eitaa logo
قران پویان
455 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
692 ویدیو
615 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
♦️◀️ درسی از ع : پرهيز از و تحميل هزينه بي مبنا بر مردم 👈یکی از وجوه منفي سياست خارجي ناكارامد ما، ربط دادن آن به و این ادعاست که آموزه های دینی ما را مکلف به درگیری مستمر و آشتی ناپذیر با آمریکا و اسراییل و غرب کرده، در حالی که سیره پیامبر ص و اهل بیت ع به عنوان رهبران معصوم دین، هرگز مبتنی بر و درگیری مستمر با ظلم و استکبار به هر قیمتی و به بهای آن بر مردم و به فقر و فلاکت کشاندن آنان نبوده است. به معنای اتخاذ موضع عقلایی در برابر ظالم و مستکبری که توان درگیرشدن با او را نداری و نتیجه درگیری ات تضعیف و نابودی توست، از مهمترین توصیه های اهل بیت ع به پیروان خود بوده است. تمام دوران اهل بیت، مدارا، ، پرهیز از جنگ و درگیری و در مواردی بیعت و با حاکمانی بوده است که از مصادیق مستکبر بوده اند و هرگز در صدد ایجاد و آغاز درگیری با حاکم ظالمی که هیچ افق مطمئن و روشنی برای پیروزی در آن نیست، نبوده اند. یکی از بارزترین نمونه های تقیه، حیات سیاسی امام رضا ع است که به خاطر قدرت فائقه و سرکوبگر طاغوت عباسی، مأمون، تحمیل او را در مورد پذیرش ولایت عهدی می پذیرد و از مدینه عازم خراسان می شود بدون آن که در صدد و درگیری و به فنا دادن جان خود و شیعیان و یا مثلا ایجاد عاشورایی دیگر، تحت عنوان ظلم ستیزی که هیچ دستاورد مهم و قابل اعتنایی برای این درگیری نمی دیده، برآید. امام رضا ع در دوران ولایتعهدی تحمیلی، گاه مامون را نصیحت و یا سرزنش می کرد. 👈اکنون با تحقیقات صورت گرفته، بر خلاف ذهنیت ترویج شده در آغاز انقلاب، معلوم شده است که در ماجرای عاشورا، یزید آغازگر درگیری و تهدید امام حسین ع به قتل بر آمد، و امام ع تا آخرین ساعات مانده به درگیری و شهادت، در صدد جلوگیری از جنگ بود اما این ابن زیاد بود که درصدد اسیرکردن امام و کشتن ذلیلانه او برآمده بود و در این جاست که امام شهادت را بر ذلت ترجیح داد. ضمن آن که سازش ذلیلانه امام با یزید می توانست به هدم و محو نام اسلام و پیامبر ص منجر شود. نکته مهم دیگر در ماجرای عاشورا این است که بعد از قطعی شدن درگیری و جنگ، امام حسین به یاران خود توصیه کرد که او را رها کرده و به دیار خود بروند، چرا که ابن زیاد فقط جان او را می خواهد. در واقع امام هرگز در صدد تحمیل جنگ و فداکاری و شهادت بر یاران نزدیک خود ـ تا چه رسد بر یک ملت و جامعه ـ برنیامد. ❓آیا این سیره و منش سیاسی امام رضا ع برای مسئولان نظام که به نام و اهل بیت برپاشده، درس آموز نیست؟ ✍مهدی نصیری کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
♦️◀️ درسی از ع : پرهيز از و تحميل هزينه بي مبنا بر مردم 👈یکی از وجوه منفي سياست خارجي ناكارامد ما، ربط دادن آن به و این ادعاست که آموزه های دینی ما را مکلف به درگیری مستمر و آشتی ناپذیر با آمریکا و اسراییل و غرب کرده، در حالی که سیره پیامبر ص و اهل بیت ع به عنوان رهبران معصوم دین، هرگز مبتنی بر و درگیری مستمر با ظلم و استکبار به هر قیمتی و به بهای آن بر مردم و به فقر و فلاکت کشاندن آنان نبوده است. به معنای اتخاذ موضع عقلایی در برابر ظالم و مستکبری که توان درگیرشدن با او را نداری و نتیجه درگیری ات تضعیف و نابودی توست، از مهمترین توصیه های اهل بیت ع به پیروان خود بوده است. تمام دوران اهل بیت، مدارا، ، پرهیز از جنگ و درگیری و در مواردی بیعت و با حاکمانی بوده است که از مصادیق مستکبر بوده اند و هرگز در صدد ایجاد و آغاز درگیری با حاکم ظالمی که هیچ افق مطمئن و روشنی برای پیروزی در آن نیست، نبوده اند. یکی از بارزترین نمونه های تقیه، حیات سیاسی امام رضا ع است که به خاطر قدرت فائقه و سرکوبگر طاغوت عباسی، مأمون، تحمیل او را در مورد پذیرش ولایت عهدی می پذیرد و از مدینه عازم خراسان می شود بدون آن که در صدد و درگیری و به فنا دادن جان خود و شیعیان و یا مثلا ایجاد عاشورایی دیگر، تحت عنوان ظلم ستیزی که هیچ دستاورد مهم و قابل اعتنایی برای این درگیری نمی دیده، برآید. امام رضا ع در دوران ولایتعهدی تحمیلی، گاه مامون را نصیحت و یا سرزنش می کرد. 👈اکنون با تحقیقات صورت گرفته، بر خلاف ذهنیت ترویج شده در آغاز انقلاب، معلوم شده است که در ماجرای عاشورا، یزید آغازگر درگیری و تهدید امام حسین ع به قتل بر آمد، و امام ع تا آخرین ساعات مانده به درگیری و شهادت، در صدد جلوگیری از جنگ بود اما این ابن زیاد بود که درصدد اسیرکردن امام و کشتن ذلیلانه او برآمده بود و در این جاست که امام شهادت را بر ذلت ترجیح داد. ضمن آن که سازش ذلیلانه امام با یزید می توانست به هدم و محو نام اسلام و پیامبر ص منجر شود. نکته مهم دیگر در ماجرای عاشورا این است که بعد از قطعی شدن درگیری و جنگ، امام حسین به یاران خود توصیه کرد که او را رها کرده و به دیار خود بروند، چرا که ابن زیاد فقط جان او را می خواهد. در واقع امام هرگز در صدد تحمیل جنگ و فداکاری و شهادت بر یاران نزدیک خود ـ تا چه رسد بر یک ملت و جامعه ـ برنیامد. ❓آیا این سیره و منش سیاسی امام رضا ع برای مسئولان نظام که به نام و اهل بیت برپاشده، درس آموز نیست؟ ✍مهدی نصیری کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛