#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_297
❇️#آیه28کهف
وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً (۲۸/کهف)
🌱وبا كسانی كه پروردگارشان را (همواره و در هر) صبحگاه و شامگاه میخوانند و خشنودی او را میجويند، خود را شكيبا ساز و ديدگانت را از آنان برمگير كه زيور دنيا را بطلبی و از كسانی كه دلشان را از ياد خود غافل كردهايم و در پی هوس خويشند و كارشان بر گزافه و زياده روی است، پيروی مكن.
۱- ثروتمندان برای منصرف كردن پيامبر از معاشرت با تهیدستان مؤمن تلاش میكردند و پيامبر در برابر آن تلاشها، مأمور به مقاومت شد. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ»
۲- همدلی با تهیدستان سخت است، ولی بايد تحمّل كرد. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ»
۳- پايبندی به دعا و نيايش، شرط شايستگی افراد برای مصاحبت و همنشينی است. وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ ...
۴- رهبر بايد نسبت به محرومان همدل وهمدم باشد، نه بیاعتنا.وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ ... وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ
۵- دعای دائمی وخالصانه، ارزشمند است. «بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ»
۶- در آغاز و پايان هر روز بايد به ياد خدا بود. «بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ»
۷- برای بدست آوردن دنيا و رضايت سرمايهداران، از تهیدستان فاصله نگيريم.
«تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
۸- زشتترين كار آن است كه مردم به خدا توجّه كنند، ولی رهبر، به دنيا.
يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ... وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا
۹- خطر دنياطلبی تا حدّی است كه خداوند، به پيامبران هم هشدار میدهد.
«وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
۱۰- كسی كه بدنبال دنيا میرود، از مسير رهروان الهی خارج میشود. يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ... تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا دنياگرايی در مقابل خداگرايی است.
۱۱- كيفر دنياگرايی، غفلت از ياد خداوند است. «تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ»
۱۲- ارزش ياد خدا، به ريشهدار بودن آن در قلب وروح است. «أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا»
۱۳- انسان گام به گام سقوط میكند؛ اوّل غفلت، آنگاه هوسرانی و سپس مسير انحرافی. «أَغْفَلْنا اتَّبَعَ هَواهُ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
۱۴- رهبری افراد غافل، هواپرست و افراطی ممنوع است. «أَغْفَلْنا اتَّبَعَ هَواهُ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
۱۵- اعتدال، ارزش و زيادهروی ضد ارزش است. «وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_297
❇️ترسیمی از موضع #مستکبران در برابر #مستضعفان
💠وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً رَجُلَيْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً
🌱حکایتی را برایشان بیان کن: دو مرد که برای یکی از آنان، دو باغ انگور قرار دادیم و اطراف آن دو را با درختان خرما پوشاندیم و (فاصلهی) میان آن دو را کشتزاری قرار دادیم.
كهف - ۳۲
🔹در آیات گذشته دیدیم که چگونه دنیا پرستان سعی دارند در همه چیز از آن مردان حق که تهی دستند فاصله بگیرند، و سر انجام کارشان را در جهان دیگر نیز خواندیم.
در اینجا با اشاره به سر گذشت دو دوست یا دو برادر که هر کدام الگویی برای یکی از این دو گروه بودهاند طرز تفکر و گفتار و کردار و موضع این دو گروه را مشخص میکند.
🔹نخست میگوید: ای پیامبر! «برای آنها مثالی بزن: آن دو مرد، که برای یکی از آنان دو باغ از انواع انگورها قرار دادیم، و گردا گرد آن دو (باغ) را با درختان نخل پوشاندیم و در میانشان زراعت پر برکتی قرار دادیم» (وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَیْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَیْنَهُما زَرْعاً).
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_297
❇️كيفر #دنياگرايی، #غفلت از ياد خداوند است
وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً (۲۸/کهف)
🌱وبا كسانی كه پروردگارشان را (همواره و در هر) صبحگاه و شامگاه میخوانند و خشنودی او را میجويند، خود را شكيبا ساز و ديدگانت را از آنان برمگير كه زيور دنيا را بطلبی و از كسانی كه دلشان را از ياد خود غافل كردهايم و در پی هوس خويشند و كارشان بر گزافه و زياده روی است، پيروی مكن.
۱- ثروتمندان برای منصرف كردن پيامبر از معاشرت با تهیدستان مؤمن تلاش میكردند و پيامبر در برابر آن تلاشها، مأمور به مقاومت شد. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ»
۲- همدلی با تهیدستان سخت است، ولی بايد تحمّل كرد. «وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ»
۳- پايبندی به دعا و نيايش، شرط شايستگی افراد برای مصاحبت و همنشينی است. وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ ...
۴- رهبر بايد نسبت به محرومان همدل وهمدم باشد، نه بیاعتنا.وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِينَ ... وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ
۵- دعای دائمی وخالصانه، ارزشمند است. «بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ»
۶- در آغاز و پايان هر روز بايد به ياد خدا بود. «بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِّ»
۷- برای بدست آوردن دنيا و رضايت سرمايهداران، از تهیدستان فاصله نگيريم.
«تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
۸- زشتترين كار آن است كه مردم به خدا توجّه كنند، ولی رهبر، به دنيا.
يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ... وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا
۹- خطر دنياطلبی تا حدّی است كه خداوند، به پيامبران هم هشدار میدهد.
«وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا»
۱۰- كسی كه بدنبال دنيا میرود، از مسير رهروان الهی خارج میشود. يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ... تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا دنياگرايی در مقابل خداگرايی است.
۱۱- كيفر دنياگرايی، غفلت از ياد خداوند است. «تُرِيدُ زِينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ»
۱۲- ارزش ياد خدا، به ريشهدار بودن آن در قلب وروح است. «أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا»
۱۳- انسان گام به گام سقوط میكند؛ اوّل غفلت، آنگاه هوسرانی و سپس مسير انحرافی. «أَغْفَلْنا اتَّبَعَ هَواهُ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
۱۴- رهبری افراد غافل، هواپرست و افراطی ممنوع است. «أَغْفَلْنا اتَّبَعَ هَواهُ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
۱۵- اعتدال، ارزش و زيادهروی ضد ارزش است. «وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_297
❇️ترسیمی از موضع #مستکبران در برابر #مستضعفان
💠وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً رَجُلَيْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَيْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَيْنَهُما زَرْعاً
🌱حکایتی را برایشان بیان کن: دو مرد که برای یکی از آنان، دو باغ انگور قرار دادیم و اطراف آن دو را با درختان خرما پوشاندیم و (فاصلهی) میان آن دو را کشتزاری قرار دادیم.
كهف - ۳۲
🔹در آیات گذشته دیدیم که چگونه دنیا پرستان سعی دارند در همه چیز از آن مردان حق که تهی دستند فاصله بگیرند، و سر انجام کارشان را در جهان دیگر نیز خواندیم.
در اینجا با اشاره به سر گذشت دو دوست یا دو برادر که هر کدام الگویی برای یکی از این دو گروه بودهاند طرز تفکر و گفتار و کردار و موضع این دو گروه را مشخص میکند.
🔹نخست میگوید: ای پیامبر! «برای آنها مثالی بزن: آن دو مرد، که برای یکی از آنان دو باغ از انواع انگورها قرار دادیم، و گردا گرد آن دو (باغ) را با درختان نخل پوشاندیم و در میانشان زراعت پر برکتی قرار دادیم» (وَ اضْرِبْ لَهُمْ مَثَلًا رَجُلَیْنِ جَعَلْنا لِأَحَدِهِما جَنَّتَیْنِ مِنْ أَعْنابٍ وَ حَفَفْناهُما بِنَخْلٍ وَ جَعَلْنا بَیْنَهُما زَرْعاً).
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan