eitaa logo
کانال سردار سپهبد شهید 🌷حاج قاسم سلیمانی شهرستان نجف اباد
71 دنبال‌کننده
8.7هزار عکس
4.8هزار ویدیو
39 فایل
این کانال اطلاع رسانی وترویج گفتمان انقلاب اسلامی واسلام ناب است و زمینه سازان ظهور حضرت 💐❤️مهدی❤️ یاوران رهبر انقلاب این زمان هستند 🌷❤️خون که درتن ماست هدیه به رهبر ماست 🌷❤️ #لبیک یاحسین #لبیک یا صاحب الزمان #لبیک یا خامنه ای بهترین ره
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⭕️ عضو کدام دسته‌ایم؟ 🎙 رحیم پور : 🔹 عده‌ای هستند هر کجا می روند ! موافقند! همیشه موافق. اینها ! اینها منتظر می‌نشینند تا ببینند باد از کدام طرف می‌آید، سواری بگیرند! 🔹 عده‌ای هم . همیشه مخالفِ بی‌دلیل، روانی است. 🔹 اما عده‌ای هستند هر کجا می‌روند می‌بینند وظیفه اشان چیست؟ اگر خلاف می‌بینند، موضع می‌گیرند؛ درگیر می‌شوند؛ مدام ایجاد می‌کنند. چالشِ با . اینها هستند. 🔹 امیرالمومنین (ع) می‌فرمودند جزو اصحاب من کسانی بودند که نگاه نمی‌کردند ببینند چه اتفاقی قرار است بیفتد و بگویند بگذارید بیفتد! زود می‌گفتند باید بیفتد یا نباید بیفتد؟ اگر نباید بیفتد من جلوی آن باید بایستم؛ اعتراض کنم؛ . اگر باید بیفتد، کمکش کنم زودتر بیفتد.
هدایت شده از تبیین
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️چرا خداوند در دنیا به «ظالمان» مهلت می دهد؟ 🔹 (علیه السلام) در خطبه ۹۷ مى فرمايد: «وَ لَئِنْ أَمْهَلَ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ أَخْذُهُ، وَ هُوَ لَهُ بِالمِرْصَادِ عَلَى مَجَازِ طَرِيقِهِ، وَ بِمَوْضعِ الشَّجَا مِنْ مَسَاغِ رِيقِهِ؛ اگر خداوند، و را [چند روزى] مهلت دهد، چنان نيست كه فرصت مجازات او از دستش برود، او در ، بر سر راه ستمگر است و گلوى وى را در دست دارد؛ هر زمان بخواهد مى فشارد، آنچنان كه نتواند آب دهان را فرو بَرَد». 🔹اين همان چيزى است كه كراراً به آن اشاره كرده و مى فرمايد: «وَ لَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ؛ آنها كه كافر شدند تصوّر نكنند اگر به آنان مى دهيم به سودشان است؛ ما به آنها مهلت مى دهيم براى آنكه بر گناهان خود بيفزايند و براى آنها است» [آل عمران، ۱۷۸] و در جاى ديگر مى فرمايد: «اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ؛ به يقين پروردگار تو در كمينگاه [ظالمان] است». [فجر، ۱۴] اين موضوع، نه تنها در عصر امام على (علیه السلام) و درباره ستمگران شام و گردنكشان لشكر عراق صادق است، بلكه امروز هم براى همه ما درس آموزنده اى است كه درباره ، نبايد سبب غرور و غفلت آنها گردد. 🔹در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه: «خداوند فرشته اى را [براى مأموريتى] به زمين فرستاد؛ مدّتى در زمين ماند و سپس به آسمان عروج كرد؛ به او خطاب شد در زمين چه ديدى؟ گفت: شگفتى هاى فراوانى ديدم و از عجيب‌ترين چيزهايى كه ديدم اين بود كه بنده اى از بندگانت را غرق نعمتت ديدم؛ رزق و روزىِ تو را مى خورد و ادّعاى خدايى مى كرد، من از جرأت و جسارت او در برابر تو و از تو در برابر او در شگفتى فرو رفتم! خداوند فرمود: آيا از حلم من تعجّب كردى؟! من چهارصد سال به او مهلت دادم، كمترين ناراحتى جسمانى پيدا نكرد و هر چه از دنيا مى خواست به آن مى رسيد و غذا و آب او كمترين تغييرى پيدا نمى كرد [اينها همه براى اين بوده است تا او را بيازمايم و بندگان را هم به وسيله او آزمايش كنم]». پی نوشت‌؛ [۱] الخصال‏، ابن بابويه، انتشارات اسلامى‏، قم، چ اول‏‏، ج ‏۱، ص ۴۱ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۴، ص ۲۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️چرا خداوند در دنیا به «ظالمان» مهلت می دهد؟ 🔹 (علیه السلام) در خطبه ۹۷ مى فرمايد: «وَ لَئِنْ أَمْهَلَ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ أَخْذُهُ، وَ هُوَ لَهُ بِالمِرْصَادِ عَلَى مَجَازِ طَرِيقِهِ، وَ بِمَوْضعِ الشَّجَا مِنْ مَسَاغِ رِيقِهِ؛ اگر خداوند، و را [چند روزى] مهلت دهد، چنان نيست كه فرصت مجازات او از دستش برود، او در ، بر سر راه ستمگر است و گلوى وى را در دست دارد؛ هر زمان بخواهد مى فشارد، آنچنان كه نتواند آب دهان را فرو بَرَد». 🔹اين همان چيزى است كه كراراً به آن اشاره كرده و مى فرمايد: «وَ لَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ خَيْرٌ لأَنْفُسِهِمْ إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذَابٌ مُهِينٌ؛ آنها كه كافر شدند تصوّر نكنند اگر به آنان مى دهيم به سودشان است؛ ما به آنها مهلت مى دهيم براى آنكه بر گناهان خود بيفزايند و براى آنها است» [آل عمران، ۱۷۸] و در جاى ديگر مى فرمايد: «اِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ؛ به يقين پروردگار تو در كمينگاه [ظالمان] است». [فجر، ۱۴] اين موضوع، نه تنها در عصر امام على (علیه السلام) و درباره ستمگران شام و گردنكشان لشكر عراق صادق است، بلكه امروز هم براى همه ما درس آموزنده اى است كه درباره ، نبايد سبب غرور و غفلت آنها گردد. 🔹در حديثى از امام صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه: «خداوند فرشته اى را [براى مأموريتى] به زمين فرستاد؛ مدّتى در زمين ماند و سپس به آسمان عروج كرد؛ به او خطاب شد در زمين چه ديدى؟ گفت: شگفتى هاى فراوانى ديدم و از عجيب‌ترين چيزهايى كه ديدم اين بود كه بنده اى از بندگانت را غرق نعمتت ديدم؛ رزق و روزىِ تو را مى خورد و ادّعاى خدايى مى كرد، من از جرأت و جسارت او در برابر تو و از تو در برابر او در شگفتى فرو رفتم! خداوند فرمود: آيا از حلم من تعجّب كردى؟! من چهارصد سال به او مهلت دادم، كمترين ناراحتى جسمانى پيدا نكرد و هر چه از دنيا مى خواست به آن مى رسيد و غذا و آب او كمترين تغييرى پيدا نمى كرد [اينها همه براى اين بوده است تا او را بيازمايم و بندگان را هم به وسيله او آزمايش كنم]». پی نوشت‌؛ [۱] الخصال‏، ابن بابويه، انتشارات اسلامى‏، قم، چ اول‏‏، ج ‏۱، ص ۴۱ 📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۴، ص ۲۸۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️انزواى معنويت و اخلاق انسانى 🔹امروز اگر در دنيا و سلطه وجود دارد و ، دنيا را از فضاى خشونت و ظلم و زورگويى و ناحق‌گويى - تسلط قدرتها بر ملتها، غارت اموال ملتها به وسيله‌ى مراكز جهانى - پر كرده است، اينها به خاطر و اخلاق انسانى است. بیانات مقام معظم رهبری ۷۶/۱/۱ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️سیره حکومتی امام على (ع) در برخورد با بازاریان و کسبه چگونه بود؟ 🔹مطابق آنچه كه مرحوم كلينى در كتاب شريف «كافی» آورده است: امام على (عليه السلام) هر روز صبح اوّل وقت به مى آمد و بر كار مغازه داران و داد و ستد تجّار نظارت مى نمود و از مفاسد اقتصادى پيشگيرى مى كرد. آن حضرت تازيانه اى نيز در دست داشت تا افراد سركش بترسند، و سركشى و تمرّد نكنند. آن حضرت در ابتداى بازار مى ايستاد و در ضمن جملاتى كوتاه كسبه بازار را نصيحت نموده، آنها را به وظايفشان آشنا مى كرد. بازاريان با شنيدن صداى مولى دست از كار كشيده و به سخنان آن حضرت گوش جان مى سپردند: «يَا مَعْشَرَ التُّجَّارِ اِتَّقُوا اللهَ؛ اى و اى كسبه! پيشه كنيد». سپس در ضمن جملاتى كوتاه و شفّاف امّا عميق و پرمعنا ده سفارش به آنها مى فرمود: 1⃣ «قَدِّمُوا الْإِسْتِخَارَةَ»؛ (اى اهل بازار! خير را از خداوند متعال مسئلت كنيد). مغازه و كارخانه و شركت و زمين كشاورزى و ماشين و اداره و مانند آن، ابزار و وسيله است. خير را از مسبّب الاسباب و وسيله ساز طلب نماييد. 2⃣ «وَ تَبَرَّكُوا بِالسُّهُولَةِ»؛ (سختگيرى نكنيد و آسان بگيريد). با مردم كنار بياييد چرا كه در سهولت و تركِ سختگيرى است. 3⃣«وَ اقْتَرِبُوا مِنَ الْمُبْتَاعِينَ»؛ (به مشتريان نزديك شويد). سخنانى از قبيل «قيمت هاى ما مقطوع است» و «يك كلام» و مانند اينها كه باعث دورى مشتريان مى شود نگوييد. 4⃣«وَ تَزَيَّنُوا بِالْحِلْمِ»؛ (صبر و حوصله داشته باشيد). اگر مشترى جنس مغازه شما را نپسنديد و خريد نكرد عصبانى نشويد و بد و بيراه نگوييد. 5⃣ «وَ تَنَاهَوْا عَنِ الْيَمِينِ»؛ (از به هنگام معامله خوددارى كنيد). خداوند بزرگتر از آن است كه او را وسيله رسيدن به منافع مادّى قرار دهيد. 6⃣«وَ جَانِبُوا الْكَذِبَ»؛ (و از بپرهيزيد). متأسفانه دروغ ابزار كار بعضى از كسبه و تجّار است، تا آنجا كه كاسبى كردن را بدون دروغ امكان پذير نمى دانند. بايد توجّه داشته باشيم كه دروغ گفتن گاه زبانى است و گاه عملى. اجناس داخلى را برچسب خارجى زدن و فروختن آن به عنوان جنس خارجى نوعى دروغ است. غشّ در معامله نيز خود دروغ محسوب مى شود. 7⃣ «وَ تَجَافَوْا عَنِ الظُّلْمِ»؛ ( و ستم نكنيد). به قانع باشيد؛ زيرا سود غيرعادلانه هر چند زياد هم باشد؛ ولى بركت ندارد، صرف دارو و دكتر مى شود. 8⃣ «وَ أَنْصِفُوا الْمَظْلُومِينَ»؛ (نسبت به افراد مظلوم داشته باشيد). رعايت حال افراد مظلوم و كم درآمد را بكنيد، تا خداوند نيز رعايت حال شما را بكند. 9⃣«وَ لَا تَقْرَبُوا الرِّبَا»؛ (نزديك نشويد). نه تنها آلوده نشويد؛ بلكه نزديك آن هم نرويد. 🔟«وَ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ»؛ ( نكنيد)».‌ [۱] به گونه اى نباشد كه داراى دو وزنه باشيد. براى خريد كالا از وزنه كامل و براى فروش آن از وزنه ناقص استفاده كنيد. 🔸آرى! اين است روش اسلام و براى تجارت و كسب درآمد از راه حلال، كه از زبان مولى الموحدين، اميرالمؤمنين امام علی (عليه السلام) نقل شده است. پی نوشت‌ها؛ [۱] الكافی، كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، دار الكتب الإسلاميه، چ چهارم، ج ‏۵، ص ۱۵۱ (باب آداب التجارة) 📕داستان ياران، مكارم شيرازى، ناصر، ‏مدرسه امام على بن ابيطالب(ع)، ‏چ اول‏، ص ۲۰۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️انقلاب اسلامی - انقلاب درونی 🔹می‌دانیم که انقلابات مقدّس‏ اجتماعی منتهای هنرشان این است که در طبقه محروم و مظلوم روح حیاتی بدمند و آنها را به قیام در برابر طبقه استثمارگر وادار کنند. تنها این نبود که طبقه‏ای را به جان طبقه دیگر بیندازد. البته این کار را کرد، این روح را دمید و مردم را به در برابر وادار کرد، امّا کارش تنها این نبود؛ کاری بالاتر و انقلابی عظیم‏تر نیز بپا کرد که جز از او و کسانی از طراز او یعنی پیغمبران، ساخته نیست. ایجاد کرد، یعنی بشر را حتی علیه تبهکاری های خودش به قیام واداشت. این خصوصیت منحصراً از است که قادر است آدمی را علیه تبهکاری و جنایتکاری شخص خودش به قیام وادارد که از خود حساب بکشد، خود را ملامت کند و خود را به پای محکمه عدل و انصاف بکشد. 📕امدادهای غیبی در زندگی بشر، مرتضی مطهری، ص ۱۹ منبع: پورتال جامع استاد شهید مطهری @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چرا در قیام حسینی و مهدوی بر مساله «امر به معروف و نهی از منکر» تاکید شده است؟ 🔹انسان موجودی اجتماعی است و از انزوا و تنهایی گریزان است. اجتماعی بودن انسان آثار مثبت بسیاری دارد که از جمله آن تعاون و همکاری در رسیدن به اهداف مشترک است؛ اما نباید فراموش کرد که زندگی اجتماعی انسان در کنار مزایای بسیار، با آسیب هایی نیز تهدید می شود. در جوامع انسانی، گاهی خطرات فردی تبدیل به خطرات اجتماعی می گردند و اگر چاره اندیشی نگردد، آحاد افراد جامعه در معرض آسیب و تهدید قرار می گیرند. آری، بسیاری از مفاسد همانند یک بیماری مسری، افراد زیادی را آلوده می کنند. بنابراین، هیچ یک از افراد جامعه نباید نسبت به رفتار هم نوعان خویش بی تفاوت باشد. پيغمبر اكرم (ص) می فرمایند: «يك فرد گنهكار، در ميان مردم همانند كسى است كه با جمعى سوار كشتى شود، و به هنگامى كه در وسط دريا قرار گيرد، تبرى‏ برداشته و به سوراخ كردن موضعى كه در آن نشسته است بپردازد، و هر گاه به او اعتراض كنند، در جواب بگويد من در سهم خود تصرف مى‏ كنم! اگر ديگران او را از اين عمل خطرناك باز ندارند، طولى نمى‏ كشد كه آب دريا به داخل كشتى نفوذ كرده و همگى در دريا غرق مى‏ شوند». 🔹پيامبر (ص) با اين مثال جالب، منطقى بودن وظيفه و را مجسم ساخته است، و حق نظارت فرد بر اجتماع را يك حق طبيعى كه ناشى از پيوند سرنوشتهاست، مى‏ داند. پس همه نسبت به سرنوشت خویش و جامعه مسئول اند. از این رو منابع اسلامی به این مسأله اهمیت زیادی داده اند و بعضی از امتها را به خاطر ترک این کار سرزنش کرده و حتی دلیل نابودی شان را بی تفاوتی نسبت به منکرات بیان نموده اند؛ چنانکه خداوند در قرآن کریم می فرماید: «پس چرا از نسلهاى پيش از شما خردمندانى نبودند كه [مردم را] از فساد در زمين باز دارند؛ جز اندكى از كسانى كه از ميان آنان نجاتشان داديم [و بقیه نابود شدند]». [ترجمه آیه ۱۱۶ سوره هود] بر اساس این آیه می توانیم بگوییم: گر چه در هر اجتماعی معمولا ظلم و فساد وجود دارد، اما مهم اين است كه هرکس به فراخور توانمندی خویش در طريق اصلاح‌گری بکوشد. اما همين كه از ميان رفت و افراد جامعه بى تفاوت شدند، و به سرعت فراگیر میشود. 🔹امام رضا (ع) در این زمینه هشدار داده، میفرماید:  «اگر و را ترك كنيد، افراد بد كردار بر شما مسلط خواهند شد و هر چه دعا كنيد مستجاب نمی گردد». البته طبیعی است! در ملّتی که به ارزش ها، انسانیت و نیک منشی، وقعی نهاده نمی شود و در مقابل تبهکاری ها عکس العملی وجود ندارد، بی دینان، ظالمان، اشرار و بدکاران سلطه پیدا می کنند. آنها نیز مردم را به ناپاکی های خود می آلایند و جامعه به مثابه بدنی که به انواع بیماری ها و میکروب ها گرفتار شده است، به نابودی کشیده می شود. در چنین زمانی که ترک و سبب تضعیف دین و تسلط اشرار شده است، دعا کردن ثمری ندارد؛ بلکه باید به اقامه دین برخاست. لذا در برهه ای از تاریخ می بینیم که (ع) که پرچمدار آزادی خواهی و عدالت طلبی است، دلیل نهضتش را اینگونه معرفی می نماید: «آيا نمى‏ بينيد به عمل نمى‏ شود و از جلوگيرى نمى‏ گردد، در چنين شرايطى بر مؤمن لازم است [قيام كند و] شيفته ملاقات پروردگار [و شهادت] باشد». 🔹و از همین رو ایشان شیوه اصلاح گری خود را دعوت به سوی نیکی ها و نهی از بدی ها قرار داده، می فرماید: «من فقط براى در امّت جدّم به پا خاستم، می خواهم و کنم و حرکت من بر اساس سیره جدّم و پدرم علی بن ابیطالب است». این مقابله کماکان ادامه داشته و تا آخر الزمان نیز برقرار خواهد بود؛ آخرالزمانی که پیامبر (ص) درباره آن فرمودند: «زمانی خواهد آمد که مردم و نمی کنند؛ و از آن بدتر، زمانی خواهد آمد که مردم امر به بدی و نهی از خوبی می کنند؛ و حتی زمانی خواهد آمد که مردم معروف را منکر و منکر را معروف ببینند». بنابر این می توان گفت: راه همان راه است و شیوه همان شیوه؛ یعنی هر انسان شریف و عدالت خواهی باید بداند که اگر در مقابل زشتی ها سکوت شود کار به جایی می رسد که جای خوبی ها و بدی ها عوض می شود. لذا هرکس نخست باید وظایفش را با توجه به شرایط و توانمندی هایش بشناسد و بدان عمل کند، سپس دیگران را به درستی ها و خوبی ها دعوت کرده و از کارهای ناشایست باز دارد. این کار از آن جهت ضرورت بیشتری پیدا می کند که جامعه حاضر نه تنها باید در جهت اصلاح خود گام بردارد، بلکه باید افرادی را بپروراند که مقدمات (عج) را فراهم کنند و هسته اولیه انقلاب را تشکیل دهند. منبع: وبسایت‌آیت‌الله‌مکارم‌شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تفاوت معنای دو واژه «قسط» و «عدل» 🔹دو واژه و گاه به صورت جداگانه به كار مى روند، که تقريباً مفهومى معادل يكديگر دارند، و گاه در برابر هم واقع مى شوند، مانند حديث معروفى كه شيعه و اهل سنّت از پيغمبر اكرم (ص) نقل كرده اند كه فرمود: «لَوْ لَمْ‌يَبْقَ مِنَ الدُّنْيا اِلاّ يَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللهُ ذلِكَ الْيَوْمَ حَتّى يَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدى فَيَمْلأُها عَدْلا و قِسْطاً كَما مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً؛ اگر از عمر جهان جز يك روز باقى نماند، خداوند آن روز را طولانى مى كند تا مردى از فرزندان من، قيام نمايد و زمين را از و پر كند آنگونه كه از ظلم و جور پر شده باشد». [۱] در اين روايت و مانند آن و در برابر هم قرار گرفته، همان گونه كه و در برابر يكديگر است. 🔹در اين كه ميان اين دو چه تفاوتى است؟ ممكن است چنين گفته شود: «قسط» همان گونه كه در معنای لغوى آن آمده به معناى تقسيم عادلانه است و نقطه مقابل آن تبعيض است، بنابراين قسط آن است كه حق هركس به او برسد و به ديگرى داده نشود؛ ولى عدالت در مقابل جور و تجاوز به حقوق ديگران است، به اين صورت كه فردى حق ديگرى را غصب كرده و براى خود بردارد، و مى دانيم عدالت كامل در جامعه انسانى آن زمان برقرار مى شود كه نه كسى تجاوز به حقوق ديگرى كند و نه حق كسى را به ديگرى دهد. 🔹از تعبيرى كه در بعضى احاديث آمده تفاوت ديگرى نيز استفاده مى شود و آن اين است كه «عدالت» در مورد حكومت و داورى است و «قسط» در مقابل تقسيم حقوق است. در «لسان العرب» مى خوانيم كه در بعضى از احاديث آمده: «اِذا حَكَمُوا عَدَلُوا وَ اِذا قَسَّمُوا اَقْسَطُوا؛ آنها هنگامى كه حكومت مى كنند، «عدالت» پيشه مى كنند و هنگامى كه تقسيم مى نمايند رعايت «قسط» مى كنند». [۲] اين احتمال نيز وجود دارد كه «عدل»، مفهومى وسيعتر و گسترده تر از «قسط» دارد؛ چرا كه قسط در مورد تقسيم گفته مى شود و عدل هم در آن مورد و هم در موارد ديگر. پی نوشت‌ها؛ [۱] من لا يحضره الفقيه‏، دفتر انتشارات اسلامى، چ ۲، ج ‏۴، ص ۱۷۷ [۲] لسان العرب، ابن منظور، دار صادر، بيروت، چ۳، ج ‏۷، ص ۳۷۷ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، با همکاری جمعى از فضلاء، دارالكتب الاسلاميه‏، چ۹، ج ۴ ص ۴۵۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️پنج اثر زیان بار گناه (بخش چهارم و پایانی) 🔸 موضوعی است که در زندگی مومن آژیر خطری است که مدام باید نسبت به آن متوجه باشد و هیچگونه غفلتی از این موضوع نباید صورت پذیرد که اگر لحظه ای غافل شود، دچار مشکلات متعددی میگردد. همچون کاردی است در دست انسان خواب آلود، و در حال فرود آمدن بر تکه گوشتی که با اندک غفلت و خواب آلودگی انسان بر گوشت فرو می‌رود. 💠 پنجمین اثر؛ تغییر یافتن نعمت‌ها. در برخی از احادیث آمده که برخی از باعث تغییر یافتن نعمتها میشوند؛ گناهانی چون: 🔹«ظلم و ستم به مردم»؛  و ستم از جمله گناهانی است که باعث می‌شود عقوبت سختش زود به سراغ گناهکار بیاید؛ چنانچه در روایتی پیامبر اکرم (ص) فرمود: «ثَلاثَهٌ مِنَ الذُّنُوبِ تُعَجَّلُ عُقُوبَتُها وَ لا تُؤَخَّرُ إلى الاخِرَهِ: عُقُوقُ الْوالِدَیْنِ، وَ الْبَغْیُ عَلَى النّاسِ، وَ کُفْرُ الاْحْسانِ؛ [۱] عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مى باشد و به قیامت کشانده نمى شود؛ ایجاد ناراحتى براى پدر و مادر، در حقّ مردم، ناسپاسى در مقابل کارهاى نیک دیگران». از این حدیث فهمیده می شود که گناه  و ستم به دیگران، از گناهانی است که عقوبتش دامن آدمی را در همین دنیا می گیرد و هم از گناهانی است که را تغییر می دهد.   🔹«از دست دادن عادت به کار خیر»؛ از برخی احادیث چنین برمی آید که اگر انسان مدتی به انجام خیر و نیکی عادت کرده باشد و سپس آن عادت را ترک کند، باعث می شود که تغییر کنند؛ چنانچه در روایتی از امام سجاد (ع) آمده که فرمود: «الذّنوب الّتی تغیّر النّعم... الزّوال عن العادة فی الخیر...؛ [۲] از جمله گناهانی که نعمت را تغییر می دهند، ترک عادت خوب است». یکی از عادت های خوب انسان می تواند صبر بر مشکلات باشد که امیرالمومنین (ع) به فرزندش امام مجتبی (ع) می فرماید: «و عَوِّد نَفسَکَ التَّصَبُّرَ (الصَّبرَ) عَلى المَکروهِ، و نِعمَ الخُلقُ التَّصَبُّرُ فِی الحَقِّ؛ [۳] خویشتن را به صبورى در برابر ناخوشایندها عادت ده و چه نیکو خصلتى است صبورى در راه حق». 🔹حال اگر انسان صبور پس از مدتی عادت به این خصلت نیک، آن را کنار بگذارد و راه بی صبری و بی تابی پیشه کند، نعمت ها را از دست داده و باعث تغییر یافتن آن خواهد شد؛ البته برای جبران آن باید به خداوند پناه ببرد، چرا که امام سجاد (ع) در دعای هشتم صحیفه سجادیه می فرماید: «اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ... ضَعْفِ الصَّبْرِ؛ خدایا من به تو پناه می برم از سستی صبر». البته راهکارهایی برای قوی شدن صبر می توان بیان نمود که در این مجال نمی گنجد. پس  آثار مختلفی دارند که برخی از آنها در این پنج بخش مورد بررسی قرار گرفت. پی نوشت‌ها؛ [۱] أمالى طوسى، ج ۱، ص ۱۳ [۲] وسائل‏ الشیعة، ج ۱۶، ص ۲۸۲، ۲۸۳ [۳] نهج البلاغة، نامه۳۱ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel