوی هر شخص یا جریانی انجام می شود، باید نظریۀ زمان و مکان در آن لحاظ شده باشد فقیهی که شرایط، نیازها، هنجارها، ناهنجارها، ارزش ها و ضدّارزش های زمان خود را به خوبی نشناسد، فقیه نیست و هر فتوایی که بدهد،از آن جهت که رنگ روز ندارد، جامعه آن را پس می زند! 🔻بنابراین هر عملی که فاقد یکی از شروط و معیارهای سه گانۀ فوق باشد، نه تنها صلاحیّت اطلاق عنوان شعائر دینی و مذهبی را ندارد، بلکه مصداق #بدعت و #خرافه بوده و انجام آن ممنوع و #حرام می باشد! ادامه دارد… 🖊ايت الله سيد كمال حيدري 📚مطارحات فی الفکر والعقیدة: الشعائر الحسینیة (ع)؛ بین المنصوصة والمستحدثة کانالِ قرآن‌پویان  تدبر در  قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan  ┗━━🌹💠🌹━━┛

#آیه‌های‌نور 🌸 بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ﻛﺴﺎنی ﻛﻪ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ ، ﻭ ﻛﺎﺭﻫﺎی ﺷﺎﻳﺴﺘﻪ ﺍﻧﺠﺎم ﺩﺍﺩﻧﺪ ، ﺑﺮﺍی ﺁﻧﺎﻥ ﺯﻧﺪگی ﺧﻮﺵ ﻭ ﺑﺎ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻭ ﺑﺎﺯگشتی ﻧﻴﻚ ﺍﺳﺖ. 💖 سوره رعد ، آیه ۲۹ @quranpuyan

 💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖#سوره_مبارڪه_حشر آیات 10 تا 16 📄#صفحه_547 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan

🎙#تلاوت_ترتیل_روزانه 📄#صفحه_547 📖#سوره‌_مبارڪہ‌_حشر 🆔@quranpuyan

‌🎙#ترجمه_روان 📄 امروز #صفحه_547 📖#سوره‌_مبارڪہ_حشر   🆔@quranpuyan

#صوت_تفسیر‌_صفحه‌_547 #بخش_اول 📖#سوره‌_مبارڪہ_حشر 🎙 حجت الاسلام قرائتی 🆔@quranpuyan

#صوت_تفسیر‌_صفحه‌_547 #بخش_دوم 📖#سوره‌_مبارڪہ_حشر 🎙 حجت الاسلام قرائتی 🆔@quranpuyan

‌🕊 #گزیده‌_نڪات_تفسیرے مربوط بہ #صفحہ_547🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_547 ❇️ترس از مردم به جای ترس از خدا، نشانه روشن #نفاق است. 💠‏لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ (۱۳/حشر) 🌱‏قطعاً ترس و وحشتی كه از شما در دل منافقان است، سخت‌تر از خوفی است كه آنان از خدا دارند و اين به خاطر آن است كه آنان فهم و معرفتی ندارند. 🔹‏«رَهْبَةً» به معنای ترس و وحشت درونی و عميق است كه آثار آن در عمل ظاهر می‌شود. ‏اين آيه به منزله دليل آيه قبل است كه منافقان، حاضر به جنگ نيستند و اگر به جبهه آيند، فرار می‌كنند، زيرا آنان ايمان ندارند و قدرت الهی را نمی‌شناسند ولی برق شمشير را می‌بينند و از شما بيش از خدا می‌ترسند. ‏🔹مؤمن دارای ابهت و هيبت است. «لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ» ‏🔹ترس از مردم به جای ترس از خدا، نشانه روشن نفاق است. «لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ» ‏🔹منافقان نمی‌دانند و نمی‌فهمند كه رمز عزّت و قدرت مسلمانان، اراده و لطف خداوند است. «لا يَفْقَهُونَ» ‏🔹هراس از مردم و نترسيدن از خداوند، به خاطر سطحی‌نگری و سبك‌سری است. لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً ... لا يَفْقَهُونَ‌ 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_547 ❇️با طناب پوسيده #شيطان به چاه نرويد! 💠كَمَثَلِ الشَّيْطانِ إِذْ قالَ لِلْإِنْسانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قالَ إِنِّي بَرِي‏ءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمِينَ 🌱(وضعیت منافقان،) مانند وضعیت شیطان (است) که به انسان گفت: «کافر شو.»؛ پس هنگامی که (انسان)کافر می‌شود، (شیطان به او) می‌گوید: «من با تو هیچ رابطه‌ای ندارم؛ من از الله، مالک و صاحب‌اختیار جهانیان، می‌ترسم.» حشر - ۱۶ 🔹سپس به تشبيهی در باره منافقان پرداخته، می‌گويد:" داستان آنها نيز همانند داستان شيطان است كه به انسان گفت كافر شو تا مشكلات تو را حل كنم، اما هنگامی كه كافر شد گفت من از تو بيزارم، من از خداوندی كه پروردگار عالميان است بيم دارم"  🔹در اينكه منظور از" انسان" در اين آيه كيست؟ آيا مطلق انسانهايی است كه تحت تاثير شيطان قرار گرفته، فريب وعده‌های دروغين او را می‌خورند و راه كفر می‌پويند، و سرانجام شيطان آنها را تنها گذاشته و از آنان بيزاری می‌جويد؟ ‏يا منظور انسان خاصی است همانند" ابو جهل" و پيروان او كه در جنگ بدر به وعده‌های فريبنده شيطان دلگرم شدند، و عاقبت طعم تلخ شكست را چشيدند، چنان كه در آيه ۴۸ سوره انفال می‌خوانيم. 🔹و يا اينكه منظور از" انسان" همان" برصيصا" عابد بنی اسرائيل است كه فريب شيطان را خورد و كافر شد، و در لحظات حساس شيطان از او بيزاری جست و از او جدا شد كه شرح آن به خواست خدا خواهد آمد. ولی تفسير اول با مفهوم آيه سازگارتر است و تفسير دوم و سوم می‌تواند بيان مصداقی از آن مفهوم گسترده باشد، و به هر حال عذابی را كه شيطان از آن اظهار وحشت می‌كند ظاهرا عذاب دنيا است، و بنا بر اين ترس او جدی است نه شوخی و استهزا، و بسيارند كسانی كه از مجازاتهای نزديك می‌ترسند ولی نسبت به مجازاتهای دراز مدت بی اعتنا هستند. ‏آری چنين است حال منافقان كه دوستان خود را با وعده‌های دروغين و نيرنگ به وسط معركه می‌فرستند، سپس آنها را تنها گذارده فرار می‌كنند چرا كه در نفاق وفاداری نيست. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan