شورای قرآن استان کرمانشاه :
فضة خادمه، نمونه تکلم با قرآن
در طول تاريخ اسلام، زنان نيز سهم مهمي در فراگيري و آموزش قرآن کريم داشتهاند. از ميان آنها ميتوان به فضّه، خادمه حضرت زهرا (س)، اشاره کرد. پيامبر(ص) او را براي کمک به دخترشان انتخاب کردند. فضه از نظر ايمان، تقوا و زهد در جایگاهی عالي داشت و ارادتش به رسول خدا (ص) و اهل بيت او معروف و مشهور بود. وي شاگرد حضرت زهرا(س) نيز بوده و تحت تربیت اسلامي ایشان قرار داشت.
در شرح حال آن بانوي باکرامت نقل شده است که ایشان علاوه بر حفظ کردن قرآن ، به کمک آيات و عبارات نوراني، مقصود و منظور خود را به مخاطب منتقل ميکرده و در حقيقت با استفاده از آيات کريمه سخن میگفتهاست.
حکایتی معروف دربارة ایشان نقل شده که نشاندهندة فضیلت این بانوی بزرگوار است.(بنا به تجربة نگارنده ثابت شده که نقل این حکایت در ایجاد انگیزه برای حفظ کردن قرآن مؤثر است.)
المَرأهُ المتکلّمهُ بالقرآن؛زنی که به زبان قرآن سخن می گفت.
عبدالله بن مبارک می گوید: «عازم سفر حج و زیارت قبر پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بودم.در میانة راه سیاهی دیدم. متوجه شدم پیرزنی است که چادری پشمی برسردارد. پس گفتم : السلام علیک و رحمه الله و برکاته. او گفت :سَلاَمٌ قَوْلاً مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ
“سلام و تحیت ، این سخنی از جانب خداوند رحیم است.”
﴿يس، ۵۸﴾
به اوگفتم: خداوند تو را مورد رحمت قرار دهد، اینجا چه می کنی؟ گفت: مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلاَ هَادِيَ لَهُ
﴿الأعراف، ۱۸۶﴾
«هرکسی را که خدا گمراه کند، هیچ هدایتگری برای او نخواهد بود.» دانستم که راه را گم کرده است.
به او گفتم: مقصدت کجاست؟گفت: سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَکْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ (۱)
﴿الإسراء، ۱﴾
«منزه است کسی که بندة خود را در یک شب از مسجدالحرام به دورترین مسجد برد.» فهمیدم اعمال حج را انجام دادهاست و به سوی بیت المقدس می رود.
به او گفتم: از چه زمانی در اینجا هستی؟ گفت: ثَلاَثَ لَيَالٍ سَوِيّاً
﴿مريم، ۱۰﴾
«سه شب کامل.»
گفتم: غذایی برای خوردن همراهت نمیبینم.گفت: «او مرا می خوراند و می نوشاند.»
به او گفتم: با چه وضو می گیری؟گفت : فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً
و اگر آب نيافتهايد ، پس بر خاكى پاك تيمّم كنيد
﴿النساء، ۴۳﴾
به او گفتم: من غذا دارم، میل داری؟ گفت: ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّيَامَ إِلَى اللَّيْلِ سپس روزه را تا [ فرا رسيدن ] شب به اتمام رسانيد . ﴿البقرة، ۱۸۷﴾
گفتم : الآن ماه رمضان نیست.گفت: وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَيْراً فَإِنَّ اللَّهَ شَاکِرٌ عَلِيمٌ (۱۵۸)
و هر كه افزون بر فريضه ، كار نيكى كند ، خدا حق شناس و داناست .
﴿البقرة، ۱۵۸﴾
گفتم: افطار در سفر برای ما آزاد است . گفت: وَ أَنْ تَصُومُوا خَيْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۸۴)
و اگر بدانيد ، روزه گرفتن براى شما بهتر است .
﴿البقرة، ۱۸۴﴾
گفتم: چرا آنگونه که با تو سخن می گویم، با من سخن نمی گویی؟ گفت: مَا يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلاَّ لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ (۱۸)
﴿ق، ۱۸﴾
«هیچ سخنی را انسان تلفظ نمی کند، مگر اینکه نزد او فرشته ای مراقب و آماده است.»
گفتم: ازکدام قبیله ای؟ گفتوَ لاَ تَقْفُ مَا لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤَادَ کُلُّ أُولٰئِکَ کَانَ عَنْهُ مَسْئُولاً (۳۶)
و چيزى را كه بدان علم ندارى دنبال مكن ، زيرا گوش و چشم و قلب ، همه مورد پرسش واقع خواهند شد .
﴿الإسراء، ۳۶﴾
گفتم : اشتباه کردم؛ مرا حلال کن .گفت: قَالَ لاَ تَثْرِيبَ عَلَيْکُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَکُمْ وَ هُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ (۹۲)
[ يوسف ] گفت : « امروز بر شما سرزنشى نيست . خدا شما را مىآمرزد و او مهربانترين مهربانان است . »
﴿يوسف، ۹۲﴾
گفتم : می خواهی تو را سوار بر شترم کنم تا به کاروان برسی ؟ گفت: وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ
﴿البقرة، ۱۹۷﴾
راوی میگوید: هنگامیکه خواست سوار شود گفت : قُلْ لِلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَ يَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذٰلِکَ أَزْکَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُونَ (۳۰)
به مردان با ايمان بگو : « ديده فرو نهند و پاكدامنى ورزند ، كه اين براى آنان پاكيزهتر است ، زيرا خدا به آنچه مىكنند آگاه است . »
﴿النور، ۳۰﴾
من نیز نگاهم را کوتاه کردم و به او گفتم که سوار شود.وقتی خواست سوار شود، شتر رم کرد و لباس آن زن پاره شد. گفت: وَ مَا أَصَابَکُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَيْدِيکُمْ
و هر [ گونه ] مصيبتى به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست
﴿الشورى، ۳۰﴾
به او گفتم: صبر کن تا شترم را ببندم.گفت: فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيْمَانَ
پس ما به سليمان فهمانديم ﴿الأنبياء، ۷۹﴾
پس شتر را بستم و به او گفتم: سوارش شو. وقتی سوار شد، گفت: سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هٰذَا وَ مَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ (۱۴)
« منزه است کسی کهاین (مرکب ) را برای ما مسخر نمود در حالی که ما بر آن توانا نبودیم و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان بازخواهيم گشت . »
﴿الزخرف، ۱۳و۱۴﴾
راوی گوید: در حالیکه افسارشتر را گرفتهبودم و با سرعت حرکت می کردم، ا صدای بلند فریاد می زدم. گفت: وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِکَ وَ اغْضُضْ مِنْ صَوْتِکَ
و در راهرفتنِ خود ميانهرو باش ، و صدايت را آهسته ساز
﴿لقمان، ۱۹﴾
من نیز آرام آرام راه رفتم و زیر لب اشعاری را زمزمه می کردم. گفت:
فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
هر چه از قرآن ميسّر مىشود بخوانيد ﴿المزمل، ۲۰﴾
به او گفتم: خیری کثیر به تو داده شدهاست .گفت: إِنَّمَا يَتَذَکَّرُ أُولُوا الْأَلْبَابِ
تنها خردمندانند كه می فهمند .
﴿الرعد، ۱۹﴾
هنگامی که کمی با او رفتم، گفتم : آیا همسرداری؟ گفت : ” يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاَ تَسْأَلُوا عَنْ أَشْيَاءَ إِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ اى كسانى كه ايمان آوردهايد ، از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد شما را اندوهناك مىكند مپرسيد
﴿المائدة، ۱۰۱﴾
ساکت شدم و دیگر با او سخن نگفتم تا اینکه او را به قافله رساندم. به او گفتم : این قافله است؛ چه کسی را در آن داری؟گفت : الْمَالُ وَ الْبَنُونَ زِينَةُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا)
مال و پسران زيور زندگى دنيايند ﴿الكهف، ۴۶﴾
فهمیدم که فرزندانی در قافله دارد. گفتم: کارشان در سفر حج چیست ؟ گفت : وَ عَلاَمَاتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ (۱۶)
و نشانههايى [ ديگر نيز قرار داد ] ، و آنان به وسيله ستاره [ قطبى ] راهيابى مىكنند .
﴿النحل، ۱۶﴾
گفتم : چه کسی را در آن داری؟ گفت: وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلاً (۱۲۵)
﴿النساء، ۱۲۵﴾
وَ کَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَکْلِيماً
﴿النساء، ۱۶۴﴾
يَا يَحْيَى خُذِ الْکِتَابَ بِقُوَّةٍ وَ آتَيْنَاهُ الْحُکْمَ صَبِيّاً (۱۲)
﴿مريم، ۱۲﴾
«و خداوند ابراهیم را به دوستی خود برگزید» ،«خداوند با موسی سخن گفت»، «ای یحیی، کتاب را با قدرت بگیر.»پس صدا زدم: ای ابراهیم ، ای موسی، ای یحیی. ناگهان جوانهایی مانند قرص ماه بیرون آمدند.
وقتی که مستقر شدند، آن زن گفت فَابْعَثُوا أَحَدَکُمْ بِوَرِقِکُمْ هٰذِهِ إِلَى الْمَدِينَةِ فَلْيَنْظُرْ أَيُّهَا أَزْکَى طَعَاماً فَلْيَأْتِکُمْ بِرِزْقٍ مِنْهُ
﴿الكهف، ۱۹﴾
«کسی از میان خود را با این پول به شهر بفرستید تا ببیند کدام غذا پاکیزه تر است ، از آن روزی برایتان فراهم کند.» یکی از آنها رفت و غذایی خرید و در مقابل من قرار داد. آن زن گفت : کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِيئاً بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ
﴿الحاقة، ۲۴﴾
«بخورید و بیاشامید گوارایتان باد که این پاداش اعمال ایام گذشته شماست .»
گفتم : از این غذا نمی خورم تا اینکه موضوع این زن را به من بازگو کنید . گفتند : این زن مادر ماست. چهل سال است که جز با قرآن سخن نمی گوید؛ مبادا که بلغزد و خداوند رحمان بر او خشم گیرد . منزه است کسی که بر هر کاری قادر است . پس گفتم : ذٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
﴿الحديد، ۲۱﴾
« این فضل خداست که به هر که بخواهد، می دهد و خداوند صاحب فضل بزرگ است.»
از احسان سلیمانی
http://eitaa.com/joinchat/210698545C3e1308cb97
💢 چرا ظریف را باور کردیم!؟
✔ مرور یک #جنگ_روانی
#جواد_ظریف
#جنگ_روانی
#زبان_بدن
#انتخابات
#استوری
#تکنیک_دروغ_بزرگ
#توسل_به_عدد_و_رقم
#ریاست_جمهوری
#محمدباقر_عباسی
✅کانال رسالت👇
https://eitaa.com/joinchat/977600965Cafac50f482