فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
۴۵ سال پیش مردی نزد "حاج حسن نعلبندان" که مغازه‌دار است می‌رود و دوچرخه‌اش را مقابل دکان این مرد برای ده دقیقه به امانت می‌گذارد و البته هیچ‌گاه به سراغ دوچرخه‌اش برنمی‌گردد. گوش کنید به این داستان قشنگ
دوکوهه پادگان عشق و ایثار،جایگاه عشق بازی عبد با معبود و جایگاه عشق و دلداگی است. خدایا ما می خواهیم ذره ای از عشق و عنایتی که به واسطه پاکی و صداقت و همت رزمندگان به آنان در دوران جنگ عطا فرمودی به ما هم به واسطه کرم و بخششت اعطا کنی تا در هیاهوی روزگار راه گم نکرده و به مقصد برسیم و چه زیبا مردم ما با فرا رسیدن بهار به یادمان های دفاع مقدس می روند تا در زمانه جاه و جنجال گم نشوند، توشه ای یک ساله با خود از مکان شهدای دوران دفاع مقدس بر می دارند توشه ای از ایمان، صداقت و مردانگی، ایثار و از خود گذشتگی روح خود را با معنویت صیقل می دهند و با این ره توشه به شهرهایشان بر می گردند، تا یادشان نرود که بهای آزادی و امنیت اقتدار امروز بهایش خون شهیدان، از خودگذشتگی جانبازان، اسارت اسرا ء و رزمندگان دوران دفاع مقدس است.
از پادگان یاران امام زمان (عج) هنوز صدای شهدا به گوش می رسد و هنوز خون رزمندگان دفاع مقدس می جوشد و همواره اسلام نیازمند ایثار و فداکاری است.
شهید آوینی دوکوهه را چنین تشریح می کند: «دوکوهه! آیا دوست داری که پادگان یاران مهدی(عج) نیز باشی؟ پس منتظر باش.» براستی دوکوهه پادگان یاران امام زمان (عج) در دوران دفاع مقدس بود. یارانی که تا پای جان ایستادند و جنگیدند و حماسه آفریدند و استقامت در برابر ظلم و تجاوز را بار دیگر و در دوران جاهلیت مدرن به نمایش گذاشتند.
پادگان دوکوهه گواهی استوار و مقاوم از مردان با غیرت و شجاعی است که جان دادند تا شرف، آزادی، انسانیت، ایمان و جوانمردی پایدار بماند و به این جمله مقام معظم رهبری که فرمودند: «پادگان دوکوهه شاهد فداکاری‌ها، اخلاص‌ها، ایمان‌ها و روحیه‌هاى مالامال از امواج صفا و طراوتى است که از جوانان مؤمن بسیجى و فداکار بروز کرده است» قداست و عظمت این مکان مقدس را به شایستگی نمودار می کند.
دوکوهه مزین به نامها و یادهایی است که تاریخ و مردم ایران هرگز فراموش نخواهند کرد. شهدایی همانند؛ حاج احمد متوسلیان، حاج ابراهیم همت، رضا چراغی، عباس کریمی، رضا دستواره، مهدی زین الدین، حاج حسین خرازی، حاج احمد کاظمی و... ساختمان گردان های مالک، مقداد، سلمان نام هایی را که دوکوهه هیچ گاه از یاد نمی برد، خاطرات رزمندگان و نجواهایشان را به خاطر دارد و شاهد پایمردی‌هایشان بوده است.