🔷 اعمال مشترك شب هاى قدر:
🔻اين اعمال در هر سه شب نوزدهم و بيست و يكم و بيست و سوم انجام مى‌گيرد:
♦️ اول، غسل است كه بهتر است مقارن غروب آفتاب باشد.
♦️ دوم، دو ركعت نماز است.
كه در هر ركعت بعد از حمد، هفت مرتبه سوره توحيد بخواند و بعد از فراغ از نماز،
هفتاد مرتبه: "اَسْتَغْفِرُ الله وَ اَتُوبُ اِلَيْه"بگويد.
♦️ سوم، زيارت امام حسين(عليه السلام).
♦️ چهارم، احياىِ اين شب‌هاست. هر كسى كه اين شب‌ها را احيا كند گناهان او آمرزيده شود، هرچند به عدد ستارگان آسمان و سنگينى كوه‌ها و كيل درياها باشد.
♦️ پنجم، قرآن مجيد را بگشايد و بگذارد مقابل خود و بگويد:
🔸"اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَما فيهِ، وَفيهِ اسْمُكَ الاَْكْبَرُ، وَاَسْمآؤُكَ الْحُسْنى، وَما يُخافُ وَيُرْجى اَنْ تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقآئِكَ مِنَ النّارِ."
🔸 "خدايا از تو خواهم به حق كتاب فرستاده شده‌ات و آنچه در آنست كه در آن است نام بزرگت و نامهاى نيكويت و آنچه بدانها ترس و اميد شود كه قرارم دهى از زمره آزاد شدگانت از دوزخ.
پس هر حاجت دارد بخواهد."
♦️ششم، قرآن را بر سر بگيرد و بگويد:
🔸 "اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الْقُرْآنِ،وَبِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَبِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِن مَدَحْتَهُ فيهِ، وَبِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْكَ"
🔷 "خدايا به حق اين قرآن و به حق آنكس كه او را بدان فرستادى و به حق هر مؤمنى كه در اين قرآن مدحش كرده‌اى و به حقى كه تو بر ايشان دارى زيرا كسى نيست كه حق تو را بهتر از خودت بشناسد"
🔻پس ده مرتبه بگويد:
▫️«بِكَ يا اَللهُ»
▫️ده مرتبه «بِمُحَمَّد»
▫️ده مرتبه «بِعَلىٍّ»
▫️ده مرتبه «بِفاطِمَةَ»
▫️ده مرتبه «بِالْحَسَنِ»
▫️ده مرتبه «بِالحُسَيْنِ»
▫️ده مرتبه «بِعَلىِّ بن الحُسَيْنِ»
▫️ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ»
▫️ده مرتبه «بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّد»
▫️ده مرتبه «بِمُوسَى بْنِ جَعْفَر»
▫️ده مرتبه «بِعَلىِّ بْنِ مُوسى»
▫️ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ»
▫️ده مرتبه «بِعَلىِّ بْنِ مُحَمَّد»
▫️ده مرتبه «بِالحَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ»
▫️ده مرتبه «بِالْحُجَّةِ» بگويد.
🤲 پس از آن، هر خواسته‌اى كه دارد، طلب كند.
📕 اعمال مخصوص شب نوزدهم:
🔹 اول، صد مرتبه: "اَسْتَغْفِرُ اللهَ رَبّى وَ اَتُوبُ اِلَيْهِ"
🔸 دوم، صد مرتبه: "اَللّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ اَميرِالمُؤْمِنينَ".
در شب غصه دلم رنگ سحر می خواهد
وقت پرواز شده بال سفر می خواهد
غربت شهر مدینه همه جا معروف است
روضه اش خون دل و دیده ی تر می خواهد
حُرمتِ موی سپیدم که در این شهر شکست
قصه ای شد که سرانجام جگر می خواهد
همه ی قوت من را اثر زهر گرفت
آه هم از بغض ترک خورده اثر می خواهد
نیمه شب، دشمن و بی حرمتیش یادم هست
او چه از جان منه سوخته پر می خواهد
آه طرف کوچه کشیدند و عبایم افتاد
بردن پیر مگر چند نفر می خواهد
آتش و هیزم و کوچه همه اش تکراری است
غم این صحنه فقط ضربه در می خواهد
نه عمامه به سرم بو زمبن افتادم
نه کسی دور برم بود زمین افتادم
جام چشم منه بی تاب پر از غم می شد
داشت لبریز غم و گریه ی نم نم می شد
هر قدم پشت سر مرکب دشمن آن شب
از نفس های منه سوخته دل کم می شد
بند نعلین و کهنسالی و رنج کوچه
به زمین خوردن من داشت مسلم می شد
ماه شوال که حال دل من را می دید
با زمین خوردن من داشت محرم می شد
چه کردند با پسر فاطمه ، چه خون ها که به دل فرزندان فاطمه نکردند ، شبانه امام صادق را با سر و پای برهنه بردند قصر منصور ، این نانجیب چند مرتبه شمشیر کشید برای شهادت امام صادق ، آخر الامر دستور داد آقا را با احترام برگردانند ،
اما مدینه بچه ها نبودند ببینند قاتل بالای سر بابایشان با شمشیر ایستاده است ، اما قربان جد مظلومش حسین ، کربلا بچه ها بودند ، دیدند هر کسی هر چه در دست داشت به بدن عزیز زهرا زد .یکی با شمشیر می زد ، یکی با نیزه می زد آنهایی که سلاح نداشتند با سنگ به بدن ابی عبدالله زدند . همه صدا بزنیم حسین …
امام صادق (ع) را شبانه نزد منصور آوردند. منصور سه بار شمشیر کشید تا امام را به شهادت برساند. اما بار سوم شمشیرش را غلاف کرد و گفت: آقا را با احترام برگردانید، سوال کردند گفت: هر سه بار پیامبر (ع) را دیدم ترسیدم امام را شهید کنم.
یا رسول الله! اینجا یک شمشیر برهنه دیدی، طاقت نیاوردی و مانع شدی، اما کربلا، زینب (ع) آمد بالای تل زینبیه، نگاه کرد به سمت قتلگاه، دید شمشیر ها بالا می روند، نیزه ها بالا می روند، و همه در یک نقطه فرود می آیند. دست هایش را بر سر گذاشت، هی صدا می زد وامحمداه، واعلیاه، و اماماه و احسیناه...
به امام صادق (ع) هم عرض می کنیم، آقا جان! سه بار بر روی شما شمشیر کشیده شد. ولی دیگر چوب خیزران به لب و دندان شما نخورد.
منصور انگوری را به زهر آلوده کرده بود، و بدین وسیله به امام صادق (ع) زهر خورانید و آن حضرت را مسموم کرد، و به شهادت رسانید. امام هفتم بدن بابا را غسل داد، نماز خواند، تشییع جنازه ی با شکوهی در مدینه برگزار شد. شاگردان امام صادق (ع) شال غزا به گردن انداخته بودند.
همه اشک می ریختند و به سر وسینه می زدند. و وا اماما می گفتند. امام هفتم (ع) بدن بابا را غسل داد، و کفن کرد و نماز خواند. بدن امام را با احترام به خاک سپردند. امام «لا یوم کیومک یا ابا عبدالله» یا امام صادق (ع) شما را زهر دادند، و مظلومانه شهید کردند.
اما بعد شهادت، کسی با بدن شما کاری نداشت. ولی قربان آن آقایی که بدنش روی خاک گرم کربلا بود. ده نفر آماده شدند. اسب های خود را نعل تازه بستند، و نازنین بدن پسر فاطمه (ع) را زیر سم اسبان قرار دادند.
علمای جهنمی
امام صادق علیه السلام میفرمایند:
إِنَّ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ يُحِبُّ أَنْ يَخْزُنَ عِلْمَهُ وَ لَا يُؤْخَذَ عَنْهُ فَذَلِكَ فِي الدَّرْكِ الْأَوَّلِ مِنَ النَّارِ
وَ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ إِذَا وُعِظَ أَنِفَ وَ إِذَا وَعَظَ عَنَّفَ فَذَاكَ فِي الدَّرْكِ الثَّانِي مِنَ النَّارِ
وَ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ يَرَى أَنْ يَضَعَ الْعِلْمَ عِنْدَ ذَوِي الثَّرْوَةِ وَ الشَّرَفِ وَ لَا يَرَى لَهُ فِي الْمَسَاكِينِ وَضْعاً فَذَاكَ فِي الدَّرْكِ الثَّالِثِ مِنَ النَّارِ
وَ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ يَذْهَبُ فِي عِلْمِهِ مَذْهَبَ الْجَبَابِرَةِ وَ السَّلَاطِينِ فَإِنْ رُدَّ عَلَيْهِ شَيْءٌ مِنْ قَوْلِهِ أَوْ قُصِّرَ فِي شَيْءٍ مِنْ أَمْرِهِ غَضِبَ فَذَاكَ فِي الدَّرْكِ الرَّابِعِ مِنَ النَّارِ
وَ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ يَطْلُبُ أَحَادِيثَ الْيَهُودِ وَ النَّصَارَى لِيَغْزُرَ بِهِ عِلْمُهُ وَ يَكْثُرَ بِهِ حَدِيثُهُ فَذَاكَ فِي الدَّرْكِ الْخَامِسِ مِنَ النَّارِ
وَ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ يَضَعُ نَفْسَهُ لِلْفُتْيَا وَ يَقُولُ سَلُونِي وَ لَعَلَّهُ لَا يُصِيبُ حَرْفاً وَاحِداً وَ اللَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُتَكَلِّفِينَ فَذَاكَ فِي الدَّرْكِ السَّادِسِ مِنَ النَّارِ
وَ مِنَ الْعُلَمَاءِ مَنْ يَتَّخِذُ عِلْمَهُ مُرُوءَةً وَ عَقْلًا فَذَاكَ فِي الدَّرْكِ السَّابِعِ مِنَ النَّارِ. (الخصال ج2ص 352_ بحار الأنوار (ط - بيروت) ج2 ص 108)
ترجمه:
بعضی علما دوست دارد که علمش را در سینه حبس کند وبه کسی چیزی یاد نمیدهد واجازه نمیدهد کسی از او علم یاد بگیرد و اخذ کند واین در درک اول جهنم است.
بعضی علما اگر موعظه بشود بدش میاد و اگر موعظه کند سخت میگیرد واین در درک دوم جهنم است.
بعضی علما نظرش اینست که علم را نزد اهل ثروت و مقام و منزلت بگذارد نه پیش مساکین و ادمهای فقیر و این در درک سوم جهنم است.
بعضی علما در مورد علم خودش مانند جباران وپادشاهان رفتار میکند و زمانیکه به او اعتراض میشود یا در حقش کوتاهی بشود عصبانی میشود و این در درک چهارم جهنم است.
بعضی علما دنبال احادیث یهود ونصاری است تا علمش را عمیق و ژرف جلوه دهند وگفتارشان وابرامشان بیشتر باشد و این در درک پنجم جهنم است.
بعضی علما خودش را در مقام فتوا قرار میدهد ومیگوید از من بپرسید، ولی شاید یک حرفش هم ثابت و درست نباشد و خداوند کسانی که تکلف میکنند (و کاری که خدا از آنها نخواسته را انجام میدهند) دوست ندارد واین در درک ششم جهنم است.
بعضی علما که علمش را وسیله بزرگ شدن و بزرگ نشان دادن و نشانه عقل و خرد قرار میدهد در درک هفتم جهنم میباشد.
◾️ السَّلامُ عَلَیکَ یا صادِقَ القَولِ و الفِعلِ
📣 کتابخانه علوم اسلامی تسنیم تقدیم می کند
🔰 ۳۰ کتاب برای آشنایی با امام صادق علیه السلام
🔻 کتب فارسی
۱. زندگی امام صادق (ترجمه بحارالانوار) 👈 دانلود
۲. اصحاب امام صادق 👈 دانلود
۳. دانشنامه امام صادق 👈 دانلود
۴. پیشوای صادق 👈 دانلود
۵. ترجمه مصباح الشریعة 👈 دانلود
۶. شرح مصباح الشریعة (مصطفوی) 👈 دانلود
۷. شرح مصباح الشریعة (گیلانی) 👈 دانلود
۸. امام صادق الگوی زندگی 👈 دانلود
۹. منهج الیقین 👈 دانلود
۱۰. ترجمه توحید مفضل (مجلسی) 👈 دانلود
۱۱. ترجمه توحید مفضل (میرزایی) 👈 دانلود
۱۲. مغز متفکر جهان شیعه 👈 دانلود
۱۳. امام صادق الگوی بصیرت 👈 دانلود
۱۴. شیوه مناظره امام صادق 👈 دانلود
۱۵. حوادث عصر امام صادق 👈 دانلود
۱۶. پیشوای مذهب 👈 دانلود
۱۷. دانشگاه بزرگ امام صادق 👈 دانلود
🔻 کتب عربی
۱۸. مصباح الشریعة 👈 دانلود
۱۹. الامام الصادق و المذاهب الاربعه 👈 دانلود
۲۰. مسند الامام الصادق (۲۲ جلد) 👈 دانلود
۲۱. معاجز الامام الصادق 👈 دانلود
۲۲. توحید المفضل 👈 دانلود
۲۳. طب الامام الصادق 👈 دانلود
۲۴. الجعفریات / الأشعثيات (۲ جلد)👈 دانلود
۲۵. اوثق الحقایق فی اقوال الصادق 👈 دانلود
۲۶. شذرات من أخلاق الإمام الصادق 👈 دانلود
۲۷. الامام الصادق فی نظر علماء الغرب 👈 دانلود
۲۸. الامام الصادق من المهد الی اللحد 👈 دانلود
۲۹. فلسفة الامام الصادق 👈 دانلود
۳۰. الحِکَم الجعفریة 👈 دانلود
♻️ آگاهی بخشی را وظیفه خود بدانیم و در ثواب نشر این لیست سهیم باشیم
ا•┈┈••••✾•▪️•✾•••┈┈•ا
تسنیم، بزرگترین کتابخانه علوم اسلامی در بستر ایتا 👈 عضو شوید
🆔 @tasnim_pdf
5- قالَ الإمام الجواد (علیه السلام):
أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الْإِخْلَاصُ. [بحارالأنوار، ج 67، ص 245، ح 19]
با فضیلت ترین و ارزشمندترین عبادت ها آن است كه خالص و بدون ریا باشد.
قالَ الإمام الجواد (علیه السلام):
مَنْ أصْغی إلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللهِ فَقَدْ عَبَدَاللهَ، وَإنْ كانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبلیس فَقَدْ عَبَدَ إبلیسَ! [مستدرك الوسائل، ج 17، ص 308، ح 5]
هركس به شخصی سخنران علاقمند و متمایل باشد، بنده اوست؛ پس چنانچه سخنور برای خدا و از خدا سخن بگوید، بنده خداست؛ و اگر از زبان شیطان سخن بگوید، بنده شیطان خواهد بود!
15- قالَ الإمام الجواد (علیه السلام):
مَوْتُ الاْنْسانِ بِالذُّنُوبِ أكْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالاْجَلِ، وَحَیاتُهُ بِالْبِرِّ أكْثَرُ مِنْ حَیاتِهِ بِالْعُمْرِ. [كشف الغمّه، ج 2، ص 350]
فرا رسیدن مرگ انسان ها، به جهت معصیت و گناه، بیشتر است تا مرگ طبیعی و عادی، همچنین حیات و زندگی ـ لذّت بخش ـ به وسیله نیكی و احسان به دیگران بیشتر و بهتر است از عمر بی نتیجه.
16- قالَ الإمام الجواد (علیه السلام):
لَنْ یَسْتَكْمِلَ الْعَبْدُ حَقیقَةَ الاْیمانِ حَتّی یُؤْثِرَ دینَهُ عَلی شَهْوَتِهِ، وَ لَنْ یُهْلِكَ حَتّی یُؤْثِرَ شَهْوَتَهُ عَلی دینِهِ. [بحارالأنوار، ج 75، ص 80، ح 63]
بنده ای حقیقت ایمان را نمی یابد مگر آن كه دین و احكام الهی را در همه جهات بر تمایلات و هواهای نفسانی خود مقدّم دارد. و كسی هلاک و بدبخت نمی گردد مگر آن كه هواها و خواسته های نفسانی خود را بر احكام الهی مقدّم نماید.