می دانند و تغییر ایجاد می کنند تغییر ایجاد می کنند که بدانند. @raveshetamadoni

چشم‏ انداز، مأموریت و ارزش‏ های مرکز تحقیقات پیشرفته تمدن نوین اسلامی @raveshetamadoni

‏‎برای تحقق #تمدن_نوین_اسلامی در حوزه فناوری های سخت ما به دو مسیر نیاز داریم، مسیر علمی و مسیر اکتشافی. متاسفانه در کشور ما مسیر اکتشافی هنوز خوب طی نشده...و بدتر از اون برای طی کردن مسیر اکتشافی از اساتید دانشگاه استفاده میشه....!! @raveshetanadoni

قانونگذاری توسط حاکمیت را می‌توان از مهم‌ترین آثار بشری به‌شمار آورد. آنها برای رسیدگی به مهمترین مشکلات جامعه استفاده می شوند و تأثیر مستقیمی بر حقوق انسان ها، سبک زندگی و سبک حکمرانی دارند. با این حال، برخلاف موفقیت های دیگر محصولات مانند رایانه، آنتی بیوتیک ها و تلفن همراه؛ قوانین عمدتاً در هدف خود که حل مشکلات اجتماعی است شکست خورده اند. نتیجه این شکست این است که جنگ، بحران های مالی، نرخ بالای جنایت، فقر و بی خانمانی و... همچنان گریبانگیر مردم در هر منطقه از جهان با وجود صرف #منابع هنگفت تحت نظارت و هدایت قوانین حاکمیت است. در پاسخ به مشکلات که هرگز حل نمی شوند، مجالس قانونگذاری قوانین بیشتری را ایجاد می کنند که به ابعاد، هزینه و پیچیدگی دولت می افزاید، اما برای بهبود وضعیت انسانی هیچ کاری انجام نمی دهند یا کار کمی انجام می دهند. نتیجه این روند شکست خورده، این است که مجموعه قوانین به قدری بزرگ و پیچیده شده است که "شناخت قانون" برای هرکسی غیرممکن شده و دولت ها باید قوانین را به طور انتخابی و با نقض حاکمیت قانون اجرا کنند. این هرج و مرج فزاینده قوانین، خود یک مشکل جدی اجتماعی است، زیرا حیات دولت‌هایی را که موظف به تأمین نظر شارع مقدس و حقوق مردم خود را دارند، تهدید می‌کند و به ظهور و رشد دولت‌های غیرالهی و مستبد کمک می‌کند تا قدرت، امتیازات و ثروت را برای حاکمان خود تضمین کنند. دو سوال پیش می آید. 1) علت شکست قوانین چیست؟ 2) برای بهبود عملکرد حل مسئله قوانین چه می توان کرد؟ پاسخ سوال اول اصلاح روش سنتی قانونگذاری است. پاسخ سوال دوم علم احکام (فقه نظامات) و قانون گذاری است.

کارکردها و ساختارهای جامعه علمی (علم به معنای عام) که نظام بنیادین و کلیدی برای تشکیل #تمدن_نوین_اسلامی است، می بایست در اولویت اول مبتنی بر عقلانیت ارزش گرا طراحی و معماری گردد. @raveshetamadoni

روش های بی ایمان سازی جوامع توسط دانشمندان غربی بعد از جنگ جهانی دوم دانشمندان غربی تحت "نظریه مدرنیزاسیون" به دنبال سکولاریزاسیون و بی دینی جامعه رفتند. آن ها بیان می کنند که سه عامل منجر به بی دینی جامعه می شود: تمایز اجتماعی، جامعه پذیری و عقلانی شدن. «تمایز اجتماعی فرآیندی است که توسط آن نقش‌ها و نهادهای تخصصی ایجاد می‌شوند. . . برای رسیدگی به ویژگی ها یا کارکردهای خاص» مانند آموزش، مراقبت های بهداشتی، رفاه، و غیره، که همه آنها قبلاً تحت یک نهاد (مذهبی) متحد شده بودند. جامعه پذیری فرآیندی است که طی آن زندگی کمتر توسط «جوامع نزدیک، یکپارچه و در مقیاس کوچک» و بیشتر توسط واحدهای بزرگتر، مانند «ملت» سازماندهی می شود. عقلانی شدن به تأثیر فزاینده کاوش عقلانی و تجربی اشاره دارد. این خود را به طرق مختلف نشان می دهد، از جمله توسعه فناوری (که «عدم اطمینان و در نتیجه اتکا به ایمان» را کاهش می دهد) و عقلانی کردن الهیات و اخلاق. از دیگر عوامل می توان به بازارسازی تا جدی که دین را نیز در بر بگیرد، اشاره نمود. @raveshetamadoni

بسم الله الرحمن الرحیم عنوان: نقشه جامع دستیابی به تمدن نوین اسلامی از نگاه فرارشته ‏ای کاربرد: سند... محل استفاده: نهادهای دولتی-خصوصی-حوزه علمیه قم نسخه 1.3 وضعیت: در حال تکمیل ‏شدن طراح: رضا کیانوش @raveshetamadoni

در دهه های اخیر پیشگامان حوزه طراحی مسیرهای جدیدی را باز کرده اند، که اغلب شامل تغییر از طراحی مصنوعات و محصولات به طراحی مشارکتی و تسهیل فرآیندهای جدید، خدمات، سیستم ها و شیوه های زندگی و حکمرانی است. @raveshetamadoni

عوامل و محرک های اصلی برای تحقق تمدن نوین اسلامی برای تحقق تمدن نوین اسلامی ما باید به ابعاد مختلف نگاه کنیم تا تغییرات در الگوهای سبک زندگی کل جامعه و سبک حکمرانی حاکمیت را درک کنیم… باید بفهمیم برای درک تغییرات الگوهای کل جامعه باید به دنبال چه چیزی در ابعاد مختلف باشیم. شاید بتوان هفت بعد برای آن در نظر گرفت: بعد اول: نگاه به بازیگران است! از نگاه مادی زدایی صرف در تمدن فعلی مبتنی بر مبانی دینی اسلامی باید پرسید که آیا تعداد بازیگرانی مانند مراکز دینی، شرکت‌های دانش بنیان، دانشگاه‌ها، نهادهای و سازمان های سیاستگذار و غیره در حال افزایش است؟ چگونه می توانیم از این تعداد بازیگر حمایت کنیم؟ ما برای تحقق تمدن نوین اسلامی به بازیگران بیشتری نیاز داریم که از پیشرفت در راستای نگاه الهی به زندگی حمایت کنند. بنابراین بازیگران یکی از ابعاد کلیدی هستند. بعد دوم: توسعه مفاهیم شناختی جدید است! برای کاهش پیچیدگی در جوامع خود، از مفاهیم شناختی مانند مدل های اکتشافی/ علمی مبتنی بر منابع دینی استفاده می کنیم. بعنوان مثال برای تحقق تمدن نوین اسلامی، ما به نقاط مرجع شناختی جدیدی نیاز داریم که تفکر، منابع و تصمیم گیری تمام اقشار جامعه ما را هدایت کند. من می‌خواهم در اینجا فقط روی دو مورد از این موارد تمرکز کنم: حلقه های میانی و نظریه نظام انقلابی در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی. بعد سوم: یکپارچه سازی سیاست ها! ما باید مفاهیم شناختی جدید و اهداف جدید پیشرفت را در الگوهای سیاست گذاری یکپارچه ایجاد نماییم. در کشور ما هنوز ترکیبی از سیاست هایی که به اهداف تمدن مادی و غیرمادی کمک می کند وجود دارد. این یک وضعیت ترکیبی است و هنوز جای برای کار زیاد است. بعد چهارم: دیدگاه های هنجاری جدید برای جامع است. در سال های گذشته مبنای پیشرفت در کشور ما تنها مبتنی بر حوزه اقتصاد بوده است. ولی الان نیاز به هنجارهایی جدید برای ایجاد تعادل بر اساس احکام الهی بین سه حوزه اجتماعی، فناوری و محیط زیستی داریم. و سه بعد بعدی شامل نوآوری، ایجاد بستر در سطح منطقه ای و جهانی و نهایتا تصویرسازی و روایت جدید است. @raveshetamadoni

نکات تحلیلی از مشاهدات علمی و تجربیات پژوهشی در آمریکا قسمت هفتم: تلفیق میان نگرش­های جزءنگر و کل­‌نگر چگونگی جمع میان نگرش­‌های تخصصی با نگاه­های کلی و جامع در شگردهای علمی و پژوهشی بسیار قابل توجه است که با فعالیت­های علمی گروهی از یک سو، و مطالعات میان­‌رشته­‌ای از سوی دیگر حاصل می­‌شود. نمونه این گونه مطالعات حتی در مطالعات بین الادیانی نیز دیده می­‌شود که نمونه آن فعالیت­‌های پژوهشی مرکز مسیحی، یهودی و اسلامی جی.تی.یو (Graduate Theological Union) در دانشگاه بِرکلی در کالیفرنیا (University of California, Berkeley) است که محققان مختلف در اسلام و یهودیت و مسیحیت در کنار هم پژوهش می­کنند. در واقع مسئله تکثرگرایی از جمله روشهای نهادینه شده در پژوهش است که به گونه‌های مختلفی رخ می­دهد؛‌ مثل رشته‌ها و تحقیقات میان‌رشته‌ای و مطالعات تطبیقی که به نحو بسیار پیچیده‌ای در حال گسترش است. به بیان دیگر ریز مسئله‌ها در یک منطق سیستمی، مورد مطالعه و تطبیق قرار می‌گیرد. در واقع موضوعات ریز و جزیی، مجموعه­‌های علمی را از کلی­‌نگری و کلان­‌اندیشی غافل نکرده است. یکی از مسایل بسیار درس­‌آموز و قابل توجه، محور قراردادن موضوعات کلان، برای گفتگوهای مختلف از منظرهای متفاوت است. نمونه این رویکرد در موسسه (IASC) درموضوع تقلیل گرایی (Reductionism) در سال 2007 و مدرنیته متأخر (Late Modernity) در سال 2008 بود. این موسسه با محور قرار دادن این موضوعات برای سمینارهای روز جمعه، زمینه را برای حضور اساتید مختلف از دپارتمان­های گوناگون آماده می­‌کرد تا آنها موضوع کلی مثلا تقلیل­‌گرایی، را از نظر تخصص خود ارائه نموده و آنگاه به نقدها و نظرات افراد حاضر در جلسه که خود از دپارتمان­‌های جامعه­‌شناسی، دین­‌شناسی، تاریخ، اقتصاد و علوم سیاسی بودند، پاسخ گویند. این گفت‌و‌گوها نگاه­‌های کلان و خرد را در کنار هم تقویت می‌کرد و زمینه­‌های نگرش ارتباطی و میان‌رشته‌ای را فراهم می‌آورد. @Habibollah_Babai

🖼#عکس_نوشت|رابطه تفکر سیستمی و میان رشتگی ➕ رابطه ميان «تفكر سيستمی» و «رويكرد ميان رشته‌ای» دوطرفه است. تفكر سيستمی در محيطی فرارشته‌ای و تلفيقی و در ضديت با نگاه تخصصگرا متولد شده و رشد كرده است. در مقابل ميان رشتگی نيز نتيجه تفكر سيستمی است. 🔅 بسياری از نويسندگان ميانرشتگی را معاصر و مقارن نظریه های مهم قرن بيستمی مانند نظريه سيستم های عمومی و نظريه سيستمهای پيچيده و... می‌دانند و معتقدند تفكر سيستمی منشأ تحول جنبش ميان رشته‌ای شده است. ◽️ چنانكه از تعريف ميانرشتگی مشخص است، موضوع مطالعات ميان رشته‌ای مساله‌ای «پيچيده» است و پيچيدگی را می‌توان به «مطالعه رفتار سيستمها» تعريف كرد. از همين جاست كه پای مفهوم «سيستم» به‌عنوان موضوع مطالعات ميان رشته‌ای باز می‌شود. ✍️ حجت الاسلام دکتر #علیرضا_قائمی_نیا مدیر #قطب_فلسفه_دین_اسلامی پژوهشگاه، برگرفته از نودمین شماره فصلنامه پژوهشی «ذهن» #برشی_از_مقاله 🆔 @iictchannel

از پیامدهای اجرای حکم امام خمینی در مورد سلمان رشدی؛می توان به افزایش ترس در سران تمدن غرب و دشمنان جمهوری اسلامی، افزایش اعتبار حکم ولی فقیه در مقیاس جهانی و بسترسازی برای حکمرانی جهانی تحت نظام ولایت اشاره کرد. @raveshetamadoni