و اما به نظرم مهمترین توصیه برای شب های قدر، هرکاری هم نکردیم، اشک بریزیم برای اباعبدالله..

امام رضا فرمود: (مضمونا) محبتِ جَدِ غریبِ ما حسین، حتی در قلبِ آدمِ فاجِر (آخرِ گناهکاری!) هم میشینه! پس هر موقع که دلت گرفت یادِ و نامِ جدِ غریب مون حسین کن... دیگه امام رضا چه جوری بگه امام حسین همه جوره پامون ایستاده؟ :)

دیدم یه جا نوشته بود: «خدایا اگه میخوای ما رو جهنمی کنی از جایی ببر که حسین ما رو نبینه!» بنده یِ خدا ! اگه تو هم نخوای، حسین خودش میاد دنبالت! یه استکان که براش شستی؟ اگه نَشُستی یه بار روضه ش یا مجلسش که رفتی؟ اگه نرفتی یه یاحسین که در عمرت گفتی؟ اگه نگفتی یه آه که براش کشیدی؟ اگه نکشیدی چشمات یه بار به سیاهیِ عزاش که خورده! همون یه نگاه هم دستگیرت میشه...

اون روایتِ مشهور و معروفِ حضرت سلطان امام رضا به اِبنِ شَبیب رو همتون جَسته و گریخته و یا کامل خوندین... امام رضا در اونجا کامل داره برایِ اِبن شبیب تفسیر میکنه که فقط گریه بر جدِ غریبش چه اثراتی داره. یه جا از این روایت رو مدت هاست عاشقم! کلی بهش طمع دارم! کار از انتظار گذشته... امام رضا به پسرِ شبیب فرمود: اِن بَكَيتَ عَلَى الحُسَين حَتَّى تَصِيرَ دُمُوعُکَ عَلَى خَدَّيکَ غَفَرَ اللَّهُ لَکَ كُلَّ ذَنبٍ أَذنَبتَه صَغيراً كَانَ اَو كَبيراً قَليلًا كَانَ اَو كَثيراً ! اگه برایِ حسين گريه كردی اونقدر كه اشکات بر گونه­ یِ تو جاری شد خدا تموم گناهانی كه مرتكب شدی كوچیک يا بزرگ، كم يا زياد رو می آمرزه!

این کلامِ امام رضا برایِ روزهایِ عادیه ! ماه رمضان که خدا همه چیز رو دوبله حساب میکنه و در بهترین شب هایِ ماه هم که هستیم ! این سه شب جمع کنیم کاسه کوزه مونو برایِ سیدالشهدا اشک بریزیم! هر گندی که زدیم در این یه سال دیگه زدیم، خراب کردیم! عیبی نداره... آقا بابِ نجاته، نجات زمانی معنا داره که در وَرطه یِ نابودی هستی وگرنه تو در ساحلِ آرامش، نجات به چه دردت میخوره؟ یه سال گند زدم، این سه شب طمعِ امید دارم به دستِ کریمِ سیدالشهدا چون او تَرجُمان و معنایِ مُبَدِّلُ السَیِّئاتِ بِالحَسَنات هست و بس!

شبِ بیست و یکم امیرالمومنین یکی از آخرین کارهایی که کرد همین گریه بر سیدالشهدا بود! در بسترِ شهادت فرمود: لا یَوم کَیَومَکَ یا اباعبدالله...

فردایِ شبِ قدر چند نفر خدمتِ امام صادق رسیدن و صحبت از این شد دیشب رو به چه حالی گذروندید. هر کسی یه چیزی گفت و یه عبادات و حالاتی رو نام برد اما یک نفر ساکت بود و انگاری میخواست چیزی نگه و ساکت باشه... امام صادق به اون بنده خدا فرمود: فلانی تو دیشب رو چطور گذروندی؟ از جواب دادن تَفره میرفت و می پیچوند اما آقاجان اصرار کرد که بگو چیکار کردی؟ عرض کرد: آقا خواب موندم... یعنی کلا هیچ کار نکرد و خوابش برده بود. امام صادق بهش فرمود: نه! تو دیشب یه کاری کردی که از اعمالِ همه یِ این ها (که در جلسه نام بردن) بالاتر بود! چه کردی؟ عرض کرد: آقا واقعا خوابم برد کاری نکردم! آقا فرمود: تو دیشب چیکار کردی؟ (یکم فکر کن) عرض کرد آقا دیشب فقط یه کار کردم! برایِ جدِ شما اباعبدالله من گریه کردم... همین! امام صادق به تمامِ عباداتِ شبِ قدر رو نظر و توجهی نداره و مضمونا فرمود کاری که تو با اینکه دیشب خواب موندی، انجام دادی از تمامِ این عبادات بالاتر بوده!

سحرگاهِ امشب همزمان با اذانِ صبحِ کوفه.. ۰۴:۲۰

یچیزی هم بگم نکنه یه وقت به خودمون مغرور یا مفتخر بشیم که من که اصن هیچ گناهی ندارم..! مولا علی میفرمان که كمترين حقِ خدا به گردن شما این است که از نعمت هاي الهي در گناهان ياري نگيريد! ما هنوز خیلی از نعماتی که خدا بهمون عطا کرده رو نمی‌شناسیم و نمیدونیم چه برسه به اینکه حالا بخوایم ببینیم ازشون درست استفاده میکنیم یا نه.. !! همین نشناختن هم خودش گناه بزرگی محسوب میشه! حالا دیگه اینکه ازش درست استفاده نکنی که بماند!! چقدر در طول روز وقتامونو الکی هدر میدیم.. چقدر تنبلی میکنیم.. چقدر بی‌تفاوت و بی حرکت میگذریم.. چه توجیه المسائلی برای تک تک اعمالمون نوشته ایم.. چقدر راحت ناامید میشیم.. چقدر از خودمون راضی هستیم.. فقط کافیه یه دور همه ی نعمات الهی از ریزترین تا بزرگترینش رو برای خودمون مرور کنیم و بعد ببینیم دقیقا نسبت به اونها داریم چیکار میکنیم... #فذکّر

. ریپلای جهت مرور.... شب های قدر رو دریابیم که بهتر از این شب ها در کل سال نیست! برای مأموریت هایِ بزرگِ روزگارِ متصل به ظهور باید استغاثه کرد...

این شب ها اول برایِ فرجِ آقاجان دعا کنیم بعدش برایِ همه طلبِ مغفرت و خیر کنیم. از خدا میخوام برایِ همه مون سالی پر از دیوونگی و اشکِ بر سیدالشهدا و گشایشِ رزق و روزیِ مادی،معنوی و معرفتی، تَشَرُفِ و زیارتِ حرم هایِ مطهرِ اهل بیت، رشد و وسعت ظرفیت روحی و وجودیمون و سال خدمت خالصانه و جهاد فی سبیل الله در راستای اقامه ی دین باشه...