✅ أمیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه‌السلام:
🔸إنَّ قَوْلَنَا إِنَّا لِلّٰهِ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْمُلْكِ وَ قَوْلَنَا وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ إِقْرَارٌ عَلَى أَنْفُسِنَا بِالْهُلْكِ.
🔹اين كه مي گوييم (إنّٰا لِلّٰه) اقرار به محكوميت (بندگی) خويشتن است و اين سخن ما كه (وَ إنّٰا إلَیْهِ رَاجِعُونَ) اقرار به رخت بستن همه ما از دنيا است.
📚نهج‌البلاغه، حکمت ٩٩، (ترجمه علامه جعفری)
✅حضرت آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
«این هم یکی از کرامات اهل‌بیت نبوت علیهم‌السلام است که سخنانشان پایین‌تر از سخنان خالق و بالاتر از سخنان مخلوق است. وای بر کسانی که این‌ها را بخوانند و هیچ نفهمند که این‌ها تلخ است، شور است، بی مزه است، شیرین است، چه هست؟ با شیرینی‌های دیگر فرقش چیست؟ هیچ اهمیتی [به این مضامین] ندهند».
@Roznegaar
🔻 خاطراتی کوتاه از سیره و سبک زندگی آیت‌الله بهجت قدس‌سره:
🔰 معمولاً بزرگان وصیت‌نامه‌های مفصّلی دارند و در آن نصایحی به بازماندگان می‌کنند؛ ولی پدرم وصیت‌نامۀ آن‌چنانی نداشتند. در چند سطر وصیت کرده بودند که از ثلث اموالشان مراسم روضه برپا شود، و همچنین از سال به‌تکلیف‌رسیدنشان قضای روزه‌هایشان گرفته شود. با اینکه خودشان قضای عباداتشان را در زمان حیات انجام داده بودند و حتی نمازهای پدر و مادرشان را هم می‌خواندند.
📚 برگرفته از کتاب صحبت سال‌ها
(مجموعه خاطرات حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج شیخ علی بهجت)
@Roznegaar
#هر_صبح_یک_آیه
#قرآن_کریم
🌺 اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم 🌺
«وَيَوْمَ نُسَيِّرُ الْجِبَالَ وَتَرَى الْأَرْضَ بَارِزَةً وَحَشَرْنَاهُمْ فَلَمْ نُغَادِرْ مِنْهُمْ أَحَدًا»
و روزی را به خاطر بیاور که کوه‌ها را به حرکت درآوریم؛ و زمین را آشکار (و مسطح) می‌بینی؛ و همه آنان [= انسانها] را برمی‌انگیزیم، و احدی از ایشان را فروگذار نخواهیم کرد!
#سوره_کهف آیه ۴۷
@Roznegaar
❇ #تفسیر_آیه
از آنجا که در آیات گذشته، سخن از انسان خودخواه و مغرورى به میان آمد، که به خاطر غرورش معاد و رستاخیز را انکار کرد، به دنبال آن، آیات بعدی، چگونگى قیامت را در سه مرحله تشریح مى کند:
مرحله قبل از رستاخیز انسان ها، مرحله رستاخیز، و قسمتى از مرحله بعد.
نخست، مى گوید: به خاطر بیاورید، روزى را که (نظام جهان هستى به عنوان مقدمه اى براى نظام نوین، در هم فرو مى ریزد) کوه‌ها را به حرکت درمى آوریم، و همه موانع سطح زمین از میان مى رود، به گونه اى که زمین را صاف و همه چیز را در آن نمایان مى بینى (وَ یَوْمَ نُسَیِّرُ الْجِبالَ وَ تَرَى الاْ َرْضَ بارِزَةً).
این قسمت از آیات، به حوادثى که در آستانه رستاخیز رخ مى دهد، اشاره مى کند، این حوادث، بسیار زیاد است که مخصوصاً در سوره‌هاى کوتاه آخر قرآن فراوان به چشم مى خورد، و به عنوان: أَشراطُ السّاعَة: نشانه هاى قیامت نامیده مى شود.
🌺🌺🌺
مجموعه این نشانه ها دلیل بر آن است که جهان امروز ما، به کلّى ویران و دگرگون مى شود، کوه ها متلاشى مى گردد، درختان و بناها فرو مى ریزد، زلزله ها آن را درهم مى کوبد، و زمین صاف و مسطح مى شود، آفتاب بى فروغ، ماه بى نور و ستارگان خاموش مى گردند، سپس جهانى نو، آسمان و زمینى تازه بر ویرانه هاى آن بنا، و زندگى نوین انسان ها در آن جهان نو بر پا مى شود.
آنگاه اضافه مى کند: ما همه آنها را در این هنگام محشور مى کنیم به گونه اى که حتى یک نفر را ترک نخواهیم گفت ( وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً).
نُغادِر از ماده غدر به معنى ترک گفتن چیزى است، به همین ـ جهت به کسى که پیمان و عهد خود را بشکند و ترک کند، مى گویند: غدر کرده است.
و این که به گودال هاى آب غدیر مى گویند، به خاطر آن است که مقدارى از آب باران در آنها، رها و ترک شده است.
به هر حال، جمله فوق، تأکیدى است بر این حقیقت که معاد یک حکم عمومى و همگانى است و هیچ کس از آن مستثنى نخواهد بود.
#تفسیر_نمونه
ذیل آیه ۴۷ #سوره_کهف
@Roznegaar