فرازهایی از مناجات شعبانیه 🍃إِلَهِي انْظُرْ إِلَيَّ نَظَرَ مَنْ نَادَيْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَأَطَاعَكَ‏ معبودم! به من، به چشم کسی نگاه کن که او را خوانده ای و اجابتت کرده است. دعوتش کرده ای و آمده است. کسی که راهش انداخته ای، و راه افتاده است. کسی که یاریش کرده ای و اطاعتت کرده است 🍃يَا قَرِيباً لاَ يَبْعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ يَا جَوَاداً لاَ يَبْخَلُ عَمَّنْ رَجَا ثَوَابَهُ‏ ای یار نزدیکی که از دلبر خود دوری نمی کند و ای بخشنده ای که به امیدوار خود، بخل نمی ورزد و ای کریمی که دست تمنا را رد نمی کند. 🍃إِلَهِي هَبْ لِي قَلْباً يُدْنِيهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِسَاناً يُرْفَعُ إِلَيْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَراً يُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ‏ خدایا! به من قلبی ببخش، که با بال اشتیاق به سوی تو پر کشد. زبانی از جنس صداقت و راستی عطا کن که در آسمان پذیرش تو اوج بگیرد. و دیده ای عطا کن که شایستگی اش، به تو نزدیکش کند، به سمت تواش بکشاند. @khanjanidroos

القابی که حضرت عباس به آنها شناخته می شوند 🍃قمر بنى ‏هاشم: بهره‏ مندى بسيار حضرت عباس از جمال و جلال و سيماى سپيد و زيبا و سيرت سبز و نورانى، زمينه ‏ساز اين لقب است. 🍃باب الحوائج: كريمى از دودمان كريمان كه چون حاجتمندى سوى او روى كند، خواسته‏ هايش را برآورده مى ‏سازد. 🍃طيار: بيانگر مقام و عظمت‏ حضرت عباس ع در فضاى عالم قدس و بهشت جاودان است. 🍃الشهيد: شهادت، كه نشان نمايان حضرت ابوالفضل ع است و در چهره حيات او درخشندگى بسيار دارد، زمينه ‏ساز اين لقب است. 🍃سقا: دلاورى حضرت عباس در صحنه هاى حيرت‏ آور آب‏رسانى به تشنگان، سبب اين لقب شد. 🍃عبد صالح: لقبى كه امام صادق ع در زيارت عموى گرانقدرش بدان اشاره دارد. 🍃سپه سالار: صاحب لواء يا سپه سالار لقب بزرگترين شخصيت نظامى است و عباس در روز عاشورا اين لقب را از آن خود ساخت. 🍃پرچمدار و علمدار: يادآور دلاورى و حفظ لشكر در برابر دشمن است. علمدارى حضرت عباس ع اين لقب را برايش به ارمغان آورد. 🍃صابر: صبر و پایداری حضرت عباس در سخت ترین عرصه ها و رویارویی خشنودانه ایشان با مصیبتها که برخاسته از دوستی بی شائبه حق و آزادی از دامهای دنیایی بود سبب این لقب شد. @Khanjanidroos

امام سجاد علیه السلام در دعایشان می فرمودند : « …. ایُ الحالَینِ اَحَقُّ بِشُکرِ لَکَ وَ اَی الوَقتَین اَولی بِحَمد لَکَ ، اوقتُ الصِّحه الُتی هَنّا تَنی فِیها طَیِّبات رِزقِکَ وَ نَشَطتَنی بِها لابتغاءِ مرضاتکَ و فضلکَ و قوَّیتنی مَعها علی ما وَفَّقتنی لَه مِن طاعَتک ام وقتُ العِلَّهِ الَّتی مَحَصتَنی بِها وَالنِّعم الَّتی اَتَحَفتنی بِها تَخفیفاً لما ثَقُلَ به علی ظهری مِن الخَطیئات وَ تطهیراً لما انغَسمتَ فیه مِن السَّیئاتِ و تَنبیهاَ لتناولِ التوبه و تذکیراً لمَحو الحَوبهِ بقَدیمَ النعمهُ … » کدام حال و روز برای شکر گذاریت سزاوارتر و کدامین زمان برای ستایشت شایسته تر است ، آیا هنگام سلامتی که روزی های پاکیزه ات را گوارایم ساختی و برای طلب رضا و بخششت نیرو دادی و توان توفیق فرمانبری به من عطا نمودی یا ساعت بیماری که مرا به وسیله ی آن خالص کرده و نعمت هایی پیشکش فرمودی ، تا بار سنگین گناهانم سبک شده و از پلیدی هایی که مرا فرا گرفته پیراسته شوم و هشداری برای توبه و یادآوری نعمت های گذشته برای از بین بردن گناهان باشد . @khanjanidroos

بهار من .... یا بن الحسن ... با آمدن تو شکفتن دوباره ی من آغاز میشود... پس بیا و مرا طراوتی دوباره ده ... اللهم عجل لولیک الفرج بحق حسین بحق ابالفضل بحق سجاد علیهم السلام @khanjanidroos

امام خمینی( ره )؛ «۱۲ فروردین، روز نخستینِ حکومت الله و از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ماست، ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند.» #روز_جمهوری_اسلامی_ایران #کمالگرا_باشید @khanjanidroos

✅در حديث قدسي فرموده محبت من ودوستي دنيا در يک دل جمع نمي شود ، چگونه در اين دنيا زندگي کنيم ودوستي دنيا را در دل نداشته باشيم وچگونه دنيا در نظرم پست بيايد مثلا من که خانه خريدم اگر دنبال وسايل زيبا براي خانه روم دوستي دنيا رودارم يا اينکه بايد به حد ضرورت اکتفا کنم کلا چگونه حب دنيا رو ازدلم بيرون کنم ؟ اسلام دینی است که برای همه زوایای زندگی بشر برنامه دارد و تعادل در همه امور را به پیروان خود توصیه می نماید. از طرفی استفاده و بهره‏ مشروع از نعمت هاى الاهى و زیبایی هاى زندگى را جایز دانسته، و به پیروانش دستور مستقیم می دهد که از مواهب دنیا استفاده کنند؛ و از سویی دیگر اسراف و زیاده ‏روى و ضایع نمودن نعمت ها را ناشایست و ناروا مى ‏داند. چیزی که در اسلام به شدت مذمت شده و افراد را نسبت به آن هشدار می دهند، دلبستگی به مواهب دنیاست و نه استفاده کردن به اندازه و به جا. اسلام به انسان اجازه داده و توصیه کرده که به کسب حلال مشغول باشد و به آن مقداري كه لازم دارد و نياز اوست، در حد شأن و مرتبه خود مصرف كند. همه مي توانند خانه، ماشين و لباس و ... در شأن خود تهيه نمايند و حتی اگر در صورت توان، از مقدار لازم بخل بورزد و خانواده خويش را در سختي قرار دهد، نيز مورد مذمت قرار مي گيرد. اما تعلق و دلبستگی به دنیا یعنی دنياخواهي، دنياطلبي، دنياپرستي و دلباختن به دنيا؛ مورد نكوهش است و در قرآن غالباً از آن با تعبير «يريد الدنيا» ياد مي‌شود: مَن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاء لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْلاهَا مَذْمُومًا مَّدْحُورًا[سوره مبارکه اسراء، 18]؛ فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا * ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ[نجم، 29 و 30]. كساني كه به اين دنيا دل‌بسته‌اند، آدم‌هاي ناداني هستند كه زندگي ابدي را فراموش کرده‌اند و خيال مي‌کنند هر چه هست، همين زندگي چند روزه گذرا و توأم با بازيچه‌ها، سرگرمي‌ها و قراردادهاي دنيايي است. دلبستگي به دنيا مذموم است، نه ذاتِ حياتِ دنيا. بديِ دنيا به خاطر آن است كه من دل به آن مي بندم، آخرت را فداي آن مي‌کنم و مي‌شوم مريد دنيا. نگاه عميق به‌ آيات و روايات و سيرة عملي ائمه ـ عليهم السّلام ـ اين نكته را آشكار مي‎سازد كه تلاش براي امور دنيا و استفاده از آنها در چارچوب شرع مقدس اسلام و در حدّي كه با اهداف عالية انسان منافات نداشته باشد هيچ اشكالي ندارد. انسان اگر از راه حلال مال و اموال بدست آورد و در راه حلال مصرف كند، هيچ منافاتي با ارزش‎هاي معنوي او ندارد. پس بايد به چند مسئله توجه داشته باشيم: 1. اسلام با ثروت داشتن و تحصيل مال از راه حلال مخالف نيست. 2. علاقه به مال و اموال، زن و فرزند و ديگر مظاهر دنيوي در چارچوب شرع و در حدّي كه انسان را از اهداف اصلي باز ندارد، از نظر اسلام مجاز مي‎باشد. 3. هم دنيا و هم امور دنيوي نقش ابزاري دارند. دنيا گذرگاه آخرت است (غررالحكم، ج 7، ص 106] و اشيا و امكانات، وسيلة تقرب انسان به خدا هستند. انسان از طريق نعمت‎هاي الهي مي‎تواند خدا را بشناسد، با استفاده از آنها مي‎تواند به زندگي خود ادامه دهد تا به عبادت خدا بپردازد، پول را وسيلة حفظ آبروي خود قرار دهد و به ديگران كمك كند. تا وقتي انسان دنيا را گذرگاه آخرت مي‎داند و از امكانات و مال و ثروت براي تقرب به خدا استفاده مي‎كند هيچ اشكالي ندارد علاقه و محبت به دنيا نيز از آن جهت كه وسيلة رسيدن به آخرت است؛ دوست داشتن مال و زندگي و دست‎ آورد‎هاي خويشتن از آن نظر كه مي‎تواند آبروي او را حفظ كند و در طريق حلال مصرف شود، هيچ اشكالي ندارد. مشكل آن زماني به وجود مي‎آيد كه انسان نقش ابزاري دنيا را فراموش كند؛ يعني دنيا را محل اقامت و جايگاه دايمي خود بداند و‌ آن چنان به دنيا علاقه و دلبستگي پيدا كند كه خدا فراموش شود. @khanjanidroos

✅دختری عاشق یکی از پسرهای فامیل شده است اما نمیداند چکاری بکند تا پسر برای ازدواج قدم پیش بگذارد.از طرفی به هیچ یک از اقوام اعتماد ندارد تا بتواند این مسئله را با او در میان بگذارد تا واسطه شود از طرف دیگر پسر قبلا دختری را میخواسته که متاسفانه آن دختر فوت شده و پسر بعد از آن اتفاق حاضر به ازدواج نیست الان پسر حدود 35 سال و دختر حدود 30 سال هستند راهکار برای این دختر ارائه فرمایید؟ این علاقه زیاد دختر به آن پسر واقعا داره دختر را اذیت میکند و کاری هم از دستش بر نمیاد. ✅صرف علاقه پسر یا دختری به یکدیگر مجوز لازم برای ازدواج موفق را فراهم نمی کند بویژه اگر این علاقه یک طرفه باشد. ضرورتا اگر این پسر قصد ازدواج با دختر مورد نظر را داشته باشد، با توجه به اینکه آشنای یکدیگر هستند تا بحال اقدام می کرد. عدم اقدام وی نشانه ای برای بی رغبتی وی برای ازدواج است. بنابراین به صلاح دختر نیست که بیش از این آرامش خود را به موضوعی ذهنی گره بزند. یا می بایست موضوع را مستقیم و یا عیر مستقیم و از طریق واسطه به گوش پسر برساند و منتظر پاسخ (که احتمالا منفی نیز خواهد بود) و ی بماند و یا این موضوع را برای همیشه از ذهن خود حذف کند. @khanjanidroos

آیا خلف وعده حرام است؟ ✅از گناهاني كه به كبيره بودنش تصريح شده، وفا نكردن به عهد و پيمان است. امام صادق ـ عليه السّلام ـ بر كبيره بودنش به آيه‌ 25 از سوره‌ رعد استشهاد مي‌فرمايد «كساني كه پيمان خداي را پس از بسته شدنش ميگسلند و مي‌برند آنچه خداوند امر به پيوند آن فرموده و در زمين فساد مي‌كنند براي ايشان دوري از رحمت خداست و بر ايشان سراي بدي است كه دوزخ است.» خداوند متعال در سوره‌ آل عمران مي‌فرمايد: كسي كه به عهدش وفا كند و خود را از شكستن پيمان و خيانت نگه داشته در دين تقوا داشته باشد جز اين نيست كه خداوند صاحبان تقوا را دوست مي‌دارد (پس محبت و كرامت خداوند بسته به وفاي به عهد و تقوا در دين است) به درستي كه كساني كه عهد خدايي و سوگندهاي خود را در برابر قيمت ناچيزي از دست مي‌دهند كرامتي ندارند و در قيامت نصيب و بهره‌اي براي‌شان نيست و در آن روز خدا با ايشان سخن نمي‌گويد و نظر رحمت نمي‌افكند و پاكشان نفرموده، بر ايشان عذاب دردناكي است.» در جاي ديگر مي‌فرمايد: «بدترين جنبنده‌هاي روي زمين نزد خداوند كساني هستند كه كافر شدند و در كفر مصر و راسخ گرديدند، پس ايشان ايمان نمي‌آورند؛ كساني كه از ايشان پيمان گرفتي پس عهد خود را شكستند در هر باري كه پيمان بستند و ايشان از شكستن پيمان نمي‌پرهيزند يا از عقوبت آنها نمي‌ترسند.» اين آيه درباره‌ يهوديان بني‌قريظه نازل شده كه با رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ عهد كرده بودند به دشمنان اسلام كمك ندهند ولي نقض عهد كرده در جنگ بدر مشركين را به سلاح ياري كردند و بعد از آن به رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ گفتند ما عهد را فراموش كرده بوديم براي بار دوم عهد بستند و باز در جنگ خندق پيمان را شكسته با ابوسفيان براي جنگ با پيغمبر متحد شدند. بالجمله بدترين موجودات روي زمين كساني هستند كه از بازخواست خدا نمي‌ترسند و در پيمان شكني بي‌باكند مانند يهود بني‌قريظه كه با رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله و سلّم ـ عهد كردند كه خيانت نكنند و ضرري نرسانند و دشمنان آن حضرت را ياري نكنند و در عوض بر دين خود ثابت و مسلمانان در امان باشند و چون چند مرتبه نقض عهد كردند پس خداوند در اين آيات امر فرموده با آنها قتال كنند. در چند جاي قرآن مجيد وفاي به عهد را واجب و روي آن تأكيد فرموده مي‌فرمايد: «به پيمان (پيماني كه خدا با شما بسته است از تكاليف شرعي و عهدي كه با يكديگر مي‌بنديد و عهدي كه با خدا مي‌بنديد) وفا كنيد به درستي كه پيمان مورد بازخواست خواهد بود». در جاي ديگر مي‌فرمايد: «اي كساني كه گرويده‌ايد به تمام عقدهاي خود وفا كنيد كه از آن جمله پيمان با خدايا بندگان خداست و درباره‌ي اهل صدق و تقوا مي‌فرمايد «آنان كه به پيمانشان چون پيمان بستند، وفا كنندگانند». در سوره‌ي صف در مقام توبيخ مي‌فرمايد: «اي كساني كه ايمان آورده‌ايد چرا چيزي را كه انجام نمي‌دهيد مي‌گوييد، بزرگ است از روي شدت غضب و خشم نزد خدا آنچه را انجام نمي‌دهيد بگوييد». در تفسير اين آيه شريفه از حضرت صادق ـ عليه السّلام ـ مروي است كه فرمود: «مؤمن به برادر ديني خود كه وعده مي‌دهد مانند نذر است يعني بايد حتماً وفا كرده شود ليكن در مخالفت آن كفاره نيست پس كسي كه با مؤمني خلف وعده كند اول مخالفت خدا را كرده و خود را در معرض خشم او قرار داده است چنانچه در آيه گذشته فرمود. و امير المؤمنين ـ عليه السّلام ـ مي‌فرمايد: «پيمان شكني موجب خشم خدا و مردم است و خداوند مي‌فرمايد خشم خدا بزرگ است در اينكه مي‌گوئيد آن چه را به جا نمي‌آوريد». ابو مالك به حضرت سجاد ـ عليه السّلام ـ عرض كرد مرا از تمام آداب دين باخبر گردان. حضرت فرمود: گفتار درست و حكم كردن به عدل و وفاي به عهد. @khanjanidroos

🔹هر انسانی می تواند به آن قله اوجی برسد که عالی ترین انسان ها رسیدند. 🔸مهم مقدار استعدادها نیست تا بگویید ما کمتر از آنها داریم؛ 🔹چون آنها با استعدادهاشان به این جریان نرسیدند.وقتی به آن قله و اوج رسیدند که آنچه را داشتند، خرج کردند و به جریان انداختند. 🔸🔹ساده تر بگویم: آنچه آدمی را بالا می برد نه سرمایه است و نه عمل که سعی اوست. @khanjanidroos

رویاها و هدف‌هات رو با خودکار بنویس، اما چگونگی رسیدن به اون‌ها رو با مداد... قرار نیست "هدفت" تغییر کنه، ولی مسیرت ممکنه تغییر کنه... @khanjanidroos

شوهر من خیلی عصبی و کم حوصله هست طوری که داخل خونه مشکلی پیش میاد یا من غیر عمد کار اشتباهی انجام میدم دعوام میکنه و سروصدا راه می اندازه منم ناراحت میشم و باهاش قهر میکنم دیگه خسته شدم از این رفتارش دیگه حوصله این زندگی هم خیلی ندارم هرچی هم بهش میگم اخلاقت درست کن میگه من حرف منطق میزنم رفتارم اشتباه نیست خواهش میکنم راهنمایی کنید چیکار کنم؟ ✅ضمن اینکه لازم است از یک مشاوره حضوری بهره بگیرید، سعی کنید نیاز و بهانه اصلی ایشان را کشف و پاسخ دهید. زودرنجی ایشان علاوه بر اینکه زمینه ای بالینی دارد می تواند نوعی اعتراض مبنی بر اجابت نشدن خواسته های وی و یا بی توجهی شما به این خواسته ها باشد. بنابراین بجای اینکه شما نیز رفتاری مشابه وی از خود بروز دهید، بهتر است علاوه بر پیشگیری، همدلی بیشتری با وی نشان دهید. چرا که جر و بحث و مشاجره فقط فاصله عاطفی و دلخوری طرفین را افزایش می دهد. @khanjanidroos