#بیت_ الله_الحرام #مطاف

عکس گرفتن از پیرزن مُرده، برای تبلیغ کشف حجاب! پیرمرد تاجری بود که تقریبا 120 سال سن داشت. او از تجار معروف زنجان بود. در میهمانی‌ که در خانه اش برگزار شده بود، کارمندان اداره‌ها، ارتشیان و مردم عادی به همراه خانم‌هایشان آمده بودند. قرار بود که بعد از صرف ناهار عکس دسته‌جمعی بگیرند تا زنجان نیز به کشف حجاب بپیوندد. همسر آن پیرمرد، پیرزنی صدساله بود. به او می‌گویند که برای عکس دسته‌جمعی شما هم باید بیایید، او ناراحت می‌شود و می‌گوید من توان ندارم، چگونه حجابم را بردارم؟ ولی همسر و پسرش اصرار می‌کنند و می‌گویند این کار اجباری است و گرنه اموالمان را می‌گیرند و ما را بیچاره می‌کنند. بالاخره یک لباس بی‌آستین به پیرزن می‌پوشانند و کلاه پهلوی بر سرش می‌گذارند. چند قدمی که پیرزن را می‌آورند، می‌بینند سنگین شده، بعد متوجه می‌شوند که او از ناراحتی مرده است. مأمورین می‌گویند که او هم باید در عکس باشد. بالاخره جسد پیرزن را می‌آورند و پسرهایش او را کنار کمر پدرشان نگه می‌دارند و عکس می‌گیرند. 📌 سال‌های مشقت‌بار زنان ایرانی 📌 زنانی که به جَبر، در مجالس بلا و مصیبت شرکت می‌کردند! 📌 هویت زدایی از زنان ایرانی برای سیطره استعمار 📌 حیا و عفت زن ایرانی 📌 کشف حجاب رضاخانی، به مثابه یک تجربه شکست‌خورده؛ منبع : سایت پژوهشکده تاریخ معاصر iichs.ir ✍️رضا قریبی @rkhanjani

نماز عید غدیر دو رکعت اسـت کـه باید در هر رکعت پس از حمد، ده مرتبه سوره توحید، ده مرتبه آیةالکرسی و ده مرتبه سوره قدر را خواند. وقت نماز نیم ساعت پیش از ظهر اسـت و پاداش این نماز برابر اسـت با صدهزار حج و صدها هزار عمره؛ همچنین کسیکه این نماز را بخواند، هر چـه از خداوند بخواهد برآورده شود @rkhanjani

💠 آداب ورود به ماه محرم 🎙استاد #عالی 🆔 @rkhanjani

📸 چطور برای بچه‌هایمان خاطره‌های محرمی بسازیم چند ایدهٔ ساده برای فعالیت بچه‌ها در ماه محرم فارس @rkhanjani

آقـ💔ـا ... به کجایی؟ دل زینبـ💔ـ ... نگران است هنوز 🏴سلام بلند قامت سیاه پوش ...

🖤 امام حسین علیه السلام 🍃خداوندا، تو آگاهی که آنچه انجام دادیم ، نه برای رقابت در کسب جاه و مقام بود و نه برای چیزهای پوچ و بیهوده دنیا، بلکه برای این بود که نشانه های راه دینت را ارائه دهیم و (مفاسد را) در شهرهای تو اصلاح کنیم تا بندگان مظلوم تو در امنیت و آسایش باشند و به احکام تو عمل کنند. 📚تحف العقول ، ص ۲۳۹ 🖤@rkhanjani

🌙 روضه قاسم بن حسن این تن غرقه به خون مصحف پا مال من است این عزیز دل زهرا و حسین و حسن است اِرباً اربا شده مثل علی اکبر، پسرم پیرهن از تن و تن پاره تر از پیرهن است خونِ سر آب وضو، سنگِ عدو مهر نماز اشک در دیده و خون جگرش در دهن است زخم شمشیر کجا، جای سم اسب کجا؟ اسب ها از چه نگفتید که این قلب من است؟ کاش یک بار دگر اسم عمو را می برد حیف کز خون دو لبش بسته، خموش از سخن است اشک می ریزم و با دیده ی خود می نگرم که گلم دستخوش باد خزان در چمن است سیزده ساله ی من، ماه شب چاردهم از چه دور بدنت این همه شمشیرزن است بر تن پاک تو ای حجله نشین یم خون پیرهن جامه ی خونین شده، خلعت کفن است بزم دامادی تو دامن صحرای بلاست خونِ رخساره حنا، شاخه ی گل زخم تن است میثم آتش به شرار جگرت ریخته اند آه جانسوز تو سوز دل هر مرد و زن است غلام رضا سازگار @rkhanjani

تميز كردن كفش عزاداران روضه آيت‌الله قاضي: ايشان در مجلس روضه بسيار مؤدب و با احترام مي‌نشست و در پايان مراسم، كفش حاضران را رديف كرده، آماده پوشيدن مي‌نمود و چه‌بسا آن‌ها را گردگيري مي‌كرد. مي‌فرمودند: من كفش حاضران در مجلس روضه اباعبدالله را تميز مي‌كنم تا ملائك حاضر در اين مجلس گواهي دهند به آن‌چه در باطن من مي‌گذرد كه جز خداي متعال، كسي از آن اطلاع ندارد. پاي سماور آيت‌الله غروي اصفهاني: آيت‌الله بهجت درباره روضه هفتگي استادشان مي‌گفتند: مرحوم غروي در اين روضه، مقيد بود كه خود پاي سماور بنشيند و خود او همه كفش‌ها را جفت كند. شاهدان گريه علامه طباطبايي: ايشان در مجلس روضه‌اي كه سيدي در محله گذر خان قم تشكيل مي‌داد شركت مي‌نمود، یک‌بار قسمتي از منزل آن سيد، نوسازي شده بود و علامه در همان قسمت نشسته بودند. در آن هنگام مي‌پرسند: چه مدت است كه در اين‌جا مجلس عزاداري برپاست؟ گفته بودند: بيش از چهل سال. مرحوم علامه از آن قسمت نوسازي شده، برخاستند و به قسمت قديمي خانه رفتند و فرمودند «اين آجرهايي كه چهل سال شاهد گريه بر امام حسين(ع) بودند، قداستي دارند كه انسان به اين‌ها هم تبرك مي‌جويد.» با پاي برهنه آيت‌الله سید عبدالکریم كشميري در روز عاشورا بسیار مضطرب و بي‌قرار بود؛ با حالت خاص از خانه با پاي برهنه و گِل بر سر ماليده بيرون مي‌آمد، اگر كسي روضه مي‌خواند اشك مي‌ريخت و منقلب بود و آرام و قرار نداشت. مي‌رفت كنار حرم حضرت معصومه(س) كنار دسته‌هاي عزاداري و تا آخر شب همان‌جا كنار حرم به گنبد نگاه مي‌كرد و در حال خود بود و اشك مي‌ريخت. کاش يك روضه‌خوان بودم علامه طباطبايي: يك‌بار، شخصي محضر علامه رسيده بود، اما ايشان را نمي‌شناخت و به‌همين سبب، سخنان ناپسندي گفته بود. وقتي فهميد شخصي، كه روبه‌روي او نشسته علامه طباطبايي است، اظهار شرمندگي و عذرخواهي كرد و به ايشان گفت: من گمان نمي‌كردم كه شما حضرت علامه طباطبايي باشيد و از ظاهرتان اين‌گونه تصور كردم كه يك روضه‌خوان هستيد. علامه فرمود: «ای کاش بنده يك مرثيه‌خوان حضرت سیدالشهدا(ع) بودم، همه سال‌هايي كه سرگرم درس و بحث بوده‌ام با يك مرثيه‌خواني امام حسين برابري نمي‌كند.» اهميت روضه آخوند ملاعلي معصومي همداني: ايشان زماني كه در مسجد خود به منبر مي‌رفتند به ذكر مصائب بسيار اهميت مي‌دادند، روزي شخصي به ايشان عرض كرده بود اگر ذكر مصيبت را در منبر كم كنيد و ساير مطالب را بيش‌تر بفرماييد مردم زيادتر استفاده مي‌كنند. معظم‌له فرموده بود «از مطالب كم مي‌كنم و روضه را بيش‌تر مي‌خوانم.» آخرين توشه آیت‌الله‌العظمی حجت: روزي كه ايشان در حال احتضار قرار مي‌گيرند، به حاضران مي‌گويند: مقداري از تربت سیدالشهدا براي من بياوريد، مقداري تربت حاضر مي‌كنند، ايشان تربت را با آب حل مي‌كنند، ليوان را به دست مي‌گيرند و هنگامی‌که نزديك به لب مي‌آورند، مي‌گويند: «آخر زادي من الدنيا تربه الحسين(ع)؛ آخرين توشه من از دنيا تربت حسين(ع) است.» آن‌گاه آب را نوشيدند و شهادتين را بر زبان جاري نموده و درحالی‌که روبه‌قبله بودند به جوار رحمت حق پيوستند @rkhanjani

عزم، غیر از هَوَس است. هوسِ خوب شدن را همه دارند! این، راهگشا نیست. عزمِ بر خوب شدن مهم است. ما با سیّدالشهدا(ع) در سرزمین کربلا نبودیم. اگر بودیم چگونه بودیم؟ باید این‌گونه عزم داشته باشیم که: «سَلَامَ مَنْ لَوْ كَانَ مَعَكَ بِالطُّفُوفِ لَوَقَاكَ بِنَفْسِهِ حَدَّ السُّيُوف...‏». #استاد_میرباقری ☑️ @rkhanjani

عاشورا، کانون جوشش تولّی به حق و تبرّی از باطل است. امام حسین (علیه‌ السلام) چه‌کار کند که همۀ قلوب را مُحبّ حق و مُبغض باطل کند، آن‌هم نه‌فقط مظاهر باطل، بلکه کار را به عمیق‌ترین لایه‌های باطل برساند و بُغض را از عمق قلب انسان متوجّه دشمنان کند؟ آیا جز با بلای عاشورا می‌شود؟ ☑️ @rkhanjani

📢 مراقبۀ خاص محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ◼️🏴🏴🏴🏴 «ما یک مراقبات عمومی داریم، یک مراقبات خاص داریم، مثلاً ماه رمضان، ماه محرّم، دهه ذی‌حجّه، هر کدام مراقبۀ خاص دارد. شب جمعه و سَحَر جمعه هم مراقبات مخصوص به خود دارد. مراقبۀ محرّم، مراقبۀ اجابت دعوت سیّدالشُّهداست. ما باید مراقبه کنیم ببینیم چه‌قدر اجابت کردیم و به همراهیِ آن حضرت رسیدیم یا نه؟ در زیارت رجبیّه آمده «لَبَّيْكَ دَاعِيَ اللَّهِ إِنْ كَانَ لَمْ يُجِبْكَ بَدَنِي عِنْدَ اسْتِغَاثَتِكَ وَ لِسَانِي عِنْدَ اسْتِنْصَارِكَ فَقَدْ أَجَابَكَ قَلْبِي وَ سَمْعِي وَ بَصَرِي‏». آیا واقعاً قلب ما اجابت کرده یا خیر؟ آیا گوش ما دعوت حضرت حق را شنیده و به سمع رسیدیم؟ بَصَر ما عاشورا را دیده و به شهود عاشورا و به رؤیت آن دعوت رسیدیم؟ آیا حقیقت آن دعوت و آن ندایی که در عالَم هست را شنیدیم؟ این ندا تعطیل نشده. ندای حضرت هنوز هم در عالَم جاری است و خواهد بود؛ آیا به آن جذبه‏ها رسیدیم یا نه؟ و آیا این اجابت‏ها ما را به عاشورا رسانده است یا خیر؟ #تربیت_ولایی ☑️ @rkhanjani