#گزیده_نڪات_تفسیرے #صفحه_158 ❇️تنها نزول #رحمت برای سعادت كافی نيست، قابليّت و #ظرفيّت محل هم لازم است 💠‏وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِي خَبُثَ لا يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِداً كَذلِكَ نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ (۵۸/اعراف) 🌱‏و سرزمين پاك (و آماده)، گياهش به اذن پروردگارش بيرون می‌آيد. ‏امّازمينی كه خبيث (و شوره‌زار) است، جز محصولی اندك و بی‌فايده بيرون نمی‌دهد. ما اين چنين آيات خويش را برای گروه شكرگزار، گونه‌گون بيان می‌كنيم. 🔷✨‏كلمه‌ی «نَكد»، به معنای چيزی است كه در آن خيری نباشد، «نبات نَكد»، به معنای گياه كم و بی‌فايده می‌باشد. ‏زمين شوره سنبل بر نيارد         ‏در او تخم و عمل ضايع مگردان‌ 🔷✨‏اگر با ديد وسيع به اين آيه بنگريم، شايد بتوان يكی از مصاديق سرزمين پاك را كه‌ محصول پاك می‌دهد، خانواده‌ی پاك بدانيم. ‏گوهر پاك ببايد كه شود قابل فيض‌        ‏ورنه هر سنگ و گلی لؤلؤ و مرجان نشود ‏ ‏آيات قرآن، مثل بارانِ رحمت است، هنگامی كه بر دلهای آماده تلاوت شود، شناخت و عشق و ايمان و تلاش در پی دارد، ولی نااهلان را جز لجاجت و دشمنی نمی‌افزايد: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَساراً»۱ ‏باران كه در لطافت طبعش خلاف نيست‌           ‏در باغ لاله رويد و در شوره زار، خس‌ ‏🔹تنها نزول رحمت برای سعادت كافی نيست، قابليّت و ظرفيّت محل هم لازم است. «وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ» ‏🔹گرچه نظام طبيعت، بر قوانين خاص خود استوار است؛ امّا همه چيز زير نظر و با اراده و اذن پروردگار صورت می‌پذيرد. «بِإِذْنِ رَبِّهِ» ‏🔹نه يك تذكّر كافی است و نه تذكّرات يكنواخت كارساز است، بلكه ارشاد و تبليغ بايد متعدّد و متنوّع باشد تا به نتيجه نزديك شويم. «نُصَرِّفُ الْآياتِ» ‏🔹گرچه قرآن برای همه مايه‌ی هدايت است؛ امّا تنها شاكران بهره می‌گيرند. ‏«نُصَرِّفُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ» 📚‏تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan

نماز #وواعدنا و #ميقات_موسي. 🛑قسمت دوم : #میقات، پش از #هلاكت_فرعون نکته ی اول این است که این مربوط به چه دورهای است؟ ↩️ از خود قرآن کریم استفاده میشود که این بعد از #نابودی_فرعون و فرعونیان است. وقتی دورة مبارزه به پایان رسید و بنی اسرائیل نجات پیدا کردند، ⭕️ آنوقت مسئلة دعوت و #میقات و تورات و شریعت و امثال آن مطرح شد. 👈بعضی از #اهل_معرفت مثل استاد معظّم آیت الله حسن زاده آملی نسبت به این موضوعات معموالً تأویل درونی دارند و به تعبیر خودشان »تفسیر أنفسی« میکنند و از این تقدم و تأخر این دو جریان، به این ترتیب استفاده میکنند که هرکه میخواهد اشراقات الهی و الهامات ربّانی شامل حالش شود و خداوند با او سخن بگوید و چیزی بدست آورد، اول باید #فرعون_درون خود را نابود کند، یعنی فرعون نفس خودش را به قتل برساند. تا آن فرعون زنده است چیزی گیر انسان نمیآید #میقات، مقدمه دریافت #تورات ↩️مطلب دوم این بود که موسی بن عمران میخواهد تورات را بگیرد، بسیار خب؛ این برنامه ها، مقدمات و این تمهیدات که سی روز بیا یا سی شب بیا و بعد ده شب اضافه شود، دیگر چه لزومی دارد؟ پیامبر الهی است و میخواهد برنامهای را از طریق وحی دریافت کند، این مقدمات چه ضرورتی دارد؟ این موضوع به حضرت موسی هم اختصاص ندارد. این آیات نخستین سورة مزمل، خیلی هشداردهنده است که خدا به پیامبر میفرماید: 🔸یَا أَیَُّهَا الْمُزََّمَِّلُ قُمِ اللََّیْلَ إِلََّا قَلِیلًا ، باید شب زنده داری داشته باشی. خدا خیلی هم صریح با پیغمبر خودش صحبت میکند و حد و حدودش را هم مشخص میکند، یعنی به پیغمبر محول نمیکند که مقداری شب زنده داری کن، نه! نصف یا کمی کمتر یا بیشتر از شب را باید برخیزی؛ 🔸 نِصْفَهُ أَوِ انْقُصْ مِنْهُ قَلیالً أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتیال . 🔸 و بعد؛ إنََّا سَنُلْقِی عَلَیْكَ قَوْلًا ثَقِیلًا ، ما میخواهیم قول ثقیل و سخن سنگینی در اختیار تو قرار دهیم. قول ثقیل به یک #ظرفیت بزرگ احتیاج دارد و بار سنگین توسط کسیکه ظرفیت بالایی داشته باشد قابل تحمل است ↩️اینجا هم از آیات شریفة مربوط به #حضرت_موسی بن عمران، همین نکته استفاده میشود که موسی باید بیاید و این برنامه این خلوت شبانه و این ریاضت را داشته باشد و بعد خطاب میشود: 🔸یا مُوسَى إِنَِّی اصْطَفَیْتُكَ عَلَى النََّاسِ بِرِسَالَاتِی وَ بِكَلَامِی فَخُذْ مَا آتَیْتُكَ وَ كُنْ مِنَ الشَّاكِرین 📌اگر چیزی گیر کسی میآید، مفت و مجانی نیست، راهش را هم خداوند بیان کرده است؛ شب زنده داری و #مناجات_شبانه. 🖋علامه طباطبایی میفرماید معمولا وعده، قرار و دعوت برحسب »روز« است .مثل اینکه چند روز کجا بودیم و چند روز کی دعوت کرد و...(، اما اینجا تعبیر »شب« است. بعد هم: 🔸وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَةً. 👈 به هر حال؛ تأکید روی #شب است، چون این برنامه #میقات، اگرچه شب و روز با هم بود، یعنی چهل شبانه روز بود، اما آن قسمت اصلی مربوط به شب بود و روز هم در میقات میماند تا شب فرا برسد و مناجات شبانه داشته باشد 🌴.میدانیم که پیغمبر اکرم قبل از نبوّت هم چنین #خلوتی را در غار #حرا داشتند #میقات و افزایش #توقف ↩️نکتة سوم این تغییر از سی شب به چهل شب است. در سورة بقره مجموع #چهل_شب مطرح شده است، 🔻ولی در سورة اعراف آمده که وعده سی شب بود و بعد خداوند ده شب اضافه کرد. خب، خدا از اول خدا چهل شب دعوت میکرد، مسئلة این تکمیل و پیوست زدن چیست؟ برای ما که همیشه در حال استدراک هستیم، طبیعی است، اما خدا چطور؟ این هم برای علماء و مفسران معمایی شده است که قضیه چیست؟ ↩️احتمال دارد که سی شب اعلام شد )با اینکه #میقات چهل شبه بود. به خاطر آزمایشی که باید برای بنی اسرائیل اتفاق میافتاد، چون تأثیر برای آنها بود و گفتند که تخلف صورت گرفته و زمینه ی برای آن انحراف پیدا شد، چون انتظارشان سی روز بود و اگر چهل روز انتظار میکشیدند، آن حادثه ی سامری معلوم نبود اتفاق بیافتد. پس این تغییر و افزایش، زمینة #آزمایش بنی اسرائیل بود. ↩️احتمال دیگری که بعضی از بزرگان مطرح کرده اند و در بعضی از آثار استاد مطهری هم هست 🔻 این است که خدا #دعوتی سی شبه داشت، بر این اساس که با سی شب آمادگی الزم برای #حضرت_موسی تحقق پیدا میکند، ولی بعداً مثل اینکه آن نصاب الزم هنوز اتفاق نیافتاده و مجدداً برای اینکه آمادگی کامل پیدا شود،خداوند فرمود که ده روز اضافه کند. . ↩️احتمالات دیگری هم ممکن است وجود داشته باشد، ولی به هر حال این موضوعی که خدا بیان نکرده و از خود آیة شریفة قرآن نیز نمیتوان استنباط و استظهار کرد. فقط از این آیه میشود فهمید که گاهی، تغییراتی در قرارهای خدا وجود دارد، لذا ائمه گاهی به این آیه برای امکان موضوع »بداء« استدلال کرده اند 🎙استاد سروش محلاتي مطالعه ساير نظرات لينك زير 👇 B2n.ir/p05646 🆔@quranpuyan