هدایت شده از .
بهت گفته بودم که من همیشه حوصله تورو دارم ، حتی وقتایی که حوصله خودمو هم ندارم؟
یه وقتایی یه رفتارایی از یه کسایی میبینی و بعدش با خودت فکر میکنی "اصلا من برای این آدم مهمم؟"
میدونی ، من شبای زیادی رو با گریه خوابیدم ، عصبی شدم ، با کسی حرف نزدم و تو خودم ریختم و خود خوری کردم ، روزای زیادی تنها بودم و تا کیلومترها اونورتر کسی رو ندیدم و توی نا امیدی غرق شدم و ذره ذرهی وجودم رو غرق پوچی کردم ، اما حالا ، این منم ، یه منِ قوی با احساساتی پختهتر ، ممکنه خم شم ، زانوهام زمین رو لمس کنه اما میدونی ، اونجایی که نقطه ضعفم تبدیل شد به قوتم ، همونجا بود که برندهی این دوئل من بودم .
من هیچوقت دوست دوستام نبودم .
هیچوقت اولویت اولویتام نبودم .
هیچوقت بهترینِ کسی نبودم .
هیچوقت اونی که دلتنگش میشن نبودم .
هیچوقت مطلوب و مُراد کسی نبودم .
هیچوقت کسی که نگرانش میشن نبودم .
هیچوقت درک شده و فهمیده شده نبودم .
هیچوقت به اندازه کافی خوب نبودم .
هیچوقت آدمی اجتماعی با دوستهای زیاد نبودم .
هیچوقت اونی که جاشخالیه و نبودش حس میشه نبودم .
تا به حال برای کسی بَس نبودم و بله عزیزم ، من هیچوقت آدمِ کافیِ داستان نبودم .
کاش هرچی زودتر فاصلهی بینمون تموم بشه اونوقت جوری بغلت میکنم که همه این دوریا جبران بشه ، یجوری میبوسمت که همه اون شبایی که دلم میخواست کنارم باشی و نمیشد جبران بشه ، یجوری دستاتو محکم میگیرم که از ته دلت باور کنی دوست دارم و همیشه باهات میمونم .
دیگه کسیو نمیشه جدی گرفت ؛
یعنی کسی اونقدر واقعی نیست که بوی موندن بده ،
کسی اونقدر شبیهت نیست که بتونی از بغضات واسش بگی ،
کسی اونقدر دوستت نداره که از جهان نترسی ،
کسی نیست!
انگار این دنیا از درون خالی شده .
اگه یک روز خواستی گریه کنی ؛ منو صدا بزن .
قول نمیدم که بخندونمت
ولی میتونم باهات گریه کنم .
اگه یک روز خواستی فرار کنی ؛
واسه اینکه منو صدا بزنی اصلاً درنگ نکن .
قول نمیدم که ازت بخوام بمونی ،
ولی میتونیم باهم فرار کنیم .
اگه یک روز نمی خواستی با کسی حرف بزنی ،
منو صدا بزن تا باهم سکوت کنیم .
اگه یک روز منو صدا زدی و جوابی نشنیدی ،
تو بدو بیا سمتم
چون اینبار قطعا من به تو نیاز دارم .
کاش یه راهی وجود داشت میتونستم تموم خاطرههاتو پاک کنم ، نیاز دارم حتی یادم نباشه چقدر دوستت داشتم .