🏴ای بهترین ذخیرۀ اربابِ بی کفن
ذُخرُ الحسین! نام تو را هم خدا گذاشت
🏴دریا اگر به مشک تو سقا وفا نکرد
دریایی از وفای تو را عشق جا گذاشت
🏴یاد حسین، آب روی آب ریختی
وقتی فرات تشنه لبان را رها گذاشت
🚩 تاسوعای حسينی روز يقين و وفاداری ، بر شيعيان جهان تسليت باد.
#دانشگاه_علوم_اسلامی_رضوی
@razaviac
🌱 جان نباشد جز خبر در آزمون
هر که را افزون خبر، جانش فزون🌱
(مثنوی مولانا)
🔆 فرارسیدن هفدهم مرداد روز خبرنگار، فرصتی گران مایه برای قدردانی و تجلیل از تلاشهای صادقانه، منتقدانه و حقیقت طلبانه خبرنگاران و اصحاب رسانه در مسیر روشنگری، شفافیت و رهیافت دسترسی آزاد به اطلاعات است.
🔆جامعه امروز بیش از هر زمان دیگری مشتاق آگاهی و دسترسی کامل و شفاف به اطلاعات است و در این بین انعکاس صحیح و سریع اخبار و اطلاعات جز با تلاش خبرنگاران ممکن نخواهد بود.
💐روز خبرنگار بر تمامی فعالان عرصه خبر و رسانه مبارک💐
▫️انجمن علمی علوم اجتماعی دانشگاه علوم اسلامی رضوی
متنخوانی رساله الحروف
دکتر فاطمه شهیدی
دوشنبهها ساعت ۸:۳۰ تا ۱۰
خانه اندیشهورزان علوم انسانی
از ۲۳ مرداد
ثبتنام:
https://ble.im/mrhedayati
۰۹۱۰۲۱۰۹۳۰۷
پژوهشکده علوم اسلامی بنیاد پژوهش های اسلامی با همکاری انجمن علوم اجتماعی دانشگاه رضوی برگزار میکند
🔶فقه مضاف(با محوریت فقه زیارت)ظرفیت ها و آسیب ها
🟢 ارائه کننده: آیت الله ابوالقاسم علیدوست
⚪ دبیر جلسه: حجت الاسلام والمسلمین سیدرضا شیرازی
⏱️چهارشنبه ۲۵ مرداد ساعت ۸ تا ۱۰
🕌دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ساختمان شماره ۲، تالار شیخ بهایی
🖤شهادت نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی «صلیالله علیه و آله» و سبط اکبر ایشان حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام بر همهی مسلمانان تسلیت باد.
#دانشگاه_علوم_اسلامی_رضوی
@razaviac
🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴
🖤شهادت ولینعمتمان، حضرت علیبنموسی الرضا علیه السلام بر عاشقان و زائرانش تسليت باد.
@razaviac
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
▫️حجت الاسلام پارسانیا
💢 در طول تاریخ حوزه های شیعی خصلت انقلابی داشتند.
#حوزه_انقلابی
#کلیپ
#استاد_پارسانیا
💠@parsania_net
مشهدآباد (1)
مشهد کجاست؟
مشهدآباد، قرار است سلسله یادداشت هایی باشد درباره ظرفیت ها، فرصت ها یا تهدید هایی که مشهدالرضا (ع) در دوره معاصر با آن روبه رو بوده و هست و خواهد بود. در این یادداشت ها سعی می کنم با محوریت مشهد و خراسان، مهم ترین موضوعاتی را که می تواند به بهبود و پیشرفت مشهد کمک کند، مورد پرسش قرار دهم. چندان مقید به ارائه راهکار نیستم؛ چون به استناد «حُسنُ السؤال؛ نصفالعلم»، راهکار را برآمده از طرح پرسش درست می دانم و به نظر می رسد ما درباره زیست شهری و ایده مدنیت در دوره معاصر، در ایران و به ویژه در مشهد، پرسش های درستی را طرح نکرده ایم.
به لحاظ تاریخی، ابن بابویه قمی، در عیون اخبارالرضا (ع)، فصلی را به مشهد اختصاص داده و سخن از مشهد رضوی به میان آورده است و متون تاریخی دیگری نیز نام مشهد را بر این سرزمین نهاده اند؛ اما «آباد»شدنِ مشهد به عنوان یک شهر محل سکونت، گویا بعد از تخریب توس در پسِ حمله میران شاه، پسر تیمور لنگ و مهاجرت مردمان توس به مشهد، در اواخر سده هشتم هجری رقم خورده است. در دوره صفویه با نظر به گرایش آن ها به تشیع، مشهدالرضا(ع) رونق بسیار زیادی گرفت و در زمان نادرشاه افشار، پایتخت ایران شد. تقریبا تا اواخر دوره افشاری، ساخت اصلیِ شهر مشهد قدیم، به لحاظ شهرسازی شکل گرفت و بسیاری از محلات قدیمیِ آن، سامان یافت. درباره مشهدِ قدیم، آثار بسیار نوشته شده و کسب اطلاع از آن، چندان دشوار نیست.
اما مشهد جدید یا مشهد معاصر که موضوع یادداشت های مشهدآباد است، باید به تناسب ایران جدید یا به تعبیر دقیق تر، ایران معاصر فهمید. ایران و به تعبیری جهان اسلام، از دوره قاجار، به ویژه از دوره ناصری، وارد مرحله جدیدی از تاریخ خود شده که به دوره معاصر مشهور است. دوره معاصر، در این معنا، نه به معنای صدسال یا یک قرن، بلکه ورود به «عصر» و تاریخی است که مختصات آن، با کلِ تاریخ گذشته، تمایزات جدی و ماهوی دارد و مسائل متفاوتی نسبت به گذشته برای آن طرح کرده است. برای درک این تفاوت، بحث های عمیق فلسفی و نظری صورت گرفته، اما می توان با قدری تأمل در شرایط زندگی انسان های هزار سال گذشته و اکنون، این تمایز عظیم را دریافت. گسترش فناوری، شکل گیری دولت-ملت های مدرن، فروپاشی الگوی سلطنت و فراگیری جمهوری و مردم سالاری، سکولارشدنِ سبک زندگی انسان، شیفتگی به دستاوردهای جهان غربی، گسترش علوم جدید غربی به جای علوم سنتی، گسترش رسانه و فضای مجازی و نظایر آن ها آن قدر واضح و مشهود است که جای بحثی درباره تمایز ماهوی دوره معاصر از دوره گذشته باقی نمی گذارد.
با این حال مشهد، به دلیل آنکه هویت و بنیانِ شهریِ آن بر مشهدِ حضرت رضا (ع) بنا نهاده شده است، بیشتر اقتضائات دوره معاصر را در ساخت شهری اش متجلی می سازد و اغلب تضادهایی را که اهل نظر درباره مواجهه جهان سنتیِ ما با دنیای مدرن غربی مورد تأمل قرار داده اند، می توان در وضعیت معاصر این شهر مذهبی مشاهده کرد. در یادداشت های بعدی، درباره این اقتضائات معاصر در مکان زمانِ مشهدالرضا (ع) با نظر به موضوعات پایتخت فرهنگی معنوی جهان اسلام، توسعه و پیشرفت، عدالت خواهی، هویت، تکنوکراسی، نهاد علم، زیارت و گردشگری، زبان و ادبیات، صنعتی شدن، آسیای مرکزی و تمدن نوین اسلامی به طرح پرسش خواهم پرداخت. ما تا نتوانیم به طور جدی درباره تحول سترگی که در دوره معاصر (دست کم از اواسط دوره قاجار) به تجربه آن نشسته ایم، فکر کنیم، راه حلی برای برون رفت از مشکلات فعلی مشهد نخواهیم یافت.
https://shahraranews.ir/fa/publication/content/14331/383847
مسأله خودآگاهی و نبود روایت معقول بومی از واقعیت های معاصر
این روزها در هر حوزه ای مسائل و رخدادهای مختلفی ذهن ما را درگیر خود میکند که در قبال هر کدام موضع متفاوتی داریم اما سوال اینجاست که هر کدام از این مسائل چگونه شکل گرفته، تا چه اندازه با واقعیات موجود همخوانی دارد ،روایت ما از آنها چطور ساخته شده و این روایت ها چه نسبتی با هویت فرهنگی و تاریخی ما برقرار می کند؟ مبنای هر پاسخی به این سوالات در خودآگاهی ما نهفته است. خودآگاهی از اکنون خود که در نسبت پیوسته با هویت یابی تاریخی و چشم انداز آینده است. مسأله ای که فقر آن در جامعه ما چه در نوع کنش گری عاملیت ها و چه در کیفیت کارکرد ساختارهای مختلف اجتماعی بازتاب یافته و فقدان روایت منسجم و معقول از پدیده ها و مسائل معاصر را به دنبال داشته است.
نتیجه چنین امری نوعی انفعال از خودبیگانگی و مصرف زدگی فزاینده ای است که ابعاد بسیاری از زندگی امروز مارا در ساحات مختلف علمی ،اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و.... فرا گرفته است تا آنجا که مسائل دغدغه ها و اولویت های فکری و زندگی ما و حتی نوع پاسخگویی به آن ها متأثر از روایت های بیرونی است که در قالب رسانه های جمعی و اجتماعی بازنمایی می شود.
در شرایط ضعف حافظه فرهنگی غفلت از ظرفیت های بومی و نبود روایت معقول از واقعیتهای جاری طبیعی است که روایت های رقیب فرهنگی و سیاسی جایگزین شده و هر کدام به نوعی پاسخگوی چالش های هویت یابی جوان امروز باشد که ثمره آن یک هویت التقاطی ومتناقض است.
شواهد این امر نه فقط در مصرف فرهنگی ما که حتی درنوع موضع گیری ما نسبت به رخدادهای سیاسی مشهود است
چگونه است که بسیاری در مواجهه با تهاجمات بی سابقه غرب به افغانستان، عراق فلسطين و يمن سكوت میکنند و در مسأله اوکراین مواجهه فعال دارند یا چگونه است که برخی شعار ایران دوستی و باستان گرایی می دهند اما گرایش حداکثری به غرب دارند یا شعار عرب ستیزی میدهند و مصرف کننده فعال شبکه های سعودی
هستند؟ دلیل این امر روشن است چون اساسا روایت و قصه روشنی از تحولات جهانی و ماهیت وقایع پیرامونی نداریم
خودآگاهی و متعاقبا برخورداری از چشم اندازی روشن در چارچوب روایتی منسجم از ایران آینده شرط لازم در مواجهه معقول با مسائل نوپدید و پاسخگویی به آنهاست.
#خودآگاهی #هویت_ایرانی_اسلامی
#حافظه_فرهنگی
#ایران_آینده
بیانات رهبر انقلاب در دانشگاه علوم اسلامی رضوی،(۱۳۶۴/۰۶/۱۱).
✅ مطالبه تدابیر گمشده
❓واقعاً پاسخ جریان انقلابی در باره این تدبیر و مطالبه سی و هشت سال قبل رهبر انقلاب چیست ؟
🔺 فرمایشات مهم ۳۸ سال قبل رهبری و ۱۲ سال زمانی که از مجموع ۵۰ سال، برای ما باقی مانده است:
🔸 ما به بازنگری در تمام ابواب و کتب فقهیه احتیاج داریم. فقه غنی و سرشار و ارزشمند ما که خیلی انصافاً فقه قوی و استدلالی و عمیقی است، یک عیب دارد، آن عیب را شماها باید برطرف کنید. آن عیب، عبارت است از اینکه این فقه برای این صورت و این فرض نوشته شده که یک حکومت ظلمی جوری بر سر کار باشد که بر خلاف «ما أنزلالله» دارد حکم میکند و اجرا میکند، یک عده شیعهٔ مستضعف مظلوم هم یک گوشهای زندگی میکنند. این فقه، دستورالعمل آن عده شیعهی مستضعف مظلوم است. فقه حکومتی نیست؛ در تنقیح و تحقیق فقه کنونی ما، روزگاری که این فقه بخواهد نظام جامعه را اداره بکند پیشبینی نشده؛ ... این عیب را شما باید برطرف کنید. شما باید یکبار دیگر، از طهارت تا دیات، نگاه کنید و فقهی استنباط کنید برای حکومتکردن.
🔸 ما میخواهیم الآن حکومت کنیم، بر مبنای فقه اسلام. اسلام، اقتصاد دارد، روابط اجتماعی دارد، سیاست مالی دارد، سیاست پولی دارد، روابط خارجی دارد، جنگ دارد، صلح و مذاکره دارد، آتشبس موقت دارد، نظام کارگری وکارخانه دارد، مسائل حکومتی دارد، قانونگذاران دارد، مدیران دارد، بیعت دارد، اولوالامر دارد، اطاعت از اولوالامر دارد، ارتش دارد، سلسله مراکز دارد؛ اینها در اسلام هست، مگر میشود بگویید نیست؟ خیلی خب پیدا کنید ببینیم. باید کاری کنید که وقتی کسی رسالهٔ عملیه را باز کرد، بداند چرا مالیات دارند میگیرند و چهجوری باید بگیرند و اگر نگیرند چگونه میشود و بقیهٔ چیزهای دیگر. از اسلام باید اینها استقصاء بشود. این کار را شما باید بکنید.
🔸 ۵۰ سال وقت داریم ما برای این کار؛ بنده نمیگویم اینها را شما سهچهارساله درست کنید، ۵۰ سال وقت دارید؛ ۵۰ سال، زمان زیادی است، اما این کار هم بسیار کار عظیمی است. اگر شما قدم اول را برنداشتید قدم پنجاهم برداشته نخواهد شد، این را بدانید. امروز ما داریم حکومت میکنیم، اداره میکنیم کشور را، اما این ادارهٔ امروز ما، با ناشیگری، با بیاطلاعی، با عدم تجربه، با ندانستن نظر اسلام در بسیاری از موارد همراه است. همین مقدارش است که در دنیا این غوغا را به پا کرده، همین مقدارش است که قدرتها را از ما میترساند، اگر آنجور کامل و صحیحش بود ببینید چه میشد. (بیانات در دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ۱۳۶۴/۰۶/۱۱).