آن‏ها كه خود آگاهى ندارند، از بدبختى ‏ها بى‏ خبرند و خوشند و اين است كه اگر من هم بخواهم به خوشى برسم، مجبورم خودم را از شر اين فكر و عقل خلاص كنم و به گفته ‏ى حافظ به خمره بزنم و قرابه‏ كش شوم، تا «دمى ز وسوسه‏ ى عقل بى‏خبر باشم». نه استعداهاى من با خوشى هماهنگ است و نه وضع كارگاه من با اين كار مى‏ خواند. از آن‏جا كه من بيشتر از بزغاله ‏ها سرمايه دارم، كار من هم ناچار زيادتر از بزغاله‏ هاست. من براى شناخت هدف و شناخت نقش خودم، بايد به خودم باز گردم. براى شناخت يك اتاق و اين كه براى چه كارى ساخته شده، بايد به خود اتاق بازگردم. همان طور كه از وسايل يك اتاق مى‏ توانم بفهمم كه آن چه اتاقى است، اتاق خواب است يا عمل يا نشيمن، همين طور از استعدادها و نيروهايى كه در درون انسان نهفته، مى ‏توانم بفهمم كه كار او چيست و براى چيست؟ ❛❛ علی صفائی حائری، مسئولیت و سازندگی، ص ۱۵۱ http://eitaa.com/rashedooon

دفتر مهر ۱۴۰۱ هم به پایان رسید..🍁

بریم برای محاسبه و ارزیابی مهر و برنامه ریزیِ آبان قشنگم🍁

#نکته : شد شد ، نشد الا بذکر الله، تطمئن القلوب..

مقام محمود ميخواهي، #نمازشب بخوان. اگر حاجت و گرفتاري داري، نيم ساعت، يک ربع قبل از اذان صبح بلندشو دورکعت نماز بخوان و بگو «خدايا! عنايت کن» خدا شاهد است محرومت نمیکند. ❞ آیت الله ناصری ره

هرچه داریم چو گل، بر طبقِ اخلاص است مانعِ همتِ ما نیست، پریشانیِ ما ❞واعظ قزوینی #بیت

ما با انقلاب داریم حال میکنیم.. ما وقفِ انقلاب نیستیم.. ما داریم زندگیمونو میکنیم.. ما یه مشت آدم اهل حالیم.. / هرکه در این دار مقرب تر است دهنش سرویس است :) / مس وجودتو آفتابه کردی گذاشتی توی دستشویی که باهاش وضو بگیرن.... دعوا سر معرفت به ماموریته الان! قیافه ی بچه مثبت نگیر! قیافه گرفتیم! بچه مثبت که کپ نمیکنه! تو مهمی! ولیِ جامعه روی تو حساب می‌کنه.. دلتون تنگ نشده؟ ❞ حاج حسین یکتا #برپا

. در شنیدنش حتی لحظه ای تاخیر نکنید ! .

هدیه ی من در شب تولدم به شما.. :)

نقطه ی توقفِ رشد، راضی شدن از خود هست.. #آینه

#یادداشت : وقتی همه ی ذهنت درگیر حل شدنش شد، وقتی با همه ی وجودت دغدغه ی اینو داشتی که چطوری باید قصه اش رو پیش ببری، اینقدر قشنگ راه رو برات باز میکنن. مدت ها بود که دو تا موضوع مهم ذهنمو مشغول خودشون کرده بودن که چطور میتونم این دو تا کارو توی شهر انجام بدم. هرچی بالا پایین کردم، نمیشد. کسی رو نمیشناختم. با شخص خاصی ارتباط نداشتم که بخوام از طریقش به جایی وصل بشم و بعد انتقال بدم این دو تا موضوع رو. برای یکیش باید یه عده ی زیادی بیان پای کار. برای یکی دیگه اش یه جمع کوچیک هم کفایت میکرد. ولی وقتی کسی رو نمیشناختم باید چیکار میکردم؟ گذشت و تلاش های من بی نتیجه موند تا اینکه برای یه کاری، مجبور شدم برم چند نفرو توی شهر پیدا کنم. افرادی که جزو فعالین شهر محسوب میشدن. مثلا تا دم در خونه ی یکیشون هم رفتم.. و خب القصه گره اون دو تا کارم اگه خدا بخواد، باز شده تا اینجا :) ولی از اونجایی که هنوز انجام نشده، نمیتونم چیزی بگم ازشون. ولی همینقدر خواستم بیام اینجا یادآوری کنم برای هممون که وعده ی خدا حق و صادقه. وقتی میگه والذین جاهدوا فینا، لنهدینهم سبلنا، اگه تو یه قدم برداری، خودش قدم بعدی رو برات روشن می‌کنه... تا اینجا این اتفاق, بهترین هدیه ی تولدی بود که میشد خدا بهم بده.. باور میکنم که شدنش در شب تولدم، هدیه ی خودشونه که مدت ها رفتم پیششون و ازشون خواستم.. آسون نیست. ولی بالاخره شدنش با همه ی سختی های بعدش، برام خیییلی شیرینه.. ربنا افرغ علینا صبرا و ثبت اقدامنا وانصرنا‌ علی القوم الکافرین.. التماس دعا