دوستان یه وقت خواب نمونید ...😉 حضرت آقا سخنرانی دارند ❤️❤️❤️❤️

#ماه_ذی‌الحجه #عید_قربان 💠 *آسمانی شوید* ✨ برای درک ملکوت آسمان باید آسمانی شد، رها و سبک! 🍀 برای پرواز باید تعلقات را ذبح کرد! 🔸 *قربانی، چشم پوشی و انقطاع از مادیات است که در پی آن وصال دوست حاصل می‌شود.* @rkhanjani

🕊 اگر تو عید همایون! به عهد بازآیی بخیلم ار نکنم خویشتن به قربانت #سعدی .

‍ 💠 مرحوم کربلایی کاظم ساروقی • کشاورز ساده‌ای بود که علاوه بر نداشتن سواد، فردی نیز کم حافظه بود تا حدّی‌که یک مسیر را بعد از مدت‌ها پیمودن، باز گم می‌کرد. ولیکن موهبتی بزرگ از طرف حق‌تعالی نصیب او گشت که اعجاب همه را برانگیخت و آن، حفظ همه آیات قرآن کریم بود، آن‌هم به‌نحوی که می‌دانست هر آیه در کجای قرآن و در چه سوره‌ای قرار دارد و اگر در جایی حرفی از آیه، اشتباه چاپ شده بود او می‌فهمید و یا اگر در کتابی آیه و یا آیاتی از قرآن در ضمن مطالب عربی وجود داشت، او آن آیات را می‌شناخت و نشان می‌داد، و اگر از او سوال می‌شد چگونه منوجه این امر می‌شوی؟ می‌فرمود این کلمات مانند نور برای من می‌درخشد. و مهم‌تر آن‌که چنان تسلطی بر آیات الهی قرآن پیدا کرده بود که سوره‌های قرآن را می ‌توانست از آخر به سمت اول بخواند، مرحوم آیت‌الله حاج سیّدمحمّدتقی خوانساری(ره) پس از آزمایش‌های متعدد، به او فرمود که قرآن را می‌توانی معکوساً بخوانی؟ او گفت: آری! و شروع کرد به خواندن سورة بقره، از آخر به اول و آقای خوانساری(ره) فرمودند: بسیار عجیب است، من شصت سال «قل‌هوالله احد» را که چهار آیه است می‌خوانم، ولی نمی‌توانم بدون فکر و تأمل از آخر به اول بخوانم ولی این مرد عامی، سوره بقره را که ۲۸۶ آیه است، بدون تأمل، مستقیماً و معکوساً از حفظ می‌خواند. • بله او کربلایی محمد کاظم کریمی ساروقی است‌که در سال ۱۳۰۰ه-ق، در دهکده ساروق از توابع اراک به‌دنیا آمد، و در دوران جوانی خویش در امام‌زاده آن منطقه که برای زیارت و فاتحه خوانی رفته بود دو نفر جوان را می‌بیند که با لباس‌های سفید و تمیز به سوی او می‌آیند و آن دو نفر در داخل امام‌زاده، دعاهایی می‌خوانند که محمد کاظم خیلی متوجه نمی‌شود و هم‌چنان ساکت و آرام می‌ایستد، ولی می‌بیند داخل امام‌زاده که معمولا تاریک بود امروز خیلی روشن شده، بعلاوه در اطراف سقف امام‌زاده کلماتی روشن نوشته شده و یکی از آن دو نفر رو به محمد کاظم می‌کند و می‌‌فرماید: «چرا چیزی نمی‌خوانی؟ » محمد کاظم می‌گوید: «آقا آخر من که مکتب نرفته‌ام و سواد ندارم » آن جوان می‌فرماید: «ولی تو می‌توانی بخوانی»، آن‌گاه دست خود را روی سینه محمد کاظم می‌گذارد و مقداری فشار می‌دهد و می‌فرماید: «حالا بخوان»، و محمد کاظم می‌گوید: «چه بخوانم؟» آن آقا شروع به‌خواندن آیات ۵۳ تا ۵۹ سوره اعراف می‌کند و محمد کاظم تکرار می‌کند و از آن لحظه به بعد احساس می‌کند حافظ کل قرآن شده است. و بزرگان و علمای حوزه‌های علمیه قم، نجف، کربلا، کاظمین، مانند مرحوم آیة الله هبة الله شهرستانی، سید محمد میلانی، علامه امینی، مرعشی نجفی، سید محسن حکیم، بروجردی... (رحمة الله علیهم)، امتحان‌های عدیده‌ای از او بعمل آوردند، و همگی تصدیق کردند که موهبتی الهی نصیب وی گشته است. 🔹اما چگونه کربلایی کاظم به این مقام دست پیدا کرد؟ درکنار پرهیز از لقمه حرام و شبه ناک، و مراقبت بر خواندن نماز شب، و عمل به دستورات شریعت، یکی دیگر از عوامل مهم، در سیره کربلایی کاظم توجه فوق العاده وی نسبت به حال فقرا و پرداخت انفاق به آن‌ها بود. او روستای خود را به دلیل این‌که ارباب، زکات اموالش را پرداخت نمی‌کند، ترک می‌کند و بعد از مدت‌ها، پس از اطمینان کامل از توبه صاحب ملک، دوباره به روستا بر می‌گردد؛ و صاحب ملک قطعه زمین کوچکی را نیز به کربلایی کاظم می‌دهد تا افزون بر کار برای ارباب، بر روی زمین خودش نیز کار کند. و سیره ایشان این بود، در موقعی که خرمن را می‎کوبید و گندم را از کاه جدا می‌کرد، سهم مالک را می‌پرداخت و همان‌جا زکات سهم خود را جدا می‌کرد و به مستحقّی که به‌طور کامل از وضع زندگی و معاش او مطلّع بود، می‌داد. افزون بر این، پس از جدا کردن خرج سالانه خود و بذری که برای کاشت سال بعد کنار می‌گذاشت، مابقی را بین فقرا تقسیم می‌کرد و این رویّه و روش کربلایی کاظم در رسیدگی به حال فقرا بود. • حتی ساعتی، قبل از آن‌که قرار بود در آن امام‌زاده، به چنین فیض عظیمی نائل شود، در موقع خرمن، و هنگامی که هنوز گندم را از کاه جدا نکرده بود، همان شخصی که هر ساله زکات مال خود را به او می‌داد، به سراغش می‌آ‌ید و می‌گوید: بچه‌هایم نان ندارند، ایشان می‌گوید: می‌بینی که باد نمی‌آید؛ ولی سعی می‌کنم مقداری گندم برایت تهیه کنم، شخص مستمند می‌رود. پس از رفتن او، کربلایی به وسیله غربال مقداری گندم از کاه جدا کرده، وزن می‌کند و به منزل او می‌برد؛ و موقع برگشت، در داخل امام‌زاده آن واقعه شگفت رخ می‌دهد. 🍃🍃🌷🌷🌷🌷🌷 @rkhanjani

🌼صفات امام زمان (عج)... ✍امام رضا علیه السلام فرمودند: حضرت مهدی علیه السلام برای مردم از خودشان سزاوارتر و از پدر و مادرشان مهربان تر و در برابر خدا از همه متواضع تر است آنچه به مردم فرمان می دهد، خود بیش از دیگران به آن عمل میکند. آنچه مردم را از آن نهی کند، خود بیش از همگان از آن پرهیز می‌کند. 📚 الزام النّاصب ص ۱۰ @ rkhanjani

چگونه یک منتظر واقعی برای امام زمان (عج) باشیم ؟ "حقیقتا" وظایف ما در زمان غیبت، همان وظایف در زمان حضور امام معصوم (ع)است. مگر زمانی که اهل بیت در بین مردم بودند، یا حتی زمانی که پیامبر بزرگوار اسلام در قید حیات بودند و حکومت اسلامی تشکیل داده بودند، انتظارشان از مردم چه بود؟! هدفشان از رسالت و تبلیغ چه بود؟ مگر اصلا هدف کلی خلقت چیست؟ جدا تکلیف ما اینست که وظیفه خودمان را در هر حالی و در هر زمان و مکانی، درست تشخیص داده و به آن عمل کنیم. و تشخیص وظیفه بزرگترین و مهمترین مسئله است. گاهی وظیفه به شکل "صلح امام مجتبی علیه السلام" ظهور می کند و گاهی به شکل "جهاد اباعبدالله علیه السلام" و گاهی به شکل "خطبه خانم زینب سلام الله علیها" مجموع این وظایف را می توان در یک جمله خلاصه کرد و گفت بزرگ ترین وظیفه شیعیان در عصر غیبت، انتظار فرج و ظهور دولت جهانی حضرت مهدی (عج) است. عملی شدن انتظار فرج این است که به تمام دستورات قرآن، پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) جامه عمل بپو شانیم. موفق باشید #انتظار_منجی #وظیفه_منتظر #انجام_وظیفه @rkhanjani

چرا حق پدر و مادر، بیشتر از حق فرزند بر والدین است؟ والدین مسئول تولد فرزند هستند و اگر خودشان مشکل داشتند، نباید موجبات به دنیا آمدن فرزندی را ایجاد می کردند. پس حق فرزند بیشتر است چون در این جهت اختیاری از خودش نداشته و ناخواسته گرفتار مشکلات والدینی می شود که اختیار انتخاب آنان را نداشته. ✅ تمام انسان ها، به خواست خداوند به دنیا می آیند و پدر و مادر فقط نقش دنیوی این امر را به عهده دارند. یعنی اراده خداوند بر این قرار گرفته که موجودات، بتوانند تولید مثل داشته باشند و نسل شان ادامه پیدا کند. پس اراده اصلی مربوط به خداوند است. همچنانکه بسیاری از افراد آرزوی فرزنددار شدن دارند ولی خواست خداوند بر این قرار نگرفته و فرزندی از آنها به وجود نمی آید. و برعکس. پس اراده اصلی در به دنیا آمدن افراد مستقیما اراده خداوندی ست. اما در مورد حقوق، همیشه حق دوطرفه است و همانطور که والدین حقوقی بر گردن فرزندان دارند، فرزندان هم دارای حقوقی هستند، هرچند به دلایلی این حق کمتر است. توجه بفرمایید که تمام احکام و حقوق دین، بعنوان برنامه کمالی و زمینه ساز کمال انسانی است. این برنامه های کمالی و احکام و حقوق دینی عموماً دو سویه و متقابل اند. همه زندگی و نوع تعاملات ما با دیگران و حقوقی که بر گردن همگان نهاده شده، داخل در امتحان الهی است، هر کس در عمل به وظایف خویش آگاهتر و کوشاتر باشد از رتبه و درجه بالاتری برخوردار است. تحقق بسیاری از حقوق والدین که مصادیق آن بصورت کلی و جزئی اعم از اطاعت و احترام و دستگیری و ... در آیات و روایات مورد اشاره قرار گرفته اند، تا حدود زیادی منوط به توجه والدین به حقوق فرزندان است. اگر والدین با توجه به علم و آگاهی و با توجه به توصیه های نورانی دین، در مسیر تربیت فرزندان کوشش کنند، این فرزندان در برابر پدر و مادر همانگونه رفتار خواهند کرد که شارع مقدس تکلیف نموده، بعبارتی فرزندان صالح در برابر لطف و محبت و اکرام والدین جز همان رفتار کریمانه و توأم با لطف و محبت را نخواهند داشت. متقابلاً بازتاب بی توجهی به لوازم تربیت صحیح فرزندان، خواه ناخواه، جز رفتارهای تند و بی احترامی و بی توجهی به حقوق والدین را در پی نخواهد داشت. با این وجود، اگر فرزندان علیرغم بی توجهی والدین به وظایف شان (که برشمردیم) احترام پدر و مادر را حفظ نمودند علاوه بر انجام وظیفه از اجر و درجه هم برخوردار خواهند شد و اگر علیرغم آگاهی از مقام و منزلت و حق تکوینی پدر و مادر نسبت به آنها اهانت و جسارتی روا داشتند مرتکب حرام گشته، اگر توبه نکرده و رضایت ایشان را جلب نکنند مستحق عقوبت خواهند بود. ضمن اینکه اگر والدین در انجام وظایف خود در قبال فرزندان کوتاهی کنند مسئول بوده و باید پاسخگو باشند، زیرا انسان در برابر همه سرمایه هایی که خدا به وی داده مسئول است، اولاد یکی از همین سرمایه هاست اگر والدین در تربیت شان کوتاهی کنند نه تنها تکویناً از تبعات و آثار منفی آن در دنیا و عالم پس از مرگ برخوردار می شوند بلکه در قبال تضییع این سرمایه ها نیز مسئولند و باید در پیشگاه خدا پاسخگو باشند. چنانکه امام سجاد (علیه السلام) در خصوص فرزند مى فرماید: فَاعْمَلْ فی اَمرِهِ عَمَلَ مَنْ یَعْلَمُ مُثابٌ عَلى الاحْسانِ اِلَیْهِ مُعاقَبٌ عَلى الإسائةِ اِلَیْهِ؛ درباره فرزند خویش عمل کن چنان کسى که مى داند اگر به فرزند خود احسان کند پاداش داده مى شود و اگر بدرفتارى کرد مؤاخذ و عقاب مى گردد. بحارالأنوار ، ج 74، ص 6 اینهمه تأکید بر رعایت حقوق والدین و اطاعت مشروط از آنها داخل در دایره امتحان الهی است. و بی شک، خداوند آغازگر اینگونه تبیین تکلیفی حقوق والدین بوده آنهم با آن تصریحات و تأکیدات مکرر و در سخنان معصومین (ع) دامنه اش گسترانیده شده. مگر در قبال همه تکالیفی که خداوند بر عهده انسان نهاده باید بدنبال فلسفه و چرایی آن باشیم؟ مگر از پزشکی که نسخه درمان ما را می پیچد از چرایی و فلسفه کم و کیف داروها اینقدر استنطاق و بازپرسی می کنیم؟ که اینک باید از خدای متعال (نعوذ بالله) استنطاق کنیم که خدایا چرا آغازگر این سنت توجه دادن انسان به حقوق والدین بودی؟ و ... در این میان، وظیفه انسان عاقل، عبد و مطیع و منقاد حضرت باریتعالی بودن است. خدای حکیم، انسان را امر به احسان و اکرام و جلب رضایت و اطاعت مشروط والدین کرده، و از انسان مؤمن و عاقل جز اطاعت شایسته نیست. این اطاعت و تبعیت کورکورانه نیست چون پشتوانه اش اعتقاد و ایمان به خیرخواهی و مصلحت اندیشی مطلق خدای حکیم است. 🍃 🌺🍃 🌿🌺🍃🌺#حقوق_والدین #حقوق_فرزندان @rkhanjani

🍃🍃🍃🌸🌸🌸 عزیزان همراه عید تون مبارک ان شاءالله بزودی با سرنگونی آل سعود و ظهور آقا امام زمان عج همگی چنین روزی در منی باشید ..... 🍃🌸🌸🌸🌸🌸