- امام رضــا ‹؏› : 🌸ايمان چهار رڪن دارد : ۱) توڪّــــل بر خـــــــــدا ۲)رضـا به قضاى خــــــدا ۳)تسليـــم به امر خـــــدا ۴)واگذاشتنِ ڪار به خدا #حدیث http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

دروازه های آسمان، گشوده می شود و بارانی شگفت، زمین را فرا می گیرد.

مدینه، لبریز عطر یاس، با چشمانی گشاده تر از هر روز، بیستمین روز جمادی الثانی را دیدار می کند.دروازه های آسمان گشوده می شود و فرشتگانی بی شمار، هلهله کنان فرود می آیند. چشمان خدیجه علیهاالسلام ، خیس لبخند می شود و ...فاطمه علیهاالسلام متولد می شود؛ دختری که مادرِ پدر است و خیر کثیر. خورشیدی که یازده ستاره دنباله دار را در آسمان امامت، مادری کرد. مشرکان، پیامبر را ابتر خواندند و خداوند، فاطمه را کوثر نامید؛  اِنّا اعطیناک الکوثر فَصَلِّ لِرَبِّکَ واْنْحَرْ اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الْأَبْتَر. فاطمه متولد می شود؛ کسی که سپیده دمان، دیدگان روشنش را سجده می کنند و کوه ها قامتِ قیامت را به احترام برمی خیزند. http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

زنی شگفت که عفتش سرلوحه همیشه زنان تاریخ است. درختی تناور که ریشه در آسمان داشت و پرنده های نور، بر شاخه های سبزش آواز خواندند. فاطمه می آید. دوشیزه ماه ، بر پیشانی بلندش دامن می گسترد.از شانه های زمین، یاس های سپید؛ چون پیغام های بشارت، بالا می روند. کوهستان، صدای نفس هایش را ترانه می شود و کهکشان ها، نزول ستاره اش را شاعری می کنند. او می آید و کوچه های مدینه، طلوع گام هایش را به پیشواز می آیند. او می آید. رودخانه های یخ بسته جهان، ترک برمی دارند و سپیدارهای جوان به سمت نور، قد راست می کنند. بانویی بزرگ که قبیله های زمین، شکوه اساطیری اش را به نماز می ایستند. او می آید تا دخترانِ زنده به گور شده عرب، غرور زن بودن را از بین خروارها خاک، حِس کنند. فاطمه، فریادی سرخ است در کوچه های مظلومیت علی علیه السلام . می ایستد تا خانه نشینی علی علیه السلام را نبیند و این گونه است که پرهای سپیدش در هجوم تیرهای کینه به خون می نشیند. فاطمه می آید ، می ایستد و می ماند تا زمینیان، حضور ملکوتی اش را آسمان شوند. http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 هرروز یک صفحه صفحه122 به نیت ظهور منجی عالم بشریت مهدی فاطمه #قران 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

#ترجمه_صفحه122 83 - و چون‌ آیاتی‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌این‌ پیامبر نازل‌ ‌شده‌ بشنوند، چشمانشان‌ ‌را‌ بینی‌ ‌به‌ جهت‌ ‌آن‌ ‌که‌ حق‌ ‌را‌ شناخته‌اند اشک‌ می‌بارد گویند: بار الها، ایمان‌ آوردیم‌، ‌پس‌ ‌ما ‌را‌ ‌با‌ گواهان‌ بنویس‌ 84 - چرا ‌به‌ ‌خدا‌ و دین‌ حق‌ ‌که‌ سوی‌ ‌ما آمده‌ ایمان‌ نیاوریم‌، ‌در‌ حالی‌ ‌که‌ آرزو داریم‌ پروردگارمان‌ ‌با‌ گروه‌ صالحان‌ قرینمان‌ کند! 85 - ‌پس‌ خداوند ‌به‌ پاس‌ آنچه‌ گفتند، بهشت‌ ‌را‌ پاداششان‌ داد ‌که‌ ‌از‌ پای‌ درختانش‌ نهرها جاری‌ ‌است‌ و ‌در‌ ‌آن‌ جاودان‌ بمانند، و ‌این‌ پاداش‌ نیکوکاران‌ ‌است‌ 86 - و کسانی‌ ‌که‌ کافر شدند و آیات‌ ‌ما ‌را‌ دروغ‌ پنداشتند آنان‌ دوزخی‌اند 87 - ای‌ مؤمنان‌! چیزهای‌ پاکیزه‌ ‌را‌ ‌که‌ ‌خدا‌ ‌برای‌ ‌شما‌ حلال‌ کرده‌ حرام‌ نکنید و ‌از‌ حد مگذرید ‌که‌ خداوند متجاوزان‌ ‌را‌ دوست‌ نمی‌دارد 88 - و ‌از‌ آنچه‌ ‌خدا‌ روزی‌ ‌شما‌ کرده‌ حلال‌ و پاکیزه‌ بخورید، و ‌از‌ خدایی‌ ‌که‌ ‌به‌ ‌او‌ ایمان‌ دارید، پروا داشته‌ باشید 89 - ‌خدا‌ ‌شما‌ ‌را‌ ‌به‌ سوگندهای‌ بیهوده‌تان‌ بازخواست‌ نمی‌کند، ولی‌ ‌به‌ سوگندی‌ ‌که‌ ‌با‌ قصد می‌خورید [و می‌شکنید] مؤاخذه‌ می‌کند ‌پس‌ کفاره‌ی‌ ‌آن‌ اطعام‌ ده‌ مسکین‌ ‌است‌، ‌از‌ غذاهای‌ متوسطی‌ ‌که‌ ‌به‌ کسان‌ ‌خود‌ می‌خورانید، ‌ یا ‌ پوشاندن‌ ‌آنها‌، ‌ یا ‌ آزاد کردن‌ بنده‌ای‌ و ‌هر‌ ‌که‌ [اینها ‌را‌] نیابد، روزه‌ داشتن‌ سه‌ روز ‌این‌ کفاره‌ی‌ سوگندهای‌ شماست‌ وقتی‌ ‌که‌ قسم‌ می‌خورید [و می‌شکنید] و سوگندهای‌ ‌خود‌ ‌را‌ نگاه‌ دارید خداوند بدین‌ گونه‌ آیات‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌برای‌ ‌شما‌ روشن‌ می‌سازد، ‌باشد‌ ‌که‌ سپاس‌ دارید http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

خاطرات بسیارشیرین ،زیبا وجذاب برادر علی عاشوری از رزمندگان دوران دفاع مقدس از استان قم واز همرزمان شهید دکتر چمران تحت عنوان خاکیان افلاکی هر روز یک قسمت از خاطرات قسمت : ( هفتم) http://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c

خاطرات برادر علی عاشوری 🍃 :قسمت هفتم: اتوبوس¬ها با سرعت به سمت شهر مسجد سلیمان در حرکت بودند و از پیچ و خم جاده¬ها عبور می¬کردند. هوا بسیار گرم بود، به طوری که نفس¬کشیدن برایمان مشکل شده بود. لحظه به لحظه احساس تشنگی می¬کردیم. اکثر بچه ها چفیه را روی صورت خود انداخته و در حالت چرت زدن بودند، تا این¬که بعد از دو ساعت که در جاده¬های بیابان¬ و یک جاده خاکی در حرکت بودیم، اتوبوس ایستاد. همه از پنجره به بیرون نگاه کردیم دیدیم، جلوی یک درب "ضد زنگ خورده گاراژی" هستیم. از اتوبوس پیاده شدیم و اتوبوس ها دور زدند و به شهر اهواز برگشتند. ما ماندیم یک درب بزرگ پیش رویمان، جالب دست¬نوشته¬های به یادگار مانده روی درب پادگان بود که خودنمایی می¬کرد. نوشته¬هایی از این قبیل: اگر وزن بالا دارید وارد پادگان نشوید چون پایان آموزش اسکلتت می¬ماند، اگر بچه ننه هستی برگرد برو خانه-تان این¬جا جای بچه ننه ها نیست، و یا اگر غرور داری این¬جا غرور تو را می¬شکنند بچه پرو و ... در حال خواندن نوشته¬های روی درب بودیم که یک دفعه درب پادگان باز شد. دو نفر تکاور کلاه سبز با هیکلی ورزیده با صورتی آفتاب سوخته و دست به کمر جلوی ما ظاهر شدند. من پیش خودم گفتم: این¬جا دیگر پوست¬مان را می¬کنند. تکاورها چند قدیمی جلو آمدند یکی از آن¬ها فریادی زد گفت: همه وسایل خودشان را بردارند جلوی من به خط شوند. تا آمدیم به خودمان بجنبیم چندتا ته قنداق تفنگ ژ۳ نوش جان کردیم. این تکاورها نعره¬ای می¬زدند: که بخواب، با فریادی دیگر باید سریع بلند می¬شدیم، یک سوت می¬زدند می¬دویدیم و یک سوت می¬زدند می¬خوابیدیم. چند کیلومتر ما را دواندند نفس همه گرفته بود و خیس عرق شده بودیم. فاصله درب پادگان تا میدان صبح¬گاه حدود دوکیلومتری می¬شد، در عرض یک ربع ما را مثل خمیر نرم کردند. اما برای من که ورزشکار بودم خیلی خوب بود. در میدان صبح¬گاه یکی از نیروها درخواست آب کرد و گفت: آقا اجازه، این¬جا آب نیست بخوریم یکی از تکاورها گفت: چرا ظرف داری گفت: بله دارم. گفت: سریع بیا پیش من، قمقمه پلاستیکی¬اش را گرفت زد داخل آب حوضچه کناری که بوی گند می¬داد و پر از جک و جانور بود. بهش داد گفت: بخور! گفت: آقا من باید این آب را بخورم؟ تکاور گفت: بله این آبی است که ما این¬جا داریم. اگر کسی آب دیگری می¬خواهد، برود از یخچال منزل باباش بخورد. سپس خود تکاور یک دستمال درب قمقمه گذاشت کل آب را خورد. قمقمه را که برگرداند، پر از زالو و کرم و انواع حشرات بود. بعد از اینکه توضیحات لازم را دادند، دیدیم دکتر چمران با یک ماشین نظامی که جیب فرماندهی می¬گفتند از راه رسید، رفت بالای جایگاه بعد از احوال¬پرسی گفت: عزیزان من، شما اگر ده روز خوب آموزش ببینید و سختی را تحمل کنید، قطعا در میدان نبرد خواهید توانست با دشمن بخوبی بجنگید، این¬جا آموزش کمی سخت هست، ولی واجب است این آموزش را شما ببینید. دکتر چمران گفت: این¬جا اکثر کلاس¬ها را خودم تدریس می¬کنم. در حین آموزش هیچ¬کس را نمی شناسم و کوچک-ترین بی نظمی را تحمل نمی¬کنم. در آخر گفت: شما الان تا فردا در اختیار جناب سرهنگ همرنگ هستید و کلامش را با دعای فرج به پایان برد. بچه ها دوست داشتند دکتر چمران همیشه کنارشان باشد. دور دکتر چمران را گرفتند و سؤالاتی را می پرسیدند. وقتی دکتر رفت، جناب سرهنگ چند بار فرمان بر پا و بنشین داد. سپس در باره زدن چادرهای انفرادی و اجتماعی توضیح داد، در باره برنامه آموزشی و ساعت¬هایی که باید برای نماز صبح بلند شویم، نظافت محل استقرار نیروها و برنامه های آموزش نظامی و هم¬چنین تعین محل استقرار، مطالب لازم را بیان کرد. در پایان گفت: همه به ترتیب می¬روید در جاهایی که مشخص کردم مستقر می¬شوید. ما که مسؤول گروهان¬ها بودیم را نیز جداگانه توجیه کامل نمود. رفتیم تا چادرها را بر پا کنیم جای هر گروهان را قبلا با یک تابلو مشخص کرده بودند. من گروهان یکم بودم، علی ماهینی گروهان دو، برادران مشهدی گروهان سه و برادران تبریزی و تهرانی گروهان چهار، چادرها را بر پا کردیم. وقت نماز شد، از طریق بلندگو اذان پخش می¬شد. اعلام کردند همه بیایند نماز جماعت، محل نماز هم مشخص شده بود. یکی از برادران اذان گفت. دنبال پیش نماز می گشتم که گفتند: خود دکتر چمران پیش نماز می¬ایستد. چند لحظه بعد دکتر چمران آمد بچه ها صلوات فرستادند. وقتی نماز مغرب را خواندیم دکتر چمران بلند شد و طی سخنانی گفت: برادران و رزمندگان اسلام، ما این¬جا هستم برای خدا و دفاع از اسلام و قرآن و کشور، باید خوب آموزش ببینید تا تبدیل به چریک تمام عیار بشوید. هر کدام از شما باید خار چشم دشمن شده و بتوانید جلوی یک گردان از دشمن را بگیرید، پس نباید خودخوری کنید که چرا زودتر به خط مقدم نمی¬رویم. ما همه می¬خواهیم که هر چه زودتر به خط مقدم برویم و از مهین اسلامی دفاع کنیم. با یک صلوات صحبتش را تمام کرد.