eitaa logo
قران پویان
457 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
692 ویدیو
615 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5791785096830785015.mp3
2.27M
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏ 📖 🎙آقای بازرگان 🆔@quranpuyan
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ وقدرت دنيوی ابدی نيست، به آن مغرور نشويد! 💠‏قُلْ لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَ لا نَفْعاً إِلاَّ ما شاءَ اللَّهُ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ إِذا جاءَ أَجَلُهُمْ فَلا يَسْتَأْخِرُونَ ساعَةً وَ لا يَسْتَقْدِمُونَ (۴۹/یونس) 🌱‏بگو: من (حتّی) برای خودم جز آنچه خدا بخواهد، مالك زيان و سودی نيستم (تا چه رسد برای شما)، برای هر امّتی اجل و سرآمدی معيّن است كه هرگاه مدّتشان فرا رسد، نه لحظه‌ای تأخير دارند و نه پيشی می‌گيرند. ‏🔹هيچ كس حتّی انبيا، از پيش خود قدرتی و مالكيّتی ندارد. «لا أَمْلِكُ لِنَفْسِي» ‏🔹قدرت انبيا و اوليا، پرتوی از قدرت الهی است.«إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ» ‏🔹نشانه‌ی صداقت پيامبر صلی الله عليه و آله، گفتنِ «لا املك لنفسی نفعاً و لا ضرّا» است. ‏🔹تعيين زمان كيفر كفّار، تنها به دست خداست. مَتی‌ هذَا الْوَعْدُ ... قُلْ لا أَمْلِكُ‌ ... ‏🔹جامعه همچون افراد، اجل، سعادت و شقاوت، رشد و غیّ دارد. «لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ» (سرآمدن اجل‌ها، گاهی با هلاكت و نابودی است، گاهی با از دست دادن شوكت و عزّت) ‏🔹حكومت وقدرت دنيوی ابدی نيست، به آن مغرور نشويم. «لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ» ‏🔹مهلت دادن به امّت‌ها، از سنّت‌های الهی است. «لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ» ‏🔹مقدّراتِ امّت‌ها، بر اساس سنّت‌های الهی است و تقديم و تأخير ندارد. پس در مقدّرات الهی شتاب نكنيم. فَلا يَسْتَأْخِرُونَ‌ ... 🔹متأسفانه در تفسير مراغی برای ردّ توسّل، بحثی مفصّل شده و به جمله‌قل لا املك‌استناد شده و از جمله‌الّا ما شاء اللَّه‌غفلت شده است!! 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️در تردید نکنید 💠وَ يَسْتَنْبِئُونَكَ أَ حَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَ رَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ 🌱از تو خبر می‌گیرند که آیا آن (وعده) حق است؟ بگو: آری؛ سوگند به پروردگارم که قطعاً آن حق است و شما نمی‌توانید (از خدا) بگریزید. یونس - ۵۳ 🔷✨در آیات گذشته سخن از کیفر و مجازات و عذاب مجرمان در این جهان و جهان دیگر بود،آیات مورد بحث نیز این موضوع را دنبال مى کند نخست مى گوید: مجرمان و مشرکان از روى تعجب و استفهام از تو سؤال مى کنند که آیا این وعده مجازات الهى در این جهان و جهان دیگر حق است ؟ ( وَ یَسْتَنْبِئُونَکَ أَ حَقٌّ هُوَ ) 👈البته حق در اینجا در مقابل باطل نیست،بلکه منظور این است که آیا این مجازات و کیفر واقعیت دارد و تحقق مى یابد؟زیرا حق و تحقق هر دو از یک ماده اند البته حق در مقابل باطل اگر به معنى وسیع کلمه تفسیر شود، شامل هر واقعیت موجود مى گردد،و نقطه مقابل آن معدوم و باطل است خداوند به پیامبرش دستور مى دهد که در برابر این سؤال با تاکید هر چه بیشتر بگو به پروردگارم سوگند این یک واقعیت است و هیچ شک و تردیدى در آن نیست ( قُلْ إِی وَ رَبِّی إِنَّهُ لَحَقٌّ ) و اگر فکر مى کنید،مى توانید از چنگال مجازات الهى فرار کنید اشتباه بزرگى کرده اید،زیرا هرگز شما نمى توانید از آن جلو گیرى کنید،و او را با قدرت خود ناتوان سازید ( وَ مٰا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ ) 🔷✨در واقع این جمله با جمله فوق از قبیل بیان مقتضى و مانع است،در جمله اول مى گوید مجازات مجرمان یک واقعیت است،و در جمله دوم اضافه مى کند: هیچ قدرتى نمى تواند جلو آن را بگیرد،درست مانند آیات 8 و 9 سوره طور إِنَّ عَذٰابَ رَبِّکَ لَوٰاقِعٌ مٰا لَهُ مِنْ دٰافِعٍ تاکیدهایى که در آیه به چشم مى خورد قابل توجه است،از یک سو سوگند ، و از سوى دیگر کلمه ان و لام تاکید و از سوى سوم جمله وَ مٰا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ همه اینها تاکید مى کند که به هنگام ارتکاب جرمهاى سنگین مجازات الهى حتمى است. 📚تفسیر نمونه ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 5⃣1⃣ تدبر در سوره 🔹تفسیر سوره هود از عبدالعلی بازرگان هود : ۱۲ فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُـولُوا لَـوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ  پس [در برابر ناسپاسان و منکران] از اينکه مي‌گويند: چرا گنجي بر او نازل نشده، يا فرشته‌اي [در تأييد رسالت] به همراهش نيامده، مبادا بعضي از آنچه را [در ارتباط با صبر و تحمل در برابر سخنان منکران] بر تو وحي مي‌شود ترک کني و سینه‌ات تنگ گردد! ۱۷ [در هر صورت] تو فقط هشدار دهنده‌اي؛ و خداست که بر همه چيز وکيل [=مراقب و کارگزار] است. ۱۸  __ ۱۷- از جمله اين توصيه‌ها: ص ۱۷ (۳۸:۱۷) - اصْبِرْ عَلَي مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ ؛ طه ۱۳۰ (۲۰:۱۳۰) و ق ۳۹ (۵۰:۳۹) - فَاصْبِرْ عَلَي مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ...؛ مزمل ۱۰ (۷۳:۱۰) - وَاصْبِرْ عَلَي مَا يَقُولُونَ وَاهْجُرْهُمْ هَجْرًا جَمِيلاً. ۱۸- وکيل به معناي کارگزاري که شايسته است بندگان به او توکل کنند، از نام‌هاي نيکوي الهي است که در قرآن با اوصاف: «کفي بالله وکيلاً» [خدا در کارگزاري کافي است- ۶ بار]، «هو علي کل شيء وکيل» [او بر هر چيزي وکيل است- ۳ بار]، «نعم الوکيل» [چه وکيل خوبي] و... تکرار شده است. جالب اين که ۷ بار نيز به پيامبر(ص) هشدار داده شده، و آن رسول نيز آن را به مردم ابلاغ فرموده، که پاسدار مردم نيست و خدا وکالت بندگان را به او نسپرده است [انعام ۶۶ (۶:۶۶) و ۱۰۷ (۶:۱۰۷) ، يونس ۱۰۸ (۱۰:۱۰۸) ، زمر ۴۱ (۳۹:۴۱) ، شوري ۶ (۴۲:۶) ، اسراء ۵۴ (۱۷:۵۴) ، فرقان ۴۳ (۲۵:۴۳) ] شگفتا، خدا چنين اجازه‌اي به پيامبر عظيم‌الشأنش نداده، اما برخي پيروان شريعت او از موضع وکالت ملت و پاسداري از عقايد و اعمال آنها ادعاي ولايت مطلقه مي‌کنند!! هود : ۱۴ فَإِلَّمْ يَسْتَجِيبُوا لَكُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّمَا أُنزِلَ بِعِلْمِ اللَّهِ وَأَن لَّا إِلَهَ إِلَّا هُوَ فَهَلْ أَنتُم مُّسْلِمُونَ  پس اگر جواب دعوت شما را ندادند، بدانيد [که قرآن] تنها به علم خدا [از مبدأ علم الهي] نازل شده ۲۰ [نه ذهن رسول] و اينکه معبودي جز او نيست، پس آيا تسليم [به وحدانيت خدا و رسالت پيامبر] مي‌شويد؟  __ ۲۰- اين هم سند محکم ديگري است که قرآن از مبدأ علم الهي نازل شده، نه جوشش ذهني و برداشت و روايتي است از پيامبر، نه بازگوئي فرهنگ زمانه و نه نسخه‌برداري از کتب پيشين. هود : ۱۵ مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا نُوَفِّ إِلَيْهِمْ أَعْمَالَهُمْ فِيهَا وَهُمْ فِيهَا لَا يُبْخَسُونَ  هر کس خواستار هميشگي زندگي دنيا و زينت‌هاي آن باشد، [چنين کساني، نتيجه] اعمال‌شان را در همين دنيا به طور کامل به آنها مي‌دهيم [=مانع پيشرفت‌شان در مسير مادّي که برگزيده‌اند نمي‌شويم] و در دنيا از حق‌شان [=محصول تلاش‌شان] کاسته نمي‌گردد. https://zaya.io/ldpig کانالِ قرآن‌پویان تدبر در  قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
شماره25 سوره ⁉️« » و « » يعني چه؟ چرا امي بوده است؟ 🔸 وَمِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لَا يَعْلَمُونَ الْكِتَابَ إِلَّا أَمَانِيَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَظُنُّونَ 78/بقره 🌱 و بعضي از آنان بي‌سواداني هستند كه كتاب [تورات] را نمي‌شناسند، مگر آرزوهايي [خام و نژادپرستانه] و فقط پندارگرايي مي‌كنند [=تابع تصوّرات خود هستند]. 💐🕊 «أُمِّي»، منسوب به اُمّ [مادر]، دلالت بر درس نياموختگي و بي‌سوادي مي‌كند، گويي فرزندي همچنان نزد مادر مانده و به مدرسه نرفته است. اعراب پيش از اسلام عموماً اُمّي بودند و به ندرت خواندن و نوشتن مي‌دانستند. خداوند به عمد پيامبر اسلام را «أُمِّي» ناميده است تا كسي گمان نكند سخن اوست [اعراف 157 (7:157) و 158 ، جمعه 2 (62:2) ] چرا كه نه كتابي خوانده و نه خطي نوشته بود [عنكبوت 48 (29:48) ] و نه اصلاً مي‌دانست كتاب و ايمان چيست [شوري 42]. قرآن اصطلاح «أُمِّي» را در برابر «اهل كتاب» قرار داده است كه معرّف دو گروه: اعراب بي‌سواد و باديه‌نشين، و بني‌اسرائيل [يهوديان و مسيحيان] مي‌باشد: آل‌عمران 20- ...وَقُلْ لِلَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْأُمِّيِّينَ.... بني‌اسرائيل خود را باسواد و درس آموخته و مسلمانان را اُمّي مي‌شمردند و از موضع خود برتربيني تعهدّي درقبال آنان براي خود قائل نبودند: آل‌عمران 75- ...قَالُوا لَيْسَ عَلَيْنَا فِي الْأُمِّيِّينَ سَبِيلٌ.... 💐🕊 آرزو كردن را در زبان عربي «تمني» مي‌گويند كه تصوراتي را در ذهن و خيال مي‌پروراند. «أَمَانِي» جمع «اُمنيه» است كه به آنچه در دل و ذهن و زبان انسان نقش بسته و بيان مي‌شود گفته مي‌شود. هر ملتي اميد و آرزوهايي دارد كه ممكن است حق يا باطل، واقعي يا كاذب باشد؛ «هنر نزد ايرانيان است و بس!» را مي‌توان از جملة «اماني» بسياري از ايرانيان شمرد كه سخن شاعر شيرين زبان خويش فردوسي را از هزارة پيش حقيقتي انكار ناپذير تلقي كرده‌اند. 💐🕊بني‌اسرائيل نيز خود بزرگ‌بيني‌هاي زيادي داشته و دارند كه در اين آيه به يكي از آنها اشاره كرده است. ما مسلمانان نيز به «اماني»هاي مغاير قرآن دلبسته‌ايم؛ كتاب الهي سرنوشت بندگان را به ايمان و عمل صالح گِره زده است، اما بسياري از باورمندان سرنوشت خود را به تقليدِ چشم و گوش بسته سپرده و دل به شفاعت‌هاي بي‌عمل و توسل‌هاي بي‌وسيله خوش مي‌كنند. 📚تفسیر آقاے بازرگان ┄═❁ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در  قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
🟢تفسیرعملی در 📌بررسي اياتي كه ع از زمان درخواست بيعت نماينده در مدينه تا عزيمت به كربلا بيان فرمودند. 🛑قسمت دوم: 4⃣. هنگامی که امام حسین(ع) به سوی مكه رهسپار شدند، این د و آیه را تلاوت فرمودند : ⏪: أَيْنَما تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ ا لْمَوْتُ وَ لَوْ كُنْتُمْ في‏ بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ(نساء(4)آیه:78) هر كجا باشيد، مرگ شما را درمى‏يابد؛ هر چند در ميان دژهايى استوار باشيد . ⏪ : قُلْ لَوْ كُنْتُمْ في‏ بُيُوتِكُمْ لَبَرَزَ الَّذينَ كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ(آل‏عمران(3)آیه:154 ) بگو: ا گر در خا نه هایتان هم بودید، کسانی که کشته شدن برآنها مقرّر شده بود ، به سوی آرامگاه خود بیرون می آمدند؛ 5⃣. هنگامى که امام حسین ع شب جمعه سوم شعبان (قبل از حرکت به کربلا) وارد مکه شدند این آیه را تلاوت فرمو: 🔸 وَ لَمَّا تَوَجَّهَ تِلْقاءَ مَدْيَنَ قالَ عَسى‏ رَبِّي أَنْ يَهْدِيَني‏ سَواءَ السَّبيلِ(القصص(28) آیه :22 ) و چون به [شهر] مدين روى نهاد، [با خود] گفت: اميد است پروردگارم مرا به راه راست رهنمون گردد. 6⃣. امام حسین(ع) هنگامی که در مکه که با ابن عباس گفتگو می‌کردند درباره بنی‌امیّه این آیات-چهارآیه- را تلاوت فرمودند: ↩️- أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ لا يَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلاَّ وَ هُمْ كُسالى‏ وَ لا يُنْفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ كارِهُونَ (التوبة(9)آیه54) آنان به خداوند و پیامبر او کفر ورزیده ونماز را جز از روی بی میلی انجام نمی دهند وجز از روی کراهت انفاق نمی کنند ↩️- ‏ يُراؤُنَ النَّاسَ وَ لا يَذْكُرُونَ اللَّهَ إِلاَّ قَليلاً (نساء(4)آیه :142 ): برای مردم- ریاکاری- خود نمایی می کنند و خدا را جز اندکی یاد نمی‌کنند ↩️- مُذَبْذَبينَ بَيْنَ ذلِكَ لا إِلى‏ هؤُلاءِ وَ لا إِلى‏ هؤُلاءِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَنْ تَجِدَ لَهُ سَبيلاً ( نساء(4) آیه: 143)در این میان (بین کفر و ایمان) دو دلند، نه به این گروه(مؤمنان) تمایل دارند و نه به آن گروه؛ وخدا هرکه را گمراه کند هرگز برای او راهی نخواهی یافت 4- كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُددْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ (آل‏عمران(3)آیه : 185)هر كسى چشنده مرگ است؛ و روز رستاخيز پاداشهاى شما به تمامى داده خواهد شد؛ آنگاه هر كه را از آتش دور كنند و به بهشت درآورند، بى‏گمان رسته؛ و زندگانى دنيا نيست مگر كالايى فريبنده. 7⃣. در آستانه که امام حسين (ع) به دليل شدت و موجود تصميم به و حرکت به سوي کربلا گرفتند، نماينده يزيد که مأمور شده بود يا بيعت از امام بگيرد يا او را به شهادت برساند در راه مکه راه را بر امام و اهل بيتش بست و درگير شدند. به _حسين (ع) گفتند: مي ترسيم شما بين مردم شکاف بيفکني! حضرت اين آيه را تلاوت فرمودند: 🔸وَ إِنْ كَذَّبُوكَ فَقُلْ لي‏ عَمَلي‏ وَ لَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنْتُمْ بَريئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَ أَنَا بَري‏ءٌ مِمَّا تَعْمَلُونَ( يونس(10)آیه:41) و اگر تو را تكذيب كردند، بگو: «عمل من به من اختصاص دارد، و عمل شما به شما اختصاص دارد. شما از آنچه من انجام مى‏دهم غير مسئوليد، و من از آنچه شما انجام مى‏دهيد غير مسئولم.» 🖋حجت الاسلام محمدجعفرسعیدیان فر 💫ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸 بسم الله الرحمن الرحیم 🌸 وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ بر خدای شکست ناپذیر و مهربان توکل کن 💖 سوره شعراء ، آیه ۲۱۷ 🆔️ @quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
💠 یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ 📖 آیه 54 تا 61 📄 ༻🍃‌🌸🍃༺         🆔@quranpuyan
4_5794036896644470063.mp3
2.81M
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏‌‌‌‌‌‌‌‏ 📖 🎙آقای بازرگان 🆔@quranpuyan
🕊 مربوط بہ 🔻 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ را از الهی بدانيم، نه از خود تا شادی ما رنگ الهی بيابد 💠قل بفضل الله و برحمته فبذلک فلیفرحوا هو خیر مما یجمعون 58/یونس 🌱ای پیامبر،بگو به فضل و رحمت خدا شادمانی نمایند که فضل و رحمت خدا از هر آنچه گرد می آورند، بهتر است. 🔷✨(فضل ) یعنی زیادت و اگر در این آیه فیوضاتی را که خداوند نسبت به بندگانش افاضه نموده ،فضل خواند، برای این جهت است که خدای تعالی بی نیاز است ، نه احتیاج دارد که چیزی را به خلق افاضه کند و نه به خلقی که مورد افاضه او هستند، نیازمند می باشد و لذا هم ایجاد خلق و هم افاضه به آنان هر دو فضلی از جانب اوست و بعید هم نیست که مراد از فضل ، رحمت وعطیه عام الهی و مراد از (رحمت ) خصوص افاضاتی باشد که نسبت به مؤمنین دارد و آنها را به سعادت دنیا و آخرت می رساند و مسلما خیر دنیا و آخرت وسعادت ابدی امریست که سزاوارتر است به اینکه از داشتن آن شادمان باشند، تااین اموال ناچیز دنیوی که چیزی جز فتنه و وسیله آزمایش نیست و چه بساانسانها را به هلاکت و شقاوت برساند. 📚تفسیر المیزان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️خداوند، هم بر افكار بشر، هم بر گفتار وهم بر كردار اوست 📚‏وَ ما تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَ ما تَتْلُوا مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَ لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَ ما يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي السَّماءِ وَ لا أَصْغَرَ مِنْ ذلِكَ وَ لا أَكْبَرَ إِلاَّ فِي كِتابٍ مُبِينٍ (۶۱/یونس) 🌱‏و (تو) در هيچ حال (و انديشه‌ای) نيستی و هيچ بخشی از قرآن را نمی‌خوانی و (شما مردم) هيچ عملی را انجام نمی‌دهيد، مگر هنگامی‌كه وارد آن (كار) می‌شويد، ما بر شما گواهيم و هيچ چيزی در زمين و آسمان از پروردگار مخفی نمی‌ماند، حتی به اندازه سنگينی ذره‌ای و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر، جز آنكه در كتاب روشن ثبت است. ‏🔹همه‌ی كارهای پيامبر اكرم صلی الله عليه و آله مهّم است، چون الگو و اسوه است. (تعبير به شأن، نشانه‌ی مهم بودن كار است) «ما تَكُونُ فِي شَأْنٍ» ‏🔹حتّی رسول خدا صلی الله عليه و آله هم زير نظر است. وَ ما تَكُونُ‌ ... إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً ‏🔹خداوند، هم شاهد بر افكار بشر، «شَأْنٍ» هم بر گفتار «تَتْلُوا» وهم بر كردار اوست. «لا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً» ‏🔹تلاوت قرآن، در رديف مقام رسالت وهمه‌ی اعمالِ مردم قرار دارد. (در اين آيه، گواه وشاهد بودن خدا بر سه چيز مطرح شده: همه‌ی امور پيامبر، همه‌ی كارهای مردم وتلاوت قرآن، واين تعبير نشانه‌ی اهميّت تلاوت قرآن است) ‏🔹جهان محضر خدا و او شاهد بر اعمالِ ماست، پس مهلتی كه به ما می‌دهد، نشان غفلت يا عدم احاطه‌ی او نيست. «كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً» ‏🔹هم خدا و هم فرشتگان شاهد بر اعمال بشرند. «كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُوداً» ‏🔹توجّه به حضور خداوند، موجب شرم و حيا از او می‌شود. «شُهُوداً» ‏🔹علم خداوند به دور و نزديك، كوچك و بزرگ، ظاهر و باطن، يكسان است. ‏«مثقال ذرّة، فی‌الارض، فی السماء، اصغر، اكبر» 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
♻️♻️♻️ : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول 6⃣1⃣ تدبر در سوره 🔹تفسیر سوره هود از عبدالعلی بازرگان هود : ۱۷ أَفَمَن كَانَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ وَيَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَمِن قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَامًا وَرَحْمَةً أُولَئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَمَن يَكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلَا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ  آيا کسي که بر دليلی روشن از پروردگارش [=قرآن] تکيه دارد ۲۱ و آن را شاهدي از طرف خدا [=پيامبری امين، كه الگوي عملي اسلام است] تلاوت مي‌کند، ۲۲ و پيش از اين [=قرآن] نيز کتاب موسي [برایش] پيشوا [=راهنماي عملي] و رحمتي [براي بني‌اسرائيل] بوده است [مانند کسي است که به دنيا و زينت‌هايش دلبسته و کتاب راهنماي عمل، و معلمي ندارد؟] چنان کساني به آن [=قرآن] ايمان مي‌آورند و هر که از ساير دستجات [مخالف حق،] آن را انکار کند، وعده‌گاهش آتش [دوزخ] است، ۲۳ پس در آن ترديدي مکن که مسلماً [قرآن] حقيقتي از جانب پروردگار توست، ولي بيشتر مردم ايمان نمي‌آورند.  __ ۲۱- جملة «مَن كَانَ عَلَى بَيِّنَهٍ» اين آيه در برابر «مَن كَانَ يُرِيدُ الْحَيَاهَ الدُّنْيَا» آيه ۱۵ است که تفاوت دو نگاه به زندگي و دو هدف متضاد را نشان مي‌دهد. ۲۲- مي‌گويند دوصد گفته چون نيم کردار نيست. بسياري از واعظان، خود به اندرز شان عمل نمي‌کنند، اما پيامبر اسلام قبل از اندرز به ديگران، از خود آغاز مي‌کرد و اولين تسليم شده به آنچه تلاوت مي‌کرد بود [انعام ۱۴ (۶:۱۴) و ۱۶۳ (۶:۱۶۳) ، زمر ۱۲ (۳۹:۱۲) ]. شاهد بودن پيامبر، همين نمونه و الگوي عملي و قابل مشاهده بودن او براي پيروان است. [نساء ۴۱ (۴:۴۱) و ۷۹ (۴:۷۹) ، بقره ۱۴۳ (۲:۱۴۳) ، حج ۷۸ (۲۲:۷۸) ، احزاب ۴۵ (۳۳:۴۵) ، مزمل ۱۵ (۷۳:۱۵) ]. ۲۳- کلمة نار جمعا ۱۲۶ بار و به صورت «ناراً» در قرآن تکرار شده است. آيا منظور از «نار» همين آتشي است که با آن آشنائيم، يا بايد آن را از متشابهات قرآني شمرد و معنایي مجازي براي آن قائل شد؟ نار و نور در تقابل يکديگرند؛ نار سوزاننده و نابود کننده، و نور هدايت کننده به سعادت است. به تصريح قرآن: «کساني که اموال يتيمان را به باطل مي‌خورند، جز اين نيست که آتشي را به درونشان فرو مي‌خورند که در آينده- در جهنم- شعله ور مي‌شود» [نساء ۱۰ (۴:۱۰) ]، پس اين آتش را خود انسان‌ها، با آتشي که در دنيا در دل ديگران مي‌افکنند، در نهاد خود پديد مي‌آورند [إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا] و در آخرت شعله‌ور شده و دل خودشان را مي‌سوزاند! اين همان آتشي است که در سورة همزه در بيان سرنوشت مال‌اندوزان متکبري که با عيب‌جوئي و خُرد کردن شخصيت مردم آمده است، آتشي که از دلها طلوع مي‌کند: همزه ۴ (۱۰۴:۴) تا ۸- كَلاَّ لَيُنْبَذَنَّ فِي الْحُطَمَهِ وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحُطَمَهُ نَارُ اللهِ الْمُوقَدَهُ الَّتِي تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ إِنَّهَا عَلَيْهِمْ مُؤْصَدَهٌ در مقام مثال مي‌توان گفت: هر ظلمي که مرتکب مي‌شويم، کبريتي است که در خانة دل ذخيره مي‌کنيم، وقتي کلکسيون کبريت‌هاي گناه متراکم شد با جرقه‌اي از قيامت، آتش اعمال از دلها زبانه مي‌کشد. اگر «نور» خورشيد به تدريج از مشرق طلوع مي‌کند، «نار» خودپرستي‌ها از دل‌ها طلوع مي‌کند [تَطَّلِعُ عَلَى الْأَفْئِدَهِ]. https://zaya.io/ldpig کانالِ قرآن‌پویان تدبر در  قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
شماره26 سوره 🔴 بر فروشاني كه خود را دين به تحميل مي‌كنند! 🔸 فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتَابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُـولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَوَيْلٌ لَّهُم مِّمَّا يَكْسِبُونَ .79/بقره پس واي بر كساني كه به دست خويش مطالبي را [به عنوان احكام شريعت يا روايت رسولان] مي‌نويسند، 171 سپس مي‌گويند اين [احكام و روايات] از جانب خداست! [چرا چنين مي‌كنند؟] تا بدان نوشته‌ها [دين خود را] به بهاي اندكي [جهت جلب اعتماد توده‌هاي مردم و سروري بر آنها] بفروشند، پس واي بر آنها از آنچه به دست خويش نوشتند و واي بر آنها از آنچه [از سروري و ثروت، كه] به دست مي‌آورند. 💢بديهي است كه كار دست است؛ افزودن «بِأَيْدِيهِمْ» به آن، تأكيدي است بر اين كه آنچه مي‌نويسند به دست خودشان است، اما به خدا نسبت مي‌دهند تا مورد قبول توده‌هاي ساده‌دل مردم قرار گيرد و آنها را نمايندگان خدا و نگهبانان دين او بشمارند، حال آنكه چنين متولياني، دين‌فروشان دنياپرستي بيش نيستند كه نظريات خود و طبقه‌شان را به عنوان و قانون شريعت ابلاغ و اجرا مي‌كنند. 💢 منظور از ، نه اوراقي ميان دو جلد، كه با توسعة صنعت كاغذسازي و چاپ در قرون اخير معمول شده است، بلكه ثبت و ضبط احكام و قوانين مي‌باشد. 💢 توضيح آنكه در روزگاران باستان، سواد آموزي مختص كارگزاران حكومتي بود و از آن براي پيمان‌ها، ثبت وقايع مهم جنگ‌ها و قوانين حكومتي استفاده مي‌كردند. در قرآن نيز وقتي مي‌گويد روزه، قصاص، وصيّت، قتال، رعايت حقوق زنان و... بر شما نوشته شد [بقره 178 (2:178) ، 180 (2:180) ، 246 (2:246) و نساء 127 (4:127) ]، منظور قانونمند شدن و ابلاغ حكم شرعي است، نه الزاماً نوشتن كلماتي. آنچه متوليان بني‌اسرائيل مكتوب مي‌كردند، همان احكام مفصل فقهي و آداب تشريفاتي ديني بود. 💢 «وَيْل» هشدار يا اعلام تأسف و تعجب و ترّحم است كه مفهوم: مرگ، نفرين، زبوني و محروميّت از خير دارد. اين لفظ به صورت مفرد [ويل] 27 بار و با ضمائر، جمعاً 40 بار [نماد كثرت] در قرآن آمده است. در هيچ آيه قرآن اين لفظ بيش از يكبار نيامده، مگر در همين آيه كه سه بار تكرار شده است! 💢گويا تعمّدي در كار بوده تا نشان دهد بزرگترين گناه و سخت‌ترين هشدار متوجه است كه نظريات شخصي خود را در قالب دين و شريعت به مردم تحميل مي‌كنند، واي بر آنها از آنچه به دست خود مي‌نويسند و واي بر آنها از آنچه به دست مي‌آورند! 📚تفسیر آقاے بازرگان ┄═❁ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛