هدایت شده از پژوهش های تاریخی جبهه مقاومت اسلامی
10 سال با محرم های انقلاب و دفاع مقدس – قسمت 25
پنج شنبه 12 شهریور ماه 1366 – مطابق با روز نهم محرم
در محرم این سال ، وضعیت جبهه ها و انقلاب بیشتر سیاسی است تا رزمی و جنگی .
عملیات والفجر8 در پایان سال 64 و عملیات کربلای 5 در پایان سال 65 تاثیر خودش را گذاشته و تحرکات جهانی برای بیرون رفت از بن بستی که احتمال می دهند با ضعیف تر شدن صدام در برابر ایران همراه باشد ، بیشتر شده که نهایتا به صدور قطعنامه 598 شورای امنیت سازمان ملل در 29 تیرماه 1366 منجر شده که مفاد آن ، برخلاف قطعنامه های قبلی جانبداری از عراق نیست و موفقیت هایی برای ایران به همراه دارد ، اما ایران به دلیل بعضی خلاء های موجود در قطعنامه از جمله مشخص نشدن متجاوز و آغازگر جنگ قطعنامه را نپذیرفته و به تلاش های خود برای گنجاندن خواسته هایش می افزاید .
دیپلماسی پنهان و آشکار طی چندین ماه در فعالیت بود تا بالاخره ایران توانست به خواسته های خود در این تحرکات سیاسی دست یابد .
جبهه های جنگ در آرامش نسبی است و بیشتر اخبار حول حضور بهانه جویانه آمریکا در خلیج فارس ، جنگ نفت کش ها ، حملات موشکی ایران به بندر الاحمدی کویت ، ماجرای کشتار حجاج مکه و ماجراهای منتظری و دستگیری و محاکمه و اعدام مهدی هاشمی برادر داماد منتظری می باشد .
تلگرام https://t.me/gpjme
ایتا https://eitaa.com/gpjmeshkaarabid
🍁🍃 🍁🍃 🍁🍃
سلام. این واقیعت رابخوانیدوراه دیدن اش راپیداکنید.
یکی از هم وطنان ایرانی یک سال در ایام محرم به انگلستان سفر کرده بود. یک روز که به منزل یکی از دوستان دعوت شده بود وقتی وارد حیاط منزل شد، با تعجب دید که آنجا نیز بساط دیگ و آتش و نذری امام حسین (علیه السلام) برپاست، همه پیراهن مشکی بر تن کرده و شال عزا به گردن آویخته و عزادار حضرت سید الشهداء اباعبدالله الحسین (علیه السلام) هستند. در این میان متوجه یک زوج جوان که خیلی عاشقانه در مجلس امام حسین (علیه السلام) فعالیت می کردند، شد و وقتی از حال آن ها جویا شد، متوجه شد که آن دو مسیحی بوده اند و مسلمان شده اند و هر دو پزشک هستند. مرد متخصص قلب و عروق و زن هم فوق تخصص زنان.
برایش جالب بود که در انگلستان، برخی از مردم این طور عاشق اهل بیت (علیه السلام) باشند و مخصوصاً دو پزشک مسیحی، مسلمان شوند و با این شور و حال و با کمال تواضع در مجلس امام حسین (علیه السلام) نوکری کنند. کمی نزدیک تر رفت، با آن زن تازه مسلمان شروع به صحبت کردن نمود و از او پرسید که به چه علت مسلمان شده و علت این همه شور و هیجان و عشق و محبت چیست؟، او گفت: «درست است، شاید عادی نباشد، اما من دلم ربوده شده، عاشق شدم و این شور و حال هم که می بینی به خاطر محبت قلبی من است.» از او پرسید: «دلربای تو کیست؟ چه عشقی و چه محبتی!؟»
پاسخ داد: «من وقتی مسلمان شدم، همه چیز این دین را پذیرفتم، به خصوص این که به شوهرم خیلی اطمینان داشتم و می دانستم بی جهت به دین دیگری رو نمی آورد. نماز و روزه و تمام برنامه ها و اعمال اسلام را پذیرفتم و دیگر هیچ شکی نداشتم. فقط در یک چیز شک داشتم و هر چه می کردم دلم آرام نمی گرفت و آن مسئله آخرین امام و منجی این دین مقدس بود که هرچه فکر می کردم برایم قابل هضم نبود که شخصی بیش از هزار سال عمر کرده باشد و باز در همان طراوت و جوانی ظهور کند و اصلاً پیر نشود. در همین سرگردانی به سر می بردم تا اینکه ایام حج رسید و ما هم رهسپار خانه خدا شدیم. شاید شما حج را به اندازه ما قدر ندانید. چون ما تازه مسلمانیم و برای یک تازه مسلمان خیلی جالب و دیدنی است که باشکوه ترین مظاهر دین جدیدش را از نزدیک ببیند.
وقتی اولین بار خانه کعبه را دیدم، به طوری متحول شدم که تا به آن موقع این طور منقلب نشده بودم. تمام وجودم می لرزید و بی اختیار اشک می ریختم و گریه می کردم. روز عرفه که به صحرای عرفات رفتیم، تراکم جمعیت آن چنان بود که گویا قیامت برپا شده و مردم در صحرای محشر جمع شده بودند. ناگهان در آن شلوغی جمعیت متوجه شدم که کاروانم را گم کرده ام، هوا خیلی گرم بود و من طاقت آن همه گرما را نداشتم، سیل جمعیت مرا به این سو و آن سو می برد، حیران و سرگردان، کسی هم زبانم را نمی فهمید، از دور چادرهایی را شبیه به چادرهای کاروان لندن می دیدم، با سرعت به طرف آن ها می رفتم، ولی وقتی نزدیک می شدم متوجه می شدم که اشتباه کرده ام. خیلی خسته شدم، واقعاً نمی دانستم چه کنم. دیگر نزدیک غروب بود که گوشه ای نشستم و شروع کردم به گریه کردن، گفتم خدایا خودت به فریادم برس! در همین لحظه دیدم جوانی خوش سیما به طرف من می آید. جمعیت را کنار زد و به من رسید. چهره اش چنان جذاب و دلربا بود که تمام غم و ناراحتی خود را فراموش کردم. وقتی به من رسید با جملاتی شمرده و با لهجه انگلیسی فصیح به من گفت: «راه را گم کرده ای؟ بیا تا من قافله ات را به تو نشان دهم.» او مرا راهنمایی کرد و چند قدمی بر نداشته بودیم که با چشم خود «کاروان لندن» را دیدم! خیلی تعجب کردم که به این زودی مرا به کاروانم رسانده است. از او حسابی تشکر کردم و موقع خداحافظی به من گفت: «به شوهرت سلام مرا برسان». من بی اختیار پرسیدم: «بگویم چه کسی سلام رسانده؟» او گفت: «بگو آن آخرین امام و آن منجی آخرالزمان که تو در رمز و راز عمر بلندش سرگردانی! من همانم که تو سرگشته او شده ای!» تا به خودم آمدم دیگر آن آقا را ندیدم و هر چه جستجو کردم، پیدایش نکردم. آنجا بود که متوجه شدم امام زمان عزیزم را ملاقات کرده ام و به این وسیله طول عمر حضرت نیز برایم یقینی شد.
از آن سال به بعد ایام محرم، روز عرفه، نیمه شعبان و یا هر مناسبت دیگری که می رسید من و شوهرم عاشقانه و به عشق آن حضرت خدمتش را می کنیم و آرزوی ما دیدن دوباره اوست.»
منبع: کتاب ملاقات با امام زمان در عصر حاضر، ابوالفضل سبزی
(صلوات الله و سلامه علیک یابقیت الله و عجل علی ظهورک یابن الزهراء سلام الله علیها)
فرازی از وصیت نامه شهید والامقام حسین صیادیان در ایام سالروز شهادتش : خدایا ! چگونه و چطور با قلبی تیره و سیاه و پُر از گناه می توانیم از خالقان الله سپاسگزاری کنیم که یک بار دیگر بعد از هزار و چهارصد سال گذشت زمان دوباره نمونه ای از پیامبران تاریخ گذشته را برای ما فرستاد تا ما را از منجلاب بدبختی و گمراهی نجات بخشد و از وسوسه های شیطانی و حیوانی دوری کنیم تا ما بتوانیم به جز راه آن پیامبران در هشدارها و راهنمایی ها و پند و اندرزهای پیامبرگونه اش مسیر قلب هایمان که مسیر شیطان و حیوانی بوده به صراط المستقیم که مسیر اولیا خدا در خط الله است جهت دهیم .
- پرودگارا ، بارالها ! چگونه با این همه گناه هایی که کرده ایم از چنین نعمت تو بهره مند شده ایم ؟ این چه لطف بزرگ و بی نهایتی است که در حقّ بندگان کردی تا دوباره به فطرت خود بازگردیم و در راه الله گام برداریم خدا می داند با عظمت به این لطف بیکران قلم از روی کاغذ حرکت نمی کند و زبانم به سخن نمی آید و از شدّت ترس از نافرمانی هایت می لرزم چون که درک کرده ام که چه بوده ایم و چه کرده ایم و در چه مسیری حرکت می کردیم و عاقبت جامعه مان به کجا
می انجامید و امروز در ملّت ما چه دگرگونی ایجاد شده و چه می کنند و در چه راهی حرکت می کنند و عاقبت به کجا می انجامد . روحش شاد و راهش پر رهرو باد
فرازی از وصیت نامه شهید والامقام محمد مرکوبی در ایام سالروز شهادتش :پدر عزیزم؛ درود بر توکه هم چون ابراهیم فرزند خویش را به فرمان خدای بزرگ به قربانگاه فرستادی . بدان و آگاه باش که اسماعیلت به فرمان خدای بزرگ عمل خواهد کرد و هرگز از فرمان خدا سرپیچی نخواهد کرد و مرگ در راه خدا را جز سعادت نمی داند و زندگی را جز جهادی در راه عقیده نمی داند و شهادت را جزء بهترین نعمت های خدا می داند و من در این راه هیچگاه از خود ترسی و هراسی نشان نخواهم داد.
خدامت مادرم ؛ مادرم به من درس آموختی و من هم ازآن سرمشق گرفتم و امیدوارم که بتوانم پایم را جای پای حسین بن علی (ع) بگذارم و به هل من ناصر ینصرنی او لبیک گویم که چه کشته شویم و چه بکشیم باز هم پییروزیم . مادر مهربانم این را بدان که من در دنیا به هیچ چیز دل نبستم و نخواهم بست من اگر در این راه کشته شوم به آرزویم رسیده ام واگر هم باز سالم برگشتم همیشه یک راه را انتخاب خواهم کرد همچنان که انتخاب کرده ام که همان راه الله است و یکتاپرستی و جهاد در راه خدا و برای خاطر او که انشاالله خدا از من قبول بفرماید. یادش گرامی و جاودانه باد
هدایت شده از پژوهش های تاریخی جبهه مقاومت اسلامی
10 سال با محرم های انقلاب و دفاع مقدس – قسمت 26- قسمت پایانی
سه شنبه 1 شهریور ماه 1367 – مطابق با روز دهم محرم – عاشورا
محرم سال 67 نیز از روزهای تاریخی دفاع مقدس بود . ساعت شش و نیم صبح 29 مرداد مطابق با روز هفتم محرم ، آتش بس رسمی بین ایران و عراق برقرار شد . ایران نزدیک به یک ماه قبل یعنی 26 تیرماه ، قطعنامه 598 را پذیرفته بود ، اما بعثی ها و سازمان منافقین باز اقدام به تجاوز نمودند . عراقی ها را وادار به عقب نشینی کردیم و منافقین در جبهه کرمانشاه و عملیات مرصاد لت و پار و منهدم شدند تا اینکه در 29 مرداد آتش بس رسمی بین دو کشور برقرار و جنگ خاتمه یافت .
در محرم این سال حضرت آیت الله خامنه ای در جبهه های جنوب و بازدید از رزمندگان بود و روز اول محرم در پادگان انبیا شوشتر و لشکر 8 نجف اشرف بود .
23-5-67-یکشنبه – اول محرم
عباس جندقیان – نامه به خانواده – آقای خامنه ای رئیس جمهور محترم امروز به لشکر ما آمده و در میدان صبحگاه برای ما سخنرانی کردند .
تلگرام https://t.me/gpjme
ایتا https://eitaa.com/gpjmeshkaarabid