#مناجات_با_امام_زمان_عج #امام_سجاد_علیه_السلام آقا بیا که عشق خودم را نشان دهم آقا بیا که پیش قدوم تو جان دهم گر لحظه ای حضور تو گردد نصیب من من هم به محضرت دل و روح و روان دهم گر تو بیایی و رخ خود را نشان دهی من هم نثار جان خودم را نشان دهم گر تو بیایی ای گل زهرا به مقدمت هستی خود به خاطر تو بی گمان دهم تنها نه هستی ام که اگر رخصتم دهند دار و ندار و هستی اهل جهان دهم یک دم میان مجلس جدت بیا که من بهر تسلی غمت اشک روان دهم حرف اسارت است و غریبی و بی کسی جان از برای غربت آن مهربان دهم #محمد_مبشری ✼═══┅🔶🍁🔶┅═══✼

نوحه امام سجاد علیه السلام سلام ای غریب وادیِ مدینه کرامات تو بی قرینه به یاد سوزِ غمِ عاشورا شرر داری مولا به سینه داغ اهل خیمه ها داغ سرهای جدا اشکِ جاریِ زهرا واویلتا واویلا... تو بودی به سوز تب در خیمه ها و حسین بود و سر نیزه ها و غمِ گودال و،تَنِ پامال و دل زینت و غصه ها و قد ها همه خمیده سر ها همه بریده بر نیزه های اعدا واویلتا واویلا... به شام و به کوفه نُطقَت تیغ بُرّان به جسم و جان نا نجیبان زِ شورَت هر جا،شده پا برجا قیامِ سالار شهیدان گرچه غرقِ آلامی غصه دارِ اسلامی در هجوم فتنه ها واویلتا واویلا... #امام_سجاد #امام_زین_العابدین #شهادت_امام_سجاد ✼═══┅🔶🍁🔶┅═══✼ ✅کانال سبک وشعر باب الحرم

مرثیه شهادت امام سجاد علیه السلام روضه ی سوختن کرب و بلا را دیده او وداع حرم و خون خدا را دیده قاتل و مقتل کلِّ شهدا را دیده عصر آن واقعه قحطی حیا را دیده هر چه ما روضه شنیدیم تمامش را دید آتش و سوختن اهل خیامش را دید دیده پاهای مغیلان زده ی خواهر را درد شرمندگی از سوختن معجر را خنده ی شمر و سنان زجر به یکدیگر را ساربان و پدر و قصه ی انگشتر را کاش در کرب و بلا این همه نیرنگ نبود کاش انگشتر و انگشت بهم تنگ نبود روز تشییع پدر تیر سه پر پیرش کرد قبر کوچک،تن سقا،چقدر پیرش کرد روی نیزه شدن آن همه سر پیرش کرد خیزران و لب و دندان پدر پیرش کرد زیر زنجیر تمام بدنش زخمی بود تا چهل سال دلش مثل تنش زخمی بود شام بر روح و تنش تیغه ی تکفیر کشید آتش از بام که افتاد سرش تیر کشید درد بسیار تر از خنجر و شمشیر کشید یکسر از قهقهه ی حرمله تحقیر کشید مرد تنهای اسیران شده باشی سخت است شاهدی بر صدقه نان شده باشی سخت است #امام_سجاد_علیه_السلام #مرثیه #شام #محرم #حسن_کردی

بدرقه زائران کربلا (اربعین) دارید میرید به شهر عشق با دلی زار و مبتلا برا زیارت بهشت به سرزمین کربلا خدا نگهدار آی عاشقای بی ریا خدا نگهدار برای ما کنید دعا خدا نگه دار اجر شما با شهدا خدا نگهدار مُسافرای کربلا... وقتی رسیدید به حرم آی زائرای کربلا یه دونه یا حسین بگید به جای ما جامونده ها این یا حُسینا اُمیدِ روز محشره این یا حُسینا روضهٔ چشمای تره این یا حُسینا زمزمهٔ یه مادره خدا نگهدار مُسافرای کربلا... میرید به اونجا که شده سری جدا از پیکری توو خاکِ سرخ قتلگاه ناله میزد یه مادری آه و واویلا گِریَم به سوز و اشک و آه آه و واویلا بچه یَتیما بی پناه آه و واویلا شمر و سَنان و قتلگاه خدا نگهدار مُسافرای کربلا... #بدرقه #بدرقه_زائران #اربعین #کربلا #پیاه_روی #بدرقه_زائران_کربلا #زیارت

بحر طویل و روضه جانسوز _ شب چهارم محرم 95 _ویژۀ شهادت و روضه امام سجاد علیه السلام _حاج حسن خلج منم قاهر ، منم والی ، منم غالب منم لحظه به لحظه درد را طالب حسین ابن علی را اولین نائب علی ابن حسین ابن علی ابن ابیطالب ... منم دریایِ بی ساحل منم پیغمبری که کربلا بر او شده نازل نه یک بخشش!تمام بخش هایش کاملاً کامل تمام کربلا با سوره های قاسم و عون و علی اکبرو آیات کوتاه علی اصغر و آیات مکی ابوفاضل منم آنکه سنان و ازرق و خولی و شمر و حرمله با هم مرا گشتند هی قاتل همین که چشم وا کردم خودم دیدیم علی اکبر ارباب پیش چشم بابایم قدم میزد قدم میزد دل بابا و نظم شانه های محکم عباس و سقف آسمان را با قدم هایش بهم میزد برای قد بابایم خمیدن را رقم میزد ... همین که چشم بستم در میان دشت غوغا شد همین که چشم وا کردم بمیرم قاتلش از پیکرش پا شد نفهمیدم چه شد از حال رفتم تا صدایی آمد از دشمن چرا ساکت نشستید؟..آی فرزند رشیدش در میان خاک صحرا اربا اربا شد ... *بازم بگم چی دیدم ؟!!...* هراسان نجمه را دیدم که بالای سر نعشی کشیده ... گوییا داغ امام مجتبی دیده که قاسم هست اگر چون آن جگر گوشه برایش مثل آن روزی که می امد جگر های حسن در تشت حالا پیکر قاسم میان دشت روی خاک پاشیده ... *آخ نمی دونید چه روزی بود اون روز ... چشمم و باز میکردم یه غمِ تازه ...* دوباره چشم بستم ناگهان تسبیح خاک کربلا افتاد از دستم صدای داغ هل من ناصرا در گوش من پیچید پدر بر روی دستش برد اصغر را  ...  دل خانم رباب آشوب شد ترسید،گمانم قاتلش را که کمان برداشت بین آن جماعت دید نمی گویم چه شد اما پدر خون علی اصغرش را در هوا پاشید ... نمی گویم چه شد اما پدر در موقع برگشت می لرزید نمی گویم چه شد اما پدر گم کرد دست و پای خود را و عبایش را به سرعت دور او پیچید ... همین که رفت پشت خیمه من هم رفتم از حال و همین که حال من آمد به جایش،خودم دیدم که دارد میرود با چکمه شمر آنجا توی گودال ... دوباره رفتم از هوش و صدای شیحه اسبی که خون میریخت از زین و تن و سم و سر و یال و دهانش .... *حسین ...... اگر این است تاثیر شنیدن شنیدن کی بود مانند دیدن ...* باعثِ این شد،بفهمم که پدر هم بی گمان رفته و با علم امامت خود ببینم که پس از شمر لعین در گودی گودال با نیزه سنان رفته و از بس لطمه دیده سر به نوک نیزه،با زحمت ... نه ! با یک تکان رفته ... وزینب بعد از آنی که نیزه و شمشیرها را پس زده ، سمت حرم لطمه زنان .... منم من حضرت سجاد راوی هزاران روضۀ مکشوف آنجا که خودم دیدم سر بابا ز روی نیزه اش افتاد منم اصلا خوده روضه که هی مجلس به مجلس میرود از کربلا تا شام منم آن مجلسی که سوخته زیر آتشی که ریخته از بام ... منم آن مجلسی که آخرش از اول لبریز اشکش میشود پیدا منم آن مجلس کنج خرابه ، آه ،وقتی روضه خوانی میکند طفل سه ساله با سر بابا منم آن مجلسی که روضه اش پایان نمی گیرد در این مجلس رقیه تشنه است اما نمی دانم چرا باران نمیگیرد ... منم آن مجلسی که دعوتی هایم برای خواندن روضه،سر بر روی نی ماندست منم بی تاب،منم خسته،منم غمگین،منم والی منم قالب علی ابن حسین ابن علی ابن ابیطالب ...  حسین جانم ... حسین جانم ... حسین جانم جانم جانم ....

بسمه تعالی بحر طویل ولادت امام سجاد علیه السلام اثر مجتبی صمدی شهاب 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 باز کیفیّت کوثر لب من را تر کرد ، کار صد ساغر کرد ،حالت هوش مرا بدتر کرد ، باز این باده مرا دربه در میکده کوثر کرد،سه شب اینجا همه جا بزم محبّت برپاست و فلک هم غوغاست هرکجا روح خدا هست دل ما آنجاست سه شب از عقل فراری شده ام غرق در حال بهاری شده ام سه شب از باده پیاپی خوردم تا گلو می خوردم ساقی هی ریخت و من هی خوردم می نابی که عطشناک بود عطر آن غبطه افلاک بود و چه بی باک بود هرکه زین می زده است باز دنبال سبو آمده است خبری هست که امشب همگی آمده اند در این خانه دوباره همگی در زده اندخبری هست که دلها همگی بی تاب است دیده ها پرآب است چه شبی جذّاب است ساقی امشب این بزم خود ارباب است . دل زسینه به مدینه شده راهی پی ماهی که رخش خانه ارباب منّور کرده و فلک را سر زلفش چه معطّر کرده خبری هست بگو قمری هست بگو پسری هست بگو کآمده امشب که شده باده لبالب که شده خنده به لب حضرت زینب شب سوم شب روئیدن یک شمشاداست میکده آباد است دل عالم شاد است شب میلاد جگر گوشه ارباب همه سجاد است آمد آنکس که ادامه دهد این شبها را ................................................................. این پسر ذات خداوند دوباره رو کرد معنی زمزمه یا هو کرد آمد و باز صفا کرد دلم قبله را باز رها کرد دلم رو به نجوا و دعا کرد دلم یک صحیفه ز لبش شعر محبت خواندم مات رویش ماندم و در اندیشه به محراب نمازش رفتم دل به آن راز و نیازش دادم غصه رفت از یادم پای او بوسیدم گرد او چرخیدم در نمازش همه ذات خدا را دیدم به خود لرزیدم چقدر قامت رعناشبه زهرا رفته چقدر چهره زیباش به مولا رفته شهرتش تا به ثریا رفته نسل او پاک تر از پاکی هاست از تباری والاست سیرت و صورت او نور فشان و زیباست او اصالت دارد این پسر رکن امامت دارد بودنش روز جزا شور قیامت دارداین پسر با دل ما ست قرابت دارد پدرش گستره ی ربّانی است روح حق در بدن انسانی است خون حق است که در کرب و بلا قربانی است در خدا او فانی است و زسمت دگرش مادرا را بشنو که زنی نورانی است مثل یک هدیه به نسل علوی ارزانی است فخر دارد دل ما مادر او ایرانی است کرده این قسمت حق شاد وجود ما را ......................................................................... دیده اش راوا کردبه سر دست پدر شور و شعف بر پا کرد زود مهرش به قلب پدر و قلب عمو قلب برادر جا کرد و لبش را که پر از قند و شکر بود پدر زد بوسه عمه نازش میکرد و ابالفضل دلش غوغا بود مثل اکبر دل او شیدا بود لایی لایی حسن بر سر او زیبا بود هدیه ها آوردند و همه بنشستند عهد شادی بستند وقت آن بود که کامش بدهند نامی از عشق به رویش بنهند همه ساکت بودند که حسین بن علی بعد اذان گفت به آوای جلی من زعشق پدرم بیمارم علوی هستم و از خصم علی بیزارم و فقط خوش دارم که به روی پسرم اسم علی بگذارم ودوباره همگی خندیدند نقل شادی به سرش پاشیدند ونمک باز چه خوش کرد لب دنیا را .............................................................................. نمک نام علی بر لب عالم جا شد ، باز هم روی زمین زیبا شد باز هم خصم علی رسوا شد و علی بن حسین بن علیرشد نمود و پدری کامل شد به امامت به ولایت ز خدا نائل شد و چه بد روزی بود روز آقا شدنشروز مولا شدنش شد مصادف به صف کرب وبلا همه جا گلگون بود دل او محزون بود روز گودال و سر پرخون بود او اسیر تب بود جان او برلب بود غصه اش غیرت و بی معجری زینب بود وسط آتش ها دست او را بستند رفت همراه زنان همره سرها و سنان ناله کنان خسته ز اغیار سرکوچه و بازار به هر شهر و به هر کوی به هر سوی ولی وای که بند دلش آرام نشد هیچ جائی بخدا شام نشد چه بگویم دیده اش شد پر آب با وجود بی تاب رفت در بزم شراب وسر شاه و لب چوب شرر زد جگر آقا را مجتبی صمدی شهاب #بحر_طویل

مثل شمعی به روی خاک چکیدن سخت است ... با نوای #حاج_امیر_کرمانشاهی

#روضه_امام_سجاد زنهای شام خنده به ناموس من زدند این بود احترام من و خاندان من زنجیرها به زخم تن من گریستند دشمن نکرد رحم به اشک روان من