حالم یه‌ طوریه انگار غروبه جمعه‌ست‌ ومنم فردا صبح امتحان دارمو هیچی نخوندم :)

حوصله هیچکسو ندارم ولی سرم درد میکنه واسه با تو حرف زدن .

ولی یه روز بغلت میکنم بغلتو میریزم تو جیبم با خودم میارم

تو‌ بیا‌ مَست‌ در آغوش‌ من‌ و دل‌ خوش‌ دار مَستی‌ تو‌ با بغلت‌ ، هر دو گناهش‌ با من‌ :)))

بیشتر دلم میخواست وقتی ناراحتم ، نگام نکنی و بگی ای بابا تو که همیشه همینی ، به جاش دستمو بگیری و ببری یه گوشه خلوت و بگی حالا که نمیتونم برات کاری بکنم عوضش بیا دوتایی باهم غصه بخوریم ، دلم میخواست وقتی باهات قهر میکنم نگی "این که کار همیشته" به جاش بغلم کنی و چیزی نگی . بیشتر وقتا دوست داشتم وقتی الکی میگم نه بابا ناراحت نشدم ، بفهمی حرفام دروغه و خودت یه جوری حالمو راست و ریس کنی ، اما تو هیچوقت حواست بهم نبود ، تو همیشه آدم دیر رسیدن و من که نمیفهمم تو سر تو یه نفر چی میگذره بودی .

‏آهنگ بی‌کلام خوبه ، ولی تا حالا آغوش بی‌کلام رو تجربه کردی؟

یکی‌ باشه‌ مثل‌ گوگل ، تا‌ میگی‌"پ‌" بگه‌: پیتزا؟ پاستیل؟ پول؟ پدرشو‌ در بیارم؟

خوشا‌ صبحی‌ که‌ چون‌ از‌ خواب‌ گریزم به‌ آغوش‌ تو‌ از بَستر‌ گریزم (: