💥 امروز قصد داریم یک #نفوذی معرفی کنیم. اما قبل از این‌که مطلب ما را بخوانید، ابتدا نام #سیدجمال‌الدین_واعظ_اصفهانی را سرچ کنید و نگاهی به تعریف و تمجیدها از این شخص بیندازید [تمجیدهایی مثل: «واعظ الهی»، «مجاهد شهید»، «شهید آزادی» و...] و سپس مطلب ما را مطالعه کنید تا به عمق فاجعه آگاه شوید. (آنچه در ادامه می‌خوانید تنها قسمت کوتاهی از مطلبی‌است که بزودی درباره‌ی این شخصیت منتشر خواهیم کرد.)

✡️ سیدجمال‌الدین واعظ اصفهانی؛ نفوذی با لباس روحانیت 1️⃣ توصیف ملک‌زاده (تاریخ‌نگار ازلی)، از سیدجمال‌الدین واعظ اصفهانی، چنین است: ✍️ سی سال تمام، با مرحوم ملک‌المتکلمین، دوست و همقدم و همفکر بود، و تا روزی که اساس مشروطیت، با توپ ستمگری و بیداد، منهدم شد، و هر دو شهید شدند، چون یک روح در دو بدن، در خدمت به نوع و اساس تمدن و آزادی، با یکدیگر همکاری می‌کردند. [١] 2️⃣ ملک‌زاده، در جایی دیگر، نوشته که سیدجمال‌الدین واعظ، در «مجامع روشنفکران آن زمان، شرکت کرد، و با ملک‌المتکلمین، آشنایی، و سپس، دوستی فناناپذیری پیدا کرد.» [٢] 3️⃣ نخستین گزارش از آشنایی این دو (که این پژوهش، بر آن آگاه است)، همان تأثیرپذیری‌شان از سبک سخنرانی شیخ محمد منشادی یزدی است. [٣] آن‌چنان که نوشته‌اند، منشادی «صاحب افکار تازه» بود [۴]، و در حدود سال ۱۲۹۹ق. به اصفهان آمد. 4️⃣ سیدجمال‌الدين، همچون ملک‌المتکلمین، در میان اعضای برجسته‌ی «انجمن باغ میرزا سلیمان‌خان میکده» [۵]، جای داشت [۶]، و در تکاپوهای مشروطه‌خواهی، از مشهوران زمان بود. 5️⃣ قهرمان‌میرزا عين‌السلطنه (برادرزاده‌ی ناصرالدین‌شاه)، در خاطرات خود، وی را «ازلی» خوانده است. [۷] 6️⃣ نورالدين چهاردهی - که برخی پیروان صبح ازل را می‌شناخت - از او، با عنوان یکی از «بزرگان بابیّه» یاد کرده است. [۸] 7️⃣ عباس افندی (عبدالبهاء)، وی را در میان «امت یحیای بی‌وفا» آورده، و بر ایشان طعن زده است. [٩] 8️⃣ حاج‌آقا محمد علاقبند (وقایع‌نگار بهائی معاصر با مشروطیّت) هم او را در کنار ملک‌المتکلمین، از «معتقدین به یحیی» یاد کرده است. [۱٠] 9️⃣ این نکته نیز مهم است که سیدمحمدعلی جمال‌زاده (فرزند سیدجمال‌الدین)، باب را بزرگ‌ترین شخصیت تاریخ معاصر ایران دانسته [١١]، و به «زیارت» آرامگاه میرزا آقاخان کرمانی، در تبریز، همراه با پدر خود، اشاره کرده است. [۱۲] 🔟 جالب این‌که بابیان، خاندان قاجار را «رجعت بنی‌امیه» می‌دانستند و به‌دنبال برقراری سلطنت بابی بعد از انقراض دولت قاجار بودند و با همین سودا نیز به قتل ناصرالدین‌شاه اقدام کردند. حاج‌آقا محمد علاقبند درباره‌ی هدف غایی بابیان از کُشتن ناصرالدین‌شاه می‌نویسد: ✍️ «از روضه‌خوان‌ها، یکی، آقا سیّدجمال [واعظ اصفهانی] نام داشت؛ و یکی، حاجی میرزا نصرالله [ملک‌المتکلمین]. هردو از اهل اصفهان، و هردو از معتقدین به یحیی [صبح ازل]. با پسرهای حاجی میرزا هادی دولت‌آبادی [حاج میرزا یحیی و حاج میرزا علی‌محمد] همدست شده، و در عقب مرام و اعتقاد مذهبی... خیال کردند که اگر سلطان کشته شود، سلطنت به «ازل» می‌رسد. [لذا] تیر به ناصرالدین‌شاه زدند. [۱٣] ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

📚 منابع تحقیق: 🔸[1] مهدی ملک‌زاده، «زندگانی ملک‌المتکلمین»، ص۶۴. 🔸[2] مهدی ملک‌زاده، «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران»، ج١، ص١۶۵. 🔸[3] یحیی دولت‌آبادی، «حیات یحیی»، ج١، ص۶۴. 🔸[4] عبارت‌هایی چون «بیداران»، «منوّرالفکران»، «افکار تازه» و... در ادبیات نهان‌نگارانه‌ی دولت‌آبادی، بیشتر با آیین باب ارتباط دارند. نک: سیدمقداد نبوی رضوی، «نقش وقایع‌نگاران بابی در گزارش‌گری جنبش مشروطیت ایران»، بخش مربوط به حاج میرزا یحیی دولت‌آبادی. 🔸[5] انجمنی سرّی از بابیان بود که در راستای حذف سلطنت قاجار و استقرار یک «سلطنت بابی» در محل باغ میرزا سلیمان‌خان میکده فعالیت می‌نمود. -اندیشکده مطالعات یهود- 🔸[6] مهدی ملک‌زاده، «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران»، ج۲، ص۲۳۹. 🔸[7] قهرمان‌میرزا عين‌السلطنه، «روزنامه‌ی خاطرات عين‌السلطنه»، ج۳، صص۲۱۵۸و۲۱۸۵. 🔸[8] نورالدين چهاردهی، «باب کیست و سخن او چیست؟»، صص۹۸و۲۴۰. 🔸[9] عباس افندی (عبدالبهاء)، «مجموعه‌ی الواح تذهیب شده» (به‌خط علی‌اکبر میلانی)، ص۲۲۹. 🔸[10] حاج‌آقا محمد علاقبند، «تاریخ مشروطیت»، ص۴١. 🔸[11] او، این عبارت را ضمن نامه‌ای که به دکتر هما ناطق، نوشته، آورده است. (نک: هما ناطق، «روحانیت در برخاست بابیان»، مندرج در: www.faravahr.org) 🔸[12] هما ناطق، «میرزا رضای شاه‌شکار آبشخور سرخوردگی‌ها و سرکشی‌ها»، فصلنامه‌ی باران، ش١٣، پاییز ١٣٨۵. این موضوع را جمال‌زاده، برای نویسنده، نگاشته است. 🔸[13] حاج‌آقا محمد علاقبند، «تاریخ مشروطیت»، ص۴١. منبع: سیدمقداد نبوی رضوی، «تاریخ مکتوم» نگاهی به تلاش‌های سیاسی فعالان ازلی در مخالفت با حکومت قاجار و تدارک انقلاب مشروطه، انتشارات شیرازه کتاب ما، چاپ سوم، تهران: مهر١٣٩٨، صص۴٠-۴٢و٢٢٨-٢٢٩. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

📆 تقویم روزانه 🌺 امروز : یکشنبه 🌞 ٣٠ آبان ۱۴٠٠ هجری‌شمسی ☪️ ۱۵ ربیع‌الثانی ۱۴۴٣ هجری‌قمری ✝️ ٢١ نوامبر ۲۰٢١ میلادی 🕎 ١٧ کیسلِو ۵۷۸٢ عبری 🌍 مناسبت‌های شمسی ✍ نمایش فیلم #دختر_لر؛ نخستین فیلم ناطق ایرانی (١٣١٢ش) 🗓 تذکر ضروری: این تقویم تنها به ذکر مناسبت‌های مرتبط با #یهود می‌پردازد. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

✍ «برهنگی» از نخستین تابوهایی بود که به‌صورت آهسته و بدون این‌که نهادهای فرهنگی و اجتماعی متوجه حضور تدریجی آن در سینما باشند، شکسته شد. بدون شک شکست قُبح ترسیم اعمال جنسی در سینمای همه‌گیر آن روزها، برای سردمداران صنعت پورن بهترین راهکار تبلیغات ایدئولوژی‌های بازاری‌شان به حساب می‌آمد و مخاطبان این فیلم‌ها را به سمت سبک زندگی‌ای که آن‌ها در سر می‌پروراندند، رهنمون می‌ساخت. 🎬 قسمت اول از سلسله مقالات «تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران» ✡️ تابوشکنی مرحله‌ای در سینما 👉 http://jscenter.ir/slave-jews/muslim-zionism/8593 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

✍ عموم تابوشکنی‌های صورت گرفته در سینمای پس از انقلاب، توسط افراد و شخصیت‌های کانونی قدرت و بعضاً پُرمدعای مذهبی صورت پذیرفته است. چنان‌که برای نخستین‌بار یکی از اعضای اصلی حلقهٔ متصل به برخی جریانات مدعیِ صیانت از فرهنگ و هنر انقلاب، اقدام به خلق اثری با عنوان «عروس» نمود که اولین فیلمی بود که تابوشکنی نسبت به خط قرمزهای دههٔ شصت را آغاز کرد. 🎬 قسمت سوم از سلسله مقالات «تابوشکنی مرحله‌ای در سینمای ایران» ✡ شوکران فیلمفارسی در سینمای پس از انقلاب 👉 http://jscenter.ir/slave-jews/muslim-zionism/9154 ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter

معرفی حسینیه اخبار عزاداری پرداخت نذورات گنجینه‌ها رادیو اینترنتی پخش زنده ارتباط با ما × شب شعر «در آستان جانان» به مناسبت وفات حضرت فاطمه معصومه (س) سومین رویداد سراسری تولید محتوای دیجیتال بسیج در حسینیه اعظم زنجان حضور اعضای تیم ملی نوجوانان، جوانان، امید کاراته کشور در حسینیه اعظم زنجان موکب «نهضت انتظار» اهداء جوایز برندگان مسابقه «سلام امام حسین(ع)» مراسم تکریم و معارفه فرمانده جدید پایگاه ۱۳ حسینیه اعظم مراسم عزاداری اربعین حسینی با سخنرانی آیت اله عاملی امام جمعه محترم اردبیل موکب جاماندگان اربعین حسینی صفحه اصلی » گروه » سایت قرآن آموزش کامل و فصیح مخارج حروف عربی پپ {حروفی با تلفظ متفاوت در زبان عربی و فارسی} بسم الله الرحمن الرحیم مطابق فتوای همه مراجع تقلید عظام، رعایت مخارج حروف زبان عربی در خواندن نماز، واجب می باشد. متأسفانه تعداد زیادی از افراد توجه چندانی به این مسأله ندارند. امیدواریم مطالب تهیه شده مورد استفاده ی شما عزیزان قرار گیرد. مخارج حروف: زبان عربی دارای ۲۸ حرف می باشد. که فقط ۱۰ حرف از این حروف دارای تلفظ متفاوت با زبان فارسی می باشند. این حروف ده گانه عبارتند از: ( ث ، ح ، ذ ، ص ، ض ، ط ، ظ ، ع ، غ ، و ) در اینجا تلفظ صحیح این حروف را در زبان عربی بیان می کنیم: *ح:از حروفی است که از حلق ادا میشود.به عبارتی دیگر در هنگام خروج هوا وسط حلق قدری تنگ میشود،که باعث سایش هوا به دیواره حلق شده،صدای”حاء”تولید میگردد.حرف «حاء» با گرفتگی خاصی در حلق ایجاد می شود. مانند کسی که بخواهد مثلاً پوست تخمه ای را که در حلق خود گیر کرده با فشار هوا خارج کند! مثال:اَحسَنَ،اَحَدُکُم،بِحارُ،حِجابا. ——————————————————————————————— ع:از وسط حلق و با همان شرایطی که مخرج “حاء”داشته ادا میشود با این تفاوت که هنگام تلفظ “عین”تارهای صوتی مرتعش و صدا آشکار میگردد.این حرف از میان حلق و به صورت نرم تلفظ می شود و گویی صدا «کش» می آید! (البته این به معنای افراط در نرمی حرف نیست). دقت کنید که حرف «ع» مفخم و پر حجم اداء نشود. مثال:اَعلَمُ،عَسَیتُم،یُدَعّونَ،نَدعُ. ——————————————————————————————— غ:از حروف حلقی است و مخرج ان نزدیکترین قسمت حلق به دهان میباشد.هنگام تلفظ “غین” همراه با ارتعاش تارهای صوتی میباشد،مثل صدایی که در هنگام غرغره نمودن آب در حلق تولید میشود.حرف «غین» از همان محل تلفظ حرف «خاء» یعنی از ناحیه حلق تلفظ شده، ولی صدای آن نرم و کشیده . دنباله دار است، و حالت خراش و خشونت «خاء» را ندارد. صدای «غ» باید درشت و پر حجم باشد. مثال:تَغابُنِ،غَرَبَت،غَفورا،فَراغَ ——————————————————————————————— و:در زبان فارسی با چسبیدن لبه دندانهای پیشین بالا به لب پایین تلفظ میشود،اما در زبان عربی با جمع شدن لبها(غنچه شدن لبها)و ارتعاش تارهای صوتی ادا میشود.برای تلفظ «واو» نباید مثل صدای فارسی آن، دندان های بالا با لب پایین مماس گردد؛ بلکه در اداء این حرف، لب ها به حالت «غنچه» در می آید و صدای «و» از میان دو لب خارج می شود. باید دقت کرد که حرف «واو» کم حجم و نازک اداء شود. مثال:وَراءَ،وُجِدَ،وَحدَهُ،وَلِیّا ——————————————————————————————— ث:از تماس سر زبان با لبه دندانهای پیشین بالا همراه با دمیده شدن هوا تلفظ میشود. هنگام تلفظ این حرف،نوک زبان قدری بیرون می آید.این حرف را باید به اصطلاح «نوک زبانی» و نازک و کم حجم تلفظ کرد (مانند کودکی که نوک زبانی صحبت می کند!). یعنی در حالی که نوک زبان با دندان های جلو در آرواره بالا تماس دارد هوا را بیرون می دمیم (فشار نوک زبان بر دندان ها زیاد نباشد). حرف «ث» بدون اینکه صدای سوت از آن شنیده شود تلفظ می گردد. مثال:بُعثِرَ،کَثیرا،ثَمودُ،یَبُثُّ ——————————————————————————————— ذ:هنگام ادای آن تارهای صوتی به لرزه در آمده و صدا آشکار میگردد.باید دقت نمود که هنگام تلفظ “ذال”وسط زبان پایین باشد و بسوی کام میل پیدا نکند.حرف «ذال» عیناً مانند حرف «ث» از تماس نوک زبان و دندان های بالا و با صدای نازک و «کم حجم» تلفظ می گردد. دقت کنید که فشار نوک زبان بر دندان ها زیاد نباشد. مثال:اُذکُروا،عَذابَ،کِذّابا،حِذرَهُم ——————————————————————————————— ظ:مخرج”ظاء”با حروف “ذال”و”ثاء”یکی است و همانند”ذال”تلفظ میشود،با این تفاوت که در ادای حروف”ظاء”زبان به طرف کام رفته،با آن منطبق میشود،که این امر سبب درشت شدن این حرف میگردد.این حرف دقیقاَ مانند حرف «ذ» از تماس نوک زبان و سر دندان های جلوی آرواره ی بالا ایجاد می شود؛ با این تفاوت که صدا در حرف «ظاء» درشت و پر حجم می گردد (ذال مفخم). حرف «ظ» نیز دارای صفت اطباق می باشد. باید دقت کرد که هوا با فشار دمیده نشود. مثال:عَظیمُ،حافِظُ،ظُلَلُ،ناظِرَهُ ——————————————————————————————— ص:مخرج”صاد”از برخورد سر زبان با بن دندانهای پیشین یا بالا(د

ر افراد مختلف بصورت متفاوت دیده میشود)ادا میشود.تلفظ “صاد “درشت ادا میشود. حرف «صاد» مانند «س» تلفظ می گردد؛ فقط به همراه آن، صدا پر حجم و درشت می گردد (سین پرحجم = سین مفخم). برای این کار گلو را پر حجم کنید. به اصطلاح عامیانه، باد در گلو بیندازید!. حرف «ص» دارای دو صفت «اطباق» و صفیر می باشد. اطباق در لغت به معنای «چسبانیدن و روی هم قرار دادن دوسطح» و در اصطلاح قرائت، عبارت است از «منطبق شدن بخشی از سطح زبان با سقف دهان به هنگام تلفظ حرف». همچنین صفت «صفیر» نیز باعث می شود «سایش هوا یا صدا» در مخرج این حرف پدید آید. تأکید می شود که هنگام تلفظ «ص» نباید صدای سوت شنیده شود. مثال:فَاصطادوا،قاصِفا،صالِحینَ،صُبّوا ——————————————————————————————— ض:حرف «ضاد» از تماس کناره زبان با دندان های آسیای بالا (از هر طرف که مقدور باشد) و با صدای پر حجم و درشت تلفظ می شود. حرف «ض» نیز دارای صفت «اطباق» می باشد. اگر دقت کنید اکثر قراء مشهور جهان که نوار تلاوتشان در دسترس است، خرف صاد را مانند «دال» همراه با صدای پر حجم تلفظ می کنند (دال مفخم). البته در صورتی که بخواهیم به این روش تلفظ نماییم، بهتر است «دال مفخم» را کمی نرم تر اداء کنیم و مانند «دال» باشدت همراه نباشد. مثال:فَضَّلَ،ضَلالاً،نُضیعُ،ضاقَت.

✡ یهودی مخفی با آن یهودی که به‌راستی باور به دین یهود را از دست داده و از جامعه یهودی جدا یا طرد شده تفاوت دارد. این گروه را مرتدین می‌نامند، همانند اسپینوزا. ✅ اندیشکده مطالعات یهود: 👉 @jscenter