eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
4.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
260 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
8.42M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥ببینید| دو طیف متعارض از در کلام امام خامنه‌ای را بیشتر بشناسیم... @rozaneebefarda
اساتید حوزه علمیه و انقلابی گری در تردید و ابهام بازخوانی «انتظارات مدنیت ولایی از اساتید حوزه» ذبیح الله نعیمیان @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 در بازخوانی کارنامه اساتید ارجمند حوزه علمیه پیرامون مسئله فقه حکومتی و انقلابی گری، با طیف های مختلفی مواجهیم؛ برخی از اساتید همواره مواضع ولایی خود را مخلصانه و غیر محافظه‌کارانه ابراز می‌کنند. برخی از این بزرگواران در مرز شفافیت و انقلابی‌گری اقتضایی هستند. برخی دیگر از آنان گاهی سخنانی درباره‌ی ولایت فقیه، رهبری، انقلاب دارند که قابل تمجید است اما غلبه با سکوت یا عدم ابراز مواضع قاطعی است که بتواند مخاطب از سردرگمی درباره‌ی خود درآورد. برخی فعالیت‌ علمی در عرصه‌هایی چون فقه سیاسی و حکومتی همسو با انقلاب را نیازمند سخنان صریح درباره‌ی انقلاب و ولایت نمی‌دانند. این بزرگواران نمی‌توانند انتظار داشته باشند که مخاطبان تیزبین لزوماً با خوش‌بینی به آنان نگاه کنند یا دستکم درباره‌ی آنان قاطعانه به دیده‌ی تحسین بنگرند. انقلاب اسلامی و نیازمند مواضع شفاف است. ازاین‌رو، تعریف و تکوین فقه حکومتی نیازمند بازتعریف اساتید دانا، تیزبین و نکته‌سنجی است که مواضع خود را به صورت صریح، انقلابی و شفاف ارائه دهند. جامعه‌ی انقلابی حوزه نیازمند ارتقای فقه حکومتی است. اما حرکت در مرز ابهام نمی‌تواند بستر مناسبی برای حرکت‌های علمی ایجاد کند. طلاب، فضلا و اساتید انقلابی همواره از تلاش‌های علمی همسو با انقلاب و رهبری استقبال می‌کنند. اما گاه نمی‌توانند در صداقت و اصالت برخی به راحتی به نتیجه برسند و ازاین‌رو، نمی‌توانند با این بزرگواران غیرشفاف همسویی آرامش‌بخشی پیدا کنند. مواضع ضد انقلابی برخی در حوزه به راحتی قابل شناسایی است. اما مواضع غیرانقلابی یا شبه انقلابی همواره سؤال‌برانگیز است. @rozaneebefarda
عیدی دولت در آستانه عید غدیر به نخبگان استان گیلان. حکم تخلیه مجموعه یاران توسط آموزش و پرورش استان گیلان، علیرغم بیش از یک دهه فعالیت فرهنگی و تربیتی و وجود ظرفیت هایی از قبیل حسینیه و باشگاه ورزشی و هیات دانش آموزی، آموزش و پرورش دولت تدبیر و امید، اصرار به قطع ید از این سنگر فرهنگی دارد. @rozaneebefarda
💥ناطق نوری امام جماعت کل اصلاحات @rozaneebefarda
💥یادداشت موهن سروش محلاتی پیرامون توصیه اخلاقی مقام معظم رهبری پاسخ نقد سروش را در روزنه بخوانید @rozaneebefarda
روزنه
💥یادداشت موهن سروش محلاتی پیرامون توصیه اخلاقی مقام معظم رهبری پاسخ نقد سروش را در روزنه بخوانید @
🔻در پاسخ به طعنه ناشیانه محمد سروش محلاتی [صفحه ۱از۲] 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻 🔹فقه باید سیاسی باشد امّا سیاست‌زده؛ نه. شاه‌کلیدی که برخی مدعیان از آن دور اند و گاه و بی‌گاه با ادبیات فقهی افکار جناحی خود را مطرح می‌کنند. چندی پیش و درست همزمان با ایام زیارتی مخصوص امام رضا علیه‌السلام، آقای که بعد از لغو برنامه مشترکش با جناب آقای ، کم‌کار شده بود بار دیگر دست به قلم برد و در پوشش نقد؛ طعنه ناشیانه‌ای به رهبر معظم انقلاب زد. 👇 https://eitaa.com/rozaneebefarda/1600 🔹توضیح این‌که امام خامنه‌ای مدظله‌العالی سال‌ها قبل در میان جمعی از پاسداران حفاظت ولی امر در مشهد مقدس فرموده بودند: « بعضی‌ها خیال میکنند باید بروند حتماً به بچسبند! اینها چون دلهایشان وصل نمیشود، میخواهند جسمها را وصل کنند؛ چه فایده دارد؟ بعضی‌ها همان دمِ ضریح هستند و چسبیده‌اند به ضریح، امّا دلشان اصلاً متّصل به نیست؛ یکی هم ممکن است دورتر باشد، امّا دلش متّصل باشد؛ این خوب است. اگر این‌جور زیارت کردید، این خوب است.»( 06/۰۱/1382) 🔹این بیانات در قالب بنر چاپ شده و در صحن حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام نصب شده بود و جناب سروش محلاتی نیز با دیدن آن برآشفت و آن را «مطلبی نامناسب» خواند و نقدی به ظاهر فقهی و کوتاه نوشت. 🔹خلاصه‌ اشکال سروش محلاتی به سخن مقام معظم رهبری این بود که: نزدیک شدن به ضریح طبق نظر شهید اول و صاحب جواهر وچسبیدن به ضریح طبق قول شیخ بهائی مستحب است و اگر مستحب هم نباشد طعنه زدن به مؤمنین درست نیست. 🔆بررسی این مسئله هر چند از نظر فقهی ارزش چندانی ندارد چراکه پر واضح است قول سه نفر از فقهای متأخر هیچ حکم شرعی را اثبات نمی‌کند و صرف نقد یک توسط ولی‌فقیه و مرجع تقلید طعن محسوب نمی‌شود اما ذکر چند نکته در این باب برای روشن نمودن عیار فقهی مدعیان خارج‌گویی و فقاهت سیاسی خالی از فایده نیست. گفتنی است یادداشت جناب سروش بدون مرجع و منبع دقیق نوشته شده بود که برای بررسی تحقیقی‌تر، منابع مطالب اضافه شده است: 🔆1. عبارت جناب شهید اول(دروس ج2 ص23) و صاحب جواهر(ج20 ص101) در خصوص نزدیک بودن فرد به ضریح است و نه چسبیدن به آن و تعیین میزان نزدیکی فرد عرفی است و با ایستادن روبروی ضریح با فاصله چند متری نیز حاصل می‌شود. (کما این‌که وقتی کسی کنار در داخلی و با فاصله چند متری روبروی یکی از ضریح‌های مقدس باشد و با کسی صحبت کند؛ به او می‌گوید: در حال حاضر کنار ضریحم) نکته جالب این‌جاست که جناب سروش محلاتی عبارت شهید اول قدس سره را که در آن تصریح به عدم لزوم چسبیدن به ضریح هست نیز آورده است : « و ثالثها: الوقوف على الضريح ملاصقاً له أو غير ملاصق ». خلاصه این‌که «نفی استحباب الصاق به ضریح»(که محل کلام مقام معظم رهبری بود) با «استحباب الوقوف علی الضریح» تنافی ندارد. جامع عباسی(ط-جدید ص418) هم گرچه چسبیدن به ضریح را جزء آداب دانسته است اما در حد قول یک مجتهد است که طبیعتا اگر یک مرجع تقلید با آن مخالفت کند مستلزم ملامت نیست. 🔆🔆2. با نگاهی دقیق‌تر به عبارت می‌یابیم که ایشان اساسا در مقام نفی استحباب چسبیدن به ضریح نبودند کما این‌که خود ایشان هم در زیارات خود این کار را انجام می‌دهند بلکه در مقام نفی یک بوده‌اند چراکه به هرحال انسان‌های سطحی‌نگری هستند که کمال مطلوب را منحصر در اتصال ظاهری به ضرائح مقدسه می‌دانند اما شکی نیست که ارتقای روحی و معنوی اصل است و آداب نیز برای رسیدن به آن ارتقای روحی است در حدی که برخی فقها قائل‌اند اگر در کسی حالت خضوع و خشوع پدید نیامد اصلا وارد مشاهد مشرفه نشود بلکه منتظر بماند تا آن حال روحی پدید بیاید.(این نکته در منابعی که آقای سروش محلاتی به آن استناد دادند وجود دارد علاوه بر آن:ر.ک: حدائق ج14 ص421. برخی فقهای اهل معرفت نیز روح تمام آداب را حالت رقت قلب و خضوع عنوان نموده‌اند.(مناسک حج و عمره (آیت‌الله العظمی بهجت) ص280) 🔆گفتنی است این نوع نگرش سطحی موجب بروز برخی صحنه‌های نامناسب در مشاهد مشرفه به ویژه حرم مطهر حضرت امام رضا علیه‌السلام که نه تنها در دایره «ادب زیارت» تعریف نمی‌شود بلکه خلاف ادب نیز هست. حقیقتا چه کسی است که هل دادن زائران، فریاد کشیدن برخی مردها در اثر فشار، جیغ کشیدن برخی زنان و... را که ریشه در همان نگاه عوامانه دارد تحسین کند؟ آیا این حرکات ادب زیارت است یا واقع نشدن این امور در محضر امام عین ادب است؟! ادامه یادداشت در لینک ذیل: https://eitaa.com/rozaneebefarda/1603 @rozaneebefarda ادامه در پست بعد👇
در پاسخ به طعنه ناشیانه محمد سروش محلاتی [صفحه ۲ از ۲] 🔆🔆3. با این نگاه مشخص شد که کلام مقام معظم رهبری هیچ رنگی از طعن نداشت بلکه آسیب‌شناسی عالمانه و مصلحانه بود که وظیفه هر عالم و اندیشمندی است. هرچند شخصیتی مثل آقای سروش محلاتی هم در جایگاهی نیست که به خاطر طعنه زدن بتواند به کسی ایرادی بگیرد. چه کسی است که کتابی از ایشان خوانده باشد و طعنه‌ها و توهین‌های او به (از شخصیت‌های برجسته آن گرفته تا شخصیت‌های حقوقی و نهادهایی همچون شورای نگهبان، مجلس خبرگان و...) را ندیده باشد؟! 🔆4. جناب آقای سروش محلاتی در دایره فکری ، تلاش می‌کند هر مسئله اجتماعی (از دیه و ربا گرفته تا چارچوب رسانه و...) را لااقل در حد تشکیک و احتمال حمل بر محمل‌های عقلایی (آن هم در فضای جهانی شدن و عقلای کشورهای توسعه‌یافته) کند. حال چگونه ایشان در تشخیص مصداق ادب ،که با نگاه اولی امری عقلایی است، یک‌باره متعبد و متشرع می‌شود و شبه‌اخباری عمل می‌کند؟ 🔆🔆5. این شبهه چند وقتی است از لسان جریان منحط نیز شنیده شده است. بازتکرار آن از زبان مؤید دیگری است بر جریان‌های غیرانقلابی و ضدانقلاب. وحدتی که یادآور و البته شکست مفتضحانه جبهه کفر و نفاق در صدر اسلام است. @rozaneebefarda
🔸واکنشی شاعرانه به مطالب مخدوش سروش محلاتی 💥اختصاصی @rozaneebefarda
💥پست ویژه سروش محلاتی مغرضانه و از روی ناسازگاری سیاسی وارد فقه می شود اظهارنظر صریح جناب آقای رضا اسلامی پیرامون یادداشت های آشفته @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔸این آقایی که با این لسان اشاره می کند که از خلاف اجماع نهراسید، همین آقا در جایی از یکی از آثار علمی که مربوط به رهبر معظم انقلاب است، اشکال گرفته که حرف ایشان خلاف اجماع علماست. در صورتی که خودش اعتقاد داشته از مخالفت اجماع نباید بترسیم ولی اینجا مخالفت با اجماع را تقبیح می کند. 🔹آقای گفت زمینه انحراف فقه یکی آن است که مقهور فتاوای فقهای پیشین باشیم که در اصطلاح بدان گویند «وحشة الانفراد» و بعد از مرحوم آیت الله اردبیلی تمجید کرده است که ایشان آزاد اندیش بود و وحشتی از انفراد نداشت. 🔹حالا با صرف نظر از بحث صغروی این را می گویم؛ یعنی واقعا فرمایش رهبری در کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی که مربوط به 45 سال پیش است واقعا متضمن حکمی برخلاف اجماع هست یا نیست، بماند اما اینکه اصل مخالفت با اجماع و شهرت یک جا مورد تمجید و جای دیگر مورد تعریض است، این دوگانگی را چه کنیم؟ گذشته از آنکه اصل این مطلب صغرویاً نیز درست نیست. 🔸عجیب است که رفته اند در اندیشه فقهی رهبری دقت کنند و یک چیزی از آن کتاب درآورده اند مربوط به درس‌های 25 تا 28 که پیرامون ولایت و هجرت است و در آن حال و هوای پیش از انقلاب و در سطح تقریباً عمومی بوده و توقع دارند که چرا تقیه به عنوان یک استثنا ذکر نشده است و اشکال کرده اند که اطلاق حکم بر خلاف اجماع فقها است. 🔸توصیه می کنم همه طلاب بروند و آن درس‌ها را بخوانند و عمق مطلب را ببینند ادله ای که بدان استدلال شده است را ببینند. 🔸در مقالات بعضی از مجلات دیدم که بحث علمی لازم درباره ولایت جائر و استثنائات آن شده است. بحث ولایت کفار، آیا به صورت مطلق نقل شده یا استثنائاتی هم دارد؟ استثنائات به چه معناست و توجه به مراتبش به چه صورتی است. حال چه طور می شود در این فضا که یک بحث علمی دقیق است ما تیتری از آن درست کنیم، خوراک روزنامه ها و رسانه ها و مایه انحراف افکار و انحراف فضای سیاسی باشد از موفقیت هایی که بدست آمده است هرچند این گونه اشکال تراشی های موهون ذره ای از عظمت مراجع نمی کاهد. خلاصه بحث علمی که درست ادا نمی شود، آدمی به تردید می افتد که هدف و منظور چیست؟ 🔸چه طور می شود که شخصی همواره در فقه جست‌وجو می کند و یکسری اطلاعات استخراج می کند، آب و رنگی به این مطالب می دهد و کسانی که تخصص ندارند می بینند که این آقا استناد به آیات می کند، استناد به جواهر الکلام می کند و بحث علمی خیلی دقیقی می کند. ادله متعارض را می بیند، جمع ادله می کند این کارها نزد اهل فن نوعی دلیل تراشی برای هدف از پیش تعیین شده است و ارزشی ندارد ولی برای غیر متخصص موجب اشتباه می شود چون نمی فهمد کجای بحث اشکال دارد؛ برای مردم خطرناک است و خلاصه هم برای خود فرد ضرر دارد و هم برای دیگران. 🔹به نظر می رسد مبنای همه جار و جنجال‌ها ناسازگاری با یک فقیه است. هرگاه دید آن فقیه بر دیدگاه سنتی پافشاری می کند سریع می گوید از محدوده فقه سنتی باید خارج شد، مسائل نوپدید اقتضائات خاص خودش را دارد، فقه را در کتاب های عهد عتیق نگه ندارید و متهم به ناکارآمدی نکنید. فقه باید پویا باشد، باید پاسخگو باشد. 🔹هرگاه که آن فقیه دست به نوآوری می زند می گویند باید دید فقهای بزرگ در این زمینه چه گفته اند. آیا می شود به آسانی از آن چیزی که بین فقهاست عدول کرد؟ می گویند احدی از فقها این مسئله را مطرح نکرده که این آقا به این موضوع پرداخته است. 🔹واقعا خود این آقا اگر فرض کنیم فقیه باشد چه حرفی می تواند بزند، مردم اگر لایحه قصاص را خلاف عقل دانستند چه باید کرد؟ اگر عقل حاکم بر فقه است، آیا باید فقه را کنار گذاشت؟ 🔸بهتر است کسی که نمی تواند در فضای بحث های اجتماعی و سیاسی خودش را کنترل کند و مبانی را نمی تواند به یک سازگاری برساند. بهتر است کلا نظری ندهد و صبر کند تا به مرحله ای برسد که بتواند بین تمایلات مختلفی که در بحث های مختلف دارد بتواند به یک جمع بندی برسد. مخصوصاً دخالت این تمایلات در بحث فقهی را می‌توانید در مطالبی که درباره شخصیت‌ها گفته‌اند ببینید. یکجا از مرحوم آیت الله مؤمن با لسان تعریض به عنوان فقیهی در رده حاکمان نام می‌برد که خود این تعبیر نشان می‌دهد که گویا آلوده شدن به سیاست منقصتی برای او بوده است و جای دیگر از شخصیتی چون هاشمی رفسنجانی که بیش از همه غور در سیاست داشت آن‌چنان تجلیل می‌کند و برای او نظریه سازی می‌کند که خیلی عجیب است. متن کامل را اینجا ببینید؛ http://vasael.ir/0003ij 🔶حاشیه سروش محلاتی به همراه آقایان ورعی و ضیاء مرتضوی ژورنالیسم را از دهه۶۰ در روزنامه جمهوری اسلامی آغاز کردند و اکنون به رسیده اند! @rozaneebefarda