❇️ راه مقابله با جریان قدرت و ثروت در شهر جریان قدرت و ثروت در شهر یعنی سرمایه دار جهت توسعه را مشخص می‌کند و مدیران شهری نگاه می‌کنند. راه مقابله با این جریان این است که مردم به صحنه بیایند، چه در عرصه انتخاب، چه اجرای طرح ها بعد از آن. باید از تعاونی‌ها حمایت کرد. 🔸 @rq_fazel

🎥 حاشیه‌شهر و اعتماد به‌نفس انقلابی | #رقیه_فاضل پیرامون حل‌مسائل حاشیه‌شهر 🔸 @rq_fazel

🔸 فسادستیزی با شفافیت مردمی حضور مردم ضدفساد است. حمایت مادی و حقوقی از گروه‌های تخصصی فعال در مبارزه با فساد وظیفه شورای شهر ست. حلقه گمشده نظارت بر خود شورا و شهرداری شفافیت در همه زمینه‌ها و به شکل ملموس و نه فقط آماری است. 🔸 @rq_fazel

⚠️ مهم‌ترین مانع مشارکت زنان در مدیریت شهری مهم‌ترین مانع در راه مشارکت زنان در مدیریت شهری، تجاری سازی شهر مشهد است؛ هر چه تجاری سازی بیشتر شود، مصرف گرایی زنان بیشتر می‌شود و این یعنی از بین رفتن روحیه تولید در زنان. زنی که مصرف‌گراست چون دیگرانی از بیرون بر او اثر می‌گذارند، مدام در تلاطم است؛ اما زنی که روحیه تولید دارد، بر بیرون اثر می‌گذارد و عالم را متلاطم می‌کند. 🔸 @rq_fazel

🔸 حاشیه شهر در متن اغلب برنامه‌ها برای حاشیه شهر چند پروژه عمرانی یا توزیع بسته‌های معیشتی است! برای همین از ابعاد اجتماعی و درون‌زا برای پیشرفت این مناطق غافل می‌شوند. در این نگاه مکانیکی،‌ سرمایه‌های انسانی و استعداد جوانان حاشیه شهر تلف می‌شود. 🔸 @rq_fazel

به رودخانه یخ بسته التفات نکن کویر را به تمنای بذر آب بگرد 🔸 سرمایه تا زمانی که در دست کلان سرمایه دار است، نمیتواند برای شهر برکتی داشته باشد. به اندازه‌ی یک رودخانه، آب دارد، اما یخ بسته و سترون. چون مردم را کنار زده باید رفت و از دل مردم، سرمایه های خرد را به هم پیوند زد. بذرهای آبی که در دل مردم پیدا میشود، اگر به هم پیوند بخورند، رودخانه پربرکت و زلالی ایجاد خواهد شد 🔸 #تعاونی_ها_در_مدیریت_شهری 🌱 شعر از #امید_مهدی_نژاد 🔸 @rq_fazel

🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (۱) وحدت اگر دینی باشد، محور حقی لازم دارد که اجتماع قوا حول آن اتفاق بیفتد. در وصیت نامه حضرت امام رحمة الله علیه هم بر همین معنا تاکید شده که وحدت حول انگیزه و مقصد الهی بود که رمز پیروزی انقلاب بود و رمز بقای آن نیز هست. اگر با نگاه دینی دعوت به وحدت میکنیم، وحدت محور میخواهد و به تعبیر شهید آوینی اصلاً وحدت جز در میان موحدین تحقق نمي‌یابد. صرف جمع شدن یا جمع بودن عده ای دور هم، نمیتواند وحدت باشد و آن وحدتی که بدون محور توحیدی است، تبانی بر سر منافع است و این منافع طرفهاست که کیفیت این دور هم بودن را تعیین میکند. وحدت توحیدی، اجتماع حول معروفهاست. یعنی اجتماع حول چیزی که فطرت انسانی آن را میشناسد و لذا وحدت حقیقی حول منکرها نمیتواند رخ دهد؛ چرا که فطرت آن را نمیشناسد و کششی به سمت آن ندارد، مگر اینکه فطرتها دسیسه شده باشند و بخواهیم با نیروی دیگری آنها را کنار هم نگه داریم. با این حساب، هر قدر بیشتر به دنبال وحدت باشیم، باید معروفها و منکرها را در جامعه دقیق تر بشناسیم و امر به اجتماع حول معروف کنیم و از اجتماع حول منکر بپرهیزیم. وحدت حول منکرها، ناپایدار خواهد بود و وحدت حول معروف است که طبق سنت فطرت، میتواند پایدار بماند و گسترش و تعالی پیدا کند، چرا که لا تبدیل لخلق الله. #نماز_جمعه #ثریا #عدالتخواهی_مصداقی عدالتخواهی_مصداقی ادامه دارد

🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (2) وحدت با امربه معروف و نهی از منکر است که معنای کامل خود را باز می یابد. آیات سوره مبارکه آل عمران، در هم پیچیدگی وحدت و امر به معروف و نهی از منکر را به خوبی نشان میدهد. وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا ...(103) وَلْتَكُنْ مِنْكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ... (104) وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْبَيِّنَاتُ ... (105) می بینیم که دعوت به وحدت در آیه 103، با دعوت به امر به معروف و نهی از منکر در آیه 104 و سپس دعوت به وحدت در آیه 105 پیش میرود و بار دیگر در آیه 110 دوباره تاکید بر امر به معروف و نهی از منکر میشود کنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ ...(110). وحدت در جامعه اسلامی اگر به معنای پیوند داشتن مومنین با یکدیگر است، با تعبیر ولایت نیز از آن یاد می شود. با این وصف مطابق آیه 71 سوره مبارکه توبه، وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ، امر به معروف و نهی از منکر نشأت گرفته از ولایت و پیوند مومنین است که اگر مومنین با هم پیوند نداشتند که اصولا همدیگر را امر و نهی نمیکردند. و البته نتیجه این امر به معروف و نهی از منکر نیز پیوندهای محکمتر و وحدت حقیقی تر خواهد بود. #نماز_جمعه #ثریا #عدالتخواهی_مصداقی ادامه دارد

🔺دوگانه جعلی وحدت و عدالتخواهی (3) مفهوم وحدت در اسلام ناب، آن وحدتی نیست که به عنوان ابزاری برای محافظه کاری و حفظ وضع موجود به کار برده شود که اگر بنا به حفظ وضع موجود باشد، امر به معروفها و نهی از منکرها ممکن است دلهایی را چرکین کند و وضع موجود را که دورهمی افراد جامعه است را بر هم خواهد زد. امر به معروف و نهی از منکر دورهمی های با نام وحدت را از بین میبرد و وحدت و نظمی دیگر با بنیادی دیگر برپا خواهد کرد. پس بحث بر سر دوگانه وحدت و عدالتخواهی نیست. بحث بر سر جایگزینی وحدت با وحدت است. وحدت از سر تساهل و تسامح با منکر و فساد را کنا گذاشتن و وحدت بر سر عدالت و معروف را ایجاد کردن. چقدر خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها خواندنی است در این ایام که (فجَعَلَ اللهُ) الْعَدْلَ تَنْسِیقاً لِلْقُلُوبِ. آنچه میتواند دلها را پیوند بدهد و وحدت شکنی ها را خنثی کند، تحقق عدالت و عدالتخواهی است. دلگرمی مردم و بقای اجتماع امت، تنها با این عدل ممکن است. #نماز_جمعه #ثریا #عدالتخواهی_مصداقی

🔻تأملی بر «سهمیه جنسیتی» در لیستهای انتخاباتی در تدوین لیست نهایی نامزدهای مجلس شورای اسلامی از سوی جریان های مستقل مردمی یکی از مسائلی که پیش می آید، حضور نامزد زن در لیستها است. گروه های مردمی، ممکن است با منطقهای متفاوتی قائل به حضور حتمی یک خانم در لیست نباشند یا این دغدغه را داشته باشند. برای تصمیم گیری در این باره، به نظر میاید لازم است نکاتی مرور شود. اگر انتخابات عرصه رأی به شایستگان است و لیست ها به دنبال مشورت به مردم برای رأی آگاهانه به اصلح هستند، طبیعتا ایجاد سهمیه ای جداگانه برای زنان بی معنا خواهد بود و چه بسا خیانت به کسانی است که قرار است به ادعای اصلح گزینی لیست اعتماد کنند. در پاسخ به این اندیشه، دو نگاه وجود دارد. نگاهی که با مبنای مشورتی بودن لیست سازگار نیست و معتقد است رسالت لیستها صرفا مشورت نیست و با دغدغه اقبال عمومی، نگران است که غیبت خانمها در لیست پیشنهادی، باعث کاهش اقبال عمومی به لیست و شکست در انتخابات باشد. نگاه دیگری با استدلالی دیگر بر حضور زنان در لیست تاکید دارد و معتقد است میتوان پس از تدوین شاخص ها، در نمره دهی به زنان در قیاس با مردان، سخت گیری کمتری داشت و این رویکرد با سهمیه جنسیتی یکسان نیست. به نظر می آید اینکه «در سنجش شاخص ها میشود برای زنان سهل گیرتر بود»، میتواند قابل تأمل باشد و از منظر عدالت جبرانی و جبران استضعاف تاریخی برای خانمها، به آن فکر کرد؛ اما اینکه کجا میتوان سهل گیر بود و کجا نه، به شاخص بستگی دارد و توصیه سهل گیری صرف، نمیتواند از زد و بندهای فاسد پیشگیری کند. به نظر می آید مثلا در شاخص‌های سلبی مثل دور بودن از کانونهای قدرت و ثروت، دور‌نخوردن و داشتن بینش و بصیرت سیاسی، عدم تزلزل فکری، این رویکرد جبرانی نمی‌تواند ورود کند و نمیتواند با سهل گیری، خانمی که از این شاخص نمره نیاورده یا نمره پایینی آورده را در لیست جای دهد. اما در شاخص های ایجابی مثل داشتنن برنامه و ایده مشخص جهت پیگیری در مجلس یا در بررسی سابقه فساد ستیزی و عدالتخواهی، میتوان جبرانی ورود کرد و سهل گیرانه تر نمره داد. در عین حال باید دقت داشت که حضور زن در یک لیست نه محدودیت دارد و نه ارجحیت و لذا باید مراقبت کرد که جبران، رجحان جنسیتی صرف ایجاد نکند. برای مراقبت از این امر، لازم است جبران و سهل گیری را دقیق تر تعریف کرد. جبران، «پیش بینی وسع، در صورت مهیا کردن زمینه‌ی رشد» و عمل مطابق پیش بینی است. یعنی اگر پیش بینی وسع جدی نباشد، هر جبرانی را نمیتوان اعمال کرد. باید توجه کرد که اندیشه سهل گیری از منظری واقع نگر، نگران است یک خانم اگر چه شایستگی بالقوه داشته باشد، اما بخاطر در دسترس نبودن زمینه ی مساعد رشد، به فعلیت نرسیده باشد و سخت گیری، صرفا جامعه را از وجود چنین ظرفیتی محروم کند. به عبارت دیگر، سهل گیری برای سنجش و نمره دهی به زنان، نه لطف به زن، که لطف و دلسوزی نسبت به جامعه است که در غیر این صورت اصلح گزینی که تکلیف شرعی است زیر سوال می‌رود. مسأله بنیادین دیگر این جاست که برای جبران حضور خانمها، عمدتا فقط دم انتخابات دغدغه مند می‌شویم. دقیقا جایی که برای آزمون و خطا نمیتوان گذاشت. در حالی که چهار سالهای پیش از انتخابات، رها شده است. کسی توانمند نمیکند، تیم نمی‌سازد‌، زنان در منصب و عملکردشان را منصفانه نقد نمیکند و یکباره در زمان بستن لیست نگران حضور زنان میشود که شائبه استفاده ابزاری و ویترینی از زنان را پیدا میکند. جریان های مردمی که لیست تدوین میکنند، باید بدانند مکانیزم جبران در شاخص های ایجابی برای زنان، صرفا سهل گیری در نمره دهی نیست، بلکه باید در برنامه و مشورت دادن دست را پر کند، دقیقا کاری که لیست برای انسجام گفتمانی اش برای زن و مرد باشد انجام دهد؛ و اینطور نباشد که مکانیزم جبرانی فقط «در حضور در لیست» معنا شود. نکته دیگری که میتوان درمورد حضور یا عدم حضور سهمیه‌ای زنان در لیست مطرح کرد این است که گاه نگرانی از عدم حضور خانمها در لیست بابت این است که اگر زنان بعنوان نیمی از جامعه هیچ نماینده‌ای در مجلس نداشته باشند، در قانونگذاری به ایرادات جدی برخواهیم خورد. این دغدغه اگرچه جدی است، اما باید توجه داشت که در انتخابات مجلس تنها یک شهر نیست که میتواند زنان را در لیست جای دهد و اگر به صورت طبیعی در حوزه‌های انتخابیه رأی گیری صورت گیرد، خود به خود ترکیبی از زنان و مردان رأی خواهند آورد و لزومی ندارد بابت یک دغدغه در سطح کلان، سهمیه‌ای جنسیتی در تمامی حوزه های انتخابیه اعمال شود و با نام عدالت جنسیتی توجیه شود. این دغدغه کلان، محتاج گفتمان سازی شایسته سالاری و البته سهل گیری و جبران برای زنان با پیش فرض کشف وسع و استعداد بجای بررسی عملکرد بالفعل آنان بخاطر محروم نشدن جامعه از زنان شایسته داشت. طبیعتا این ملاحظه میتواند در انتخاباتهای دیگر مثل شورای شهر بروز دیگری داشته باشد.

🔻درباره‌ی لیست‌های انتخاباتی و شیوه تبلیغات لیست