🔻کار شیطان این است که انسان را (در ابتلائات و فتنه‌ها،) به خدا و اولیای خدا بدبین کند. "اگر در سختی‌ها و فتنه‌هایی که پیش می‌آید، دچار غفلت شویم، بدی‌ها را به خدا نسبت خواهیم داد؛ ولی انسانی که خدا را تسبیح می‌کند هیچ‌چیزی نمی‌تواند او را از تسبیح زیبایی صنع خدا جدا کند. 👈کار شیطان این است که انسان را در سختی‌ها با خدا و اولیای خدا، دشمن می‌کند؛ مثلاً حتی انسان ممکن است بر اثر گناه خود به ابتلایی دچار شود؛ ولی متأسفانه برخی به خدا بدبین می‌شوند. اگر انسان این مسئله را دریابد، در اوج سختی‌ها غرق در تسبیح و حمد خدا می‌شود و جز زیبایی چیزی نمی‌بیند. انسانی که در محضر حضرت حق است چه کمبودی به بیرون دارد که بخواهد این کسری را از بیرون جبران کند. اگر انسان به مقام مشاهده حکمت و زیبایی صنع الهی رسید، ابتلائات را به پای خدا نمی‌نویسد و همچون حضرت زینب(س) بیان می‌کند که من در این ابتلا هیچ‌چیز جز زیبایی ندیدم @khanjanidroos

👓 حضرت عبدالعظیم حسنی هم فقیه بود هم مبارز! اینطور نبود یک گوشه بنشیند و مدام صحبت کند که فلان چیز اشکال دارد یا ندارد! بلکه رو در روی حکومت جور به شدّت مشغول مبارزه بود و بسیاری اوقات در حال فرار از دست حکومت بود. همین هم بود که ولیّ حقِ ائمه شد. ولیّ حقِ ائمه، هم فقیه است هم سیاست مدار!👌👌👌 @khanjanidroos

برای رفع فشارهای عصبی بايد دو گام برداشت: گام نخست اينكه برای مسائل جزئی، خود را ناراحت نكنيد، گام دوم اينكه بدانيد همه ی مسائل جزئی هستند. @Khanjanidroos

آیا فکر کردن به گناه هم، گناه محسوب میشه؟؟ ✅فکر کردن در مورد گناه به دوصورت است. گاهی به گناه و بدی آن و عواقب آن فکر می کنیم و این موجب دوری ما از آن گناه خاص می شود که بسیار عالی و از انواع تفکری ست که پاداش اخروی هم به همراه دارد. اما گاهی به لذت گناه فکر می کنیم و حتی نعوذبالله خودمان را در حال انجام آن تصور کرده و از شیرینی اش لذت می بریم، این نوع تفکر، غیر از اینکه قبح گناه را در دل انسان از بین می برد، زمینه ارتکاب آن را نیز در وجود انسان بیشتر میکند و به شدت باید از آن پرهیز کرد. #فکر_گناه #لذت_گناه #فکر_در_عواقب_گناه @khanjanidroos

✅ لطفا چند نفر رو نام ببرید که با توبه به آغوش خدا باز گشتند و زندگی شون متحول شد و اگه میشه داستان هاشون رو هم تعریف کنید؟ ✅در طول تاريخ افراد بسيار آلوده‏ اى را مى ‏بينيم كه با شنيدن آیات الهی متحول شدندو حتى بعضاً در صف زاهدان و عابدان قرار گرفتند، از جمله سرگذشت معروف «فضيل بن عياض» است.«فضيل» كه در كتب رجال، به عنوان يكى از راويان موثق، از امام صادق عليه السلام و از زهاد معروف، معرفى شده و در پايان عمر، در جوار «كعبه» مى‏ زيست و همانجا در «روز عاشورا» بدرود حيات گفت، در آغاز كار، راهزن خطرناكى بود كه همه مردم از او وحشت داشتند.فضیل بعد ازشنیدن آیه: «أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ ...»متحول شد اين آيه همچون تيرى بر قلب آلوده «فضيل» نشست و تصميم نهائى گرفت، و از صف اشقيا بيرون پريد، و در صفوف سُعدا جاى گرفت. یکی دیگر از افرادی که می توان نام برد حکیم جهانگیرخان قشقایی است. استاد قدسي به نقل از جلال الدين همايي، دربارة جريان آشنايي حكيم قشقايي با هماي شيرازي در ابتداي ورودش به اصفهان مي‌نگارد: «در برخوردي كه بين هماي شيرازي با حكيم قشقايي پيش مي‌آيد. حكيم قشقايي از مرحوم هماي شيرازي نشاني تارساز را جويا مي‌شود. ايشان ضمن راهنمايي وي به سوي تارساز، در اثنا سؤال و جواب متوجه مي‌شود كه (اين مرد ميان سال) آيتي از هوش و درايت و ذكاوت است. به وي مي‌گويد: با اين استعداد حيف است ضايع شوي. ميل داري درس بخواني؟ جهانگير خان پاسخ مي‌دهد: از خدا مي‌خواهم. بدين ترتيب حكيم قشقايي( به راهنمايي هماي شيرازي در چهل سالگي راهي مدرسه طلاب مي‌گردد و در سلك دانشوران علوم ديني جاي مي‌گيرد» صفاي باطن و فطرت پاك آن حكيم الاهي بود كه چنين تحول غيرقابل تصوري را خداوند در زندگي وي به وجود آورد. حكيم جهانگير خان بعد از نصيحت «هما» به او مي‌گويد: «نيكو گفتي و مرا از خواب غفلت بيدار نمودي. اكنون بگو چه بايد كنم كه خير دنيا و آخرت در آن باشد؟»[3] آن عارف فرزانه چنان كه گفته شد، وي را توصيه به فراگيري دانش مي‌كند.همت بلند حكيم قشقايي سبب مي‌شود كه بعد از گذشت 40 سال ـ كه بهار جوانيش در ايل قشقايي سپري شده بود ـ بقية عمر شريفش را به يادگيري علوم مختلف ـ به ويژه فلسفه، حكمت، عرفان، فقه، اصول، رياضي و هيئت، بگذراند. یکی دیگر از این شخصیت ها بشر حافی است .روزی امام کاظم علیه السلام از کوچه های بغداد می گذشتند. از یک خانه ای صدای عربده و تار و تنبور بلند بود، و صدای پایکوبی می آمد. اتفاقا یک خادمه ای از منزل بیرون آمد در حالی که آشغالهایی همراهش بود و گویا می خواست بیرون بریزد تا مامورین شهرداری ببرند. امام به او فرمود صاحب این خانه آزاد است یا بنده؟ سؤال عجیبی بود. گفت: از خانه به این مجللی متوجه نشدی؟ این خانه «بشر» است، یکی از رجال، یکی از اشراف، یکی از اعیان، معلوم است که آزاد است. فرمود: بله، آزاد است، اگر بنده می بودآقا رفتند. بشر متوجه شد که چند دقیقه ای طول کشید. آمد نزد او و گفت: چرا معطل کردی؟ گفت: یک مردی مرا به حرف گرفت. گفت: چه گفت؟ گفت: یک سؤال عجیبی از من کرد. چه سؤال کرد؟ از من پرسید که صاحب این خانه بنده است یا آزاد؟ گفتم البته که آزاد است. بعد هم گفت: بله، آزاد است، اگر بنده می بود که این سر و صداها بیرون نمی آمد. گفت: آن مرد چه نشانه هایی داشت؟ علائم و نشانه ها را که گفت، فهمید که موسی بن جعفر است. گفت: کجا رفت؟ از این طرف رفت. پایش لخت بود، به خود فرصت نداد که برود کفشهایش را بپوشد، برای اینکه ممکن است آقا را پیدا نکند. پای برهنه بیرون دوید. (همین جمله در او انقلاب ایجاد کرد. ) دوید، خودش را انداخت به دامن امام و عرض کرد: شما چه گفتید؟ امام فرمود: من این را گفتم. فهمید که مقصود چیست. گفت: آقا! من از همین ساعت می خواهم بنده خدا باشم، و واقعا هم راست گفت. از آن ساعت دیگر بنده خدا شد. #توبه #بازگشت_از_گناه #تحول @Khanjanidroos

💠 متاسفانه گاهی روحیه #قدرنشناسی، پرتوقعی، #اسراف و چشم هم چشمی، #ناشکری و یا ایراد گرفتن‌های بی‌منطق بر زندگی مشترک زن و شوهرها حاکم ‌می‌شود. 💠 یکی‌از فرمولهای خوبی که می‌تواند این روحیه‌های #منفی را کم‌رنگ کند سر زدن به #کهنسالان، بیماران، معلولین و افراد بی‌سرپست‌ بهزیستی است. 💠 گاه مناسب است زن و شوهرها به همراه فرزندان خود در این اماکن حضور پیدا کنند و به #عیادت این افراد بروند. 💠 دیدن محدودیتها و کمبودهای #عاطفی و رفاهی و شرایط سخت دیگران باعث توجه و تفکر در نعمت #سلامتی، نعمت #هم‌نشین و همدم داشتن، نعمت #سرپناه داشتن و نعمت‌های زیادی که از آن غافلیم می‌شود. @ Khanjanidroos

🔵 چطور خودتان را خوشحال کنید؟ ۱- دست از انجام کارهایی که تمایلی به انجامشان ندارید بردارید ۲- رک و صریح حرف بزنید ۳- تلاش برای راضی نگه داشتن همه را متوقف کنید ۴- منظور واقعی خود را بیان کنید ۵- به غرایز خود اعتماد کنید ۶- هرگز خودتان را تحقیر نکنید ۷- از نه گفتن بیم نداشته باشید ۸- از بله گفتن بیم نداشته باشید ۹- با خودتان مهربان باشید @ Khanjanidroos