💠 اهمیت #نماز_شب و انس با ملکوت در کلام بزرگان عرفان💠 1⃣علامه_حسن_زاده_املی ✳️يكى از مستحبات كه براى سالكين الى الله در حد وجوب است (البته نه واجب تكليفى) #نماز_شب است 🔸 #نماز_شب آب حيات است و دل شب، ظلمات و استاد سلوك ، خضر اين راه كه اگر كسى از آب حيات نوشيد به سعادت جاويد و حيات ابدى مى رسد. 🔷مرا در اين ظلمات آن كه راهنمايى كرد نماز نيمه شب بود و گريه سحرى   🔸 #امام_صادق (عليه السلام ) مى فرمايند: ( ليس من شيعتنا من لم يصل صلاه الليل) كسى كه #نماز_شب نمى خواند از شيعيان واقعى نيست .  🔹عزيزان وقت نيست ... دير است !! به انتظار ننشينيد، انسان با 40، 50 سال عمر مى خواهد خودش را براى ابد بسازد، كم كم مزاج جواب مى كند، البته با مزاج مخالفت هم نكنيد، ثلث آخر شب بسيار خوب است . 🔹غذا هضم شده، هوا لطيف گشته، خلوت با شب داشته باشيد كه انس با عالم غيب و ملكوت ببار مى آيد 2⃣_ #آیت_الله_سید_علی_قاضی_ره 🔸تعجب است از کسی که می خواهد به کمالات عالیه برسد اما اهل #نماز_شب نیست، ما ندیدم کسی را که بدون نماز شب خواندن به جایی رسیده باشد 3⃣ #آیت_الله_بهجت_ره 🔸آن فکری از عبادت یک یا شصت سال بهتر است که، انسان را به خواندن #نماز_شب وا دارد. @khanjanidroos 🍃🌹🍃🌹🍃

به طور کلی معاشرت با آنان که غیراز امورعالم طبیعت و حیوانیت از این جهان بهره ای ندارند،جز درامور ضروری برای غیرکامل،ضرر معنوی دارد! وسالک طریق الی الله راازتوجه به فطرت بازمی دارد!! @Khanjanidroos

وپس ازاین عالم خواهی دید که سرمایه ی عمرخویش را ضایع نموده ای. وخداوند می فرماید؛ روزی که ستمکاردست های خودرامی گزد ومی گوید؛ ای کاش باپیامبرراهی برمی گرفتم،ای وای کاش فلانی رادوست خود نگرفته بودم! اوبودکه مرابه گمراهی کشانید،پس ازآن که قرآن به من رسیده بود، وشیطان همواره فروگذارنده ی انسان است. آیه ۲۷تا۲۹فرقان @Khanjanidroos

ازاین رو برای آنان که درفکرسعادت خویش هستند،سزاوار است که با نیکان وکسانی که دنیارا وسیله ی کمال و معنویت خود قرارداده اند،معاشرت داشته باشند. چنانکه مولا فرمودند؛ بااهل فضیلت بیامیز،تا سعادتمند وبزرگوارشوی! @Khanjanidroos

نه بااهل ثروت دنیا!!! وهم چنین؛؛ معاشرت با صاحبان صفات پسندیده،زندگانی دل هاست. @Khanjanidroos

وهمچنین همنشینی با خردمندان وعاقلان که سرمایه ی عمر گرانبها رابه بطالت ضایع نگردانند؛ عمرخودرااز تلف کردن در غیربندگی حفظ کن @Khanjanidroos

خصوصا دراین ایام مبارک، که باید قدردانست و از لحظات باصفای آن بهره برد.ان شاالله @Khanjanidroos

براي لذت بردن از مناجات چه بايد كرد؟ برای اینکه به چیزی علاقه داشته و از آن لذت ببریم، باید اول از همه آن را بشناسیم. برای لذت بردن از عبادت، باید ابتدا بدانیم چرا اینکار را انجام می دهیم و مقصودمان چه کسی ست. هرچه معبود را بیشتر شناخته و با صفات جمال و جلال و رحمانیتش بیشتر آشنا شویم، محبت مان نسبت به او بیشتر شده و ارتباطمان بهتر خواهد شد. ایجاد محبت ممکن است یک فرایندطولانی مدت باشد، نباید توقع داشت که یکباره معرفت حاصل شده و دلداده معبود شویم. باید هم از نظر فکر و هم از نظر عملی تلاش کرده و خود را از ناپاکی ها و رذائل دور کرده و هرچه می توانیم در جهت زینت بخشیدن خودمان به صفاتی که پروردگار می پسندد قدم برداریم. و حتما توجه داشته باشیم که لذت ها دو نوع هستند. مادی و معنوی. با گرایش افراطی به دنیا ولذت های آن، از لذات معنوی و انس با پروردگار دور خواهیم شد. بهترین و باشکوه ترین لذت ها مخصوص اولیاء الهی ست که در اوج بندگی و ریاضت نفس هستند. این افراد حتی لحظه ای از این حال خوش و لذتی را که دارند، با تمام دنیا عوض نخواهند کرد. پس تلاش کنیم که خودمان را از مهمترین عامل لذت نبردن از عبادت، یعنی گناه و نافرمانی پروردگار پاک کنیم. آیت الله جوادی آملی مي فرمايند : کسي که جز حلال نمي خورد و جز به حلال نمي انديشد , حتما ً از عبادت لذت مي برد . چنان که انسان گرفتار سرما خوردگي و گرفتگي بيني , از بوي خوش لذت نمي برد و ... انسان گنهکار نيز از عبادت لذت نمي برد . فطرت شفاف و شکوفا شده , از عبادت لذت مي برد . کسي که در خارج از عبادت , محوريت همه امورش خداي رحمان باشد مسلما ً در حين انجام عبادت , بهترين حال را دارد . به هر ميزان که انسان از معاصي اجتناب کند , مسلما ً بهتر مي تواند عظمت خالق و معبود خويش را درک کرده و از هم صحبتي با او لذت ببرد . اگر انسان اهل مراقبه باشد احوال قبل و بعد از عبادت را مراقبت و مواظبت نمايد , به طور قطع از عبادت حظ و بهره خواهد برد . اگر بخواهيم کامل شويم , چاره اي جز تهذيب روح نيست و تهذيب روح راه ندادن بيگانه به حريم دل است وقتي هر گونه , سخني را مي گوييم , به هر جايي نگاه کرده , به هر چيزي گوش فرا مي دهيم , هر غذايي را خورده و .... بدانيم که بيگانه را در دل خود جاي داده ايم (تفسير موضوعي قرآن کريم / ج 10 #لذت_عبادت #دوری_از_گناه #لذات_معنوی @Khanjanidroos

✅اگه يه مردي مسئوليت پذير نباشه و در انجام کار هاي خانه لجاجت کنه وانجام نده چه کار بايد کنيم؟ متاسفانه این سوال بسیار کلی است و نقاط ابهام زیادی در آن وجود دارد. منظور شما از بی‌مسئولیتی دقیقا چیست؟ همسرتان چه میزان با ادعای شما موافق است؟ شما چه واکنش‌هایی در قبال بی‌مسئولیتی او داشته‌اید؟ ایشان چه دلایلی ارائه می‌دهند؟ حرف‌های ایشان چیست؟ چند وقت است که شروع شده است؟ چند وقت ازدواج کرده‌اید؟ و سوالاتی دیگر. اما به صورت کلی به نکات زیر توجه کنید: 1. مسئولیت‌هایی که انجام آن‌ها وظیفه انحصاری شوهرتان است را به هیچ وجه انجام ندهید و بگذارید او خودش وظایفش را انجام دهد. 2. با صبر و آرامش کارها را به پیش ببرید. بدانید که غر زدن، مشاجره راه انداختن و پاپیچ شدن به ایشان راهی را برای شما هموار نخواهد کرد. 3. هیچ گاه به صورت مستقیم در این زمینه با او صحبت نکنید. زیرا صحبت تاثیری نخواهد داشت بلکه با عمل خود مسئولیت‌پذیری را به او نشان دهید. مثلا خودتان باید شخصی با مسئولیت باشید و در انجام وظایف و مسئولیت‌های خود کوتاهی نکنید. 4. در بخش کلامی صرفا مسئولیت‌هایش را گوشزد یا یادآور شوید و از ادامه صحبت پرهیز کنید. 5. برنامه‌ای با توافق یکدیگر تنظیم کرده و مسئولیت‌ها را تقسیم کنید. سپس یکدیگر را ملزم به انجام آن نمایید. پس از برنامه‌ریزی و تقسیم مسئولیت شما فقط وظایف خودتان را انجام دهید و هرگز وظایف شوهر را به دوش نگیرید. 6. بسیار مهم است که علت یا علل بروز بی‌مسئولیتی در ایشان را شناسایی کنید و اگر اشتباهات شما باعث بروز آن شده نسبت به رفع اشتباه‌های خود اقدام کنید. 7. از هرگونه عبارات تحقیرآمیز، تحکم‌آمیز، کنایه و قضاوت پرهیز کنید. 8. تلافی کردن یکی از راه‌های اشتباهی است که منجر به افزایش بی‌مسئولیتی و ادامه این روند نادرست در خانواده می‌شود. 9. برای اینکه بی‌مسئولیتی از ایشان گرفته شود باید به صورت گام گام و تدریجی اقدام کنید. ارائه درخواستی بزرگ از ایشان چیزی جز انجام ندادن آن نخواهد داشت. اما اگر وظایف را به اجزایش تبدیل کرده و از ایشان درخواست کنید، احتمال انجام دادن آن بیشتر خواهد شد. مثلا هیچگاه لیست بلندی از خریدهای لازم منزل را به او ارائه ندهید. بلکه خریدها را تقسیم کنید. میوه‌ها، سبزی‌ها، گوشت‌ها، حبوبات و ... را هر بار به صورتی جداگانه از او بخواهید تا مجبور نباشد برای هریک به مغازه‌ای جدا برود، بلکه هربار با مراجعه به یک مغازه یک خرید انجام دهد. مثلا با یکبار رفتن به میوه‌فروشی می‌تواند میوه‌ها را بخرد و روز بعد با مراجعه به فروشگاه گوشت اقدام به خرید گوشت کند و ... . 10. خواهان انجام تمامی مسئولیت مورد نظر از او نباشید. بلکه اگر بخشی از آن را انجام داد به صورت کلامی تشویقش کنید و منتظر انجام بقیه آن بمانید. 11. به شوهرتان حس اقتدار بدهید. از او و مردانگی‌اش تقدیر و تشکر کنید و ابراز کنید خوشحالید که همسر او هستید. 12. به تصمیم‌های ایشان در مسائل کلان و خرد زندگی احترام بگذارید و اگر نظری داشتید صرفا به عنوان مشاوری دلسوز راه درست را با دلیل و منطق به ایشان نشان دهید و اجازه دهید خودش مستقلا تصمیم بگیرد و اجرا کند. 13. او را به صورت عملی متوجه پس‌لرزه‌های بی‌مسئولیتی‌اش کنید. مثلا اگر قند تمام شده و ایشان اقدام به خرید نمی‌کند، چای بدون قند برایش بیاورید. @Khanjanidroos

✅ #قرآن درمان تمام درد ها 🔶استاد علی صفایی ره قرآن كتابى است كه براى هر درد، درمانى دارد. و كتابى است كه براى هركس هدايتى دارد و شفايى مى‌آورد. براى يك بيمار، گاهى بيش از يك آيه لازم نيست. اگر تمام قرآن را بررسى كند و اين آيه را كنار بگذارد، درمان نخواهد شد و شفايى نخواهد گرفت و اگر فقط‌ همين يك آيه را ببيند و همان آيه برايش تلاوت شود و در آن تدبر كند، از آن بهره خواهد گرفت و راهش را خواهد يافت. آنچه در قرآن از آن ياد شده، تلاوت آيه‌هاست. و آنچه مانع گمراهى است،به شهادت قرآن دو چيز است: وَ كَيْفَ‌ تَكْفُرُونَ‌ بِاللّهِ‌ وَ أَنْتُمْ‌ تُتْلى‌ عَلَيْكُم آياتُ‌ اللّه وَ فيكُم رَسُولُه. ١چگونه كفر مى‌ورزيد در هنگامى كه آيه‌ها بر شما تلاوت مى‌شود و رسول در ميان شما هست. مانع از كفر ورزيدن و گمراهى همين تلاوت آيه‌ها و وجود رسول است و همين است كه پس از رسول،بايد رسول، جانشينى بيابد كه همراه قرآن و تلاوت آيه‌ها باشد و از گمراهى جلوگيرى نمايد. @Khanjanidroos

🌿با یکی باش تا همه با تو باشند. #رمضان 🔶 #کلام استاد علی صفایی ره

⭕️کشف احساس نیاز به تقرب در ماه مبارک یکی از دلایل شیرینی ورود به ماه عزیز رمضان، احساس نیاز به #تقرب است، ،،، که تازه هنگامی که کمی تقرّب حاصل می‌شود قابل درک است. و تازه انسان می‌فهمد که چقدر فراق خدا تلخ بوده است. و این احساس گرمی محبت خدا و رحمت الهی است، که به‌خاطر اوج سردی غفلت از او، در آغاز به سهولت درک می‌شود. و تازه آدم می‌فهمد بیرون از آغوش گرم محبت او، چقدر سرد و بی‌روح بوده است. انگار ما آدم‌ها بیرون از ماه رمضان کم‌کم به بی‌خدایی و یا دوری از او عادت می‌کنیم، و یا لااقل دیگر به این ‌همه نزدیکی به خدا احساس نیاز نمی‌کنیم. اما تا قدم در شهر خوب خدا می‌گذاریم، یادمان می‌آید که چقدر ما به این ‌همه محبت او محتاج بوده‌ایم. #علیرضا_پناهیان @Khanjanidroos

حکمت 337 امام علیه السلام فرمود : كسى که دعا ميکند و به دنبال آن تلاش و عمل نميکند، مانند آن است که بی چله کمان تير مياندازد .🌱 امام علیه السلام اشاره دارند به اینکه ،دعا بايد در کنار تلاش و تدبير باشد و دعا به تنهایی نميتواند جای تلاش و برنامه ريزی در زندگی را بگيرد، بلکه مکمل آن ميتواند باشد.به این معنا که ، در زندگی، نبايد تنها به ابزار مادی و يا تنها به عوامل معنوی اكتفا كرد.بايد ديد خود را گسترده تر كرد و برای رسيدن به مقصد، در كنار عوامل مادی از عوامل معنوی هم بهره گرفت زيرا عوامل معنوی مانند دعا و صدقه در استفاده بهينه از ابزارهای مادی و رفع موانع غير قابل پيش بينی بسيار مؤثر هست.🌱 بزرگترين و اصلی ترين علت و انگيزه انسان در زندگی به ترتيب چهار چيز است: اميد، اعتماد، آمادگی، عمل. که در اين ميان اگر ،اميد ، نباشد، عناصر سه گانه ديگر هم تاثیری ندارند، و يكی از عوامل اساسی اميد ساز در انسان ، دعا، هست . اين همه تأكيد و توصيه ای كه اسلام به دعا دارد ، بیانگر اين حقيقت هست كه هيچ وقت راه اميد به زندگی شايسته، بسته نيست و انسان ، وقتی الهی بود ، به بن بست نمی رسد. همچنین ،دعا ،به معنای واقعی ، و توجه به خداوند و گره گشايی خواستن از او در سختی ها ،حركت بخش است و نه تنها ركود نمی آورد كه درست در نقطه مقابل آن قرار دارد.🌱 معنای ،دعا ، این نيست كه برای مثال ، انسان دنبال علم و دانش پزشكی و به طور كلی فعاليت های علمی نرود، بلكه توجه كردن به اين نكته مهم هست كه در حقيقت شفا و تأثير از آن خداوند است و غير او ابزاری بيش نيستند و انسان نبايد از آن غافل باشد چنان كه در داستان حضرت موسی(ع) آمده است. آورده اند كه روزی حضرت موسی ع، برای درمان بيماری خود به سراغ طبيبان بنی اسرائيل رفت و با دارويی كه به وی داده شده شفا پيدا كرد بار ديگر مريض شد و دوباره همان دارو را به كار بست ولی اين بار بهبود نيافت! حضرت موسی ع سر آن را از خداوند پرسيد، پاسخ آمد كه ای موسی! تو در نوبت نخست با اميد به شفای الهی به سراغ طبيب و دارو رفتی و بهبود يافتی، اما اين بار كه دارو را كارساز يافته و از ياد ما غافل گشتی! خوردن دارود برای تو فايده ای نداشت . در واقع دعا، توكل و صبر و مانند آن كه مورد تأكيد فرهنگ اسلامی هست همگی برای زندگی علمی و عملی انسان، پشتوانه هستند تا چراغ اميد و حركت همیشه بدرخشد وگرنه توكل و دعا و صبر كه با حركت و كار توأم نباشد، سودمند نخواهد بود ، به همین خاطر در روايت آمده است: دعای افراد بيكار مستجاب نمی شود.🌱 همه امور و تلاش های علمی و عملی در تأثيرگذاری مستقل نبوده بلكه در طول اراده و خواست خداوند قرار دارند و وسايل فيض و رحمت او هستند. از اين رو هم بايد از هيچ كوششی در زندگی دريغ نكرد و هم از توكل و دعا و ياد خدا غفلت نورزيد كه اين دو، یعنی علم و عمل، دعا و نيايش، در كنار هم ، رسیدن به هدف های زندگی را ساده كرده و سرعت می بخشند. پس ،دعا يعنی بسيج نيروها برای رسيدن به هدف،وحرکت با توکل بر خدا،و نترسیدن از مشکلات، که اين چنين دعایی ، حرکت آفرين است وکمک خوبی برای رسيدن به مقصود است،حال اگر ما تفسير انحرافی از دعا داشته باشيم ،مشکل از ما است نه از دعا. یاابن آدم کیف تطمع فی العباده مع الشبع ،وکیف تطلب جلا ئ القلب مع کثره النوم ،وکیف تطمع فی الخوف من الله تعالی مع خوف الفقر وکیف تطمع فی مرضات الله تعالی مع احتقارالفقرا والمساکین ؟ ای فرزند آدم چگونه برعبادت خدا طمع داری باوجودسیری وچگونه جلاونورانیت دل را انتظار داری باخواب زیاد ! وچگونه ارزوی ترس از خدا داری باوجود ترس ازفقر وچگونه در خشنودی خدا طمع داری در حالی که فقرا ومساکین را حقیر می شماری؟! حدیث قدسی از سلسله مباحث اخلاقی آیت الله مجتهدی @Khanjanidroos

✅متاسفانه در قلبم احساس نشاط و معنویت نمیکنم .در چند سال قبل در دوره ای حق تعالی توفیق تحجد های شبانه را عنایت فرمودند و آن حالات بقدری شیرین و لذید بود که زبان از بیان آن قاصر است . اما متاسفانه الان آن حالات را ندارم و فقط نماز و دعارا بجا می آورم اگر برای این مشکل راه حل یا دکری وجود دارد بفرمایید. ✅✅نخست بايد دانست انقباض و انبساط روحي لازمه زندگي دنياست و به هر مقدار انسان در ابتداي سير الي الله قرار داشته باشد حالت انقباض و انبساط روحي او بيشتر خواهد بود تا آنجا كه پيامبر اسلام(ص) براي جبران انقباض روحي خود روزانه 25 بار يا 70 بار استغفار داشت علاوه بر اين كه حالت انقباض و انبساط، جلوه اي از «وصل و هجران» و «خوف و رجا» مي باشد كه لذت ارتباط با خداوند را دو چندان مي كند و به سير معنوي انسان عمق بيشتر مي دهد به همين جهت گفته شده است «ولاء و بلا» در دنيا براي اوليا خدا قرين همديگر مي باشد. در نهج‏البلاغه از اميرالمؤمنين(ع) نقل شده: «ان للقلوب شهوه و اقبالا و ادبارا» بنابراين قلب انسان گاه اقبال به خدا و معنويات دارد و گاه پشت مى‏كند. در اين رابطه فرموده‏اند: در هنگام اقبال دل به مستحبات و مندوبات بپردازيد و در صورت ادبار به واجبات اكتفا كنيد. البته هر قدر انسان مجاهده نفس بيشترى كند و با خدا و قرآن و اهل‏بيت(ع) انس بيشترى گرفته و دل از هواهاى نفسانى تخليه كند به تدريج اقبالش بيشتر شده و به صورت ملكه راسخه در مى‏آيد. آن گاه است كه در همه حالات به ياد خدا و متوجه اوست و هيچ چيز نمى‏تواند او را از محبوب حقيقى باز دارد. اين همان حالتى است كه ازآن تعبير به «نماز دائم» شده است. راه اصلي رسيدن به لذت عبادت، كسب صلاحيت در خود و جلب رضايت خداوند است. شما در حقيقت مي خواهيد از صحبت با خداي متعال لذت ببريد. در اين صورت بايد به خداوند نزديك شويد. وقتي انسان در خودش با خودسازي صلاحيت ايجاد مي كند و با انجام وظايف ديني و ترك گناه به خداي متعال نزديك مي شود، آنگاه خداوند هم به او نزديك مي شود و لذت ملاقات و سخن گويي با خودش را به بنده مي چشاند. چيزي كه مانع لذت بردن ما از نماز و عبادت است، دوري از خدا است. گناه بزرگترين مانع است. حب دنيا و لذت بردن افراطي از دنيا مانع است. حواس پرتي در نماز و عبادت يكي از موانع است. ما دو نوع لذت داريم. لذت هاي دنيوي و مادي، لذت هاي معنوي. اين دو نوع لذت در مقابل هم قرار دارند. اگر كسي بخواهد از معنويت لذت ببرد، بايد از دنيا دور و به خدا نزديك شود، وقتي ما با گرايش افراطي به دنيا و لذت هاي آن از خدا دور مي شويم، نتيجه طبيعي آن اين است كه ديگر از انس با خدا و قرب به او لذت نمي بريم. مهم اين است كه بدانيم خود خداي تعالي است كه بايد به ما نزديك شود و لذت خويش را به ما بچشاند. لذت خدا بدست آوردني نيست. ما تنها مي توانيم در خودمان صلاحيت ايجاد كنيم. ظرفيت ايجاد كنيم براي اينكه خداي متعال از ما راضي و خشنود شود و به ما نزديك گردد و لذت خويش را به ما بچشاند. اوج لذت بستگي به اوج عبادت و عشق انسان به خداوند دارد. عرفا و اولياي خدا چون در اوج بندگي و عبادت و رياضت بودند، بيشترين لذت را از خداي متعال مي بردند، آنچنان كه حاضر نبودند حتي يك لحظه از اين حالات خود را با تمام دنيا عوض كنند. كسب صلاحيت در اثر تحصيل رضايت الهي و در پي آن عبادت عاشقانه خداي متعال انسان را به اوج لذت از عبادت و مناجات با خداوند مي رساند. براى حضور قلب در نماز و دعا و ا يجاد زمينه هاي لذت بردن از عبادت از راه‏هاى زير استفاده كنيد: 1- دقت در انجام مقدمات نماز، مانند وضوى با معنويت، انجام مستحباتى چون اذان، اقامه و... در كتاب‏هاى حديث آمده است: شخصى از پيامبر(ص) درخواست كرد كه راهى به او بنماياند تا حضور قلب بيشترى در نماز پيدا كند حضرت او را به شاداب گرفتن وضو فرمان دادند. بنابراين وضوى شاداب و با آداب خود در حضور قلب انسان در نماز مؤثر است. 2- گزينش مكان مناسب، دورى ازجاهاى شلوغ و پر سر و صدا و پرهيز از هر آنچه كه موجب انحراف توجه از خداوند شود. 3- گزينش وقت مناسب و تا آن جا كه ممكن است اول وقت خواندن نماز. 4- تا حد امكان در مسجد و با جماعت نماز خواندن و دعا كردن (به ويژه در جماعاتى كه بعد معنوى بيشترى دارد). 5- نماز را با طمأنينه و دقت در مفاهيم و معانى آن خواندن و دعا را با توجه به عظمت خداوند و كوچكي خود به جا آوردن. 6- در نماز در حال ايستاده به مهر نگريستن و در ركوع پايين پا و در تشهّد به دامن خود نظر نمودن.7- تخليه دل از حب دنيا و امور دنيوى وآن را مالامال از عشق خدا ساختن. توضيح: ذهن انسان همواره متوجه چيزى است كه به آن عشق مى‏ورزد؛ اين كه ما در نمازهايمان همواره به فكر مسائل ديگر هستيم، به خاطر تعلق شديد نفس به دنيا و حب آن است. اما آن كه عاشق حق شد، در هر حال و در هر كارى به ياد خدا خواهد بود به طورى كه گويی در نماز ست.

8- توجه به اين كه مبدأ و منتهاى انسان خداوند است وآنچه در اين بين است براى امتحان آدمى و ابزارى جهت رشد و كمال اوست. 9- ضبط قوه خيال. یعنی اگر در بین نماز حواستان پرت شد، به محضی که متوجه شدید، دوباره توجه کنید و سعی کنید تمرکز داشته باشید. اگر چندين مرتبه در ايام متوالى چنين كند، كم‏كم ذهن عادت خواهد كرد. 10- توجه به عظمت و هيبت پروردگار و فقر و فاقه خود. روشن است اگر آدمى بداند با چه بزرگى روبه‏رو است و خود در مقابل او هيچ بلكه عين احتياج و فقر و فاقه است، با تمام وجود و ذهن و انديشه خاضع خواهد گرديد. 11- قبل از عبادت انسان خود را مستعد و مهيا سازد؛ يعنى، قدرى به خود تلقين كند من در صدد نيايش و نماز هستم و سعى كند افكار متفرق را از ذهنش دور كند. 12- حتى الامكان در بهترين وقت عبادت كند؛ مثلاً، با كسالت - خستگى و خواب آلودگى - وارد نماز نشود. «لاتقربوا الصلوة و انتم كسالى». 13- در حين عبادت مصمّم بر مراقبت باشد و اگر احياناً افكار ديگرى به او هجوم آورد، همين كه متوجه شد، سعى كند خود را از دام آن افكار برهاند. يكى از اولياى خدا توصيه‏ نموده‏اند كه مدتى قبل از شروع نماز حداقل 15 دقيقه به حسابرسى و تخليه درون بپردازيد و به صورت ارادى عوامل پريشانى خاطر را تعديل بخشيد. با گفتن ذكر هاي مستحبي و دعاهاي افتتاح نماز و استغفار خود را براى نماز مهيا سازيد. همانگونه كه گفته شد حضور قلب در حال نماز و دعا و مناجات با قاضي الحاجات يكباره و به طور ناگهاني حاصل نمي گردد، بلكه نيازمند صبر و حوصله و تأني است و بايد با نفس مانند كودكي نوآموز مدارا كرد و به تدريج و با آهستگي آن را مهار و رام نمود و آن را متوجه نمود. بنابراين بايد از مقدار بسيار كم شروع كرد و به تدريج بر ميزان تمركز و توجه و حضور قلب افزود. مثلا بايد تمركز را از 5 دقيقه شروع كنيد و قبل از نماز و دعا تصميم جدي بگيريد در اين 5 دقيقه حتما حواستان جمع باشد و به اطراف توجهي نكند، پس از موفقيت در پنج دقيقه بايد حدود يك ماه بر روي آن كار كنيد و هنگامي كه متوجه شديد بر اين مقدار توجه و حضور تسلط يافته ايد آن را به ده دقيقه افزايش دهيد و همين طور كم كم بر وسعت آن بيفزاييد تا انشاءالله در تمام اوقات نماز و دعايتان حضور قلب و تمركز را داشته باشيد. مطالعه كتاب‏هايى همچون «آداب الصلوه» يا «پرواز در ملكوت امام خمينى» و «اسرار الصلوه» مرحوم ميرزا جواد آقا ملكى بسيار نافع است. @Khanjanidroos

✅با تسبیح... با تسبیح، تو دیگر گله‌ای از تقدیر نخواهی داشت و همراه هر قدر و اندازه‌ای به تکلیف و دستورات روی خواهی آورد و دیگر چشم به دارایی و شکوفه‌های زندگی دنیا نخواهی کشید و فتنه‌ها را خواهی شناخت و به رزق خدا روی خواهی انداخت. @Khanjanidroos