بچه که بودم بنظرم کسایی از این کیف دوشی ها داشتن -خصوصا با زیپ و جیبای زیاد - بی سلیقه بودن . حالا حدود ۱۰ سالی میگذره و خودم از همون کیف زشتا استفاده میکنم . زندگیه دیگه ..

سلام به نورا کوچولو🎀🫶

بالاخره گره ذهنیم وا شد راجع به چرائیش. اونم وسط کلاس نظریه یادگیری🤌

تو جمعای سه نفره انگار همیشه یکی اضافیه .

پیچ خم ِزندگی، مارا به بن بست پذیرش رساند .

-

من با آن که انتقام جو و کینه توز نیستم، اما حافظه ام در مورد جراحات و تحقیرها، به رغم بزرگواری ام بسیار قوی است'📖 - داستایوفسکی -

آیا شایستگی دیدن فردا را داری؟!

پلن همیشگی چهارشنبه ها=حرص خوردن

نمیشه از اول عاقل باشی که! باید یه سلسله مراتبِ پر از اشتباه رو طی کنی و دو سه تا زخم و جایِ اشتباه روی تنت بمونه و رُس‌ت کشیده بشه تا بتونی رُسِ عقل رو بکشی و عاقل بشی. ما که نشدیم، خوش به حال اونایی که شدن.

زندگی همینطوریشم سخته . پس سر چیزای کوچولو چرا با ادما سازگاری نداشته باشیم ؟ ‌

تو این مدت متوجه شدم من نمیتونم انتظار داشته باشم ادمایی که من باهاشون ارتباط دارم ، همیشه محترم، موقر ، مهربون ‌و با توجه باشن . یا حداقل خودشون رو اینطوری نشون بدن🤷🏾‍♀ اونا ممکنه تو خانواده های پر از تشنج یا مادر بیخیال ِتربیت .. بزرگ شده باشن.