روضه خونا گیج میشن امشب..
نمیدونن از کدوم غم باید روضه بخونن
تازه عزا شروع شده....
آه حسین
آخ باید بودی میدیدی چجوری بدو بدو خودشو انداخت تو اتاق عمل وقتی شنید بچه ممکنه بدحال باشه..
بسم الله الرحمن الرحیم های پشت سر همشو قبل از به دنیا اومدن بچه..
استرسی که داشت میکشید...
تلاششو برای بالا اومدن اکسیژن بچه و دراومدن از اون کبودی و بی حالی..
خانوم دکترِ متخصص اطفالمونو میگم :)
درسته همیشه غر میزنه و شاکیه از همه چی
ولی این حالِ مسئولیتپذیرشو در حالیکه داره قربون صدقهی بچهها میره، دوست دارم..
فقط وقتی بهش میگی چرا خودت بچه نمیاری؟ میگه نمیخوام. من وظیفمه به بچههای بقیه رسیدگی کنم :(
#طرحنوشت
#اتاقعمل
برایِ ما امتحان پیش نیامده!
تا معلوم شود که با حسین هستیم یا با یزید...
حاج آقایِ بهجت
شیطان گاهی موفقیت های دیگران را به رخ ما می کشد!
«اگر انسان دنبال تکلیف خدا بگردد و آنجا که تکلیف میآید، بایستد و عمل کند، همهٔ رشدها را خداوند برای او رقم میزند. اما اگر با تدبیر خود دنبال رشد خودش باشد، به هیچکُجا نمیرسد.
خدای متعال، متناسب با شخص و ظرفیّتِ هرکس، زمینهٔ رشدی برای او فراهم کرده است و زمینهٔ رشدش، انجام تکلیفی است که متوجه اوست؛ برای مثال، انسانی که مادری مریض دارد، میفهمد که باید وقتش را برای او بگذارد؛ اما اگر برود کار دیگری انجام دهد، رشدش در آن کار نیست.
تمام تلاش شیطان این است انسان را از آن نقطهٔ حرکت، به مسیر دیگری بکشاند. ممکن است نقطهٔ حرکتِ ما، با نقطهٔ حرکتِ فرد دیگر، متفاوت باشد؛ اما شیطان ما را فریب میدهد و میگوید: ببین که فلانی چطور به کمال رسید! تو هم همان مسیر را برو!
[مثلاً] رشد حضرت یوسف(ع) در یک امتحان خاصی است و رشد حضرت موسی(ع) در امتحان دیگری است. نمیشود که حضرت موسی رشد خودش را در امتحان حضرت یوسف دنبال کند. حضرت موسی باید از امتحان خودش موفق بیرون بیاید. رشد حضرت موسی در زندانرفتن نیست.»
استاد میرباقری، کتاب تربیت ولایی