eitaa logo
روابط عمومی انتظامی زنجان
327 دنبال‌کننده
7.5هزار عکس
3.6هزار ویدیو
39 فایل
﷽وَأَعِدّوا لَهُم مَا استَطَعتُم مِن قُوَّةٍ شهادت یعنی،متفاوت به آخر برسیم و گرنه،مرگ پایان همه قصه‌هاست . ✅ امام خامنه‌ای: حوزه فضای مجازی به اندازه انقلاب اسلامی اهمیت دارد ارتباط با ادمین کانال @Admin_R_O_E_Zanjan
مشاهده در ایتا
دانلود
حجت‌الاسلام والمسلمین سید علیرضا ادیانی رئیس سازمان عقیدتی سیاسی انتظامی در نشست بصیرتی رؤسا و مدیران عقیدتی سیاسی سراسر کشور: حضور چند صد هزار نفری مردم در مراسم تشییع پیکر حضرت آیت الله سلیمانی ره ثابت کرد که مردم عاشق روحانیت انقلابی هستند. این درحالی است که دشمنان اسلام و انقلاب به طور دائم تبلیغ می‌کنند که مردم از انقلاب و روحانیت روی گردان شده اند اما مردم عزیز و انقلابی ما در صحنه ها و حوادث مختلف با بصیرت و هوشیاری مثال زدنی از تمامیت ارضی کشور و از ارزش های انقلاب و آرمان های امام و شهدا دفاع کردند. نماینده معزز ولی فقیه در انتظامی افزود: قرآن بزرگترین کتاب و منبع معرفت و بصیرت است و شرط بهره مندی از مفاهیم غنی و حیاتبخش قرآن انس دائمی و مستمر با قرآن و دست کم تلاوت یک یا چند صفحه از قرآن با توجه و معناست. همت کنیم و مقید باشیم که هر روز قرآن تلاوت کنیم و دیگران را هم به این عمل صالح تشویق و ترغیب کنیم. ادیانی افزود: تک تک آیات قرآن درس زندگی است باید این درس ها را فراگرفت و به آن عمل کرد و در زندگی فردی و اجتماعی پیاده کرد. ادای امانت یکی از درس‌های مهم قرآن است. نظام اسلامی، بزرگترین امانت امام و شهدا در دست ماست. این مسؤلیت ها امانت است دست ما مسؤولین. حق ادای این مسؤلیت ها این است که آن را در جهت خدمتگزاری صادقانه و بی منت به مردم و پاسداری از ارزش‌های اسلام و انقلاب به کار بگیریم. امام و مقام معظم رهبری خود را خدمتگزار مردم می دانند و می گویند به ما خادم بگویید بهتر از این است که به ما رهبر بگویید. رئیس سازمان عقیدتی سیاسی انتظامی در ادامه افزود: انتخابات آخر سال جاری بسیار مهم و سرنوشت ساز است و دشمنان ایران تمام تلاش خود را خواهند کرد که مردم را نسبت به انقلاب و نظام اسلامی بدبین و ناامید سازند اما با لطف و فضل الهی و هوشیاری مردم و حضور حداکثری آنها این دفعه هم تیر آنها به سنگ خواهد خورد و ملت بصیر ایران آنها را ناامید و ناکام خواهند گذاشت. ادیانی در پایان گفت: دلسوزان کشور به ویژه نخبگان و خواص هم امید آفرینی کنند و هم دستاوردهای انقلاب را برای مردم تبیین و تشریح کننند. راهبرد ما در مجموعه انتظامی، تبیین شاخصه های کاندیداهای اصلح و مشارکت همگانی آحاد کارکنان و خانواده های آنان در پای صندوق های رأی است. https://eitaa.com/PR_Police
🔻رئیس سازمان عقیدتی سیاسی فراجا: ❇️تشییع پیکر شهید آیت الله سلیمانی نمایانگر عشق مردم به روحانیت انقلابی است 🔸حجت الاسلام و المسلمین ادیانی گفت: حضور چند صد هزار نفری مردم در مراسم تشییع پیکر حضرت آیت الله سلیمانی (ره) ثابت کرد که مردم عاشق روحانیت انقلابی هستند. 🔻 مشروح خبر: 🌐hawzahnews.com/xcfbM
🔊 😡 واکنش برخی از سلبریتی ها و خائنین متوهم معاند و خودتحقیرهای غرب پرست ، برای یک جمله مشابه 👆 التماس تفکر🙏
پخش زنده
فعلا قابلیت پخش زنده در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
پخش زنده
فعلا قابلیت پخش زنده در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
33.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
قرائت پیام تسلیت رئیس سازمان عقیدتی سیاسی فراجا حضرت حجت الاسلام والمسلمین سید علیرضا ادیانی به خانواده شهید بزرگوار سرگرد مهدی هادی
✍️ 💠 دلم می‌لرزید و نباید اجازه می‌دادم این لرزش را حس کند که با نگاهم در چشمانش فرو رفتم و محکم حرف زدم :«برا من فرقی نداره! بلاخره یه جایی باید ریشه این خشک بشه، اگه تو فکر می‌کنی از میشه شروع کرد، من آماده‌ام!» برای چند لحظه نگاهم کرد و مطمئن نبود مرد این میدان باشم که با لحنی مبهم زیر پایم را کشید :«حاضری قید درس و دانشگاه رو بزنی و همین فردا بریم؟» شاید هم می‌خواست تحریکم کند و سرِ من سودایی‌تر از او بود که به مبل تکیه زدم، دستانم را دور بازوانم قفل کردم و به جای جواب، دستور دادم :«بلیط بگیر!» 💠 از اقتدار صدایم دست و پایش را گم کرد، مقابل پایم زانو زد و نمی‌دانست چه آشوبی در دلم برپا شده که مثل پسربچه‌ها ذوق کرد :«نازنین! همه آرزوم این بود که تو این تو هم کنارم باشی!» سقوط به اندازه هم‌نشینی با سعد برایم مهم نبود و نمی‌خواستم بفهمد بیشتر به بهای عشقش تن به این همراهی داده‌ام که همان اندک را عَلم کردم :«اگه قراره این خیزش آخر به ایران برسه، حاضرم تا تهِ دنیا باهات بیام!» و باورم نمی‌شد فاصله این ادعا با پروازمان از فقط چند روز باشد که ششم فروردین در فرودگاه بودیم. 💠 از فرودگاه اردن تا مرز کمتر از صد کیلومتر راه بود و یک ساعت بعد به مرز سوریه رسیدیم. سعد گفته بود اهل استان است و خیال می‌کردم به‌هوای دیدار خانواده این مسیر را برای ورود به سوریه انتخاب کرده و نمی‌دانستم با سرعت به سمت میدان پیش می‌رویم که ورودی شهر درعا با تجمع مردم روبرو شدیم. من هنوز گیج این سفر ناگهانی و هجوم جمعیت بودم و سعد دقیقاً می‌دانست کجا آمده که با آرامش به موج مردم نگاه می‌کرد و می‌دیدم از شهر لذت می‌برد. 💠 در انتهای کوچه‌ای خاکی و خلوت مقابل خانه‌ای رسیدیدم و خیال کردم به خانه پدرش آمده‌ایم که از ماشین پیاده شدیم، کرایه را حساب کرد و با خونسردی توضیح داد :«امروز رو اینجا می‌مونیم تا ببینم چی میشه!» در و دیوار سیمانی این خانه قدیمی در شلوغی شهری که انگار زیر و رو شده بود، دلم را می‌لرزاند و می‌خواستم همچنان محکم باشم که آهسته پرسیدم :«خب چرا نمیریم خونه خودتون؟» 💠 بی‌توجه به حرفم در زد و من نمی‌خواستم وارد این خانه شوم که دستش را کشیدم و کردم :«اینجا کجاس منو اوردی؟» به سرعت سرش را به سمتم چرخاند، با نگاه سنگینش به صورتم سیلی زد تا ساکت شوم و من نمی‌توانستم اینهمه خودسری‌اش را تحمل کنم که از کوره در رفتم :«اگه نمی‌خوای بری خونه بابات، برو یه هتل بگیر! من اینجا نمیام!» نمی‌خواست دستش را به رویم بلند کند که با کوبیدن چمدان روی زمین، خشمش را خالی کرد و فریاد کشید :«تو نمی‌فهمی کجا اومدی؟ هر روز تو این شهر دارن یه جا رو آتیش می‌زنن و آدم می‌کُشن! کدوم هتل بریم که خیالم راحت باشه تو صدمه نمی‌بینی؟» 💠 بین اینهمه پرخاشگری، جمله آخر بوی می‌داد که رام احساسش ساکت شدم و فهمیده بود در این شهر غریبی می‌کنم که با هر دو دستش شانه‌هایم را گرفت و به نرمی نجوا کرد :«نازنین! بذار کاری که صلاح می‌دونم انجام بدم! من دوستت دارم، نمی‌خوام صدمه ببینی!» و هنوز به آخر نرسیده، در خانه باز شد. مردی جوان با صورتی آفتاب سوخته و پیراهنی بلند که بلندیِ بیش از حد قدش را بی‌قواره‌تر می‌کرد. شال و پیراهنی پوشیده بودم تا در چشم مردم منطقه طبیعی باشم و باز طوری خیره نگاهم کرد که سعد فهمید و نگاهش را سمت خودش کشید :«با ولید هماهنگ شده!» 💠 پس از یک سال زندگی با سعد، زبان عربی را تقریباً می‌فهمیدم و نمی‌فهمیدم چرا هنوز نیستم که باید مقصد سفر و خانه مورد نظر و حتی نام رابط را در گفتگوی او با بقیه بشنوم. سعد دستش را به سمتش دراز کرد و او هنوز حضور این زن غیرسوری آزارش می‌داد که دوباره با خط نگاه تیزش صورتم را هدف گرفت و به عربی پرسید :« هستی؟» 💠 از خشونت خوابیده در صدایش، زبانم بند آمد و سعد با خنده‌ای ظاهرسازی کرد :«من که همه چی رو برا ولید گفتم!» و ایرانی بودن برای این مرد جرم بزرگی بود که دوباره بازخواستم کرد :«حتماً هستی، نه؟» و اینبار چکاچک کلماتش مثل تیزی پرده گوشم را پاره کرد و اصلاً نفهمیدم چه می‌گوید که دوباره سعد با همان ظاهر آرام پادرمیانی کرد :«اگه رافضی بود که من عقدش نمی‌کردم!»...