من محجبه‌ام. حجاب را دوست دارم. به حجاب معتقدم. حجاب را با استدلال‌های عقلی پذیرفته‌ام. در کنارش تعبدا به حجاب باور دارم. تاثیر کم‌حجابی در جامعه را می‌فهمم. ضرورت امنیت اجتماعی را درک می‌کنم. اما امنیتی کردن موضوع حجاب دقیقا همان چیزی است که دشمنان حجاب دنبال می‌کنند تا به این بهانه لجبازی میان مردم و حکومت را بیشتر نمایند. به نظرم باید با تدبیر* بیشتری موضوع حجاب را پیگیری کرد. هر مسئله‌ای که به امنیت جامعه ارتباط دارد لزوما نیازمند برخورد امنیتی نیست. *منظور اصلاح روش‌های برخورد است، نه حذف برخورد. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

حالِ قلم هم شبیه حالِ معنوی آدم است. بعضی وقت‌ها، حال قلم مثل بچه‌ای می‌ماند که معلمش تا همین‌جا درسش داده، بیش از این پیش نمی‌رود.

این تصویر را از صفحه مسیح علی‌نژاد برداشتم. چیزی که نشانه رفته‌اند نه فقط عفت بانوان، که غیرت مردان نیز هست. اینجا مردی خودش حجاب از سر همسرش می‌گیرد. پیش از این حجاب را معضلی برای خانم‌ها می‌دانستند و بانوان را تحریک می‌کردند که از حق‌شان دفاع کنند؛ اما امروز مسئله‌ی حجاب را تبدیل به مسئله‌ای همگانی کرده‌اند و از مردان نیز درخواست همراهی با بانوان را دارند. تلفیق بی‌حجابی و بی‌غیرتی کار را برای رسیدن به این هدف آسان می‌کند. با این تفاسیر لازم است مردان غیرتمند سرزمین‌مان، به حجاب بانوان و دختران خویش بیش از پیش ببالند و این غیرت‌ورزی را در محبت‌ورزیدن مضاعف به محارم محجبه‌ی خویش نشان دهند. 🖋زهرا ابراهیمی https://itaa.com/roznevesht

قدر آدم‌های زندگی‌تان را بیشتر بدانید. آن‌ها که سنی ازشان گذشته را بیشتر. آن‌ها که گیسی سپید کرده‌اند یا ریشی. آن‌ها مثل نان و نمک‌اند. همین‌قدر ساده، همین‌قدر با برکت.

یکی از نکات مهمی که در امر حجاب و عفاف باید مورد تدقیق و تعمیق قرار گیرد این است که دچار خلط مفاهیم نشویم. اگرچه حجابِ زن نقش مستقیمی در تطهیر و پاکدامنی او دارد و اگرچه کم‌حجابی بستر بی‌حیایی را در جامعه فراهم می‌کند؛ اما هرگز نباید بی‌حجابی را معادل بی‌عفتی بدانیم. گره زدنِ مطلق عفاف به حجاب نگاه ناقصی است و این نوع نگاه نسبت به حجاب و عفاف نه تنها در امر ترویج حجاب موثر نیست، که نتیجه‌ی معکوسی نیز به دنبال خواهد داشت. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

عفت و حیا در جامعه یک امر فراجنسیتی است. یعنی زن و مرد ندارد. نقشه‌ی دشمن این است که به زنان جامعه اینگونه القا کند که زنان به خاطر مردان مجبور به رعایت پوشش‌اند. زنان نیز با چنین تصوری به مقابله برمی‌خیزند و حاضر نمی‌شوند با تحمل سختی پوشش خود، سپر بلایی برای حفظ تقوای آقایان شوند. حجاب دارای فلسفه است. یکی از دلایل حجاب، کمک به حفظ نگاه مردان است و نه همه‌ی علت وجوبش. تمرکز ما اگر فقط و فقط روی حفظ نگاه مردان به عنوان علت حجاب باشد دقیقا همان مسیری را طی خواهیم کرد که ضدانقلاب طی می‌کند. تریبون‌های نمازجمعه، سخنرانی‌ها و وعظ و خطابه‌ها نیز همواره فقط به همین علت پرداخته‌اند و از بیان سایر فواید حجاب غفلت ورزیده‌اند. علاوه بر این به قدری که به پوشش زن تذکر داده‌اند، حیای مردان را متذکر نشده‌اند و همین مسئله منجر به جبهه‌گیری بانوان شده است. موضوع حجاب با تدبیر صحیح حل می‌شود اگر اهلش باشیم. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

یک نکته‌ی مهم در باب تبلیغ دین از جانب برخی مردم معتقد و حکومت وجود دارد و آن اینکه تبِ تبلیغ‌شان در هر موضوعی با تحرکات دشمنان بالا می‌رود. یعنی به محض اینکه دشمن متمرکز می‌شود روی موضوعی، سنسور مسئولیت‌پذیری‌شان به صدادرآمده و احساس وظیفه می‌کنند. در چنین شرایطی زمین و زمان را به‌هم می‌دوزند تا در برابر عرض‌اندام دشمن، کم نیاورند. این چیز بدی نیست؛ اما آنچه می‌تواند بد باشد این است که به محض سکوت دشمن، ما نیز ساکت می‌شویم؛ این در‌ حالی‌ست که وظیفه‌ی ما تازه آن زمان شروع می‌شود. به عنوان مثال حالا که کمپین حجاب‌بی‌حجاب مسیح علی‌نژاد با شکست مواجه شد و فرمانش به نافرمانی مدنی موفقیت‌آمیز نبود، وقت راحت‌شدن خیال ما نیست؛ اتفاقا برعکس حالا باید پویا بود و آنچه او رشته است را پنبه کرد. 🖋 زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

امربه‌معروف و نهی‌از‌منکر دو اصل مهم اجتماعی‌اند که به یکدیگر گره خورده‌اند و از هم جدا نمی‌شوند؛ اما یک نکته دقیقی وجود دارد و آن اینکه منکر به واسطه‌ی معروف شناخته می‌شود. یعنی در ابتدا باید معروف را به‌درستی معرفی‌کرد، برای معروف ارزش قائل شد و آن را در جامعه تثبیت کرد تا ضد آن یعنی منکر شناخته شود و مورد نهی قرار گیرد. در جامعه‌ی دینی ما بی‌حجابی به عنوان یک منکر بسیار مورد نهی قرار گرفته است؛ اما در تثبیت حجاب به عنوان یک معروف کوتاهی کرده‌ایم. اگر بخواهیم معضل حجاب را حل کنیم باید اولا حجاب به عنوان یک ارزش دینی به جامعه معرفی گردد و ثانیا محجبه‌ها نیز دارای ارزش شوند. سال‌های اخیر شاهده بوده‌ایم که هجوم کم‌حجاب‌ها، چگونه افراد محجبه را به انزوای اجتماعی کشانده است. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

پرده‌ی اول: خانمی در خیابان نهی‌از‌منکر می‌کند برای حجاب. آن‌ها که کم‌حجابند با برخورد بدشان، این خانم محجبه را کف خیابان به زمین می‌زنند. پرده‌ی دوم: خانم کم‌حجابی مورد نهی قرار می‌گیرد و نهایتا کار به خشونت می‌کشد. ناهیان از منکر او را با خشونت به ون منتقل می‌کنند. پرده‌ی آخر: چیزی که می‌ماند، دوقطبی شدن جامعه است همراه با یک دنیا کینه و تنفر از یکدیگر. به کجا چنین شتابان؟! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

یک سندرومی وجود دارد به نام سندروم "شیشه خیارشور". برای فهمش این‌طور مثال می‌زنند که مثلا تصور کن یک آدمی مقابلت نشسته و می‌خواهد درِ شیشه‌ی خیارشور را باز کند. هرچه نگاهش می‌کنی احساس می‌کنی او بلد نیست و تو بلدش هستی؛ دلت می‌خواهد شیشه را از او بگیری و خودت درش را باز کنی. بعد که گرفتی می‌بینی چقدر سخت است و تو هم نمی‌توانی درش را باز‌کنی. این سندروم را آدم‌هایی دارند که تصور می‌کنند اگر جای بقیه بودند، حتما بهتر عمل می‌کردند. این افراد تنها بر اساس تصورات ذهنی‌شان دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهند. به نظرم بهتر است آدم‌ها را قضاوت نکنیم. به قول مولانا: نه تو آنی که همانی نه من آنم، که تو دانی 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht