عمود یک... خدایا امسال جاماندم... هرچند این صبوری تلخ است ... اما ما به فراق عمریست خو کرده ایم... ما مولایمان را هرگز ندیدیم اما در دل با او انس گرفتیم زهرا سلام الله علیها را هرگز حتی در خواب هم روءیت نکردیم اما با دل کوچه های مدینه را رفتیم درب خانه مادر نشستیم ودر غربت او اشک ریختیم... ما امیر المومنین روحی له الفدا را ندیدیم... اماداغ فراقشان را با پای دل امدن به نجف ونشستن در گوشه صحن ترمیم کردیم.... 👈باشد اگر تقدیر ان است که امسال نیاییم... می مانیم...😭 👈اما از امروز از عمود یک حرکت می کنیم... هرچند با پای دل باشد... چه می شود کرد... داغ دل را چگونه مرهم می توان نهاد.... حسین جان من امده ام از عمود یک اغاز سفر نمایم مرا جزو زائرین حقیقی ات قبول فرما... اخر امسال با خود می گفتم... ان شاءالله امضای ظهورش را می گیریم... اما دلم روشن است... خدا در دلهای شکسته است... خدا تو شاهد باش ما دل شکسته ایم...😭

ای جان عالم تو چه بهای سنگینی دادی تا مارا نجات دهی... وَبَذَلَ مُهْجَتَهُ فيكَ 😭😭 خون دلت را ... لِيَسْتَنْقِذَ عِبادَكَ مِنَ الْجَهالَةِ وَحَيْرَةِ الضَّلالَةِ تا بندگان خدارا از جهالت وحیرت گمراهی نجات دهی... حسین جان ای جان عالم... خود شاهدی که چگونه خونت به ثمر نشسته وچگونه مایه حیات واحیای بشر از ظلمات جهل وگمراهی شده....

من با دلم دارم می رم... همسفرا بسم الله...

امسال محرم میخواستم ... ولی مولا نشد😭 خدایا هیچ وقت مارا با امام حسین علیه السلام وکربلا امتحان نکن😭 خدایاااا ،خودت میدونی تا نرم کربلا،دلم آروم نمی گیره.. امسال میخواستم به نیت فرجش ،تو این مسیر گام بردارم ولی نشد😭

بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا مَوْلاَیَ أَتَیْتُکَ زَائِراً وَافِداً عَائِذاً مِمَّا جَنَیْتُ عَلَى نَفْسِی وَ احْتَطَبْتُ عَلَى ظَهْرِی‏ اى مولاى من پدر و مادرم فداى تو باد من به عزم زیارتت آمدم و به درگاه شما وارد شده و پناه آورده‏ ام به شما از شر و عذاب آنچه بر خود خیانت کرده ‏ام و بار سنگین گناه را به دوش کشیده ‏ام

چقدر از مولا خداحافظی سخته...

صلی الله علیک یا امیر المومنین علی علیه السلام.. آقا جون ،چقدر دوست داشتم روبه روی.... باهاتون یه عالمه درد دل داشتم..‌‌ ولی نشد بازم.. نمی‌دونم شاید دل شکستنم...حکمتی داره.. ولی طاقت ندارم😭

صل الله علیک یا امیرالمومنین یا علی ابن ابیطالب علیه السلام

با نگاه به پشت سر وچشمهای گریان خداحافظی می کنیم... همراه بازوار راه می افتیم... ولی خدا تو فقط می دانی خداحافظی از مولا استخوان سوز است کوچه های نجف را طی می کنیم همون کوچه هایی که خاطره ها از مولایمان دارد😭 اینجا بود که به مولایم بی حرمتی کردن.. شاید اینجا بود که جواب سلام مولایم را ندادن... خدایا نمی رود پاهایم می خواهم برای همیشه بمانم... خدایا من از این فراق شکوه دارم😭 باهر سختی راه می روم ... ولی دلم مانده...😭

اجازه بدهید امشب را مقیم نجف بمانیم بر گردیم حرم

سلام بابای خوبم سفر دل بود... فکر نمی کردم اواره ترم کند... نشد برم😭 برگشتم

سلام بدهید درب ورودی... برید جلو سرتون را بزارید روی درب ورودی... حالا با بابا شکوه کنید.. چی شد امسال محروم شدیم...