💥ادعای خدایی علی‌محمد باب! 🔻پیشوای بابیت و مبشّر خیالی #بهائیت، #علی‌محمد #شیرازی، در آخرین مرحله از ادعاهایش (پس از بابیت، مهدویت و نبوت)، خود را ذات خدای تعالی معرفی نموده است؛ همچنان که در لوح هیکل الدین نوشته است: «إنَّ علی قبل نبیل ذات الله و کینونیته [1]؛ همانا علی قبل از محمد (: علی‌محمد شیرازی) ذات خدا و هستی اوست». او همچنین در وصیت نامه‌اش به صبح ازل، به خدایی خود اکتفا ننموده و جانشینش را نیز خدا پنداشته است: «هذا الکتاب مِن عند الله المُهَیمن القَیوم، إلی اللهِ المُهَیمن القَیوم... [2]؛ این کتاب از جانب خدای مُهیمن پاینده (علی‌محمد شیرازی) به سوی خدای مهیمن پاینده (صبح ازل) است». 💠آری؛ مدعی دروغینی همچون علی‌محمد شیرازی، که تنها با خوردن یک سیلی تمام ادعاهای خود را منکر شد [3]، کارش به جایی رسید که دست آخر خود را ذات الهی نامید. ادعایی که کتاب آسمانی قرآن در خصوص رد آن از جانب پیامبران الهی، فرموده است: «مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَاداً لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ... [آل‌عمران/79]؛ برای هیچ بشری سزاوار نیست که خداوند، کتاب آسمانی و حکم و نبوّت به او دهد سپس او به مردم بگوید: غیر از خدا، مرا پرستش کنید!». ✅اما بر فرض که بهائیان بخواهند تجلّی را به عنوان توجیهی بر ادعای علی‌محمد باب مطرح کنند، در جواب باید گفت: ذات الهی محیط و بی‌نهایت و کُنه او درک نشدنی است؛ لذا چگونه مخلوق محدودی می‌تواند خود را مظهر "ذات" خدا بخواند! لذا از این‌روست که قرآن کریم فرموده است: «... لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ [شوری/11]؛ هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست». 📚پی‌نوشت: [1]. علی‌محمد شیرازی، لوح هیکل الدین، بی‌جا: بی‌نا، بی‌تا، ص 5. [2]. علی‌محمد شیرازی، قسمتی از الواح خط نقطه اولی به آقا سیدحسین کاتب، 1337، ص 13. [3]. ر.ک: اشراق خاوری، تلخیص تاریخ نبیل زرندی، نسخه دیجیتال کتاب‌خانه بهائی، ص 130-129. @n_bahaiat @feraghvaadyan