eitaa logo
راشِدون
185 دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
194 ویدیو
14 فایل
اگردنیاراغاری‌تصورکنیم‌وماهمان‌انسانهای‌اولیه‌باشیم که‌کمی‌رشدکرده وصاحب‌تکنولوژی‌شده‌ایم هنوزهم‌برای‌بقاواثرگذاری،به‌نوشتن‌نیازداریم. مهمان کارشناس‌اتاق‌عملی هستیدکه جهان معمولی وفهم ناکاملش را به‌ کلمه تبدیل می‌کند. محب‌مولاعلی|همسر|مادر|دانشجو‌معماری
مشاهده در ایتا
دانلود
به راهِ عشق پایان نیست اما خوشا راهی که پایانش حسین است.. اومد توی اتاقم میگه: اتاق فرماندهیه؟ چخبره..! نقشه ایران و جهان. این عکسا. تقویم راهبردی. نوت. پرچم. چفیه. کتیبه. کتاب و اصن اووووو.. لبخند میزنمو میگم: دیگه چخبر؟! :) اره محیط روی عملکرد ما تاثیر گذاره.. محیط کار و فعالیت باید متناسب با اهداف باشه تا مدام اهدافتو به رُخِت بکشه.. تا اجازه نده جا بزنی، نذاره وقتتو تلف کنی، یا فراموش کنی کی هستی و دنبال چی هستی، و نذاره در چالشهای زندگی حل بشی.. اصن چطوری میتونی زیر نگاه شهدا مستی مستی گذشتنِ عقربه هارو ببینی؟ پاشو جمع کن خودتو.. مختصاتِ دنیا با سرعت نور داره تغییر می‌کنه.. یه عالمه کتاب مونده که بخونی، کلی مطلب مونده که یاد بگیری، یه خیلی مهارت هست که باید تمرینشون کنی، بیشمار آدم هست که به کمکت نیاز دارن و ... اونوقت نشستی یه گوشه میگی نمی‌دونم چیکار کنم؟ انگیزه نداره؟ خسته ام؟ حال ندارم؟ امیدی نیست؟ پاشو پاشو همه ی اینارو بذار جلو آینه🤌🏻 برو ببین دردِ اصلیت چیه اونو حلش کن.. و اینو یادت باشه که انگیزه ساختنیه.. از هدف و هویتی که دنبالشی میاد... پاشو دیگه.
+جوری که امروز اتاق عمل میگذره ... +اینجا پَکینگ عه.. +خوندن از اونها و مرور و یادآوری آنچه که رخ داده تا به اینجا برسیم، یه سری معادلات رو در ذهن تغییر میده..
رئیس (مسئول و سرپرستار اتاق عمل) بهم گفت: پَکینگ خوش میگذره؟ ( از این جهت که در روزهای معمول، شیفت صبح یک نفر ویژه مسئول رسیدگی به امورات پکینگه و امروز استثنائا بنده رو گذاشتن اینجا.) گفتم: الحمدلله.. چه فرقی داره. کاره دیگه.. گفت: آخه یه سری از بچه ها دوست ندارن که بیان پکینگ. در کمال بی‌حوصلگی و درگیری ذهنی درحالیکه داشتم شان ها رو برای لیپَگ تا میکردم و همزمان روضه ای از ایرپاد‌ گوشِ راستم پخش میشد، آروم و جدی گفتم: چه فرقی می‌کنه کجا باشیم. مهم اینه کار انجام بشه.. لبخند مهربونی زد و آروم گفت: آفرین.. با خودم گفتم افرین؟ چرا؟ و بعد تازه فهمیدم چی ناخودآگاه از زبونم خارج شد.. + اره بچه جون. مهم نیست کجایی یا چیکار می‌کنی. مهم اینه در جایی که قرار گرفتی، کارتو درست انجام بدی. همین.
تجربه بهم نشون داده هرجا دستم رو به سمت شهدا دراز کردم، صفر تا صد رو به خودشون سپردم و تنها پناهم شدند، خودشون همه چیز رو جفت و جور، آدما رو به هم وصل، و دل ها رو به هم نزدیک کردند.. و انداختنم توی مسیر درستش یجوری که اصلا فکرشم نمی‌کردم... این در حالیه که من فقط «نیت» کرده بودم برای اون کار.. اصلا شهید مگه میمیره؟... + یعنی میبینم روزی رو که به رویای همیشگیم رسیدم؟.. ما گام اول رو برداشتیم.. خدایا خودت به قدم های ما برکت بده.. ما رو به شهدا یجور ناگسستنی ای پیوند بزن قربونت برم.. اصلا ما رو پدر و مادرمون توی سخت ترین مراحل زندگی سپردن دست اونا...
یچیزی یادم اومد تعریف کنم از اباعبدالله.. روزی یکی به آقام حسین عرض کرد: نیکی کردن به آدمِ نااهل، فایده ای نداره!😏 فرمود: نه! اینطور نیست! :) نیکی کردن مثلِ باران تُندیست که به خوب و بد میرسه! +دوست دارم اینو بر طاقِ آسمون بنویسم تا همه ببینند..
المَوَدَّ تَعاطُفُ القُلوبِ في‌ ائتِلافِ الاَرواحِ.. محبت درواقع تمایل كردن دل‌ها به يكديگر است به دلیل الفتِ روح‌ها ! مولا علی، غررالحکم، حدیث۲۰۵۷
راشِدون
. صبر تحقق نمی یابد، مگر آن که سختی مخالفت با #عادت را تحمل کنی.. ❞امیرالمومنین، میزان الحکمه، ج
. - چجوری صبور بشم؟ +مولا فرموده: / بعله :) و اگر تو نترسی و از عادات مذموم خویش دست برداری دیگر شیاطین را بر تو تسلطی نیست.. /