#پاسخ پاسخ استاد زارعی: دوستان عزیز یادمه کلاس خانم دکتر طهماسیان همین موضوع شرکت بچه‌ها در مراسمات روضه مطرح شد ایشون نکته خوبی و مطرح کردند که اگر بچه‌ها از قبل توجیه باشند مشکلی پیش نمی‌آد. بنده هم یه نکته اضافه میکنم بنا به نظریه‌های خانواده درمانی مانند میان نسلی بوئن حضور خانوادگی در مراسمات انتقال بین نسلی فرهنگ و مذهب را به نسل‌های بعدی به دنبال داره.

#پاسخ پاسخ استاد هوشیاری: ضجه و هیجان منفی (به قول برخی دوستان) در مراسم حاج حسین انصاریان بیشتر است یا در مراسمات حضرات معصومین به ویژه حضرت باقر سلام الله علیهم بیشتر بوده؟ امام باقر سلام الله علیه و بسیاری از علما و سلف ما زندگی همانندی داشته اند. میتوان گفت اینها بچه ها را از مجلس منع می کرده اند؟ یا می توانیم بگوییم فرزندان اینها وحشت زدگی را تجربه کرده اند؟ میتوانیم با این نظرات روانشناختی، تجربیات بچه های کم سن و سال کربلا و زندگی اهل بیت را تبیین کرد؟ میتوانیم بگوییم اینها وحشت زدگی تجربه کرده اند؟ امکان دارد آن بزرگواران را استثنا کنید. اما قابل پذیرش نیست. اگر قرار باشد هر چیزی را نفهمیدیم استثنا کنیم دیگر الگو بودن آنان معنایی نخواهد داشت. پس باید تفسیر دیگری پیدا کرد. چون هیچکجا نداریم که فرموده باشند بچه ها را به مراسم نبرید. پس باید فکر دیگری کرد. مثل اینکه مشکل از ما والدین است که بچه هامون دیر به رشد عقلی نسبی میرسند.

#پاسخ پاسخ استاد سعادتمند: ضمن احترام به تبیین استاد هوشیاری، بنده نکات گفته شده در جواب دکتر صالحی رو دقیق تلقی میکنم. لذت بخش بودن مراسم برای کودکان خیلی مهمه که در فرض مزبور ما نیست. علاوه بر آن یعنی شما فکر می کنید بچه های آواره در صحرای کربلا وحشت زدگی را تجربه نکرده اند؟ مگر میشود تجربه نکرده باشند؟ حتما کرده اند. شما یک سوال ساده بنده رو جواب بدید که: وقتی کودک هنوز توان درک معانی انتزاعی را ندارد چطور میتواند رفتار های برخاسته از ان معنا را درک کند؟ وقتی کودک 5 ساله شاهد ضجه و صداهای بلند گریه باشد دیگر جایی برای تجربه مثبت نمی ماند

#پاسخ پاسخ استاد جمشیدی سلام دوستان چرا اصرار داریم که به همه‌ی کودکان، یک نسخه‌ی واحدی بپیچیم تفاوت در طبیعت و تربیت کودکان، یه امر طبیعی و پذیرفته شده‌است و آیا می‌شود تجربه‌ی شخصی خودمان را به همه‌ی کودکان تعمیم دهیم در نظر گرفتن واقعیتهای تربیتی زمان حاضر، خیلی راه‌گشا خواهد بود در اصل برگزاری مراسمات مذهبی شکی نیست ولی با توجه به ظرفیتهای رشدی و تربیتی نوع مراسمات متفاوت خواهد بود

#پاسخ پاسخ استاد محمدی شکیب باسلام پیشینه تاریخی این موضوع اندکی با دیدگاه مزبور در پیوند کودکان با چنین مجالسی متفاوت است وقتی مسایلی که رنگی از غم و اندوه دارند مطرح می شود ما معمولا سعی می کنیم کودکان را از آنها دور کنیم حتی از منظر روانشناسی برخی این موضع گیری دارند حال آنکه در سیره اهل بیت مشاهده می شود که آنها کودکان را با این مسائل و حقایق مواجه می ساختند وقتی خبر شهادت مسلم به سیدالشهدا میرسه حضرت این موضوع را از دختر کوچک ایشان پنهان نمیکنن و او را بر زانوی خود نشاندند و موضوع را مطرح می کنند همچنین حضرت زهرا داستان کربلا را به زینب شان زمانی که حضرت کودک بودندمطرح می کنند به نطر باتوجه به سبب پیوستگی و پیوند درونی با حقایق عالم معنا ،برای آینده کودکان به مصونیت دست می یابند و از همین دوران کودکی نقشی در ذهن آنها ایجاد می شود که گناه نکنن این موضوعات در ذهن کودک می ماند و فرداهای اورا تشکیل می دهد لذا به نظر می رسد باید بین تالملات عالم دنیوی و عالم معنا تفاوت قائل شد و اساسا قیاس اینها قیاس مع الفارق است البته پرواضح است که برای رسیدن به هدف فوق روشهای مختلفی وجود دارد مثلادر قالب نقاشی ،شبیه سازی،داستان،شعر و ... می توان عواطف کودکان را با این معانی معنوی و حقیقی گره زد خلاصه اینکه این مراسمات روش صحیح زندگی کردن و عامل شناخت صحیح است و چه بسا شاید در مواردی تنها راه آشنایی با حقیقت ناب زندگی و سعادت ؛همین انکسار قلبی در دوران کودکی باشد و نکته آخر اینکه طبق فرمایش امام کاظم در مناجات خود(... لاتخرجنی من مدار التقصیر ) باید به بچه ها اموخت که احساس نقصان و گناه در برابر معبود یکتا نه امری شایسته بلکه امری بایسته است که همواره خود عامل رشد و ترقی و کمال خواهی انسان مومن خواهد بود فتامل

#پاسخ پاسخ استاد طحانی که ارجاع به کتابشان(دختر امروز- مادر فردا) دادند:👇

فایل ورد عملکرد و گرایش های روانشناختی قلب که توسط استاد دکترحسینی نسب ( مشاور مرکز مشاوره حوزه علمیه زنجان) گرداوری شده است تقدیم به اساتید مشاور و روان شناس التماس دعا

#مناسبت استاد هادی 🌴 بسم الله الرحمن الرحیم 🌴 جُهَنی لقب «عبداللهِ ابن اَنیس انصاری» صحابی پیامبر (صلّى اللّه‌ عليه و آله) است. وى به جهت اینکه منزلش از مدینه دور بود از رسول خدا (صلّى اللّه‌ عليه و آله و سلّم) تقاضا كرد كه براى ورود به مدينه شبى خاص را براى او معين كند. پيامبر (صلّى اللّه‌ عليه و آله) نیز شب "بيست و سوم ماه رمضان" را تعيين كرد؛ از اين رو، اين شب «لَيلةُ الجُهَنى» (شب جُهَنی) نام گرفت. این داستان یکی از دلایلی است که باعث شده بسیاری از بزرگان، احتمال بیشتری بدهند که شب ۲۳ ماه رمضان، شب قدر باشد. 🕋 در این شب پر فضیلت پس از دعای برای امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و مومنان، ما را از دعای خیرتان محروم نفرمایید و کاستیها و تقصیرات ما را حلال بفرمایید.○* 🍃 دعاگویتان هستم🍃 با احترام مهدی هادی

نقد کلیپ دکتر اقبالی نسب پیرامون شب قدر