شهید صدرزاده می‌گفت رو کرد به دوستش و گفت: «ابوالفضل، ما به هیئت میاییم حسین حسین می‌گیم و به سر و سینه می‌زنیم، بعدم میریم بیرون. این طوری نمیشه.» دوستش گفت: «خب باید چه کنیم؟» جواب داد: «بعد این عزاداریا باید عمل خیر هم انجام بدیم.» دوستش پرسید: «منظورت چیه؟» گفت: «مثلا جهیزیه دختری رو آماده کنیم یا پول جمع کنیم به مردم کمک کنیم. درسته عزاداری جزئی از مراسم ماست که بایدم باشه، اما کنارش باید کارهای دیگه هم انجام بدیم.» @rafiq_shahidam96

ابراهیم هادی چه جوری شهید ابراهیم هادی شد؟! #رفیق_شهیدم❤️ @rafiq_shahidam96

همسر شهید مدافع حرم اکبر شهریاری در مستند #ملازمان_حرم از خاطرات زندگی مشترکشان می‌گوید، اینکه اکبر هیچ وقت نمی‌گفت درجه نظامی‌اش چیست، همیشه می‌گفت یک کارگر، بیل‌زن امام زمان عجل الله #شهید_اکبر_شهریاری🕊🌹 @rafiq_shahidam69

صوت الشهدا در محضر شهدا🕊 شهید حاج قاسم سلیمانی : این نکته را اگر از یادمان برود و آن دوره [انقلاب] را فراموش کنیم، امروز بعضی از گفته‌ها و سخنانِ نصیحت‌گونهٔ غرض‌آلود بر ما اثر می‌گذارد. @rafiq_shahidam96

گلبانگ نقاره خانه در فضای معنوی حرم طنین انداز شد.

🤲🤲

🤎‌ ایــتایــی مــعنـوی بــا تم‌های شهدایی😍 📲 #تم_شهدایی #شهید_ابراهیم_هادی #تم_شهید_ابراهیم‌_هادی •

╭━═━⊰🕊🌺🕊⊱━═━╮ 📚 #جـوانــمرد ◀ #قسمت۳: از ۱۶ سالگی کشتی را آغاز کرد. ورزش‌های دیگری هم می‌کرد، مثل والیبال، فوتبال، باستانی، اما کشتی را خیلی دوست داشت و تا قهرمانی آموزشگاه‌های کشور و استان هم پیش رفت. آدم منطقی ای بود و تمام کارهایش حساب و کتاب داشت. اگر اراده کاری را می‌کرد، بی برو برگرد در آن موفق می‌شد. با این حال باز هم به دلایلی که به ما نگفت کشتی را رها کرد و مثل قبل پی تمرین و باشگاه و این حرف‌ها را نگرفت. البته کمر ابراهیم در همان کشتی آسیب دید و این بی ارتباط با تصمیمش نبود. پدرم به ابراهیم می‌گفت: «اگر ورزش می‌کنی، هدفت سلامتی بدن باشد نه قهرمانی، دنبال قهرمانی و این طور چیزها نباش.» این حرف پدرم هم می تواند در تصمیم ابراهیم موثر باشد. تنها ورزشی که تا این اواخر هم انجام می‌داد و ورزش باستانی و رفتن به زور خانه بود. ابراهیم از زمانی که ورزش را شروع کرد، خوراکش خیلی خوب شد. خب هفته‌ای سه بار به باشگاه می‌رفت و کشتی تمرین می‌کرد. پای ثابت زورخانه ی «حاج حسن توکل» در کوچه ی مسجد سلمان هم بود. این فعالیت‌ها نیاز بدن به غذا را بیشتر می‌کرد. یادم هست پاییز و زمستان مرا می‌فرستاد برایش ارده و شیره یا ارده و مربای بالنگ با نان سنگک می‌خریدم و به جای شام می‌خورد. بنده خدایی نزدیک خانه در کوچه آبشار بود که سرکه و شیره می‌فروخت. ابراهیم تابستان‌ها می‌رفت، شیشه‌های نیزه‌ای از او سرکه و شیره می‌خرید. می‌آمد خانه، توی یک قدح گلی، می‌ریخت بعد داخل آن خیار رنده می‌کرد و آب می‌زد و می‌خورد. خیلی هم این غذا را دوست داشت. ماشاءالله خوب غذا می‌خورد. این را هم اضافه کنم که به هیچ وجه اهل ساندویچ، سوسیس و کالباس و این جور مقولات نبود. لب به این چیزها نمی‌زد. اگر هم می‌دید ما می خوریم به شوخی می‌گفت: «این‌ها گوشت خره نخورید.» تنها جایی که می‌رفت ساندویچی، یک آ شیخ نامی بود نرسیده به میدان خراسان که خوراک لوبیا، کتلت، کوکو، و‌ الویه های خوبی داشت. بعضی موقع‌ها پیش او می‌رفت و غذا می‌خورد. #سلام‌بر‌ابراهیم کانال رسمی شهید ابراهیم هادی #رفیق_شهیدم @rafiq_shahidam96 https://eitaa.com/joinchat/1545666588C617dd02c1c