#یادداشت_مهمان 🌀 خودانتقادی، نیاز ضروری حوزه علمیه 🖋 عطیه سادات رضوی 🔹 آنچه می‌تواند موجبات پیشرفت هر جریانی را تامین نماید، وجود «نقد و ارزیابی» است و وقتی موضوعی از اهمیت ویژه‌تری برخوردار باشد، نقد آن ضروری‌تر خواهد بود. حوزه علمیه نیز با توجه به اهمیت و ارزشی که دارد نیازمند نقد است؛ چرا که نقد مسیر اصلاح را باز خواهد نمود. با توجه به اینکه حوزه علمیه، خود خواستگاه انقلاب بوده است، آنان که با انقلاب زاویه دارند خواه ناخواه سالهاست که به سراغ نقد تخریبی حوزه رفته و هدفشان رسوایی آن می‌باشد. بنابراین از کوچکترین خطای حوزویان به عنوان بزرگترین عیب در جهت تخریب حوزه سوءاستفاده می‌کنند. 🔹 حال که حوزه علمیه اینچنین زیر ذره‌بین است آنچه می‌تواند تأثیرات مخرب نقّادان عنود علیه حوزه را رفع نماید، وجود نقادان دلسوز از درون خانواده‌ی حوزه است. متأسفانه گاهی مسؤولین حوزوی -مخصوصا مسؤولین شهرستان‌ها- از ظرفیت نقادان دلسوز آنگونه که باید و شاید استفاده نکرده و به استقبال نقد نمی‌روند. حیات حوزه‌ها به آسیب‌شناسی به‌موقع آنهاست و اگر این آسیب‌شناسی انجام نپذیرد و یا آسیب‌ها مورد ترمیم قرار نگیرند، سلامت و کارآمدی آن به خطر خواهد افتاد. 🔹 مرزبندی بین دوستان نگران و دشمنان مترصد می‌تواند نگاه حوزویان را نسبت به نقدها تغییر دهد. قطعا برای نقد نیز رعایت برخی اصول ضروری است. دوست دلسوز سیاه‌نمایی نمی‌کند، نقاط مثبت را می‌بیند و در عین حال کاستی‌ها و نارسایی‌ها و ضعف‌ها را نیز گوشزد می‌کند؛ اما دشمن عنود یا جاهلی که ناخواسته در پازل دشمن بازی می‌کنند؛ یکسره فقط ضعف‌ها را انعکاس می‌دهد و بگونه‌ای وانمود می‌کند که هیچ نقطه روشن و امیدی در حوزه باقی نمانده است. نقدی که صرفا گِلِه‌گذاری باشد و توان ارائه‌ی راهکار مناسب نداشته باشد، در دایره‌ی انتقاد مطلوب نمی‌گنجد. برای یک نقد صحیح صرفا نگاه نقّادانه‌داشتن کفایت نمی‌کند بلکه نیازمند نگاه کارشناسانه نیز هستیم. 🔹 نگاه کارشناسانه نگاهی دقیق و عمیق است که بدون غرض‌ورزی و در جهت اصلاح به نقد می‌پردازد؛ برخلاف نگاه نقّادانه‌ی صِرف که تنها هدفش نقد کردن به هر قیمتی می‌باشد. بنابراین منظور از نقد حوزه، نقد شتابزده و عجولانه نیست. حوزه برای نقد نیازمند استراتژی و برنامه است. 🔹 وجود اندیشه‌های نو و ارائه‌ی راهکارهای جدید متناسب با آنچه جامعه با آن مواجه است منجر به تضمین حیات حوزه و پویایی آن خواهد شد و نقد و نظر می‌تواند راه مواجهه‌ی حوزه با این اندیشه‌ها را باز نماید. امروزه اندیشه‌های ناسالم وارداتی خلاء نیاز به اندیشه‌های نو و سالم را پر می‌کنند، در حالیکه اگر طرح اندیشه‌های نو با تمسک به نقد در حوزه پیاده شود این خلاء را خود حوزه پر خواهد کرد و افکار انحرافی اجازه‌ی خودنمایی پیدا نخواهند کرد. #نقد #فرهنگ_نقد @Manahejj

یک خبری را خواندم در رابطه با صحبت‌های خانم معصومی اصل، فعال نیروهای انقلاب با این مضمون که در جهاد فضای مجازی شکست خوردیم و پزشکیان رئیس‌جمهور شد! یک جایی هم می‌گوید رأی‌های پزشکیان یک رأی صددرصد قومیتی بود! خوب راستش را بخواهید من به این حرف‌ها نقد جدی دارم. بخش عظیمی از آنچه بر سر انقلاب می‌آید، محصولِ تفکرِ انقلابی‌نماهاست! انقلاب، چه‌ها که از دست برخی انقلابی‌ها نمی‌کشد! کجای قرآن و روایات، جهاد را شکست ترجمه کرده‌اند؟! با کدام مبنا تلاش مردم برای برگزاری انتخابات را زیر سوال می‌برید؟! سیاست چنان با دیانت گره خورده است که مردم ما دست به دعا و نذر و ختم برمی‌دارند برای سعادتمندی وطن؛ کجای این کار ضرر است؟! در نگاه اسلام نفس جهاد با نیت الهی، فارغ از نتیجه ارزشمند است. ما برنده‌ی این انتخابات بودیم حتی اگر نامزد مورد علاقه‌ی ما منتخب مردم نشد! ما برنده‌ی این انتخابات بودیم چون دقیقا در بزنگاهی که دشمن، چهارچشمی سقوط جمهوریت را به نظاره نشسته بود، جمهوریت را فریاد زدیم. ما برنده‌ی این انتخابات بودیم، چون با فرصت یک هفته‌ای توانستیم هشت‌درصد بر آمار انتخابات بیفزاییم و در فضایی که جز یأس حاکم نبود این آمار، آمار ضعیفی نیست! ما برنده‌ی این انتخابات بودیم چون با دستِ خالی، بی‌هیچ چشم‌داشتی جنگیدیم! بی‌آنکه بخواهیم کسی ما را ببیند، تعریف کند، هزینه دهد یا وعده‌ای داده باشد! خانمِ انقلابی، اینکه انتخاب آقای پزشکیان را انتخابی قومیتی معنا می‌کنید دور از روحیه‌ی انقلابی‌گری است! 🖌 زهرا ابراهیمی #انتخاب_اصلح #نقد سایتی که خبر را خواندم اینجاست:👇 https://jomhouriat.ir/242088 https://eitaa.com/roznevesht

🔺️#نقد اباحه‌گری ثمره‌ی تحلیل‌های ناقص 🔴بارها در رابطه با تحلیل‌های ناقص و تک بُعدی آسیب‌شناسی شده و خطر این‌گونه تحلیل‌ها مورد تذکر قرار گرفته است؛ اما همچنان برخی از افراد اصرار دارند نگاه ناقص خویش را به جریان‌های مختلف تعمیم داده و نتیجه‌گیری‌های سطحی کنند. جناب محمد سروش محلاتی با اشاره به جملاتی از شهید مطهری موضوع امربه‌معروف و نهی‌از‌منکر در اجتماع را به چالش کشیده و معتقد است امر و نهی‌های جاهلانه آسیبی به مراتب بیشتر از امر‌ونهی نکردن در پی دارد. او با تکیه بر کلام شهید مطهری، تأکید می‌کند که منکرات زیادی به واسطه‌ی همین امرونهی‌های ناصواب در اجتماع شکل گرفته که باید از آن اجتناب نمود. در نهایت او نتیجه می‌گیرد که وقتی روشِ درست این فریضه را نمی‌دانیم بهتر است انجامش ندهیم تا خسارت کمتری به دین و اخلاق وارد سازیم. 🔴ظاهر این کلام، بسیار منطقی‌ست؛ مضافا بر این‌که ایشان از سخنان شهید مطهری برای تثبیت گفته‌های خویش نیز مدد گرفته است. جناب سروش محلاتی موضوع را به‌گونه‌ای تبیین کرده‌اند که مخاطب نهایتا به این نتیجه می‌رسد که چون روش نهی را نمی‌دانم پس بهتر است نهی نکنم! در واقع سروش خواسته یا ناخواسته نوعی سهل‌انگاری یا اباحه‌گری را به اعتقادِ مخاطب تزریق می‌کند؛ حال آن‌که بهتر بود ایشان ادامه‌ی کلام شهید مطهری را هم برای مخاطب می‌گفتند تا مخاطب تکلیفش با این فریضه روش شود. 🔴شهید مطهری اتفاقا برای دوری از این آسیب در ادامه می‌گوید: «شاید شما بگوئید ما جاهلیم ، پس امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر از ما ساقط شد! جواب شما را داده‌اند.‌قرآن می‌فرماید: «لیهلک من هلک عن‌ بینه و یحیی من حی عن بینه» نمی‌دانم، نمی‌فهمم هم عذر شد؟! خدا عقل را برای چه‌ آفریده است؟ برای اینکه بفهمی، موشکافی کنی، بروی کاوش کنی، تحقیق‌ کنی. تو باید از آن کسانی باشی که نه تنها اوضاع زمان خودت را درک‌ بکنی، بلکه باید آینده را هم بفهمی و درک بکنی». یکی از الزامات تحلیل، تبیین دقیق مفاهیم است. چیزی که در متن سروش جایش خالی بود. 🔴مطهری روش امرونهی‌های جاهلانه را نقد می‌کند؛ اما در ادامه بر اصل فریضه و انجامش تأکید می‌ورزد؛ اما سروش به تفکیکِ میانِ عملکرد جاهلانه و عمل صحیحِ امرونهی اهتمامی نمی‌ورزد. درست است که یک عالِم دینی باید با شجاعت تمام مقابلِ جاهلیت و افراط‌گرایی بایستد؛ اما همین عالِم دینی باید رسالتش را با تشویق مردم به انجامِ صحیحِ فرائض به اتمام رساند و کلامِ آخر این‌که نقد و آسیب‌شناسی روش‌ها، نباید منجر به این شود که اصول و مبانی در سایه قرار گیرند. ✍🏻#زهرا_ابراهیمی| کارشناس اخلاق و تربیت با #هم_قلم باشید👇 🗒️@HamQalam