چطور تنبلیو ازبین ببریم؟واینکه اگر شخصی خداوندو قبول داره،دوسشداره،نمازم همه فوایدشو میدونه ولی در عمل ضعیفه چیکار کنه؟ ✅برای انجام دادن هر عملی، احتیاج به انگیزه داریم. اگر کسی بتواند چرائي انجام کاری را درک کند،‌ قطعا انجامش خواهد داد. این یک مسئله فطری ست که خداوند انسان را ذاتا طوری خلق کرده که به دنبال جلب منفعت و دفع مضرت از خود است.اعتقاد واقعی به خدا و معاد باعث می شود که انسان برای رسیدن به بهشت و دوری از دوزخ هم که شده، اعمالش را به درستی انجام دهد. اما اینکه می فرماییددر عمل ضعیف هستید، به این دلیل است که بین علم و باور تفاوت وجود دارد. بسیاری از ما نسبت به خدا و عالم معاد علم داریم و می دانیم که باید پاسخگوی اعالمان باشیم. اما حقیقت اینست که این فقط در مرحله علم است و باور واقعی نداریم. اگر باور داشتیم، قطعا رفتارمان تغییر می کرد.استمرار در عمل، باعثِ تقویت علم شده و علم را به باور تبدیل می کند. در تفاوت علم و باور امام خمینی رحمه الله علیه مثال جالبی دارند که مسئله را کاملا روشن می کند. تمام ما انسان ها علم داریم و میدانیم که کاری از مرده ها ساخته نیست و نمی توانند به انسان آسیبی برسانند؛ با اینحال هیچکس حاضر نیست شبی را در کنار یک میت به صبح برساند. اما مرده شورها به دلیل مداومت بر بودن با اموات، این علمشان به باور تبدیل شده، بنابراین از بودن کنار مرده ها هیچگونه هراسی نداشته و کاملا برایشان عادی و طبیعی ست. اگر ما علم به بودن در محضر خداوند را مرتب به خودمان یادآوری کرده و عملمان را هم مطابق با آن کنیم، این علم به باور تبدیل می شود. به طور طبیعی اینکار در ابتدا به نظر سخت رسیده و ذهن انسان مرتب پراکنده می شود. مهم اینست که هر وقت متوجه شدیم، دوباره به حالت قبلی برگردیم. با استمرار بر این عمل، کم کم علم به باور تبدیل شده و حالت توجه و مراقبه دائمی برای انسان به حالت ملکه در می آید. و هرچه انسان حالت مراقبه بیشتری پیدا کند، عملش بهتر و انجام عمل برایش ساده تر خواهد شد. @khanjanidroos

من می خوام بدونم به کدام طرف خوابیدن ثواب انبیا و اولیا را دارد و کدام قسمت بدین بایست به طرف قبله باشد سر یا پاها؟ عبد اللَّه بن احمد بن عامر طائى از امام رضا (ع) و او از پدرانش نقل مى‏کند که حسین بن على (ع) فرمود: "على بن ابى طالب (ع) در مسجد کوفه بود که مردى از اهل شام به پا خاست و از او مسئله‏هایى پرسید، در میان سؤال‏هاى او یکى هم این بود که گفت: به من خبر بده که خوابیدن چند نوع است؟ فرمود: خوابیدن بر چهار وجه است: پیامبران بر پشت مى ‏خوابیدند، چشمانشان نمى‏خوابید و در انتظار وحى خدا بودند، و مؤمن بر پهلوى راست و رو به قبله مى‏خوابد و پادشاهان و فرزندان آنها بر پهلوى چپ مى‏خوابند تا آنچه خورده‏اند گوارا گردد و شیطان و برادرانش و هر دیوانه و مریض به روى خود مى‏خوابند". در مورد بخش دوم سوالتان نیز باید عرض کنم: رو به قبله خوابیدن به عنوان یک عمل مستحب که در روایات مورد سفارش قرار گرفته است به گونه ایست که هنگام خوابیدن انسان بر پهلوی راست بخوابد و در این هنگام صورت و جلوی بدن انسان رو به قبله قرار گیرد (شبیه حالتی که انسان را در قبر قرار می دهند). @Khanjanidroos

نوع حرف زدن شما با فرزندتان... تبدیل به «ندای درونی» او می شود که مدام با خود در ذهنش مرور می‌کند و تا همیشه با او همراه است؛ پس طوری با او حرف بزنیم که از مکالمه با خود لذت ببرد.... @khanjanidroos

‍ آرامش یعنی میان صدها مشکل خیالت نباشدلبخند بزنی😊 چون می دانی خدایی داری که هوایت را دارد که با بودنش همه چیز حل می شود...🌸🍃 #شب_زیباتون_پراز_آرامش😊🌸🍃 @Khanjanidroos

از #ابرازمحبت نسبت به یکدیگر دریغ نکنید.... ابراز محبت به‏ موقع در زندگى مشترک، #نشاط و #طراوت و #علاقه را به دنبال خواهد داشت و به #پایداری_زندگی شما کمک فراوانی خواهد کرد. @khanjanidroos

🌾🌾🌾⭐🌾🌾🌾 کسی که راه بودن وکلاس بودن هستی رااحساس می کند! دیگر بی حساب نمی گوید! نمی شنود! نمی بیند! وانجام نمیدهد!!!! @khanjanidroos

در محبت یا گفت وگو حد نگه دار،تا آنجا که هنوز به جمله هایی از تو مشتاق هستند،،،،،،، خاموشی تو شیرین است. دلزدگی ،حتی از محبت نفرت انگیز است. به همان اندازه محبت واقبال داشته باش که طرف تو نیاز دارد،نه به اندازه ای که تو نیاز داری.هنگام راحتی وانس؛در دل بهار زندگی از پاییز هم یادی بکن.این توجه،تعلق ودلبستگی را ضعیف میکند وتورا آماده می سازد وبرای حوادث،مصونیت میبخشد. استاد علی صفایی ره @khanjanidroos

حکایت (درويش) درویشی کودکی داشت که از غایت محبّت، شبْ پهلوی خویش خوابانیدی. شبی دید که آن کودک در بستر می نالد و سر بر بالین می مالد. گفت: ای جان پدر چرا در خواب نمی روی؟ گفت: ای پدر! فردا روزِ پنج شنبه است و مرا متعلّما (درس های) یک هفته پیشِ استاد عرضه می باید که از بیم در خواب نمی روم مبادا که درمانم. آن درویش صاحب حال بود.این سخن بشنید نعره ای زد و بی هوش شد. چون با خود آمد گفت: واویلا، وا حَسْرَتا؛ کودکی که درسِ یک هفته پیش معلّم عرض باید کرد شب در خواب نمی رود! پس مرا که اعمالِ هفتاد ساله پیش عرشِ خدا در روز قیامت بر خدایِ عالم الاَسرار عرضه باید کرد حال چگونه باشد؟😭😭 @khanjanidroos