اگر الان برام اون چادر اسباب بازی رو بخری بدردم نمیخوره. ده سال پیش میخواستمش.

من نخواستم این زندگیو.

چن وقته دیوونه شدم.

غم دور چشماش حلقه زده بود.

به بچه هفت ماهه پرتقال دادم🐸💔

سلام به تو هر کسی. دلم یک تکه کوچک شده بود برای تو. دوست عزیز من این روزهای نبودنم اتفاق هازیاد بود برای گفتن و شنیدن اما بماند برای بعد. نمیدانم متوجهش بودی یا نه اما اینجا پر از ادم هایی عجیب است. سنِ عشقشان را نادیده میگیرند و سطل رنگ سیاه را به زندگیشان میپاشند تا سیاه بخت شوند. و جالب تر این است، با لحن خاصی که انگار دنیارا طلبشان را خورده و نمیدهد از زندگی شان شاکی اند. البته بعد از مدتی هم که یادشان رفته چه رنگی پاشیده اند با بختشان دنبال سطل رنگ قرمز و شادی اند. دنبالش هم که باشند چه سود که چشمشان دیگر شادی را نمیبیند. گوییم که دلسوزی خدا را میشناخت و رنگ قرمز هم دستش داد، تاوقتی که مشکی قرمز را در خود گم میکند از زندگیشان نکبت و تیره بختی میبارد. آدمها دستی دستی قشنگی هارا بیریخت،آبادی هارا ویران و سبزی هارا پژمرده میکنند و میگویند زندگی برایمان مثل تلخی تریاک است بد بو و کشنده. هر کسی جانم امیدوارم زندگی ات به رنگ و بوی تریاک شباهتی نداشته باش. وتورا خدا حافظ.

تنهایی رو گلوم چاقو گذاشت-

نام اثر:نمیدونم اصن ببین خودت.

تو جانِ منی ، وداع جان آسان نیست .

رسم عاشق کشی را از ڪه آموختی؟'

به تو مجدد ها سلام. دوست من بازهم فکر ها بیکار شده اند و منِ مظلوم را گیر آورده اند برای سرگرمی خودشان. نمیدانم این مغز ماهم بیکار است ؟! درباره آدمی که کیلومتر ها آنورتر میخندد فکر میکندُ قند در دلش آب میشود؟ همین است دیگر هر کسی جان،وقتی مغز هم دلدار شود، یک روزی هم دلش به تاراج میرود. میدانی،دوقلب در یک آدمی زاد معجزه است. معجزه حضرت آدمی که بخاطر گوشه لبخندی از حوا، دین و بهشتش را فروخت. چه میکند این دل که خودش انتخاب میکند ،خون شود گاهی هم خوب،گاهی سر به راه ، گاهی هم سرکش ُ زبان نفهم! تو زبانت را خسته کن مغزت هم خالی اما قلبِ مغزت از خجالتت درمی آید. شب روز نمیگذارد برایت این نامسلمان. هر کسی جانم از خدا میخواهم هیچگاه بامدادت به یادِ چشمی ،اسمی، لبخندی نگذرد. خدا حافظ تو باشد هر کسی.

شورَش را داشت اما شعورش را نه.