#استوری عرفه👆🏻🌹

🌷شهادت حضرت "مسلم بن عقيل" نماينده ي امام حسين(ع) در كوفه(60 ق) ✍ به دنبال ارسال هزاران نامه از سوی مردم كوفه و دعوت از حضرت امام حسين(ع) براي رفتن به اين شهر و قيام عليه حكومت ستمگر يزيد بن معاويه، امام(ع) پسر عموی خود، مسلم بن عقيل بن ابی طالب كه از شخصيت هاي برجسته و با تقواي زمان خود به شمار مي رفت را جهت ارزيابيِ ميزان وفاداري مردم كوفه به اين شهر فرستاد. ✅ مردم كوفه اگرچه در ابتدا به گرمي از مسلم بن عقيل استقبال كردند، اما هنگامي كه عبيداللَّه بن زياد كه مردي سنگدل و بيرحم بود بر كوفه حاكم شد، كوفيان، فريبِ وعده هاي دروغين او را خوردند و به خاطر ترس و جهل، دست از حمايت امام حسين(ع) كشيدند و مسلم را تنها گذاشتند. ✅ در پيِ خیانت کوفیان، حضرت مسلم، فرستاده امام حسین(ع)، تنها و بی یاور ماند و به دست عُمّال ابن زياد اسیر شد و به دستور آن حاكم پليد، از بالاي داُرالاماره به پايين انداخته شد و او را به شهادت رساندند. #راه_ما_روشن_است ╔═🔹☀️🔹══╗ 🆔 @rahroshaan ╚═══🔹☀️🔹╝

◾️رحلت عالم بزرگوار و فقيه كبير "سيدابوالحسن اصفهاني" مرجع اعلاي شيعه (1325 ش) ✍ آيت‏ اللَّه سيدابوالحسن موسوي اصفهاني در سال 1247ش (1284 ق) در لنجان اصفهان به دنيا آمد. وي پس از تحصيلات مقدماتي در اصفهان، عازم حوزه علميه نجف شد و از محضر ميرزا حبيب اللَّه رشتي و آخوند خراساني بهره‏ مند شد. او در دور دوم مجلس شوراي ملي به عنوان يكي از پنج عالم طراز اول به مجلس رفت اما پس از مدتي به دلایلی استعفا داد. ✅ او در جریان حمله وهابي‏ هاي سعودي به عراق و مبارزه مردم عراق عليه انگليسي‏ ها نقش بارزي ايفا كرد و در اين رابطه مي‏ توان به فتواي ايشان در ترغيب مردم به جهاد اشاره نمود. با ارتحال ميرزا محمدحسين ناييني و حاج شيخ‏ عبدالكريم حائري يزدي در سال 1315ش، عهده دار مرجعيت شيعه گردید. ✅ تبحر او در علوم و معارف اسلامي و ملكات و مكارم اخلاقي و حلم و جود و بزرگواري و موقع‏ شناسي سبب شد که روابط دوستانه‏ اي با دولت‏هاي اسلامي به ويژه بلاد شيعه برقرار کند. ✅ ايشان در طول ساليان دراز، شاگردان فرهيخته‏ اي پرورش داد. وسيلةُ النجاة، ذريعَةُ الحياة و ذخيرةُ الصالحين از جمله آثار ايشان است. سرانجام اين مرجع اعلاي شيعه در سيزدهم آبان 1325 ش برابر با نهم ذي‏حجه 1365 ق در هشتادوهشت سالگي در كاظمين به جوار رحمت حق شتافت و در جوار استادش، آخوند خراساني، در نجف به خاك سپرده شد. #راه_ما_روشن_است ╔═🔹☀️🔹══╗ 🆔 @rahroshaan ╚═══🔹☀️🔹╝

یه نوای زیبای دلنشین با لحن عربی از دعای عرفه با یه سرعت متعادل، نوای اباذر الحلواجی است که به نظر من فوق العاده س و من عاشق صداشم. مناجات شعبانیه و دعای ابوحمزه اش هم همین طور. البته خب سلیقه های متفاوت اند. لینکش رو این پایین می ذارم اگر دوستان خواستند امتحان کنید. التماس دعا.🌺🙌 http://mde.emadionline.com/Dua-Arafah/Halawaji-Dua-Arafah.mp3

ا⚜️✨⚜️✨⚜️ ا✨ ا⚜️ ☑️ عرفه ظرف زمان و عرفات موقفِ معرفة الإمام ▪️ «عرفه» نهمین روز از ذی الحجة الحرام، روز وقوف حجاج در موقف «عرفات» است. ▪️ در عظمت اين روز و اين موقف همين بس كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن به «تمام حج» ▪️ و امیرالمومنین علی (علیه السلام) از آن به «روز حج اکبر» و «روز مغفرت» تعبير نموده و فرموده‌اند: «الْحَجُّ عَرَفَةُ» و «أَنَّ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ هُوَ يَوْمُ عَرَفَةَ» و این درحالیست که در این روز تنها قسمی از اعمال حج بجای آورده می شود، پس تعابیر مذکور دلالت بر ضرورتِ تأمل در معنای عرفه دارد. 📓 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۴، ص ۶۶؛ عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية، ج‏ ۲، ص ۹۳ و ص ۹۷ ▪️ عرفه در اصطلاح حدیثی به «ظرف معرفت خلق به خالق و به ذوات مقدسه اهل بیت (علیهم السلام) و استجابت ندای ربّ در عهدهای الهی» تعبیر شده است. ▪️ این معرفت در یک ظرفیت زمان به نام «عرفه»، و در یک ظرفیت مکان به نام «عرفات» ایجاد شد و این همان علت تسمیۀ این روز و این سرزمین به نامهای عرفه و عرفات است. 🔘 چنانچه از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روایت شده که فرمودند: «أَخَذَ اللَّهُ الْمِیثَاقَ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ بِنَعْمَانَ یَعْنِی " عَرَفَه " فَأَخْرَجَ مِنْ صُلْبِهِ کُلَّ ذُرِّیَّة ذَرَأَهَا فَنَشَرَهُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ کَالذَّرِّ. ثُمَّ کَلَّمَهُمْ وَ تَلا : أَ لَسْتُ بِرَبِّکُمْ؟ قالُوا: بَلی»؛ خداوند از نسل آدم، در سرزمین نعمان یعنی عرفه پیمان گرفت و از صلب وی ذرّیّه‌ هایی خارج نمود، آن‌ ها را همچون ذر پراکند، سپس با آنان صحبت کرد و این عهد را بیان فرمود: آیا من پروردگارتان نیستم، همه گفتند: بله. 📓 تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج‏ ۵، ص ۲۳۴ 🔘 همچنین امام صادق (علیه السلام) در روایتی به تحقّقِ این معرفت در ظرف زمانی عرفه و عهدهای الهی و نبوت و ولایت اشاره کرده و فرمودند این معرفت همان فطرتی است که خلق با آن ولادت می یابند: «أَخْرَجَ اللَّهُ مِنْ ظَهْرِ آدَمَ ذُرِّيَّتَهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ فَخَرَجُوا كَالذَّرِّ، " فَعَرَّفَهُمْ نَفْسَهُ وَ أَرَاهُمْ نَفْسَهُ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ يَعْرِفْ أَحَدٌ رَبَّهُ ". قَالَ: أَ لَسْتُ بِرَبِّكُمْ؟ قالُوا: بَلى! قَالَ: فَإِنَّ مُحَمَّداً عَبْدِي وَ رَسُولِي وَ إِنَّ عَلِيّاً أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ خَلِيفَتِي وَ أَمِينِي وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ: كُلُّ مَوْلُودٍ يُولَدُ عَلَى الْمَعْرِفَةِ (الولایة) وَ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى خَالِقُهُ». 📓 بصائر الدرجات في فضائل آل محمد صلى الله عليهم، ج‏ ۱، ص ۷۱ ▪️ بنابراین روز عرفه، زمان معرفت خلق به خالق و ذوات مقدسه اهل بیت (علیهم السلام) یعنی همان معرفت به فطرت بوده، چون فطرت بر حقیقت اسلام یعنی معرفت به ولایت معصومین (علیهم السلام) سرشته شده است. پس هر آنکه این فطرت را بشناسد، ربّ خود را شناخته و این همان دین قیّم است که در آیه مبارکه «فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ» بر آن تصریح شده و امام باقر العلوم (علیه السلام) ذیل آن فرمودند: «مراد از آن همان «ولایت» است». 📓 تفسير القمي، ج‏ ۲، ص ۱۵۴ ✍️ بنابراین عرفه، شناخت فطرت است و شناخت فطرت، معرفت به ولایت ائمه معصومین (علیهم السلام) است. و چون کسی به این معرفت برسد، به حقیقت حج رسیده که «تَمَامُ الْحَجِّ لِقَاءُ الْإِمَامِ». 📓 وسائل الشيعة، ج‏۱۴، ص ۳۲۴ و به تبع، با چنین معرفتی، مغفرت الهی برای عبد حاصل می شود. چنانچه أبوالبشر آدم نبی الله (علی نبینا و آله و علیه السلام) در این روز خداوند متعال را به اسماء الله الحسنی خواند و بدین وسیله توبه اش مقبول واقع شد. «فَتَلَقَّی آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيم‏» (سوره مبارکه بقره، آیه ۳۷) أَنَّهُ قَالَ: «يَا رَبِّ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ إِلَّا تُبْتَ عَلَيَّ». 📓 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏ ۸، ص ۳۰۵ ⚜️ ✨ ⚜️✨⚜️✨⚜️

ا⚜️✨⚜️✨⚜️ ا✨ ا⚜️ ☑️ عرفة، یوم الحج الأکبر ✍️ همانطور که در مقدمات بحث اشاره شد، عرفه به «روز حج أکبر» نیز تعبیر شده است. ▪️ حج " قصد زیارت " است. هنگامیکه قید «اکبر» که در هیئت أفعل تفضیل است، به آن اضافه می شود، دلالت بر ذو مراتب بودن این عمل عبادی می کند. چون أفعل تفضیل (أکبر) دلالت بر مرتبه ای أکمل دارد. ▪️ حاج زمانیکه «قصد زیارت کعبه معظمه» می کند، به " حج بیت الله " می رود، لکن هنگامیکه «قصد زیارت کربلای معلی» می کند، به " حج الله جلّ جلاله " مشرف می شود. 🔘 امام رضا (علیه آلاف التحیة و الثناء) فرمودند: «مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) بِشَطِّ الْفُرَاتِ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ». 📓 مراجعه شود به: " الباب التاسع و الخمسون أن من زار الحسين كان كمن زار الله في عرشه و كتب في أعلى عليين‏ " ، كامل الزيارات، النص، ص ۱۴۷ 🔘 نیز امام صادق (علیه السلام) ضمن حدیث مفصلی فرمودند: بخدا قسم، اگر در فضیلت زیارت امام حسین (علیه السلام) با شما سخن می‌ گفتم، قطعا حج را بطور کلی رها می کردید، و هیچکدام از شما عازم حج نمی گشت. مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت. سپس سائل از امام می پرسد که باوجود أفضل و أکبر بودن زیارت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام)، چرا تصریح أمر الهی بر وجوب آن تعلق پیدا نکرد، بلکه حج بیت الله بر مکلفین واجب گشته است؟ آن حضرت پاسخ را به کلام امیرالمومنین علی (علیه السلام) معلّل کرده و فرمودند: آیا نشنیده ای کلام امیرالمومنین (علیه السلام) را که همانا باطن أقدام سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به ظاهر آن می باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر را بر بندگان واجب نمود! آیا نمی دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، أفضل می بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم مفروض نمود؟! 📓 وسائل الشیعه، ج ۱۴، ص ۵۱۴ 🔘 آن حضرت در حدیث مفاخرۀ أراضی، به تفاخر مکه نسبت به کرامات الهی بر خود و پاسخ خداوند عزوجل به آن تصریح کرده و فرمودند: «إِنَّ بِقَاعَ الْأَرْضِ تَفَاخَرَتْ، فَفَخَرَتْ كَعْبَةُ الْبَيْتِ الْحَرَامِ عَلَى بُقْعَةِ كَرْبَلَاءَ، فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهَا: أَنِ اسْكُتِي كَعْبَةَ الْبَيْتِ الْحَرَامِ وَ لَا تَفْتَخِرِي عَلَى كَرْبَلَاءَ». 🔘 و نیزدر مزید فیه دیگری به خطاب خداوند متعال به مکه اشاره کرده و فرمودند: «و لولا تربه الحسین (علیه السلام) ما فضّلتک و لولا ما ضمّنه کربلا لما خلقتک و لا خلقت الذّی افتخرت به فقری و استقرّی و کونی دنیا متواضعا ذلیلا مهیمنا غیر مستنکف و لا مستکبر لارض کربلا والّا مسخنده و هویت بک فی نار جهنّم»؛ اگر تربت کربلا نبود تو را فضیلت نمی‌ دادم و اگر آن که در آنجا مدفون است نبود، نه تو را و نه خانه را خلق نمی‌ کردم، پس بجای خود باش و در برابر خاک کربلا تواضع و خشوع کن و تکبر مکن وگرنه تو را به جهنم خواهم انداخت. 📓 مختصر البصائر، ص ۴۴۶؛ خصائص الحسینیه، ص ۳۲۷ ▪️ از مجموع مستندات مذکور، نکات ذیل به دست می آید: ➖ شرافت و تقدّم أرض کربلا بر مکه ➖ عظمت مضجع نورانی أباعبدالله الحسین (علیه السلام) بر کعبه ➖ و فضیلت قصد زیارت کربلا بر قصد زیارت کعبه ✍️ بنابراین می توان دریافت که اگر زيارت كعبه ، " حج بيت الله "، و زيارت كربلا ، " حج الله " است، پس حجّ أکبر " زیارة الحسین (علیه السلام) " می باشد. ▪️به همین سبب است که در أخبار مربوط به روز عرفه به تقدم زیارت حضرت مولانا امام حسین (سلام الله علیه) بر زیارت بیت الله و فضایل آن در این روز تاکید شده و دعای خاص این روز نیز از لسان مبارک آن حضرت به خلق رسیده است که ذکر نام مبارک و معرفت به ساحت مقدسشان همان ذکر اعظم و اشرف الهی است. 🔘 «مَنْ زَارَ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ يَوْمَ عَرَفَةَ كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَعَ الْقَائِمِ وَ أَلْفَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ عِتْقَ أَلْفِ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حُمْلَانَ أَلْفِ أَلْفِ فَرَسٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ سَمَّاهُ اللَّهُ عَبْدِيَ الصِّدِّيقُ آمَنَ بِوَعْدِي». 📓 کامل الزیارات، ص ۱۷۲ «إِنَّ اللَّهَ‏ تَبَارَكَ‏ وَتَعَالَى‏ لَيَبْدَأُ بِأَهْلِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ قَبْلَ أَهْلِ عَرَفَاتٍ»؛ همانا خداوند تبارک‌ و تعالی به زائران قبر امام حسین (علیه‌ السلام) پیش از اهل عرفات نظر می‌ افکند. 📓 همان، ص۱۷۰ ⚜️ ✨ ⚜️✨⚜️✨⚜️