📚 #داستان_کوتاه
👈 سخن #عزراییل
مرحوم شهید دستغیب(ره) در کتاب «داستانهای شگفت» حکایتی درباره اهمیت زیارت عاشورا آورده اند که خلاصه آن چنین است:
یکی از علمای نجف حدود یکصد سال پیش، در خواب حضرت عزراییل را می بیند. پس از سلام می پرسد: از کجا می آیی؟ ملک الموت می فرماید: از شیراز! روح مرحوم میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم.
شیخ می پرسد: روح او در چه حالی است؟ عرزاییل می فرماید: در بهترین حالات و بهترین باغهای عالم برزخ. خداوند هزار ملک را برای انجام دستورات شیخ قرار داده است.
آن عالم پرسید: آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگرد به چنین مقامی دست یافته است؟
فرمود: نه! گفتم: آیا برای نماز جماعت و بیان احکام! فرمود: نه! گفتم پس برای چه؟ فرمود: برای خواندن زیارت عاشورا.
نقل است که مرحوم میرزا، سی سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیماری یا امر دیگری نمی توانست بخواند، نایب می گرفت.
✍ آیت الله شهید #دستغیب
@Roznegaar
#شبهات_ماه_محرم
💢 آیا امام #حسین (ع) در ازای خودداری #شمر و #عمربن_سعد از نبرد، به آن دو پیشنهاد جوایزی مادی و معنوی دادند؟!
آنچه در برخی از کتاب‌های متأخر - به نقل از مقتل ابومخنف (که البته اصل این کتاب در دسترس نیست) - نقل شده تنها این است که؛ امام حسین(ع) پیش از شهادت به شمر فرمود: «جایزه یزید پیش تو محبوب‌تر است یا شفاعت جدم رسول خدا (ص)؟»، شمر ملعون گفت: دانگی از جایزه یزید پـیش من از شفاعت تو و جدّت محبوب‌تر است. اما سخنی از دادن زمین شخصی خودش به شمر چیزی نقل نشده است.
📚قندوزی ج 3،ص 83
@Roznegaar
💢 #حق_الناس
شب #عاشورا ، امام #حسین (ع) به اصحاب خود فرمودند:
"چه کسانی از شما به مردم بدهی دارند ؟"
ضحاک بن عبدالله مشرقی و مالک بن نضیر گفتند:
"ما بدهکار هستیم"
امام حسین (ع):
"بیعت من از شما برداشته شد. شما نمی توانید همراه ما بجنگید."
آن دو از تاریکی شب استفاده کردند و رفتند.
📚تاریخ طبری، ج 5 ، ص419
@Roznegaar
💢 #روزه_عاشورا
در منابع روایی معتبر شیعه حدیثی با این مضمون وجود ندارد که حضرت محمد (ص) فرموده باشد، روزه گرفتن در روز عاشورا مستحب است.
✅باز نمی توان گفت که در منابع معتبر شیعه روایاتی است که پیامبر (ص) روزه گرفتن روز عاشورا را مستحب می دانسته است؛ چرا که برخی از این روایات ذکر شده از جهت سند ضعیف هستند. علاوه دلالت بر فعل پیامبر دارند، و ما کلامی از پیامبر (ص) در این باره نیافتیم، تا بگوییم خود آن حضرت سخن صریحی دراین باره دارند.
✅ بعد از قیام عاشورا، بنیامیه با سوء استفاده از روایات مربوط به روزه و بزرگداشت عاشورا مطلبی را مطرح و تبلیغ کردند که با اساس دین و مکتب منافات داشت، و آن این که چون در این روز امام حسین کشته شده و کشتن امام حسین (ع) و اهل بیت و یاران او - نعوذبالله - کار بسیار خوب و مستحسنی بوده؛ پس این روز، روز با برکتی شده و به این خاطر باید این روز را روزه گرفت. از این رو روایات فراوانی را جعل نمودند، تا ضمن تحریف قیام عاشورا این روز را عید دانسته و به شکرانه آن روزه بگیرند.
📚بحارالأنوار، ج61، ص291.
مرحوم کراجکی از علمای قرن پنجم شیعه، در رسالة التعجب خود به این نکته اشاره می کند که بعضی افراد در حالی که ادعای محبت اهل بیت را دارند، این روز را به بهانه توبه حضرت آدم عید می دانند و به شادی می پردازند، در حالی که در غم پیامبر اکرم در از دست دادن فرزندش شریک نمی شوند
📚کراجکی، التعجب، ص 45
✅با این عنوان که چون یزید امام حسین (ع) را ظاهراً از بین برده، باید روزه گرفت و از همین تاریخ است که امامان معصوم (ع) ما با #روشنگری، و نهی از روزه عاشورا، با این فکر انحرافی مبارزه کردند.
مثلاً زراره از امام صادق و امام باقر (ع) نقل کرده که به او فرمودند: "لاتصم یوم عاشوراء
📚الإستبصار، ج 2، ص 134؛
@Roznegaar
#شبهات_ماه_محرم
#عصر_عاشورا
💢 چرا شمرِ ملعون سر امام #حسین (ع) را از پشت برید؟
✅ در این درباره چند احتمال وجود دارد:
#احتمال_اول
افراد دیگری -غیر از شمر- که می‌خواستند نزدیک امام حسین(ع) شوند و او را به شهادت برسانند، همین که امام به آنها نظری می‌افکند، تنشان می‌لرزید و شمشیر از دستشان می‌افتاد؛
«اولین شخصی که با شمشیر کشیده به سوی امام پیش تاخت، شبث بن ربعى بود. امام حسین(ع) به جانب او نظرى افکند. شبث را رعده‌اى گرفت و لرزید و شمشیر از دستش افتاد و گفت:
«معاذ اللّه که من خداى را ملاقات کنم و ذمه من مشغول به خون حسین باشد».
📚قندوزی ج 3، ص 82،
سنان بن أنس با شماتت و با عصبانیت رو به شبث کرد و گفت: «مادر بر تو بگرید و قوم تو تباه گردد! چرا از قتل او دست بازداشتى و روى برداشتی؟»
شبث گفت: «چون چشم بگشود و مرا نظاره کرد، چشم‌هاى رسول خدا را دیدم. نیروى من برفت و اندامم بلرزید».
سنان گفت: «این شمشیر مرا ده که من از براى قتل او شایسته‌‌تر از تو هستم»
اما او هم با نگاه اباعبدالله منصرف شد.
شمر او را سرزنش کرد و گفت: «چرا بگریختى؟»
سنان گفت: «چون چشم به سوى من بگشود، شجاعت پدر او یادم آمد. پس گریختم».
خولى بن یزید اصبحى، تصمیم گرفت که سر مبارک امام(ع) را از تن دور کند. وى نیز چند قدمى برداشت و رعدتى او را گرفت و فرار کرد.
شمر گفت: «چه مردم ترسویی هستید! هیچ‌کس سزاوارتر از من نیست در قتل او». سپس شمشیر گرفت و بر سینه حسین(ع) نشست...
📚ینابیع ج3 ص 82 – 83.
✅ شاید با توجه به این جریانات، برای این‌که شمر ملعون به عاقبت این افراد دچار نشود، سر امام حسین(ع) را از پشت برید تا چشم او به چشم امام حسین(ع) نیفتد.
#احتمال_دوم
✅ علامه مجلسی می‌نویسد: در بعضى از کتاب‌های معتبر از طبری و او از طاوس یمانى نقل کرده است: «...پیامبر اسلام(ص) پیشانی و گلوى امام حسین(ع) را زیاد می‌بوسید»
📚بحار الانوار، ج 44، ص 187 – 188،
این مطلب در کتاب «معدن البکاء فی مقتل سید الشهداء» نیز آمده است.
به هر حال، با فرض پذیرش این نقل؛ چون گلوی امام حسین(ع) مکان بوسه پیامبر اسلام(ص) بوده، شمر سر امام حسین(ع) را از پشت برید.
📚ج 21، ص 220 – 221،
@Roznegaar
#فکر_کردن_درد_دارد
💢 امام حسین(ع) #اصلاح_طلب بود؟
امام حسين (ع) در وقت خروج از مدينه در وصيتي كه به برادرشان محمد حنفيه كرده اند، به اين هدف اصلاحي اشاره فرموده است چون حکومت یزید تلاش داشت در جامعه حضرت را برهم زننده نظم و فساد طلب معرفی کند.
✅ اما ایشان به صراحت قبل از اطلاع از عهد شکنی مردم کوفه میفرمایند:
همانا من براي ايجاد آشفتگي و خودنمايي و نابساماني و ستمگري خروج نكرده ام، بلكه همانا من براي طلب اصلاح امت جدم قيام كرده ام و اراده كرده ام اينكه امر به معروف و نهي از منكر كنم.
ایشان حرکت خود را بر مبنای طلب اصلاح معرفی میکنند و بلافاصله با اضافه نمودن امر به معروف و نهی از منکر مسیر را مشخص کرده اند.
✅ اما اگر #اصلاح_طلبی را در یک حزب یا جریان سیاسی خلاصه کنیم که صرفا همانند جریان رقیب خود ( #اصولگرایی ) در ایام انتخابات و یا کسب قدرت حضور دارند، در چنین حالتی حرکت امام حسین قابل فهم و گنجاندن در این ظرف نیست.
امام حسین (ع) بدنبال اصلاح دین جدشان بودند حتی اگر ۳۰ هزار نفر در مقابل او باشند. یعنی مقاومت برای ایشان یک مبنا بود.
امام حسین (ع) بدنبال اصلاح سکولار جامعه نبودند، چشم به خارجی نداشتند، مرعوب عظمت پوشالی دشمن نشدند.
تقلید از تفکر یا تمدن دیگر بدون در نظر گرفتن مبانی هویت خود از مبانی اصلاحات امام حسین(ع) نبود.
در هیچ جای نهضت ایشان به دشمن اعتماد نکرد.
این مدل اصلاح طلبی اباعبدالله ممدوح و قابل الگوبرداری است.
این ظلم بزرگیست که این حرکت عظیم را در حزب و تحزب سیاسی امروزی تفسیر کنیم.
@Roznegaar